ล้วงลึก 10 เรื่องฟินๆ จนน่าอิจฉากับคู่รักคู่ชีวิต “พอร์ช-อาม”

จากคลิปขอแต่งงานของคู่รักชายหนุ่มหน้าตาดีหลายปีก่อนอันแสนโด่งดังบนโซเชียล ทำให้ชื่อของคู่รัก“พอร์ช-อาม” พอร์ช-อภิวัฒน์ อภิวัฒน์เสรี และอาม-สัพพัญญู ปนาทกุล เป็นที่พูดถึงอยู่ไม่น้อย กับความละมุนและความโรแมนติดของทั้งสองคน ไม่นานมานี้ หนุ่มพอร์ช ได้เข้าสู่วงการบันเทิง มีผลงานการแสดงซีรีส์ “อกหักมารักกับผม” ทำเอาหลายคนอินกับบทบาทหมอไบร์ทกันไม่น้อย

การมีผลงานของหนุ่มพอร์ช ก็ทำให้หลายคนอยากรู้จักชีวิตของเขามากขึ้น รวมทั้งหนุ่มอาม คนรักหนุ่มสุดหล่อของหนุ่มพอร์ช เชื่อว่ามีหลายคนอยากอัพเดตชีวิตรักของทั้งคู่ว่าปัจจุบันพวกเขาเป็นอย่างไรบ้าง

“พี่โซ” พร้อมล้วงลึกความรู้สึกที่หลายคนอยากรู้ และยังไม่เคยรู้เกี่ยวกับ “พอร์ช-อาม” ที่มีแต่ความน่ารัก ความฟินจนต้องอิจฉา บอกเลยว่าการสัมภาษณ์พูดคุยในครั้งนี้ ทำเอาพี่โซแทบเป็นลมเพราะความฟินหนักมากเลยล่ะ!!

Q1: จากคลิปขอแต่งงานอันโด่งดัง นั่นคือสิ่งที่คนทั่วไปรู้จักพวกคุณ แต่เราอยากรู้โมเมนท์… “ขอเป็นแฟนกันตอนไหน”

พอร์ช: ตอนที่ขอเป็นแฟนขอเป็นแฟนย้อนกลับไปเมื่อ 9 ปีที่แล้วเลย จริงๆมันไม่ได้มีโมเม้นท์แบบขอเป็นแฟนกัน (อาม: เธอ..เป็นแฟนกันเถอะ) มันไม่ใช่แนวนั้น มันค่อยๆไปแบบ…เลื้อยๆ เราก็จะมีโมเม้นท์แบบ เราแฮปปี้ที่จะอยู่กับคนนี้ไปเรื่อยๆแล้วแหละ ไปเที่ยวญี่ปุ่นกับเขาครั้งแรกเลยแล้วแบบ…ฝนตกหนักมาก แล้วเราเตรียมร่มไปสองคัน แล้วร่มคันนึงมันพัง มันก็เลยเหลือคันเดียว (อาม: อืม ฝนตกหนัก) ก็เลยเดินร่มคันเดียวกัน ปรากฏว่า เฮ้ย ทำไมฝนมันตกหนักจนแบบ….
อาม: ฝนมันเข้ามาหมดเลยครับ เราก็แบบฝนมันตกหนักมากขนาดนั้นเลยเหรอ ร่มก็เอาไม่อยู่ หัวเปียก หน้าเปียกพอร์ช: พอมองขึ้นไปตรงร่ม ร่มมันบางมาก คือซื้อถูกๆมาไง แล้วมันก็เป็นน้ำหยดแบบติ๋งๆ
อาม: ฝนมันทะลุร่มอ่ะะะ (หัวเราะ)
พอร์ช: แล้วอามก็บอกว่า เฮ้ย พี่ ทำไมพี่พอร์ชซื้อร่มแบบนี้มา เราก็แบบ เออว่ะ…แล้วเขาก็หัวเราะนะ เขาไม่โกรธ เขาก็อยู่กับเราไปใต้ร่มหยดๆคันนั้น เราก็เดินกันไป ฝ่าฝนกันไป เราเลยรู้สึกว่าเออ….คนนี้แหละ ในเวลาที่ทุกข์ยากเขาน่าจะอยู่กับเราไป(ถ้าตอนนั้นซื้อร่มแพงๆก็คิดว่าเขาน่าจะอยู่กับเราไม่ได้?) เราก็จะไม่เห็นโมเม้นท์ที่ฝ่าฝันกัน เดินกันเป็นกิโลเลยนะ เดินฝ่าฝนเนี่ย

