updateผู้หญิงคนเดิม..4เดือนที่เพิ่มขึ้น เหมือนไม่มีอะไรดีขึ้นมา

กลับมาอีกครั้ง

คนที่เคยฟังแล้ว อย่าพึ่งรำคาญนะครับ

เข้าใจความรู้สึกนิดนึง ว่ายังตัดไม่ได้

แต่มา update สถานการณ์ให้ฟังคร่าวๆ 

หลังจากเกิดเหตุ....(รายละเอียดของเรื่องเลื่อนลงมาอ่านได้นะครับ)

ก็ยังติดต่อกันประปราย

แม้ว่า ฝ่ายชายจะกึ่งๆรอกับการลับๆ(หมายถึงทำไรลับๆ)หลบๆซ่อนๆ แบบนี้ไม่ไหว ....หลายครั้งไม่ว่าเทศกาลใดๆ วันพิเศษ วันสำคัญใดๆ เช่น วันเกิด วันลอยกระทง หรือครบรอบต่างๆ ก็มักจะเอ่ยชวนไปเจอกัน แต่ ในมุมมองของฝ่ายชาย อยากให้เกียรติฝ่ายหญิง ไม่ใช่ว่าคบๆลับๆ หลบๆซ่อนๆ หรือพอเจอกันแยกย้ายก้อทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ก็พยายามขอถ่ายรูป ขึ้นเฟสบ้าง ไรบ้าง (อันนี้คือสิ่งที่ทำก่อนเกิดเรื่องนะครับ) แต่พอช่วงเกิดเรื่อง ชวนกี่ครั้งก็มักจะเจอปฏิเสธ หรือตอบทำนองว่า ไม่แน่ใจว่าจะไปได้ไหม หรือถ้าไป ไม่ถ่ายรูปไม่ได้หรอหรือถ่ายแต่อย่าขึ้นเฟส (กลัวพ่อรู้) ประมาณว่าให้เก็บไว้ในความทรงจำ เป็นต้น

ซึ่งพอถามเหตุผลว่าทำไมไม่ยอมให้ถ่ายขึ้นเฟส เหตุผลคือต้องไปขอขมาหรือขออนุญาตในการคบหาจากพ่อและให้ได้รับการยอมรับจากน้องชายก่อน...(เพื่อ ???)

คือประมาณว่า เรียกร้องสารพัดแต่ฝั่งตัวเองไม่เคยทำอะไรเลย จากพฤติกรรมที่น้องชายก่อไว้ ไม่เคยบอกกล่าวว่าผิดถูกหรือไม่ หรือแม้แต่เล่าให้พ่อฟัง...หรือแม้แต่บอกกล่าวให้มาขอโทษฝั่งแม่ฝ่ายชายเลย

พอชวนแล้วเจอปฏิเสธ หลายๆครั้ง หลายๆโอกาสเข้า ฝ่ายชายก็เสียความรู้สึกในการชวน จนพยายามจะมองว่าเป็นวันๆนึงในปฏิทินเท่านั้น

แม้ตอนวันเกิด จะแอบไปเซอร์ไพรซ์ให้ของขวัญ พอวันถัดไป ฝ่าย ญ ก็ให้ของฯกลับมา (คือ วันเกิดฝ่าย ญ เกิดก่อนฝ่าย ชาย 1วันน่ะ) แต่ไม่มีการถ่ายรูปใดๆ ประมาณว่ารีบไปรีบมารีบเจอ แล้วหายไปเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น..ยังนึกๆเล่นๆอยู่ว่า ถ้า ฝ่ายชาย ไม่เริ่มให้ของก่อน ฝ่าย ญ จะเริ่มให้ไหมหนอ..

หรือแม้แต่บางโอกาสที่แม่ฝ่ายชายทำอาหารหรือมีโอกาสไปเที่ยวตามที่ต่างๆ จากในกรณีที่ชวนฝ่ายหญิงแล้วไม่ไปด้วย...ก็ซื้อของฝากไปแขวนไว่ให้ ( คนอ่านอาจจะสงสัยว่าทำไมต้องแขวน เหตุผลจากฝ่ายหญิงที่ให้มา คือ...อยากเจอหรืออยากให้น้องชายเห็นหรอว่า มาหาน่ะ ???) แต่พอได้รับของจากฝ่ายชายหลายๆครั้งเข้า ก็พยายามหาซื้อหรือทำไรตอบแทน เช่น ทำขนม หรือกับข้าว ให้ แต่มัน งงๆ ตรงที่ต้องให้ฝ่ายชายไปรับที่หอเอง โดยฝ่ายหญิงจะเป็นคนแขวนไว้ โดยไม่ยอมไปให้ที่หอหรือที่พักฝ่ายชาย ?? แปลกไหมละ..

