อกหัก เมื่อรักต้องจบ
ความอ้างว้างไม่ได้โหดร้ายอะไรนักมันก็แค่ช่วงเวลาที่เธอควรใช้มันให้กับตัวเองหลังจากที่วุ่นวายไปกับชีวิตคนอื่นมานานพอควร
ถ้าเธอเคยหกล้มเธอก็จะเดินอย่างระมัดระวังมากขึ้นไม่ใช่คิดจะไม่เดินอีกเลย
บางครั้งคนเราก็ต้องยอม รับในสิ่งที่ตัวเองไม่เข้าใจและต้องยอมรับในการตัดสินใจของคนอื่นถึงมันจะไม่ดีกับเธอเลยก็ตามเพราะเราเลือกแต่เหตุการณ์นี้ให้เกิดกับชีวิตเราไม่ได้เสมอไป
ความรักก็มีชีวิตเหมือนดอกไม้และไม่มีแจกันใดจะถนอมความงามของดอกไม้ไว้ได้ตลอดไปหรอก
ความเสียใจไม่ใช่เรื่องแปลกแต่หากเสียใจไม่จบสิ้น นั่นจึงแปลก
ในขณะที่โลกหมุนรอบดวงอาทิตย์มันก็ต้องไม่ลืมที่จะหมุนรอบตัวเองในขณะที่เธอรักใครเธอก็ต้องไม่ลืมที่จะรักตัวเอง
หากคนเรามีความรักได้ครั้งเดียวในชีวิตนั่นจึงควรร่ำร้องเมื่อรักได้สูญหายแต่ความจริงแล้วคนเรามีความรักได้หลายพันครั้งตลอดทั้งชีวิต
เมื่อเธอรู้สึกว่าตัวเองไม่เหลือใครนั่นคือสัญญาณเตือนว่าเธอควรให้ความสำคัญกับตัวเองได้แล้ว
คนเราสามารถจำอะไรก็ได้แต่เมื่อจำแล้วกลับไม่สามารถเลือกที่จะลืมบางส่วนของมันได้แต่เลือกที่จะนึกถึงมันให้น้อยที่สุดได้
ไม่ว่าความรักจะทำให้วันนี้ของเธอปวดร้าวยังไงแค่ครั้งหนึ่ง เธอเคยได้รักจากคนที่อยากรักเธอก็โชคดีมากแล้ว
สำหรับบางคนถ้าจะรัก ก็ยังไม่เจ็บ ถ้าเคยรัก ก็แค่เคยเจ็บแต่ถ้ายังรัก ก็จะยังเจ็บ
ขึ้นอยู่กับว่า เธออยากเป็นแค่คนที่เคยเจ็บหรืออยากเป็นคนที่ยังเจ็บอยู่ทุกวัน
เธอเคยฝืนใจรับใบปลิวที่แจกตามหน้าห้างสรรพสินค้าเพราะเกรงใจคนแจกมันและ บางทีอาจมีคนรับความรักของเธอไปเพราะเหตุผลอย่างเดียวกัน
สุดท้าย เขาก็ทิ้งมันเหมือนกับที่เธอทิ้งใบปลิวนั่นแหละ
คนบางคนเป็นเพื่อนที่ดีได้ เป็นพี่ที่ดีได้ เป็นน้องที่ดีได้แต่เป็นคนรักที่ดีไม่ได้ก็ควรให้เขาเป็นในสิ่งที่เขาเป็นได้ และเป็นได้ดี
หลายๆสิ่งในโลกล้วนถูกสร้างมาให้มีด้านตรงข้ามมันจึงต้องมีจุดผกผันแปรเปลี่ยนความรักก็มีจุดเปลี่ยนของมันจึงเป็นเรื่องจำเป็น ที่เธอต้องยอมรับมันให้ได้
แก้วกาแฟใบโปรด แตกไปเสียแล้วเก็บไว้ก็บาดมือความรัก จากไปเสียเสียแล้วเก็บไว้ก็บาดใจ
สำหรับความรักที่ผ่านมาควรแยกให้ได้ว่า อะไรควรจำไว้ประทับใจอะไรควรจำไว้เป็นบทเรียน
