พึ่งพาตนเอง

... พึ่ ง พ า ต น เ อ ง ...

ยามเล็กพึ่งพาพ่อแม่ เรียกว่า ... ได้รับการเลี้ยงดู
ยามโตยังพึ่งพาพ่อแม่ เรียกว่า ... ชาวเกาะ

พึ่งพาตัวเองได้ ... จึงชื่อว่าเป็นผู้ใหญ่
พึ่งพาตัวเองได้ ... จึงยิ้มได้อย่างภูมิใจ

ทรัพย์สินไม่มาก .. รู้จักหา
ไม่มีบ้านไม่มีรถ .... รู้จักสร้าง

เหนื่อยแล้วท้อแล้ว ... รู้จักลืม
ทุกข์แล้วร้องไห้แล้ว ... รู้จักปลอบตัวเอง

คนอื่นให้คุณได้ ... ก็แค่ต้นกล้า
คุณลงมือปลูกเอง ... จึงได้รับร่มเงา

ยามอับจน ... อย่ากล่าวโทษที่คนอื่นไม่อุ้มชู
ยามวิกฤติ ... อย่าคับแค้นที่คนอื่นไม่ค้ำจุน

หากคุณแข็งแกร่งปัญหาที่เจอ ก็คือ ... แรงส่ง
หากคุณกล้าหาญวิกฤติที่เจอ ก็คือ ... โอกาส

ยึดในอัตตา ... อาจนำพาให้ตนหลงทาง
ยึดในผู้อื่น ... อาจทำให้หมดความเป็นตัวของตัวเอง

มุมานะไว้น๊ะ ... พึ่งพาตัวเองได้
ทุกสิ่ง ... ย่อมเป็นของคุณ

เข้มแข็งไว้น๊ะ ... พึ่งพาตัวเองให้ได้
แม้ไร้เสียงปรบมือจากผู้คน ... แต่ตัวคุณย่อมภูมิใจ

พึ่งพาตัวเองได้ เขาเรียกว่า .. '' คนจริง ''