บางทีก็เหนื่อยนะ แต่เวลาเดินออกห่าง หรือหายเงียบๆไป เคยเงียบประมาณ อาทิตย์นึง สักพักก็จะมีข้อความทักจาก ฝ่าย  ญ ว่า ทำไรบ้าง ทำไมเงียบไปบ้าง ก็จะวงจรเดิมๆ วนๆอยู่แค่นี้..เฮ้อ...

แบบนี้ เรียกว่ากั๊กได้ไหม...

 

อ้างอิงจากเรื่องจริง... ต้นเหตุของเรื่อง

ขออภัยถ้ายาวไปและอาจจะทำให้งง ในการเรียบเรียง...

ครอบครัว ช ประกอบด้วย ช และ แม่

ครอบครัว ญ ประกอบด้วย ญ น้องชาย และ พ่อ

ซึ่งทั้งสองครอบครัวนี้ ช+ญ เป็นแฟนกัน  

ฝ่าย ญ ชวนฝ่ายชายไปเที่ยวบ้าน ในช่วงวันหยุดสงกรานต์

หลังจากฝ่าย ช เคยปฏิเสธไปรอบนึง ช่วงปีใหม่ ด้วยเหตุเรื่องการเงิน ซึ่ง พอไม่ไป ณ ตอนนั้น ญ ก็งอน ก็นอยด์ ช สักพัก

แต่พอถูกชวนครั้งนี้ แถมยังบอกประมาณว่า ถ้าจะคบกันหรือแต่งงานกัน ไปหาบ้านแฟน เพียงครั้งเดียวไม่พอหรอกนะ ฝ่าย ช

ก็เลยตอบตกลง ชวน แม่ ไปเที่ยวบ้านสงกรานต์ที่บ้านฝ่าย ญ ( แม้ก่อนไปก็ได้บอกแล้วว่า สภาพการเงินไม่โอเท่าไหร่นะ

ฝ่าย ญ ก็บอกว่า ไม่เป็นไร กดมาสัก 500 ก็ได้) 

ฝ่าย ช จึงกด 500 และแม่ของฝ่าย ช ก็กดเพิ่มกันเหนียว อีก 500 บาท

พอไปถึงบ้าน ญ

ก็ชักชวนกันไปซื้อกับข้าว เพื่อมาทำบุญในช่วงสงการนต์

พอตอนเลือกๆๆ สินค้า ก็ยังดีๆ (อารมณ์) และมีเล่นมุสนุกสนานตามปกติ

แต่พอดูๆราคา ยอดราวๆ จะ 2700 ก่าๆ

ซึ่งฝ่าย ช ก็บอกว่า เงินสมทบหรือแชร์ค่ากับข้าว ไม่พอนะ แต่ก็ช่วยสมทบไป 1000 (เงินของ ช รวมกับ แม่ฝ่าย ช)

คือสรุป ณ ตอนนี้ ฝ่าย ช ไม่มีงบใช้จ่ายในวันอื่นๆละ 

ก็เกิดประโยคเหน็บแหนม จาก ญ ว่า

" แหมๆ ทีซื้อของเข้าร้าน( หมายถึงเอามาขายน่ะ) ทีละ 2000-3000  ยังซื้อกันได้เลย พอช่วยจ่ายค่ากับข้าวแค่นี้

ช่วยแค่ 1000 ??? เองหรอ

ซึ่งความรู้สึกจากคำพูดนี้ ฝ่าย ช ไม่ได้คิดไรมาก เพราะมองว่า อาจจะพูดเล่น แต่มันสะกิดทำให้แม่ฝ่าย ช ถึงขนาดเก็บไป

