"ไม่มีใครใช้ให้มาเรียน ไม่พอใจก็ลาออกไป"

 

หน่วย SEAL ของไทย.....

วันนี้ จะเล่าเรื่องเกี่ยวกับ หน่วยรบทำลายใต้น้ำจู่โจมหรือ Navy Seal  ของไทยเรานี่แหละ

     ที่จริงหลายๆคนคงรู้จักอยู่แล้ว แต่วันนี้ผมอารมณ์ขึ้นอย่างมาก หลังจากได้เจอพวกเค้าและได้ฟังเรื่องของพวกเค้า ที่รู้สึกน้อยใจเล็กๆว่า ทำไมคนอย่างพวกเค้า "ไม่เคยได้รับอะไรจากประเทศชาติเลย"พวกเค้าเหนื่อยแทบตาบ เสี่ยงชีวิตแทบตาย ยศก็น้อยนิด เงินเดือนก็แค่พอประทังชีวิต ทำงานเพื่อนชาติ แต่ไม่เคยได้รับอะไรเลย ทั้งๆที่พวกเค้ามีความสามารถมากขนาดนั้น

     ผมเชื่อว่า ถ้ามีคนแบบพวกเค้าสัก 100 คน ทำสิ่งที่รุนแรงขึ้นมา ก็สามารถทำให้ประเทศเรา เกิดการโกลาหลได้ในทันที เพราะพวกเค้าไม่ธรรมดาอย่างมาก

ผมชอบประโยคที่พวกเค้าพูดกันบ่อยๆ ดังนี้ 

"พวกผมป้องกันประเทศ เพื่อให้พวกคุณอยู่อย่างสงบสุข ไม่ใช่ให้พวกคุณได้ทะเลาะกันอย่างสงบ"

"พวกผมมีหน้าที่ป้องกันประเทศ ไม่ใช่มีหน้าที่ไว้ปฏิวัติยึดอำนาจจากประชาชน"

"พวกผมถูกฝึกมาเพื่อรบ ไม่ใช่มีหน้าที่ไปดูแลคุณหนู คุณนาย 
ของพวกผู้ที่มีเครดิตทางสังคม"

"พวกผมฝึกกันแทบตาย แต่กลับมาใช้เป็นแค่คนขับรถ
ของพวกคนยศสูงๆแค่นี้เหรอ"

เอาหล่ะมาถึงจุดนี้ คงจะอยากรู้แล้วสินะว่า พวกเค้าจะแน่สักแค่ไหน 
ลองไปดูการฝึกของพวกเค้ากัน

 

รายงานตัวเข้ารับการฝึก 

 

การรายงานตัวและต้อนรับน้องใหม่ต้องแบกสัมภาระไปด้วยทั้งหมด วิ่งและวิ่งไปเรื่อยๆขึ้นเขาลงห้วยครูฝึกก็จะย้ำเล็ก้ำำน้อยไปตลอดทางประมาณ 10ไมล์ เพื่อเรียกเหงื่อน้องใหม่ที่เข้ารับการฝึกหลักสูตรนี้

 

ฝึกด้วยการแช่น้ำเย็นจัด -10 องศาเซลเซียล

 

แช่น้ำตอนกลางคืน ตื่นเช้ามาก็วิ่งแบกเรือยางอีก4ไมล์ เรือยางนั้นหนัก 100 กว่าโลนะ

 

แบกเรือไม่พอต้องแบกไม้พายอีก

 

ฝึกเช้ายันเย็นกันเลยทีเดียว ไม่มีหยุด

 

ตกดึกก็ยังฝึกอยู่แต่เปลี่ยนมาเป็นแบบซุงท่อนใหญ่ๆ

 

หากใครที่ไม่ไหว ใจไม่สู้ สามารถมาสั่นระฆังลาออกได้ตลอด 24 ช.ม.

 

ต่อไปเป็นการว่ายน้ำรอบเกาะโดยไม่ใช้มือ (ทำได้ไง)

 

หลังจากมัดเสร็จ ก็จะมีเครื่องส่งตัวลงน้ำโดยระบบอัตโนมัติ

 

มีการดูแลแบบคนต่อคนเพื่อป้องกันการเสียชีวิต
(แต่ในการฝึกไม่ใช่ว่าไม่มีคนตายนะ มีครับ!!!)