Q2:ไหนๆก็ย้อนไปตอนเป็นแฟนกันแล้ว ขอย้อนกลับไปอีกตอนจีบกัน

อาม: อามจีบพี่ก่อน พอร์ช: เดี๋ยวสิๆ พี่จีบก่อนไม่ใช่เหรอ
พอร์ช: ตอนเจอกันครั้งแรกในงานรู้สึกว่า เฮ้ย คนนี้ตัวท็อปอ่ะ เจอกันที่งานเลี้ยงรุ่นหลีด ตัวท็อปแบบว่าเขาอยู่ท่ามกลางฝูงชนแล้วมีความไบร์ทออกมา ทั้งๆที่ตอนนั้นตัวดำมากเพราะเพิ่งกลับมาจากสมุย
อาม: อ้าว ..ตอนนั้นเหมือนเป็นบ้าอ่ะ เพราะไปสมุย อยากอาบแดด เราอยากผิวแทน กลับมาหน้าลอก ตัวลอก (พอร์ช*หัวเราะ*) แต่ก็ยังอยากไปหาเพื่อน อยากไปเจอพี่ๆ
พอร์ช: เราเห็นแล้วก็แบบ…โห..ทำไมยังกล้าออกจากบ้านวะ (หัวเราะ) ไม่ใช่! ตัวท็อปก็ประมาณแบบนี้แหละ ท็อปขึ้นมาจากหมู่คน ตอนนั้นเรารู้สึกว่า เฮ้ย ต้องจีบว่ะ…ไม่ใช่สิ ต้องรู้จักว่ะ เจอในงานเขาก็จะไม่ค่อยพูดกับเราเท่าไร
อาม: ก็เราเขินอ่ะ แบบใครวะ ไม่รู้จัก (พอร์ช: แล้วรู้สึกยังไง) ก็….สวัสดีครับ
(เขามีออร่ามั้ย)
อาม: ไม่รู้สึกอะไรเลย จะเรียกว่ายังไงดีอ่ะ เขาเป็นคนอัธยาศัยดี ยิ้มแย้มแจ่มใส เฟรนด์ลี่ เขาก็คงเอ็นดูเรา เห็นเราเป็นรุ่นน้อง
พอร์ช: ไม่รู้จริงๆเหรอว่าตอนนั้นพี่แอบมอง…
(…เดดแอร์…)
พอร์ช: อามไม่รู้หรอกว่าพี่แอบมอง เพราะพี่ไม่ได้เข้าไปจีบแบบแสดงออก
(แล้วโมเม้นท์ที่เข้าหาจริงๆคือยังไง)
พอร์ช: Hi5…ทันมั้ย เข้าไปเจอก็ทักไป “สวัสดีครับ” พอเขาตอบกลับมาเราก็แบบ…เอาไงดีวะ (อาม: มันตึ้บขนาดนั้นเลยเหรอพี่) เดี๋ยวสิ พอเขาตอบกลับมาว่า “ยังไม่นอนเหรอพี่” เราก็แบบ…เสร็จกู (หัวเราะ)
(ทำไมอามตอบไปแบบนั้นล่ะ)
อาม: ก็เราไม่รู้ว่าจะพูดว่าอะไร “สบายดีมั้ยครับ” มันก็ดูไม่ใช่โหมดสนทนา
พอร์ช: “ยังไม่นอนเหรอพี่” คือโอเค มีหวังเว้ย
อาม: จริงเหรอพี่ อามถามคำถามนั้นไปเหรอ ไม่รู้เลย
พอร์ช: ไม่นอนหรอก รอ รอ รอ รอจีบอยู่

Q3: ต่างคนเข้ามาอยู่ในชีวิตกันและกันแล้ว ชีวิตมีความเปลี่ยนแปลงยังไง

พอร์ช: จริงๆไม่ใช่ว่าหวงหรือไม่หวงอะไรนะ ชีวิตก็ไม่ได้มีอะไรเปลี่ยนไป อยากจะไปไหนก็ไปได้
(ไปไหนมาไหน มีแฟนคลับเข้าไปทักทายมั้ย)
พอร์ช: ก็มีแบบกำลังพูดจาหยาบคายกันอยู่แล้วเข้ามา พี่พอร์ชคะขอถ่ายรูปได้มั้ยคะ เราก็แบบ ตายแล้ว ได้ยินหรือเปล่า
อาม: กำลังตบตีกันอยู่ เถียงๆกันอยู่ อุ้ยย ขอถ่ายรูป (หัวเราะ)
พอร์ช: อยากจะหันไปถามว่าน้องไม่เห็นอะไรใช่มั้ยครับ (หัวเราะ) ก็คือไม่ได้ทำตัวหวงหรือไม่หวงหรอกครับ เราทำตัวเหมือนเดิม