คิดมาก (โดยไม่รู้ว่าจริงหรือเท็จหรือมุข)  แต่ก็ไม่ได้เอ่ยปากหรือโวยวายแต้อย่างใด  // การซื้อของรอบนั้นก็กลายเป็นฝ่าย

ญ ออกเองทั้งหมด

 ส่วนวันอื่นๆ ทีนอกเหนือจากการทำบุญ ฝ่าย ญ ก็ให้ น้องชายขับรถยนต์พาไปเที่ยวที่ต่างๆ โดยฝ่าย ช ขอถ่ายรูปคู่ด้วย

แต่ก็โดนปฏิเสธ พร้อมให้ เหตุผลว่าที่ที่นีั้เคยมามาแล้ว เคยถ่ายรูปแล้ว ไรแบบนี้

(ซึ่งตลอดการเดินทาง ในแต่ละวัน ค่าอาหารแต่ละมื้อ ค่าน้ำมัน ก็จะออกค่าใช้จ่าย โดย ฝ่าย ญ )

จึงทำให้ ช ถ่ายรูปกับ แม่ ซะส่วนใหญ่ ...ก็เลยทำให้ ช ไม่พอใจ ทั้งที่ก่อนมาฯ ก็ตกลงว่าถ่ายได้ๆๆแต่พอไม่ถ่าย ฝ่าย ช ก็เลยงอนและนอยด์บ้าง

จนถึงขั้นฉุนเฉียว และ จะขอกลับบ้านเลย ณ เด๋วนั้น เลยเอาแม่ฝ่าย ช ก็งงๆเหมือนกัน

แต่ก็ยอมจัดข้าวของใส่กระเป๋าเพื่อเตรียมกลับ แต่ด้วยเวลา ณ ตอนนั้นทำให้ รถประจำทาง หมดแล้ว จึงทำให้เหมือน ญ และน้องชายตัวเอง ขับรถ

มาส่งครอบครัวฝ่าย ช ไปๆมาๆ เพราะพอไปแล้วไม่มีรถกลับ ก็ต้องพาไปนอนที่บ้าน ฝ่าย ญ อีกรอบ

รวมทั้งก่อนไป ก็ได้แวะกดเงิน เพื่อให้ฝ่ายหญิง โดย ตอนแรกก็บอกว่า เพื่อสมทบค่าใช้จ่ายช่วงที่มาอยู่บ้าน ญ (ประมาณว่า

ช่วยสมทบค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าน้ำมัน ค่ารถยนต์ ที่ฝ่ายหญิง พาไปเที่ยวนู้นนี่นั่น)

ซึ่งคราวนี้ พอกลับมาถึงบ้าน ฝ่าย ญ ก็จะโดน พ่อของฝ่าย ญ ตัดพ้อว่า นึกจะไปก็ไป ก็บอกแล้วว่าเที่ยวรถมันหมดแล้ว ยังจะ

ฝืนไปอีก ไว้กลับพร้อม

ลูกตัวเอง วันรุ่งขึ้นก็ไม่ได้หรือไง...แล้วอย่างนี้หรอ ที่จะฝากชีวิตหรืออยู่ด้วยกันตลอดชีวิต ถามใครว่าเพราะอะไร ถึงรีบกลับ

ปุ๊ปปั๊ป ก็ไม่มีใครบอกเลย ...ฯลฯ 

ณ คืนนั้น ฝ่าย ช และแม่ ก็เลยโดยการ นอนกับพื้น(แผ่นกระดาน) เปล่าๆ ไม่มีเสื่อ ไม่มีหมอน ไม่มีผ้าห้ม ไม่มีพัดลม  รวมทั้ง ไม่ยอมทานมื้อเย็น 

โดย ทั้งน้องชายและ ญ ถามว่าทำไมต้องทำแบบนี้ 

ฝ่าย ช เลยให้เหตุผลว่า ไม่อยากให้เป็นภาระมากขึ้นกว่าเดิม 

ก็เกิดทะเลาะกันค่อนข้างใหญ่โต

ระหว่าง แม่ ฝ่าย ช และ น้องชาย และ ญ

ญ : ทำไมต้องเอาเงินมาให้ด้วย บอกแล้วว่าไม่ต้องๆๆ

ช : เอาเหอะ จะได้ไม่ต้องอึดอัดกว่านี้

น้องชาย : อึกอัดไรหรอคับ

แม่ : ก็จะได้ไมต้องโดนดูถูกอีกไง พอไม่ช่วยออกไร ก็ทำสีหน้าไม่พอใจอย่างชัดเจน อย่างตอนซื้อกับข้าวมาทำ พอบอกว่า มีงบช่วยแค่ 1000

