แผนผังทุกศาสนาที่เคยมีมาบนโลก

นับตั้งแต่รุ่งอรุณของมนุษยชาติมนุษย์พยายามที่จะทำความเข้าใจกับโลกของพวกเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อต้องเผชิญกับปรากฏการณ์ที่ไม่รู้จักเช่น 'สาเหตุของพายุ' อะไรที่เกิดขึ้นกับเราหลังจากที่เราตาย 'และ' โลกเกิดขึ้นได้อย่างไร? เป็นไปได้ว่าจากคำถามดังกล่าวเราได้จัดตั้งศาสนาดั้งเดิมขึ้นเป็นครั้งแรก

หลักฐานล่าสุดของการปฏิบัติทางศาสนาสามารถตรวจสอบได้เมื่อ 100,000 ปีที่แล้วเมื่อเราเริ่มฝังศพผู้ตายของเรา แม้ว่าเราจะไม่สามารถนิยามว่านี่เป็นจุดเริ่มต้นของความเชื่อ แต่ก็ขอแนะนำว่าในยามรุ่งอรุณของมนุษยชาติเราเริ่มพิจารณาชีวิตหลังความตายบางอย่าง

เมื่อเวลาผ่านไปการปฏิบัติทางศาสนานี้ก่อให้เกิดอุดมการณ์ใหม่ๆ ซึ่งกระจายอยู่ทั่วทวีปซึ่งเป็นที่รู้จักกันในชื่อ 'Animism' ในปัจจุบัน ความเชื่อที่เกิดขึ้นใหม่นี้เป็นระบบความเชื่อดั้งเดิมที่จะมีวิวัฒนาการและแยกออกเป็นอุดมการณ์อื่นๆ ทั่วโลก การเดินทางของศาสนาที่กำลังพัฒนาเหล่านี้สามารถแบ่งออกเป็นสามช่วงเวลาคลาสสิก

ควรสังเกตว่าช่วงเวลาเหล่านี้ไม่ได้บ่งบอกถึงอุดมการณ์ใหม่ๆ ที่ปรับปรุงให้ดีขึ้นจากระบบความเชื่อก่อนๆ ศาสนาเปลี่ยนไปตามกาลเวลาพวกมันก็สูญพันธุ์และแยกออกเป็นประเพณีที่แตกต่างกัน พวกเขาปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมของพวกเขาพวกเขาสร้างสภาพแวดล้อมของพวกเขาในส่วนทั้งหมดเช่นเดียวกับวิวัฒนาการอินทรีย์

ช่วงที่ 1: Animism (100,000 คริสตศักราช - ปัจจุบัน) มนุษย์เริ่มเชื่อว่าโครงสร้างธรรมชาติ (เช่นพืชสัตว์หินและลม) มีสาระสำคัญทางจิตวิญญาณ จิตวิญญาณเหล่านี้ถูกเชื่อว่ามีอำนาจและอารมณ์ที่มีอิทธิพลต่อโลกประจำวันของเรา ด้วยการบูชาสิ่งมีชีวิตเหล่านี้เราเชื่อว่าเราสามารถรักษาความสามัคคีให้สอดคล้องกับโลกวิญญาณนี้และได้รับความโปรดปรานจากพวกเขา