 

เรือยางนี่คือชีวิตของนักจู่โจมใต้น้ำ ไปไหนต้องเอาไปด้วย

 

ต่อไปเป็นการวิ่งเพื่อชีวิต เพราะขืนไม่วิ่งมีเนื้อกระจุย (ที่เห็นส่งให้กันคือระเบิดC4)

 

ก็อย่างที่เห็นถ้าไม่วิ่งมีกระจุย (คนเหล่านี้สามารถวิ่ง 1 ไมล์ได้ภายใน 3 นาที)

 

แม้แต่ช่างภาพก็ยังต้องเสี่ยงตายกับเขาด้วย (แล้วใครถ่ายช่างภาพ ? ก็ช่างภาพอีกคนไง)

 

สรุปคือรอดหมด

 

สภาพแต่ละคนก็อย่างที่เห็น

 

อย่าคิดว่า แข็งแกร่งแค่ร่างกายจะรอด จิตใจก็ด้วยนะ
ต่อไปเป็นการทดสอบจิตใจ

 

ที่เห็นคือศพจริงๆครับ คือเค้าจะเอาจดหมายซ่อนไว้ในศพ
แล้วให้แต่ละคนเข้าป่าช้าไปคนเดียว
แล้วก็อ่านข้อความนั้น จากนั้นวิ่งกลับมาอ่านข้อความข้างในให้ครูฝึกกัน

 

อันนี้เป็นการฝึกเดินในโคลนดูด

 

โคลนมันคงจะดูดจริงๆนั้นแหละ

 

หน้าแต่ละคนประมาณว่า....

 

ต่อไปเป็นการฝึกต่อการทรมาน ในกรณีที่ถูกจับเป็นเชลย

 

ปัญหานี้นักเรียนโดนจับเป็นเชลยศึก ครูฝึกรีดข่าวจากข้าศึก ในสนามรบจริงคุณจะโดนรีดข่าวโหดกว่านี้ยิ่งนัก น้ำข้าวนักเรียนไม่ได้กินมา2วันแล้ว นักโทษที่ติดคุกคงไม่ลำบากเท่านี้...มันเป็นเรื่องของรบพิเศษ(พลเรือนไม่ เกี่ยว!!)

 

รอยสักแบบนี้คงไม่น่าดูสักเท่าไหร่

 

อันนี้คือให้เพื่อนทรมานกันเอง

 

ถ้าง่วงก็นอนได้ (แต่นอนท่านี้นะ)

 

ที่เห็นคือกัดหัวงูเป็นๆครับ เป็นการฝึกการดำรงชีพในป่า

 

รูปข้างล่างเรียกว่าท่า โหม่งโลก เป็นการฝึกความแข็งแรงของกะโหลก
*เกร็ดความรู้ ส่วนที่แข็งที่สุดของหัวคือหน้าผาก
ส่วนที่อ่อนที่สุดของหัวคือกระโหลก

ส่วนสาเหตุที่ทุบท้ายทอยแล้วสลบ เพราะบริเวณนั้นมีส่วนของเส้นประสาท
ที่เชื่อมต่อจากสมองไปสู่กระดูกสันหลัง

จำให้ดีนะครับส่วนที่อ่อนที่สุดของหัวคือกระโหลกไม่ใช่ท้ายท้อย

 

ใครอยากลองก็ได้นะ แต่ให้ทำบนพื้นนะไม่ใช่บนเตียง

 

ท่านี้เรียกว่าท่า ไถนา

 

ท่านี้คงไม่ต้องอธิบาย

 

แต่ถึงกระนั้น ก็ยังยิ้มได้

 

นี่ถือเป็นการทรมานอย่างนึงนะ

 

น้ำที่เห็นในถังนั้นเป็น ถังขี้ ครับ ขี้ของพวกเขาเองนี่แหละ

 

การฝึกอันนี้เหมือนจะเท่ครับ

 

เท่จริงๆ แต่ร้อนมั้ย? (ไม่น่าถามเนาะ)

 

สุดท้าย 60 กว่าคน เหลือคนที่เป็นยอดมนุษย์จริงอยู่แค่นี้
(ในแต่ละปีมีคนจบหลักสูตรนี้ไม่เยอะหรอกคับ)

 

ขอขอบคุณ www.atcloud.com สำหรับรูปภาพ

หลักสูตรนักทำลายใต้น้ำจู่โจม(มนุษย์กบ)เป็นหลักสูตรรบพิเศษของกองทัเรือ ใช้ระยะเวลาในการฝึกตลอดหลักสูตร ๗ เดือน ซึ่งถือว่า เป็นหลักสูตรการฝึกรบพิเศษที่นานที่สุดของไทย ดยแบ่งช่วงการฝึกออกเป็น ๕ ช่วงการฝึกที่สำคัญๆ