ก็ไม่ฟัง หลังจากซื้อเสร็จ ท่าที ญ ก็เปลี่ยนไป

น้องชาย : (เหมือนไม่เชือ่) จะพูดว่า แม่ ฝ่าย ญ พูดเองเออเองหรือ ตอ.... ก็ตอบไปว่า ผมรู้นิสัยพี่สาวผมดี ไม่พูดแบบนั้นแน่ๆ

จิงไหม พี่

ญ : หนูพูดแบบนั้นจริงๆหรอค่ะ ???  

แม่ : อ้าว เราพูดเองแท้ๆ จำไม่ได้หรอ

ญ : ทำไม แม่คิดไปได้ไกลแบบนี้ละ  ....หนูว่าหนูไม่ได้พูด

น้องชาย : พี่ ช  พี่เชื่อใคร

ช : พี่ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ พี่ขอไม่ตอบ

น้องชาย : ก็บอกว่า เชื่อแม่ เข้าข้างแม่ก็หมดเรื่องแล้วว่ะ 

(ซึ่งตลอดการทะเลาะ ช พยายามยุติ หรือให้หยุดๆๆ แต่ ทั้ง น้องชายและ ญ บอกว่า ขอฟังเหตุผลจากแม่ก่อน เพราะจะหมายหัวหรือคอยจะเข้าใจ

ว่า ทุกอย่าง ไม่ว่าจะเรื่องขอกลับบ้านปุ๊ปปั๊ปหรือเรื่องจ่ายเงินสมทบให้ หรือเรื่องนอนแบบไม่มีผ้าปู เสื่อและอื่นๆที่กล่าวมา

แม่เป็นคนบอก ช ให้ทำทั้งหมด)

น้องชาย : คิดว่าจะเอาเงินมาฟาดหัวพวกเราหรือคับ อย่าคิดว่าเงินจะตัดสินทุกอย่างนะ บางทีเงินก็ไมจำเป็นสำหรับทุกสิ่ง

              งั้นผมขอถามหน่อยสิ ว่าทำไมต้องกลับปุ๊ปปั๊ป

ช : ก็ตอบเลี่ยงๆไปว่า อยากกลับไวขึ้นก็แค่นั้น แต่ไม่ได้อธิบายเหตุผลว่า ไปบ้านแฟน ไม่อยากเป็นฝ่ายรับอย่างเดียว อันไหนพอช่วยได้ก็จะช่วย 

หลังจากค่าน้ำมัน ค่าอาหารการกินก็แทบไม่ได้ออก ....ก็นึกๆ เหมือนกัน ว่าทำไมไม่บอกเหตุผลนี้ไปนะ

(หลังจากนั้น ก็ทะเลาะกันยกใหญ่ สักระยะ)

จนท้ายที่สุด น้องชาย ฝ่าย ญ เหลืออด ทำท่าทีเหมือนจะ ทำร้ายหรือใช้กำลัง ทำร้ายแม่ฝ่าย ช  แต่ ญ ห้ามไว้ก่อน เป็นอันยุติการทะเลาะ

พอตลอดการนอน  

ฝ่าย ญ พอพยายาม เอาข้าวใส่จานมาให้ทาน บ้าง หาเสื่อ หาพัดลมมาติดตั้งให้บ้าง แต่ ฝ่าย ช ก็ปฏิเสธแล้วเอาออกไปจากห้อง โดยให้เหตุผลว่า

ไม่อยากเป็นภาระเพิ่มขึ้น  แม้ ญ จะบอกว่า ขอเชิญ ช มาเคลียร์ข้างนอกโดยที่ไม่มีแม่อยู่ได้ไหม 

ช : เคลียร์ตั้งแต่เมื่อกี้หมดละ

ญ : อืม ถ้าเชื่อแม่ ฟังแม่ ก็ไปอยู่กับแม่เลยละกัน เพราะถ้าอยู่กับเขา ก็ต้องฟังเขาคนเดียว ?? (เพราะภูมิหลังของบ้านนี้ จุดสิ่งอย่าง ทั้งพ่อและน้อง

