เลือกคู่ผิด..คิดจนตัวตาย
แต่งงานมา 13 ปี ทนอด ทนลำบาก ทนขายศักดิ์ศรี (ยืมเงินคนอื่น) มาตลอด 13 ปี (จนทุกวันนี้ ยังใช้ไม่หมด) ... เพราะ .... ฝากอนาคตและชีวิต ไว้ในมือผู้ชายเห็นแก่ตัวคนนึง ที่คิดว่า อายุมากกว่า 6 ปี จะมีความเป็นผู้นำเต็มตัว โดยยอมเป็นผู้ตาม ที่คอยสนับสนุนเขาทุกทาง (แม้ว่าเขาจะเคยตกงานถึง 2 ปี) ทำงานข้างนอกเหมือนกัน เงินเดือน เท่าๆ กัน
แต่ ... ภาระหนี้สิ้น เป็นชื่อของเรา 90% บัตรเครดิต วงเงินร่วม สองแสน ... บ้านกู้ร่วม ... ทุกอย่างช่วยกันจ่าย (แต่ถ้าคิดดีๆ เราจ่ายมากกว่า เครดิตเราแทบทั้งหมด) .... เงินใช้คนละกระเป๋า (ไปยุ่งไม่ได้ เหมือนเราไม่ใช่เมีย) .... ชีวิตส่วนตัวเขาอยู่ครบ เพื่อน งานสังสรรค์นอกบ้าน ในขณะที่เรา ต้องงด (เพราะเลิกงานก็รีบกลับบ้าน) ..
ตืนก่อน นอนทีหลัง เพราะ ต้องเก็บกวา งานบ้านแต่ละวัน วันหยุดเหมารวมงานบ้าน .. กวาดบ้าน ถูบ้าน ล้างจาน ล้างห้องน้ำ กรอกน้ำ ทำกับข้าว ซักผ้า จนถึง ทำความสะอาดโรงรถ ลานบ้าน ..วันหยุดของเขาคือ ตื่นสาย ลงมากินข้าว นอนดูทีวี 13 ปียังไม่เคยรู้เลยว่า เราชอบอะไร ไม่ชอบอะไร แต่เรารู้ใจเขาทุกอย่าง .....
สุดท้าย พอเราขอทวงชีวิตทั้งหมดที่ให้ไปคืนมา .. เขาก็ปัด จะไม่ยอมหย่า เพราะ กลัวต้องจ่ายหนี้สินร่วม (บ้าน บัตรเครดิต) .... สุดท้าย เราให้เขาเป็นครั้งสุดท้ายในชีวิต คือ หนี้สิน ชื่อใคร ชื่อมัน ก็ต่างคน ต่างรับผิดชอบไป ...
บ้านก็ให้ธนาคารยึด ... เท่านั้นละ " ยอมหย่าแต่โดยดี " ... เพราะหนี้สิ้นหลัก เป็นชื่อเราทั้งหมด ... แม้แต่โทรศัพท์บ้านที่ค้างชำระ เขาเป็นคนต้องการติด 2 เบอร์.. ทุกวันนี้ ยังไม่คิดจะจ่ายเลย ...เพราะ มันชื่อเรา (แต่บ้านก็มีชื่อเขา) .... แฟร์ดีเนอะ
* * * *
ถึงจน หนี้สินมากมาย แต่ขอแลกกับอิสระภาพจากจากคนๆ นึง ก็ถือว่าคุ้ม แม้มันจะทำให้ชีวิตต่อๆ มาต้องลำบากไปจนตาย เพราะคงไม่มีผู้ชายที่ไหน มาเอา แม่หม้ายหนี้ท่วมตัว ทำเมียอีก .... จนแก่ตายก็คงใช้หนี้ไม่หมด เพราะมันคือ หนี้กรรม ที่คงต้องไปชดใช้ในภพหน้า (ถ้ามีโอกาสได้เกิด)