Q4: พอร์ชเข้าวงการได้เล่นซีรีส์แล้ว มีฉากไหนที่ทั้งพอร์ชและอามประทับใจบ้าง

พอร์ช: ของพี่ชอบฉากจูบ เอ้ย ล้อเล่นนน (อาม: ชงเองแก้เอง)
อาม: อามก่อนแล้วกัน ด้วยความที่เราเป็นFCใช่ป่ะ เราก็จะชอบฉากมุ้งมิ้งๆ ฉากที่ชอบเลยคือฉากปากกาไฮไลท์ ที่เขาบอก อ่ะ เอาไว้ จะได้ไฮไลท์ส่วนที่สำคัญ ฟาร์มก็โตมาจนป่านนี้ยังไม่รู้จักปากกาไฮไลท์คืออะไร ต้องให้หมอถือออกมาให้
พอร์ช: เขาเป็นคนไม่ใช้ แต่เขารู้จัก เราก็แบบ หามาใช้สิ มันดี
อาม: อ๋ออ เราก็ชอบฟาร์ม ฟาร์มก็เป็นคนซื่อๆไง แล้วตอนให้ไฮไลท์สิ่งสำคัญ แล้วเขาก็ไปขีดมือหมอไบรท์ เราก็ชอบ ฟินๆ จิกหมอน (อยากได้แบบนั้นบ้างเปล่า) โอ๊ย ไม่มี (พอร์ช: มา เดี๋ยวขีดให้เลย) ไม่เอา อันนี้ลบไม่ออก (หัวเราะ)
อาม: อามชอบฉากนั้น อามว่ามันฟิน มันเป็นภาพที่จำเลยอ่ะ ไบรท์ฟาร์มเป็นมุมที่มุ้งมิ้ง ตัดฉากเลิฟซีนนะ ถ้าอยากได้มุ้งมิ้ง ปากกาไฮไลท์นั่นแหละ
พอร์ช: ฉากปากกาไฮไลท์ก็ชอบ อีกฉากนึงที่ชอบคือฉากที่หมอไบรท์กับฟามอาบน้ำอยู่ด้วยกันในอ่าง มันไม่มีในนิยาย
อาม: อาบน้ำคืออะไรอ่ะ
พอร์ช: เพราะฉะนั้นทุกคนจะเซอร์ไพรซ์หมด ที่ชอบเพราะว่ามันได้เห็นแง่มุมของหมอไบรท์หลายมุมมาก มันมีความละมุนๆ จริงๆหมอไบรท์เป็นคนอ่อนโยนอบอุ่นนะ อาบน้ำด้วยกันมันก็สวีทแล้วนะ แต่เนื้อหาที่คุยกันมันก็แสดงความเป็นหมอไบรท์มาอีก เพราะหมอไบรท์พูดว่าเดี๋ยวจะไปหาคนอื่นนะ ไม่ใช่สิ พูดประมาณว่าเดี๋ยวจะออกไปข้างนอกนะ ฟาร์มไม่ต้องไปด้วย
อาม: พี่พอร์ชสปอยอ่ะ! อามไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ(พอร์ช*หัวเราะ)
พอร์ช: ฟามก็แบบอยากจะไปด้วย เราก็ไม่ให้ไป มันก็แสดงให้เห็นถึงหมอไบรท์ในแง่มันเป็นคนเจ้าชู้ เป็นคนสับรางเก่ง ที่ชอบเพราะว่าพอมาดูในมอนิเตอร์แล้วมันละมุน ฟีลลิ่งและบรรยากาศโดยรวมมันดีมาก และหนาวมาก ผมเกลียดหมอไบรท์นะ จนเล่นไม่ได้แล้วไปปรึกษากับแอคติ้งโค้ชว่ามันทำแบบนี้เพื่ออะไร ต้องมานั่งหาสาเหตุจนโอเค เข้าใจมันละ ได้ แต่ตอนอ่านบทแบบ…ไม่เข้าใจเลยอ่ะ ทำไม มันน่าสงสารนะ มันไม่เข้าใจความรัก มันกลัวความรัก มันกลัวว่าถ้ามันรักใครสักคนจริงๆขึ้นมามันจะเจ็บ มันเลยคิดว่าไม่รักซะ เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ ไม่ยอมให้ใครเข้ามามากกว่านี้ แต่มันกลายเป็นว่าฟาร์มได้ทะลุเข้ามาโดยที่มันไม่ได้ตั้งตัว พอรู้สึกตัวอีกทีก็ไปหมดแล้ว กูรักเขาแล้วนี่หว่า แล้วฟาร์มก็หายไป
พอร์ช: ยิหวา..ชอบมากกก
อาม: เออใช่ ชอบยิหวามากกก
พอร์ช: พี่ร้องไห้เพราะยิหวาเลยนะ มันเป็นความรักจากเพื่อนที่ให้กับเพื่อนคนนึงในยามทุกข์ยาก