ชายจะขึ้นอยู่กับ ญ คนเดียว ไม่ว่าจะเรื่องไรในบ้าน) 

จนตลอดการนอน....ฝ่าย ช กับแม่ ก็นอนแบบร้อนๆ พื้นแข็งๆ และท้ายที่สุดก็นอนไม่หลับ

จนเช้ามืด

ฝ่ายช และ แม่ก็รีบออกเดินทางไปแต่เช้ามืด  ก็ไปร่ำลา พ่อของฝ่าย ญ ที่ ณ ตอนนั้นกำลังเตรียมหุงข้าวให้ทานก่อนเดินทางกลับ ก็งงๆเหมือนกัน ที่

เดินทางไปแบบรีบร้อนอีก แต่ก็ได้บอกกล่าวแค่ว่า เด๋วให้ ลูกชายตัวเองไปส่ง แต่ ทั้ง ช และ แม่ บอกว่าไม่เป้นไร

ก็รีบเดินๆๆๆออกไปทางฝั่ง น้องชาย ญ ก็รีบร้อนเอารถยนต์ไปรับเพื่อจะไปส่งที่รอรถ ซึ่งระยะทางระหว่างบ้าน ญ กับที่จอด ไกลประมาณ 30 กิโลเมตรได้

แต่ก็ถูก แม่และ ช ปฏิเสธ พร้อมบอกว่า เกรงใจ ไปพักเหอะ พวกพี่มารบกวนเราหลายวันละ (พูดหลายรอบเหมือนกัน เพราะ น้องชาย ฝ่าย ญ ก็พยายามขี่ตามตื้อ) จนตอนหลัง ก็ย้อนไปรับ ญ มาช่วยพูด แต่ก็ปฏิเสธเหมือนเดิม แต่ทุกครั้งที่ให้ขี่ตาตื้อจะให้เหตุผลว่า " จะให้เขาโดนชาวบ้านว่า

หรือไง ที่ปล่อยให้เดินกลับเองน่ะ ไม่เคยเอ่ยเลยว่า จะเดินเหนื่อยหรืออะไร เพราะแถวบ้านนั้นและแวกนั้น รู้จักครอบครัวนี้เป็นอย่างดี เพราะพ่อของ

ญ เป็นมัคทายกที่วัดๆนึง)  จน แม่และ ช เดินไปเรื่อยๆแล้วไปขอร้อง บ้านแถวนั้น ให้ช่วยไปส่ง

แต่ตลอดการส่ง

ทั้งน้องชาย และ ญ ก็ขับรถตามไปเรื่อยๆ ตลอดการเดินทาง

จนพอเห็นว่ามาถึงที่รอรถ ก็จึงขี่รถกลับบ้านไป

หลังจากเกิดเหตุ ก็มีพูดคุยประปราย

ล่าสุด มีโอกาสพูดคุยกับ ญ คนนี้ และเตือน(จากใจ) ด้วยความหวังดี เชิง ประมาณว่า

ทำไร ...ในช่วงเวลาว่างๆ ...แต่สิ่งที่ได้กลับมา คือ 

นอน (พัก) หรือ นอนดูละครที่ ญ ฟินกับพระเอกในแต่ละเรื่อง และอยากได้แฟนแบบเรื่องนั้นๆ

จน ฝ่ายชาย ขอร้องเชิงบอกว่า  

(ชื่อ)....อายุอานามก็ใช่น้อยๆแล้วนะ หัดทำไรที่มันมีสาระ หรือมีอนาคตกว่าที่ทำอยู่ได้ไหม เช่น

ออกกำลังกาย ซะบ้าง ทุกครั้งๆก็เห็นบ่นๆว่า อ้วนๆๆแต่ พอเลิกงานก็กินแล้วก็นอน ไม่ทำไรเลย อ้างว่าเหนื่อยๆ แล้วคนที่เหนื่อย

กว่าเรา เขายังเจียดเวลาทำได้เลย เป็นต้น

หรือ จะบอกทำนองว่า ถ้าว่างๆก็หัดขับรถยนต์ จากน้องชาย เพราะไหนๆก็มีทั้งรถยนต์ และมีคนขับเป็น คอยสอนให้ เพราะ

เรายังมีโอกาสที่ดีกว่าคนอื่น ที่เขาไม่มีรถ หรือไขว้ขว้าหาโรงเรียนสอนขับรถ...เป็นต้น

แต่... 