ค่ำคืนแห่งความเงียบเหงาไม่ได้ยาวนานไปกว่าคืนไหนๆ หรอกอีกไม่นานก็เช้า ชีวิตก็วุ่นวายเหมือนเดิมแล้ว
หนังสือเล่มไหนที่อ่านแล้วไม่ถูกใจก็ไม่ต้องกลับไปอ่านรอบสองความทรงจำที่นึกถึงแล้วเจ็บปวดก็อย่าไปนึกถึงมันเป็นครั้งที่สอง
เมื่ออ่อนแอจนถึงที่สุดความเข้มแข็งจะเข้ามาแทนที่
เมื่อเธออยากให้หัวใจมีความรักก็ต้องยินยอมที่จะให้มันเจ็บปวด
เหมือนเด็กที่อยากจะเดินก็ต้องยินยอมที่จะล้มลุกคลุกคลาน
ความรู้สึกสูญเสีย ร้ายแรงเสมอสำหรับคนที่ไม่ยอมรับความจริง
ความเจ็บปวดไม่ได้ต้องการเวลาเพียงไม่กี่วันในการรักษาปัญหาไม่ได้อยู่ที่ว่าเธอจะเลิกเจ็บปวดเมื่อไหร่
แต่มันอยู่ที่ว่าเธอจะใช้ชีวิตในขณะที่ยังเจ็บปวดอย่างไรต่างหาก
คนที่ควรรัก อาจไม่ใช่คนที่เธอรักอาจไม่ใช่คนที่รักเธออาจไม่ใช่คนที่รักกันมาก่อนอาจไม่ใช่คนที่กำลังรักอยู่อาจไม่ใช่คนที่คิดจะรักแต่คนที่ควรรักอาจเป็นคนที่เธอยังไม่เคยรักเลยก็ได้
ทำไมต้องเรียกร้องความรักจากคนๆ เ ดียวในเมื่อเธอก็มีความรักจากคนรอบข้างมากมาย
ไม่มีความเจ็บปวดครั้งใดไม่ให้ประโยชน์กับชีวิตขึ้นอยู่กับว่าเธอรู้จักที่จะใช้ความเจ็บปวดนั้นทำให้เธอเข้มแข็งหรือปล่อยให้มันทิ่มแทง จนเจ็บซ้ำแล้วซ้ำเล่า
การเปลี่ยนแปลง เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นง่ายที่สุดและยอมรับได้ยากที่สุดแต่เมื่อเรายอมรับได้แล้วมันก็จะเป็นเรื่องธรรมดาที่สุด
ความรักไม่ได้ทำร้ายใครแต่คนเรามักใช้มันทำร้ายตัวเอง
เด็กที่เพิ่งหกล้มอย่าไปถามเขาว่าเจ็บมากมั้ย หายเจ็บหรือยังนั่นจะทำให้เขายิ่งร้องไห้
หัวใจที่เจ็บปวดก็อย่าไปถามซ้ำๆ ถึงความเจ็บนั้นเลยความเจ็บปวดที่ร้ายแรงที่สุด คือความเจ็บปวดที่เธอเฝ้าคิดถึงแต่มันซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ถ้าเธอเคยล้มเธอก็จะเดินอย่างระมัดระวังมากขึ้นนั่นเองคือเหตุผลว่าทำไมคนเราจึงต้องเจ็บปวดเสียบ้าง
ถ้าความรักของเธอเหมือนดอกไม้หัวใจเขา เหมือนทะเลทราย
คงเปล่าประโยชน์ ที่เธอจะปลูกดอกไม้ให้งดงามในทะเลทราย
ระหว่างการเดินทางหากมีเพื่อนร่วมทางสักคนก็นับว่าเป็นโชคดีของเธอแล้วและเมื่อเขาจำเป็นต้องแยกไปเธอควรขอบคุณที่เขาร่วมทางมาไม่ใช่ตัดรอนต่อว่า ที่เขาแยกทางไป
ว่ากันว่า ช่วงชีวิตของคนเรามีจำกัดยิ่งใช้เวลาไปกับความเศร้าโศกนานเท่าไหร่ก็จะเหลือช่วงเวลาที่ดี ลดน้อยลง