คิดว่าจะสอนลูก กลับกลายเป็นลูกสอนเรา ....

เมื่อก่อนผมเคยคิดนะว่า...ถ้าวันนึงผมมีลูก..ผมจะสอนให้ลูกเตะบอลบ้างล่ะ อยากสอนการบ้านลูกบ้างล่ะ อยากสอนให้ลูกโตขึ้นเป็นคนดีคนเก่ง...คิดไว้มากมายหลายอย่าง...

....แต่เอาเข้าจริงๆ...เป็นผมต่างหากที่ถูกลูกสอน........

ลูกบอกกับผมว่า.....

..พ่ออย่ากินเหล้านะ......พ่อต้องดูแลตัวเองเพื่อให้ได้อยู่กับหนูนานๆนะ....

..พ่ออย่าสูบบุหรี่นะ.....พ่อรู้มั้ยว่าหนูเหม็นควันและมันอาจจะทำให้ทั้งพ่อแม่และหนู อาจจะเป็นโรคร้ายในอนาคต..พ่ออย่าสูบเลยนะ

..พ่ออย่าเล่นการพนันนะ...เงินที่พ่อจะเสียในการพนัน..สามารถซื้อนมให้หนูหลายกระป๋องเลยนะ...

..พ่อต้องเก็บเงินนะ.....หนูจะต้องเรียนหนังสือ...เพื่ออนาคตของหนูนะ

..พ่อต้องรักแม่มากๆนะ....รู้มั้ยแม่เหนื่อยมากนะที่อุ้มท้องหนูมาตั้ง9เดือน....และต้องคอยป้อนข้าวป้อนน้ำหนู....คอยเลี้ยงหนู ในวันที่หนูซนเอามากๆ....

..พ่ออย่านอกใจแม่นะ....แม่รักพ่อมากนะ..ถึงยอมให้หนูมาอยู่ในตัวแม่..และหนูต้องการครอบครัวที่อบอุ่น..หนูต้องการพ่อกับแม่.....

..พ่อต้องรักปู่กับย่านะ....เพราะว่าพ่อรักหนูมากแค่ไหน..ปู่กับย่าก็รักพ่อมากเท่านั้นล่ะ...ดูแลปู่กับย่าให้เหมือนที่พวกท่านดูแลพ่อนะ....

..พ่อต้องเป็นคนดีนะ....เพราะหนูจะต้องดูพ่อเป็นตัวอย่าง..ในอนาคตหนูจะเป็นเหมือนพ่อ...

..ในวันที่พ่อท้อ..พ่อต้องสู้นะ....เพราะกว่าหนูจะเดินได้..หนูล้มแล้วล้มอีก...แต่หนูก็ไม่เคยท้อ...จนเดินได้อย่างมั่นคง....

......ขอบคุณนะที่พวกลูกเปลี่ยนชีวิตของพ่อ....