สิ่งที่ได้กลับมาคือ

...ขอบคุณค่ะ ขอบคุณในความหวังดี (ทีแรกฝ่ายชายฟังก็ดูเหมือนจะดี แต่มีข้อความต่อท้ายว่า....)

และขอบคุณคนที่ฝากบอกมาด้วยนะ (ในความคิดฝ่ายหญิง จะคิดว่า ไอ้ผู้ชายคนนี้ไม่มีสมอง จะคิดจะทำไร ก็ต้องมาจากแม่

เป็นคนสั่ง คนบอก) ....เหนื่อยใจที่จะเตือนละ จึงลงท้ายที่สุด

ทิ้งทวนว่า 

ถ้าข้อความที่ ช เอ่ยๆพิมๆไป เป็นความจริง (คือมาจากใจจิงๆ ไม่ได้มาจากแม่) ขอให้ ชีวิตมีแต่ความสุข มีอนาคตที่ดีๆ ฯลฯ แต่

ถ้าเป็นอย่างที่ ญ พูดขอให้ ฝ่ายชาย ....(ตรงกันข้ามกับข้อความข้างบนอะ) ประมาณว่าถ้าจริงอย่างที่ชายพูดขอให้(แช่งๆ)ฝ่าย

หญิงต่างๆนานาๆ...

และ 

ล่าสุดฝ่ายชาย เคย block เฟส (แต่ไม่ได้กดเป็นเพื่อนเฟสนะ) พร้อมทิ้งคำพูดทิ้งท้ายไว้ ว่า

"...จงทำทุกวัน ให้เป็นเหมือนกับวันที่เราได้กลับบ้าน ได้อยู่กับคนในครอบครัว ไม่ว่าจะการกระทำ และความรู้สึก ให้มีความสุข ความฟินอย่างที่เราได้รับจากตอนเวลากลับบ้าน….ให้ปฏิบัติตัวเหมือนอยู่เวลากลับบ้าน ที่ห้ามโทรหา ห้ามติดต่อ หรือแม้แต่ห้ามเล่นเฟส ทักเฟส เวลาที่ตุ้ยเล่นมือถือ(เอาไว้ติดต่อเฉพาะตอนอยู่มอหรือตอนที่นึกอยากจะคุยก็คุยเท่านั้น) …..หรือจงทำทุกวัน ให้เหมือนกับเวลาเราไปฉลอง ไปกิน หรือแม้แต่ถ่ายรูปฟินๆ กับเพื่อนๆพี่ๆที่ทำงานให้กอบโกยความสุขเหล่านั้น……..

แล้ว “เวลา” มันก็จะทำให้เรา ลืมผู้ชายอ้วนๆ (ไม่เคยผอมในตลอดสามปี) คนนี้ได้เอง ถามจริงๆนะ….เหนื่อยไหม…ลำบากมากไหม ถ้ามันหนักใจหรือเหนื่อยนักก็อย่าฝืนใจและฝืนทำเลย อึดอัดใจทั้งสองฝ่ายเปล่าๆ แค่นี้ก็บ่งบอกถึงสถานภาพของพี่ ที่มีต่อเรา หลบๆซ่อนๆ แค่ไหน

….ตราบใดที่ความกลัว หรือแม้แต่มาตรฐานสองมาตรฐาน ยังคงครอบงำเรา พี่จะไม่ชวนทะเลาะ จะไม่ชวนให้โมโห แต่ให้อ่านอย่างมีสติ และอย่าพึ่งโวยวาย และอย่าพึ่งบอกว่า นี่คือการรอใช่ไหม??….รอให้ทางฝั่งผู้ชายได้เข้าหาก่อน ได้เปิดตัวก่อน เพราะพี่เคยบอกหลายรอบแล้ว ว่าจะให้โทรหาพ่ออย่างทุกที ก็ย่อมทำได้ หรือให้เทคแคร์ดูแลหรือซื้อของให้ในโอกาสสำคัญๆก็ย่อมทำได้ …..หรือแม้แต่จะให้ขี่มอไซต์กันไปหาก็ย่อมได้ หรือแม้แต่ตุ้ย จะให้พี่พูดคุยเหมือนแต่ก่อน ทักเรื่องเรียน เรื่องบอลเหมือนแต่ก่อนก็ทำได้เช่นกัน….(แต่ดูแล้วคงไม่อยากคุยมากกว่างั้นคงไม่ลบเฟสกันไปหรอก เหอะๆ)

