ความรักที่มีอยู่จริง จาก"คนทางนั้น" ถึงฉันที่อยู่ทางนี้

ไม่เคยคิดเลยว่าในชีวิตนี้มีคนที่รักเรามาก นอกเสียจากพ่อแม่แล้ว มีเธอ"คนทางนั้น" รู้จักกันเพราะความเหงา ความเหงาของคน 2 คนเปลี่ยนเป็นความเข้าใจ ความสงสารเห็นอกเห็นใจกัน และในที่สุดคือ "ความรัก" ที่ยื่นให้ต่อกัน

เราเคยรัก เคยสุข เคยสมหวัง เคยแม้กระทั่งหัวเราะและร้องไห้ในเวลาเดียวกัน ถึงขนาดที่คิดว่า ถ้าให้มีรักอีกสักครั้ง คงไม่เอา เพราะที่ผ่านมานั้น เจ็บจนเกินรับไหว ไม่มีใครมายืนเคียงข้างนอกจากพ่อกับแม่

แต่แล้วในความเหงาก็ส่ง"คนทางนั้น"มาทำให้เราเปลี่ยนใจ ยอมแม้ที่จะกลืนน้ำลายตนเอง เพราะเธอ "คนทางนั้น" จริงๆ 

ขอบคุณที่ฟ้าส่งมาในช่วงจังหวะที่กำลังเหงาจนเกินห้ามใจ ที่จะรับเธอเข้ามาในชีวิตอีกสักครั้ง