สามีไม่แตะต้องฉันมา 3 ปี แทบช็อกเมื่อมารู้ว่าเป็นเพราะนังเมียน้อยคนนั้น!!
ฉันและสามีเราแต่งงานกันมาได้ 7 ปีแล้ว มีลูกด้วยกัน 2 คน อดีตฉันเคยทำงานบริษัทงานการของฉันถือว่าไม่เลวเลยทีเดียว ฉันเกือบจะได้เลื่อนขั้นเป็นหัวหน้า แต่สามีดันบอกให้ฉันลาออกแล้วอยู่บ้านเลี้ยงลูก ความจริงแล้วครอบครัวเราคงเป็นครอบครัวสุขสันต์ ถ้าสามีฉันไม่สร้างเรื่องวุ่นวายนี้ขึ้นมาซะก่อน
3 ปีมาแล้วที่สามีฉันค่อยๆเปลี่ยนไป เขาไม่ค่อยกลับบ้าน แถมยังใช้เงินมากขึ้นเรื่อยๆอีกต่างหาก โดยพวกเราทั้งคู่แทบจะไม่มีความสัมพันธ์ใดๆต่อกันเหมือนสามีภรรยาทั่วๆไป ฉันมักจะนั่งรอเขากลับบ้านจนเผลอหลับไปก็มี เผื่อว่าเราจะได้คุยและปรับความเข้าใจกันบ้าง แต่สามีก็มักจะอ้างว่าเหนื่อยทุกครั้งๆไป หลังจากอาบน้ำเสร็จหัวถึงหมอน เขาก็หลับไป
วันหนึ่งฉันแอบดูโทรศัพท์ของเขาแล้วก็ได้รู้ความจริงว่าเขาแอบมีเมียน้อย ฉันแอบส่งข้อความไปหาเธอคนนั้นว่าสามีของฉันมีลูกมีเมียแล้วได้โปรดอย่ายุ่งกับครอบครัวของเราเลย เหมือนว่าเธอเองก็รู้อยู่แก่ใจว่าสามีฉันมีลูกมีเมียแล้ว แต่เธอก็ยังจะอยากได้สามีของฉัน
หลังจากที่ฉันได้ส่งข้อความไปเมื่อคืน อีกวันหนึ่งฉันจึงนั่งรอสามีกลับมาบ้านจนดึกจนดื่น แล้วสามีก็กลับมา ฉันเริ่มพูดเรื่องนี้ขึ้นมาแบบไม่อ้อมค้อมแล้วเราก็ทะเลาะกันรุนแรงมาก ฉันถามเขาไปตรงๆว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร แต่เขาก็ไม่ตอบ
เขาโกรธจัดจนออกจากบ้านไปแล้วไม่กลับมาอีก ฉันโกรธเขาจนแทบกินไม่ได้นอนไม่หลับ ฉันอยากหย่าให้มันรู้แล้วรู้รอดไป แต่เพราะเป็นห่วงลูก ฉันจึงพยายามทนต่อไป ฉันคิดมาเสมอว่าชีวิตของลูกจะเป็นอย่างไรถ้าต้องขาดพ่อ
แต่พอผ่านไป 1 เดือน สามีก็กลับมาบ้านอีกครั้ง ฉันเลยทำเหมือนไม่สนใจเค้า ฉันนึกว่าที่เขากลับมาคราวนี้นึกว่าเขาจะสำนึกผิดและกลับตัวกลับใจ แต่เปล่าเลย จู่ๆเขาขึ้นมานอนบนเตียงกับฉัน
ใครจะไปคิดว่าที่เขาทำแบบนี้เพราะจะบอกกันฉันว่าผู้หญิงคนนั้นท้อง ! แถมยังถามฉันว่า ฉันเคยมีลูกแล้วตั้ง 2 คน ฉันน่าจะรู้ดีกว่าใครๆ ว่าเขาควรจะดูแลเธออย่างไรดี ฉันนึกในใจฉันอยากจะฆ่าเขาให้ตายคามือ แต่ฉันก็ทำไม่ได้อยู่ดี
สุดท้ายแล้วฉันจึงตัดสินใจหย่ากับสามี แล้วกลับไปอยู่กับพ่อแม่ ฉันต้องระหกระเหินหางานทำใหม่อีกครั้ง แล้วพ่อกับแม่เป็นคนช่วยเลี้ยงลูกให้ฉันเอง อย่างน้อยฉันก็ยังมีพ่อแม่ที่คอยอยู่เคียงข้างเสมอ ไม่เหมือนสามีที่ตอนรักกันปากก็บอกว่ารักนักรักหนา แต่พอหมดรักก็ทำกับฉันแบบนี้ได้ลง ทุกวันนี้ฉันจะสู้ต่อไปเพื่ออนาคตที่ดีของลูก ไม่ว่าลำบากแค่ไหน ฉันก็ต้องทนรับมันให้ได้
ภาพประกอบจาก internet ไม่เกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่อง