…….แต่ขอให้คิดไตร่ตรองซะก่อนไหม ว่าคนในครอบครัวเรา เขาพร้อมจะต้อนรับพี่มากน้อยแค่ไหน ระลึกไว้นะ…ว่าทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับ “ทางเรา” ไม่ใช่ทางพี่….มันก็แปลกนะที่คนใกล้วัด จะคิดเจ้าคิดเจ้าแค้นหรือแค้นฝังหุ่นแบบนี้ ….แต่ทุกวันนี้ก็เห็นใช้ชีวิตได้ตามปกติ ไปกด like คนอื่น ไปเม้นคนอื่น ได้ ….ก็….OK

………ต่อจากนี้ก็หัดใส่ใจรายละเอียดคนอื่น คนรอบข้างบ้างนะ ไม่ใช่สนใจแต่ลิเกๆ … แต่เท่าที่ฟังๆถามๆดู ก็คงเป็นพี่คนเดียวม้าง ที่เราปล่อยปละละเลย ขนาดของขวัญวันเกิด ข (นามสมมุติน้องชาย ก) ก็เตรียมหรือซื้อไว้นานแล้วด้วย ….อืมๆ ….”ดีๆแล้วกัน” มั่นใจในตัวเอง….อย่างที่ ค + ง (เพื่อนสนิทของ ก ) เพื่อนเราแล้วกันนะ พี่ก็ไม่เห็นสักทีว่าเวลาเราโกรธกันจะแนะนำเป็นอย่างอื่น นอกจาก หาคนใหม่ หรือ ไม่ก็แนะให้เลิกๆไปเลย ?? ไม่รู้นะเท่าที่พี่จำความได้ ก็ได้ยินกรอกหูมาแต่ประโยคพวกนี้ละ ….ขอให้โชคดีนะ...

 

.......ก็ทำได้เพียงแค่ 2 วัน ก้อ unblock เฟส

และก็มีการเข้ามาทักทาย หรือเริ่มบทสนทนาจากฝ่ายหญิงทุกวัน (ประมาณว่าเริ่มหรือชวนคุยก่อน)

เช่น สบายดีไหม ทำไรอยุ่ค่ะวันนี้ เป็นต้น

จนฝ่ายชายก็อดใจอ่อน ถามไถ่กลับไป เหมือนคิดว่าไม่มีไรเกิดขึ้นหรือแม้แต่คิดว่า เรายังกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ แม้คำแทน

ตัวเองของทั้งสองฝ่าย จาก เค้าๆ ตัวเองๆ เป็นพี่ และ เรา 

ก็มีการรายงานให้ทราบความเคลื่อนไหวตลอดจากฝ่ายหญิง เช่น วันนี้ ก (แทนชื่อฝ่ายหญิงนะ) จะไปทำนู้นนี่นั่น รายงานให้ฟัง

เหมือนแต่เป็นแฟนกัน พอกลับมาก็รายงานบอกว่าถึงมาที่พักแล้วนะ ไรแบบนี้

 

....แต่

พอเข้าสู่ ระยะเวลาที่ ก จะกลับบ้านอีกครั้ง ก็จะเข้าสู่โหมดเดิมๆที่ว่า

ณ ตอนนี้กำลังกลับบ้านนะ (รายงานให้ฝ่ายชายทราบ) 

จนฝ่ายชายถามว่า

ที่บอก ให้รู้เพื่ออยากได้รับคำอวยพรให้เดินทางปลอดภัย หรือเพื่อบอกพี่เป็นนัยๆว่าอาจจะ ติดต่อหรือพูดคุยไม่สะดวกครับ

แต่ได้รับคำตอบจากฝ่ายหญิงคือ...ทั้งสองอย่าง

อึ้งไปเลยสิ ฝ่ายชาย

ยิ่งเจอคำพูดจากเพจนี้เข้าไปนะ...