Q5: ถ้าเปรียบความรักของตัวเองตอนนี้ อยากจะเปรียบกับอะไร

อาม: ฤดูเหรอ…ฤดูรักเหรอ (พอร์ช: หูววว) อามว่าพี่พอร์ชก็จะตอบเหมือนอาม เราเป็นทุกฤดู มันเป็น combination ที่รวมที่อย่างไว้หมดเลยอ่ะ ร้อนก็มี ฝนก็มี หนาวก็มี
พอร์ช: คือมันมีผลิอะไรใหม่ๆออกมาให้เราได้เรียนรู้กัน ให้เราได้ทะเลากัน ได้โกรธกัน แต่เราก็เรียนรู้กัน มันก็เป็นหมือนฤดูหมุนไปมา เพราะจะไม่ทิ้งให้ทะเลาะกัน เราจะก้าวไปด้วยกัน
(เคยทะเลาะแล้วทิ้งไว้นานกี่วัน)
พอร์ช: โอ้ย ไม่เคยถึงวัน วางโทรศัพท์ใส่เลย แต่แป๊บเดียวก็ดีกัน
อาม: ไม่ ฉันไม่คุยกับแก อย่าโทรมาหาฉัน…ไม่ๆๆ เราไม่เป็นแบบนั้น
พอร์ช: สนใจเล่นละครมั้ย (หัวเราะ)

Q6: อยากให้เปรียบฝั่งตรงข้ามเป็นตัวการ์ตูน

อาม: ตัวอะไรดีเอ่ยยยย ตัวอะไรดีน้า อามอ่ะชอบมองพี่พอร์ชเป็นหมีพูห์….ไม่รู้อ่ะ น่ารักอ่ะ
พอร์ช: แล้วก็จะมายัดเยียดให้เป็นหมีพูห์ (อาม: เอออ)
อาม: ไม่ค่อยได้ดูการ์ตูนหมีพูห์นะ แต่เวลาได้ดูแล้วมันน่ารักอ่ะ คือหมีพูห์จะทำอะไรก็นึกถึงเพื่อน มันไม่ได้ฉลาดอะไรนะ แต่มันรักเพื่อนพ้อง แล้วก็ไปหาน้ำผึ้งกินกัน (พอร์ช: แล้วมันเหมือนพี่ตรงไหนอ่ะ) มันน่ารักไง มันฟีลกู้ด ไม่ต้องมีชิงรักหักสวาทอะไรกัน
พอร์ช: พี่อ่ะ มองว่าอามเหมือนเต่า การ์ตูนเต่า ลองนึกภาพเต่าทะเลนะ ปากมันจะแหลมๆหน่อย ดูสิ คล้ายๆมั้ย เป็นคนกินข้าวเช้า ทำอะไรช้า นี่คือเร็วขึ้นกว่าแต่ก่อนนะ กินเยอะแต่กินช้า เหมือนเต่าเลย
อาม: แต่อามเป็นคนที่กินข้าวแล้วสามารถไปทำอะไรก่อนได้ คือทิ้งไว้แล้วไปทำอย่างอื่น แล้วห้ามเก็บนะ ไว้จะมากินต่อ