ช่วงที่ 2: เทพเจ้าหลายรูป (15,000 ก่อนคริสตศักราช) รากของลัทธิโปเทียมอาจอยู่ในยุค Epipaleolithic นักภาษาศาสตร์และนักประวัติศาสตร์ได้กำหนดครอบครัวภาษาสมมุติว่า Nostratic ซึ่งดูเหมือนจะมีอิทธิพลต่อทุกภาษาในแอฟริกาและเอเชีย หลายคำที่สามารถสร้างขึ้นมาใหม่ได้รวมถึงเทพเจ้าธรรมชาติ (เช่นแผ่นดินแม่และท้องฟ้าของพ่อ) นี้แสดงให้เห็นว่าวิญญาณของธรรมชาติของลัทธิเชื่อผีได้พัฒนาไปสู่ยุคใหม่ของพระเจ้า (มนุษย์นามธรรมของฟ้าร้องและน้ำในรูปมนุษย์มากขึ้น) ระหว่างการปฏิวัติยุคหินอารยธรรมเริ่มปรากฏให้เห็นถึงความเชี่ยวชาญใหม่ๆ (เช่นการบัญญัติกฎหมายโลหะการเกษตรกรรมและการพาณิชย์) เป็นลูกหลานของเหล่าเทพแห่ง Nostratic Gods (เช่น Indo-Europeans และ Sumerians) ที่เข้ามามีบทบาทเป็นผู้นำและผู้นำสู่โลกศิวิไลซ์ โดยทั่วไปแล้วเทพเหล่านี้ถูกแบ่งออกเป็นหลายชั้นเรียนการดูแลชั้นฟ้าทั้งหลายดินแดนมรรตัยและนรก เทพแต่ละแห่งมีอำนาจการปฏิบัติทางศาสนาและอาณาเขต (เช่นการค้าการทูตสงคราม ฯลฯ ) มนุษย์สามารถนมัสการเพียงหนึ่งหรือทั้งหมดของสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ ได้รับความปรารถนาจากพวกเขาผ่านการถวายการอธิษฐานและการเสียสละ

ช่วงที่ 3: Monotheism (ค.ศ. 1348 - ปัจจุบัน) ในยุคสำริดการเคลื่อนไหวใหม่กลายเป็นรูปร่างที่จัดลำดับความสำคัญให้กับพระเจ้าองค์เดียวกับเทพเจ้าอื่นๆ ระบบนี้เป็นที่รู้จักกันในชื่อ Monotheism - ความเชื่อใน Supreme Being ใน ค.ศ. 1348 pharaoh Akhenaten ยกพระเจ้าที่รู้จักกันน้อยกว่าชื่อ Aten ไปสู่สถานะสูงสุดลดบทบาทของเทพอื่นๆ ของอียิปต์ทั้งหมด ข้อมูลเพิ่มเติม ในอิหร่าน Zoroaster (นักบวชชาวเปอร์เซีย) อ้างว่า 'Ahura Mazda' เป็นหนึ่งในเทพเจ้าสูงสุด ระบบใหม่ที่เกิดขึ้นใหม่นี้ได้ตั้งสมมติฐานว่าพระเจ้าผู้สร้างคนหนึ่งได้สร้างจักรวาลที่รู้จักและมีความสามารถในการพึ่งพาตนเองได้ทั้งหมดสามารถควบคุมเหนือโดเมนอื่นๆ ทั้งหมดได้ ความคิดนี้ได้กลายเป็นที่โดดเด่นในศาสนายูดายคริสต์ศาสนาอิสลามและคิซัม

ระบบ monotheistic ส่วนใหญ่มีแนวโน้มที่จะเป็นเอกสิทธิ์ในธรรมชาติซึ่งหมายความว่าพระเจ้าของโลกเก่าต้องถูกล้างออกจากจิตสำนึกของ Mans เป็นผลให้ศาสนา Monotheistic (เอกเทวนิยม คือความเชื่อว่ามีพระเป็นเจ้าเป็นเทวดาองค์เดียว หรือความเชื่อว่าพระเป็นเจ้าเป็นหนึ่งเดียว แนวคิดเอกเทวนิยมแบบบริสุทธิ์พบในศาสนายูดาห์และศาสนาอิสลาม ส่วนแบบอ่อนพบในศาสนาคริสต์ส่วนใหญ่ ลัทธิซาเบียน นิกายมอรมอน และศาสนาอื่นๆ) แสดงความอดทนทางศาสนาน้อยกว่าศาสนา Polytheistic (คือผู้ที่เชื่อ ในพระเจ้าหลายองค์ ตัวอย่างที่ชัดเจนคือ เทพเจ้ากรีกโบราณ พระเจ้าแต่ละองค์จะมี คุณลักษณะและหน้าที่รับผิดชอบแตกต่างกัน) ส่งผลให้เกิดสงครามมากมายและข้อพิพาททางการเมือง