1) ช่วงแรกจะเป็นการแนะนำการฝึกและเตรียมการฝึกเบื้องต้น
โดยใช้เวลาการฝึกประมาณ ๓ สัปดาห์ เป็นการแนะนำเรื่องการออกกำลังกายโดยใช้วิทยาศาตร์การกีฬา การวิ่ง,ว่ายน้ำ,แบกซุง,เรื่อยาง,เป้ทราย,ข้ามเครื่องกีดขวาง,ฯลฯ

2) ช่วงที่สองเป็นช่วงการฝึกล้วนๆ ไม่มีการแนะนำก็เป็นการฝึกอย่างที่แนะนำ
ในช่วงแรกแหละครับใช้เวลาประมาณ ๖ สัปดาห์

3) ช่วงที่สามเป็นช่วงสัปดาห์นรก ที่ว่านรก ก็เพราะเป็นการฝึกต่อเนื่อง 120ชม.หรือห้าวันหกคืนโดยไม่มีการพักนอน ถามว่า แล้วฝึกอะไรตั้งห้าวันหคืน ก็ฝึกอย่างที่เขาแนะนำในช่วงแรกแหละครับ ถ้าผ่านสัปดาห์นี้ได้
ถึงจะเริ่มการเรียน

4)เป็นการเรียนความรู้ทั้งหมดที่หน่วยรบพิเศษควรจะรู้เช่น ดำน้ำ,ยิงปืน,ระเบิดทำลาย,การลาดตระเวน,ฯลฯ

ช่วงสุดท้ายเป็นช่วงการฝึกในภาคป่าภูเขาและภาคทะเล โดยใช้เวลาในการฝึกประมาณสองเดือน จากนั้นก็สำเร็จหลักสูตรได้รับเครื่องหมายฉลามขาวมาติดที่หน้าอกข้างซ้าย และได้เป็นทหารเรือก็จะได้ค่าฝ่าอันตรายในทุกๆเดือน

     กว่าจะได้คนแบบพวกเค้ามา 1 คน มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ใช้ทั้งงบประมาณและเวลาเยอะมาก อยากให้ท่านผู้บังคับบัญชาหลายๆท่านพิจารณาให้ดี ก่อนนำบุคคลเหล่านี้ไปใช้งาน ให้เขารู้สึกภูมิใจกับงานที่เค้าทำว่าถูกฝึกมาเพื่อสิ่งนี้ ส่วนประชาชนอย่างเราๆ ก็อย่าลืมนึกถึงพวกเขาซะหล่ะ

วันนี้ ผมได้ทำตามสิ่งที่พวกเขาขอให้ผมทำแล้วผมแชร์ความรู้สึกของพวกเขาให้พวกคุณฟังแล้ว แล้วคุณเข้าใจความรู้สึกของพวกเค้ามั้ย

การเป็นข้าราชการทหาร...ไม่ว่าจะเป็นทหารทั่วไป พรรคไหน เหล่าไหน ก็คือ ทหาร ครับ..........
ทหารมีหน้าที่อะไรในยามศึกสงคราม
ทหารมีหน้าที่อะไรในยามที่บ้านเมืองสงบ
ทหารมีหน้าที่อะไรในยามที่บ้านเมืองต้องการการพัฒนา หรือประสบอุบัติภัยต่างๆ

ไม่ว่าทหารจะโดนย้ายไปไหน ทำหน้าที่อะไร ความภูมิใจ เกียรติยศ ศักดิ์ศรี ความภาคภูมิใจยังคงอยู่ในตัวเองครับ
เพราะไม่มีใครบังคับให้เรามาเป็น...เราเลือกเอง
ผู้บังคับบัญชา ที่มีอำนาจอาจจะย้ายเราไปไหน ต่อไหน ได้ตามใจปรารถนาของเขาครับ แต่เราก็ยังอยู่ในประเทศไทย อยู่ใต้พระบรมโพธิสมภารของพระบรมราชจักรีวงศ์ ยังเป็นข้าฯในพระองค์ฯอยู่
อย่าน้อยใจ อย่าเสียใจ อย่าท้อแท้ใจ.....

เพราะผมก็ผ่านมาเหมือนทุกๆท่านฯ เหมือนกัน

ปล.นี่เป็นแค่ตัวอย่างการฝึกของหน่วย Zeal นะครับ ของจริงมันยิ่งกว่าที่เราเห็นอีก การที่จะเข้มแข็งเหนือคนอื่นได้ คนพวกนี้เขาต้องผ่านอะไรมาเยอะ ทั้งร่างกายและจิตใจ สำหรับคนที่โดนอะไรนิดอะไรหน่อยก็ทนไม่ได้ คนแบบนี้อยู่เหนือคนอื่นไม่ได้หรอกครับ