ความผิดเกี่ยวกับเพศ ตามกฎหมายอิสลาม
“ซินา” หมายถึงการมีเพศสัมพันธ์ด้วยความยินยอมระหว่างชายหญิงที่มิได้สมรสกันตามศาสนบัญญัติ นักกฏหมายในปัจจุบันให้คำจำกัดความของ “ซินา” ว่าการมีเพศสัมพันธ์ระหว่างชายหญิงที่ไม่มีความสัมพันธ์สมรสตามกฏหมาย การซินาเป็นสิ่งที่ต้องห้ามในอิสลาม ดังที่อัลลอฮ์ทรงห้ามมิให้เข้าใกล้การผิดประเวณีเพราะ แท้จริงมันเป็นการลามกและทางอันชั่วช้า (อัลกุรอาน17: 32)
บทลงโทษของความผิดซินาเป็นไปตามอายะฮ์อัล-กุรอานที่มีใจความว่า
“หญิงผิดประเวณี และชายผิดประเวณี พวกเจ้าจงโบยแต่ละคนในสองคนนั้นคนละหนึ่งร้อยที และอย่าให้ความสงสารยับยั้งการกระทำของพวกเจ้าต่อคนทั้งสองนั้นในบัญญัติของอัลลอฮ์เป็นอันขาด หากพวกเจ้าศรัทธาต่ออัลลอฮ์ และวันปรโลก และจงให้กลุ่มหนึ่งของบรรดาผู้ศรัทธาเป็นพยานในการลงโทษเขาทั้งสอง” (อัลกุรอาน 24: 2)
อายะฮ์ข้างต้นเป็นคำสั่งสำหรับผู้กระทำผิดซินาทั้งที่แต่งงานแล้วและยังไม่แต่งงาน แต่ซุนนะฮ์ของนะบีมุฮัมมัด ได้แยกผู้กระทำผิดที่แต่งงานแล้วออกจากขอบเขตของอายะฮ์ดังกล่าว ดังนั้นอายะฮ์นี้จึงบังคับใช้แก่ผู้กระทำผิดซินาที่ยังไม่ได้แต่งงานเท่านั้น บทลงโทษฮัดของความผิดซินาสำหรับผู้ที่ยังมิได้แต่งงานคือ การโบยจำนวนหนึ่งร้อยที และเนรเทศเป็นเวลาหนึ่งปี นอกจากนั้น อิมามมาลิก(สำนักคิดกฎหมาย) ได้ยกเว้นบทลงโทษของการเนรเทศสำหรับผู้กระทำผิดที่เป็นหญิง
บทลงโทษสำหรับผู้กระทำผิดซินาซึ่งแต่งงานแล้ว คือร็อจม์(เป็นชู้) กล่าวคือการขว้างปาด้วยก้อนหินจนกระทั่งตาย ตามประวัติศาสตร์ นะบีมุฮัมมัด เคยลงโทษร็อจม์แก่บุคคลสามคนด้วยกัน เป็นบุรุษ 1 คน และสตรี 2 คน ซึ่งทั้งสาม คดี ได้มีการลงโทษตามคำสารภาพของผู้กระทำผิดด้วยความบริสุทธิ์ใจทั้งสิ้น และถือเป็นสุดยอดของการสารภาพผิดของประชาชนที่มีต่ออำนาจรัฐ ที่ไม่สามารถเกิดขึ้นได้เว้นแต่ในสังคมที่เปี่ยมด้วยคุณธรรมและจริยธรรมเท่านั้น
ความผิดฐานกล่าวหาเท็จผู้อื่นในความผิดซินา (ก็อซฟ์)
ก็อซฟ์ ตามหลักภาษาหมายถึงการกล่าวหา การใส่ร้าย ส่วนความหมายของก็อซฟ์ตามหลักวิชาการคือ การกล่าวหาผู้อื่นที่เป็นมุสลิม บรรลุศาสนภาวะแล้ว และเป็นบุคคลปกติว่าได้กระทำความผิดซินา หรือการที่บิดาปฏิเสธไม่ยอมรับเด็กที่เกิดจากภรรยาว่าเป็นบุตรของตน ส่วนบทลงโทษของความผิดฐานก็อซฟ คือการโบยจำนวนแปดสิบที ดังที่อัลลอฮ์ ตรัสมีใจความว่า
“และบรรดาผู้กล่าวโทษบรรดาหญิงบริสุทธิ์ แล้วพวกเขามิได้นำพยานสี่คนมา พวกเจ้าจงโบยพวกเขาแปดสิบที และพวกเจ้าอย่ารับการเป็นพยานของพวกเขาเป็นอันขาด ชนเหล่านั้นพวกเขาเป็นผู้ฝ่าฝืน” (อัลกุรอาน 24: 4)
นอกจากการโบยแล้ว บทลงโทษสำหรับความผิดฐานก็อซฟฺคือการไม่ยอมรับการเป็นพยานของผู้กระทำผิด