ทักษะการฝึกปฎิบัติการการเบิน

ภาพไม่เกี่ยวกับเรื่องนะจ๊ะ

 เทคนิคการใช้ลิ้นและการฝึกฝน
ลิ้นเป็นอวัยวะที่สำคัญมากสำหรับการมีเซ๊กส์ถ้าขาดการใช้ลิ้นก็เหมือนทำอาหารขาดเครื่องปรุง เหมือนทานข้าวเปล่าๆ  ทานข้าวเปล่าก็อิ่มได้แต่.....

  ดังนั้นเมื่อลิ้นเป็นสิ่งที่สำคัญทำไมเราไม่ใช้หรือฝึกให้มันดีและใช้งานได้อย่างมีประสิทธิภาพซะล่ะ     
   การฝึกฝนไม่ไม่จำเป็นตัองฝึกอย่างเอาเป็นเอาตายแบบหน่วยซีลหรือจะไปเตรียมท้ารบใคร อะไรขนาดนั้น เอาแบบสบายใช้เป็นองค์ประกอบในการใช้ในชีวิตประจำวันไป เพียงแค่มีสติลำลึกถึงมันเสมอๆแล้วสังเกตและบังคับมันตามอารมณ์เราไป  เช่นเวลาดุนหรือใช้บิ้นกวาดเศษอาหารคำสุดท้ายให้เกลี้ยงปาก ตอนนั้นเราจะทำไปตามสัญซาติญาน และไม่รู้ตัวว่าทำอะไรแบบใหนไปบ้างอย่างชัดเจน และหารู้ไม่ นั้นคือเคล็ดลับที่ดีของการจูบเบยทีเดียว 

  คิดแล้วอาจมีสะอิดสะเอียนหน่อยถ้าคิดเรื่องเศษอาหารมารวมกับการจูบ แต่เราคิดเป็นส่วนตัวอย่าเอาคนอื่นมาปะปน การที่ลิ้นของเราทำความสะอาดภายในปากของเรานั้นลิ้นจะพยายามควานหาเศษอาหารชิ้นเล็กชิ้นน้อยในปากทุกซอกทุกมุมจนกมดสิ้นจนกว่าเราจะสบายปาก แม้มีเศษเสี้ยวเล็กน้อยที่ติดฟันก็จะไม่ปล่อยทิ้งไว้พยายามดันดุนให้หลุดให้ออกมาให้ได้  

ตรงนี้แหละอย่าลืมตัวทิ้งโอกาสอันงามนี้ไป ใส่สติแล้วลองทำแบบจงใจไม่ใช้สัญชาติญาน ทำอย่างมีระบบมีทิศทาง มีจังหวะแล้วจินตนาการการควานหาเศษอาหารนั้นคือการควานหาการสัมผัสหาลิ้นของอีกฝ่ายที่เราจูบกับเขา การควานหาเศษอาหารของลิ้นเรานั้น เป็นสุดยอดลีลาการจูบได้อย่างดีทีเดียวลองคิดแล้วทำดูครับ

   อีกทักษะของการฝึกคือการที่เราไปทานไอศครีมแบบมีลูกเชอรี่สีแดงไที่มีขั่วของมันติดมาด้วยให้หยิบใส่ปากทั้งหมดทานผลของมันไปจนหมดแล้วให้เหลือก้านไว้ในปากก่อน อย่าเพิ่งคาย จากนั้นใช้ลิ้นกวาดเศษเล็กเศษนัอยกลืนไปจนเกลี้ยงให้เหลือแต่ก้านเพื่อไร้เศษเสี้ยวอะไรมารบกวน 

จากนั้นพยายามใช้ลิ้นและอวัยวะทุกอย่างในปากช่วยลิ้นให้พันก้านนั้นเป็นเงื่อนมัดหรือทางลูกเสือเรียกเงื่อนพิรอดให้ได้ แรกๆจะทำไม่ได้และคิดว่าไม่ทีทางทำได้ยกเว้นคนที่มีความสามารถพิเศษเท่านั้น แต่แท้จริงไม่ครับ เริ่มต้นผมทำไม่ได้เลยจนท้อ แต่สุดท้ายอดทนครับ ความอดทนคือสิ่งที่ยื่งใหญ่ที่สุดของชีวิตครับ ครั้งแรกหบุคครับ ใช้เวลาไปสามชม.ครับเล่นเอา ก้านเจ้าเชอรี่เปื่อยนุ่มไปเลย

     แต่ก็เป็นกำลังใจให้เรารู้ว่ามันทำได้ ทั้งที่เมื่อก่อนำแค่ชม.เดียวก็ล้มเลิก ตอนหลังก็พยานามมากขึ้นจนเป็นสองชม. สุดท้ายล้มเลิกแระ ตกลงปลงใจว่าทำไม่ได้แน่นอนเลยทำไปเล่นๆเพลินๆไม่คาดหวังอะไร ปรากฏว่าเพลินไปสามชม. เกิดขมวดกันได้เข้ามา..... เลยดีใจใหญ่เลยว่าทำได้