Q7: ถ้าสลับร่างกันได้หนึ่งวัน จะพาร่างอีกคนไปทำอะไร

พอร์ช: จะไปร้านหนังสือ เพราะอามเป็นคนไม่ชอบอ่านหนังสือ ชอบดูรูป
อาม: หนังสืออ่ะเป็นยานอนหลับชั้นดีมาก (หัวเราะ) เนี่ย หยิบหนังสือมาอ่านสองพารากราฟเริ่มไปแล้ว การ์ตูนก็ไม่อ่านเพราะมันมีตัวหนังสือไง
อาม: ถ้าอามเป็นพี่พอร์ช จะพาพี่พอร์ชในร่างอามไปเดินห้าง ช็อปปิ้ง เพราะการเดินห้างเป็นยานอนหลับชั้นดีของพี่พอร์ชเหมือนกัน เราชอบมาก อามชอบมาก ไม่ต้องซื้ออะไรเลย แค่หยิบๆจับๆ แต่ไม่ซื้อ ไม่ได้อยากซื้อ
พอร์ช: ไม่ จะซื้ออะไรก็ซื้อเลย เราอยากกลับบ้าน
อาม: ไม่ อยากดูเฉยๆ อยากไปดูไปจับ เวลาปวดหัวอยู่บ้านนะ บอกพี่พอร์ชไปเดินห้างกันแล้วก็จะหายเป็นปลิดทิ้งเลยพอร์ช: แล้วนี่ก็จะปวดแทน
อาม: ใช่! แล้วพี่ก็จะปวดหัว จะง่วง แต่ถ้าไปห้างที่มีร้านหนังสือนะ เหมือนมีพี่พอร์ชจะหลุดไปอีกโลกเลย
พอร์ช: จะเดินไรเดินไปนะ พี่จะอยู่ร้านหนังสือ… ไม่ได้ เราต้องไปด้วยกัน (หัวเราะ)
อาม: ไม่ เราจะไม่ยอมไปคนเดียว (หัวเราะ)
พอร์ช: แต่เราก็ปรับกันนะ ไปร้านหนังสือด้วยกันได้
อาม: เราก็ไปตรงที่มีหนังสือที่เป็นรูปเยอะๆได้ อยู่ได้นาน (หัวเราะ)

Q8: คิดว่าส่วนไหนของอีกฝ่ายที่เซ็กซี่สำหรับเรา

พอร์ช: ริมฝีปากมั้ง (ทำไม) ต้องมีทำไมด้วยเหรอ (หัวเราะ) ก็เป็นคนปากน่ารักเหมือนเต่า น่ารักๆ (อาม:เหมือนตรงไหนอ่ะ)
อาม: พี่พอร์ช…ไม่รู้อ่ะ…ชอบหัว ชอบหู…ชอบลูบหัว จับหูเขา…เซ็กซี่มั้ย เซ็กซี่แหละ

Q9: สิ่งที่อยากกลับไปแก้ไข ถ้าย้อนเวลาได้…จะไม่ทำ

พอร์ช: ของพี่ก็เมื่อเช้านั่นแหละ พอใจร้อน โมโหก็พูดจาแรงไป ก็อยากกลับไปบอกตัวเองว่าอย่าพูดอย่างนั้นเลย มันไม่ดี เดี๋ยวเขาเสียใจ
อาม: ของอามเหรอ….อืม…อามว่าอามทำงานเยอะ เป็นคนบ้างาน พอทำงานประจำเราก็อยากทำให้มันสำเร็จ พอยิ่งทำยิ่งอิน เราก็เลยใช้ชีวิตในออฟฟิศนาน อามเลยให้เวลาเขาน้อยบางทีแทบจะไม่ได้คุยกันเลย พยายามทำให้น้อยลงแล้ว (พอร์ช: พยายามกลับบ้านเร็วขึ้นแล้วนะ) ใช่ กลับมาดูซีรีส์เขา

Q10: อีก 10 ปีข้างหน้าคิดว่าจะทำอะไรอยู่

พอร์ช: อีกสิบปีข้างหน้า…คิดว่าคงยืนทำกับข้าวให้เขากินอยู่ อยากจะดูแลเขาไปในสิ่งที่เราทำได้ คนเราไม่ว่าจะไปไกลแค่ไหนสุดท้ายมันก็อยู่กันแค่นี้แหละ ที่บ้าน ความรู้สึก ความสุขที่เราจะให้กันได้คือการดูแลกัน
(แล้วอยากจะบอกอะไรเขา)
อาม: ก็มาบอกกันสองคนสิ ไม่บอกหรอก (หัวเราะ) อีกสิบปีข้างหน้า อามคงนั่งกินข้าวที่เขาทำให้ด้วยใจอันเบิกบาน แต่ชอบนะ ชอบที่เขาดูแลเราอ่ะ แค่ทำอะไรง่ายๆให้เรา แค่ทอดไข่ให้เรากิน เท่านี้อามก็แฮปปี้แล้ว ทุกวันนี้เขาทำให้แหละ อามคิดว่าอีกกี่สิบปีเขาก็จะทำแบบนี้ให้เราต่อไปเรื่อยๆ

คำตอบของคำถามสุดท้าย แทบอยากระเบิดตัวเองเพราะความเขิน …พี่โซบอกแล้ว ว่าเกือบเอาชีวิตไม่รอดกับการสัมภาษณ์พอร์ช-อาม เป็นการสัมภาษณ์ที่ฆ่าคนโสดจริงๆ คู่ชีวิตที่เข้าอกเข้าใจกัน น่ารักน่าอิจฉาสุดๆไปเลยยยยย