เลยได้ข้อสรุปว่า ไม่ทีอะไรที่ทำไม่ได้ถ้าเราพยายามและอย่าไปหวังถึงความสำเร็จ จงหวังแค่การที่ได้กระทำก็ดีที่สุดแล้วเพราะบางทีความสุขไม่ได้อยู่ที่จุดหมายความสุขนั้นมีอยู่ตั่งแต่เริ่มต้นเดินทางไปจนสุดทาง  จากนั้นเมื่อรู้ว่าทำได้เป็นไปได้ก็เริ่มฝึกต่อแต่สุดท้ายก็เช่นเดิมใข้เวบามากกว่าสามชม.ก็ไม่สำเร็จจนท้ออีก เลยคิดว่าหลุคเท่านั้นที่จะทำได้ แต่มันก็ติดอยู่ในใจว่ามันเกิดขึ้นได้นะ ไม่ใช่ไม่ได้เลยจริงๆ  จึงเริ่มใหม่คิดใหม่ เพราะเราคาดหวังคนเราถึงได้มีคำว่าผิดหวังเสมอ เมื่อเราตัดคำว่าคาดหวังออกไป เราย่อมหมดหวัง เมื่อไม่มีหวัง ความผิดหวังมันจะมาจากใหนล่ะฮ่าๆๆๆ...(ค่อนข้างจะมึนๆเนาะ  )      จากนั้นลงมือปฏิบัติอย่างไม่คาดหวัง  ทำไม่ได้แต่ก็ไม่หยุดทำ....ฮ่าๆๆๆมีไรป๊ะ

  คิดไปว่านั่งเคี้ยวขมวดก้านเชอรี่เล่นๆไปไม่ได้ตั่งใจขมวดมัดมัน ก็แค่ทำไปเรื่อยๆเพลินๆแต่อย่าเพลินจนลืมสังเกตุตัวเองล่ะว่าทำไปแบบใหนอย่างไร ไม่เช่นนั้นพอทำได้ก็จะได้แบบ งงๆ ฟลุคๆ

   และแร้วก็ได้ครับ ฟลุคอีกครั้งนึง (แต่ฟลุคแบบตั่งใจนะ ) ก็ไม่ใส่ใจครับได้ก็ได้ก็ทำต่อ คราวนี้ก็ฟลุคขึ้นเรื่อย ถี่ขึ้น ๆ  จนสุดท้ายไม่ฟลุคแระครับ ออกปากบอกคนอื่นเลยว่าจะทำให้ดูแบบว่าสามารถอ่ะ(สามารถฟลุค555) 

      เมื่อสามารถกำหนดได้แล้วขนาดนี้ ท่านก็ได้เป็นมารแห่งชิวหาแล้ว ถ้าท่านมีจิตคิดทรมานคนกับความเสียวในการใช้ลิ้นท่าน ท่านก็ได้ชื่อว่ามารแล้ว ฉายาลิ้นปีศาจ แต่หากมีจิตคิดมำให้ผู้อื่นเสพสุขสุนทรีย์กับการใช้ลิ้นของท่าน ท่านก็ได้ชื่อว่าเทพ ฉายาเทพลิ้นสวรรค์ 555(สามตัวบน)

ยังมีวิธีฝึกฝนอีกมากมายไม่ยากครับที่แต่ละคนจะคิดค้นการฝึกขึ้นมาด้วยตัวเองเหมือนหนังกำลังภายในที่ต่างค่ายต่างสำนักที่จะฝึกต่างวีธีที่จะคิดค้นและเลียนแบบจากอะไรเพื่อจุดหมายในการต่อสู้ฟาดฟันจนชนะและเป็นสุดยอดวิชา

 อ้อ....ทุกการต่อสู้ทุกการสัมผัสย่อมมีจุดตายตุดคลายแมกซ์ เมื่อฝึกทักษะลีลายุทธแล้วหากลีลาดีวิทยายุทธเยี่ยมแต่ไม่สามรถจู่โจมจุดตายให้บรรลัยได้ ต่อสู้ไปก็เหนื่อยเปล่าทำกันไปสิบวันสิบคืนไม่จบสักที แบบนี้เอากระบี่ไปถางหญ้าดูมีประโยชน์กว่า

  ...งั้นขอเป็นคราวต่อไปแล้วกันนะครับสำหรับการจู่โจมจุดตาย จุดพิฆาตชายหญิงสวิงกิ้งดิ๊งด๊อง....สวัสดี จุ๊ฟๆการหมั่นดูแลและรักษาลิ้น ลิ้นเป็นส่วนที่ดูดซับกลิ่นเเละเศษอาหารตกค้างได้ดี ดังนั้นหากไม่ทำความสะอาดลิ้นอยู่เสมอปากเราจะมีกลิ่นที่ไม่น่าพิศวาสอยู่ตลอดเวลา แม้จะผ่านการแปรงฟันมาแล้วก็ตาม

การทำความสะอาดลิ้นก็คือการขูดเอาลิ้น โดยการแลบลิ้นออกมาแล้วใช้ช้อนหรือมือเราก็ได้ที่ล้างสะอาดแล้ว เกาหรือขูดสิ่งต่างที่เกาะกับลิ้นออกมาให้หมดโดยเฉพาะฝ้าขาวๆที่อยู่กลางลิ้น ขูดออกมาจนกว่าลิ้นเราจะมีสีเป็นปกติคือแดงๆออกชมพูอ่อนๆตรงกลางอาจจะชมพูอ่อนๆปนขาวจางๆแต่ไม่ใช่เป็นฝ้าขาวทั้งแผ่นลิ้น แต่ถ้าเป็นฝ้าขาวขูดยังไงก็ไม่ออกแนะนำหาหมอทันทีครับ เพราะฝ้านั้นไม่น่าจะเป็นเศษอาหารที่ละลายติดกับลิ้น แต่น่าจะเป็นเชื้อราหรือลิ้นท่านมีปัญหาสุขภาพแน่นนอน อย่านิ่งนอนใจจนมีผลลุกลาม