ทุกคน ... ย่อมมีครั้งแรก

วันนี้ผมจะมาเล่าครั้งแรกในชีวิตให้ฟัง

เห้ยยย ... ห้ามทะลึ่งดิ !! 5555

ผมจะมาเล่า ครั้งแรกที่ผมเข้าช่วยผ่าตัด กับ ครั้งแรกที่ช่วยทำคลอด ให้ฟังคาฟ

พอขึ้นเป็น นศพ. ปี 4 ใส่กาวน์ยาวเป็นครั้งแรกในชีวิต
ผมต้องขึ้นไปเรียนบนหอผู้ป่วยจริงๆ
วนไปตามวอร์ดใหญ่ต่างๆ

ตอนที่วนไปศัลย์เนี่ย ก็ต้องเรียนพื้นฐานของเรื่องศัลยกรรมทั้งหมด
และ ต้องได้เข้าช่วยอาจารย์ และพี่ๆ ผ่าตัดด้วย

หน้าที่ของเด็กปี 4 คือ
ใส่ชุดผ่าตัดให้เป็น
ตอบคำถามให้ได้ เมื่อโดนอาจารย์ถาม
และ... ดึง #Retractor ให้งดงามที่สุด 55555
(Retractor คือ อุปกรณ์ที่เอาไว้ดึงแหกรูที่เราจะผ่า ให้เห็นบริเวณที่จะผ่าชัดๆ)

เคสที่เข้าช่วยเคสแรกของผม เป็นเคสตอนอยู่เวรคับ
เด็กปี 4 อยู่เวรถึงแค่เที่ยงคืน
เวลาขณะนั้น น่าจะสัก 3 - 4 ทุ่ม
มีเคส admit จาก ER (ห้องฉุกเฉิน)
ดูจากอาการ ตรวจร่างกาย X-ray แล้ว...
ต้องเป็น Peptic Ulcer Perforation (PUP) หรือ กระเพาะอาหารทะลุ แน่ๆ

ต้องผ่าตัดด่วนคับ ถือเป็นเคสฉุกเฉินมาก
ไม่งั้น กรดในกระเพาะมันจะทำลายอวัยวะในช่องท้องหมดอะ
ผ่าเข้าไปล้างท้อง จัดการปิดกระเพาะ ไปตามเรื่องตามราวเนาะ

คืนนั้นเป็นคิวผมต้องเข้าช่วยพอดี
เป็นเคสแรกที่ได้เข้าช่วยผ่าตัดด้วย
ตื่นเต้นชิบหายคับ

ชุดผ่าตัดห่านี่ก็ใส่ยากชิบหายยยย
โดนพี่พยาบาลใน OR (ห้องผ่าตัด) ด่าซะไม่มีดี 5555

ในขณะที่ผมยังงงกับการใส่ชุดให้ Sterile
หมุนไปหมุนมาอย่าง งงงวย

#คอนนนนนน !!!!!!

เป็นเสียงพี่พยาบาลคนนึง ที่คอยจ้องผมอยู่ตอนใส่ชุดคับ
#คอน ย่อมาจาก #Contaminate คือ ปนเปื้อน

ก็ต้อง ... ถอด เปลี่ยนใส่ใหม่จ่ะ

พี่ไม่รอละคับ ... เริ่มเอามีดกรีดชั้นผิวหนังละ

ผมตั้งสติ ... กูจะไม่ คอน อีก
แล้วก็สำเร็จคับ ... ใส่ถุงมือสองชั้น เสร็จเรียบร้อย
วิ่งเข้าฟีลผ่าตัดเลย

ในที่สุด ก็ได้มายืนในฟีลผ่าตัดเป็นครั้งแรก
ตื่นเต้นนนนนนนน
ทำตัวไม่ถูกกกกกกก

ก็พอดีกับที่พี่เปิดแผลจนเข้าไปในช่องท้องละ

โอ้ยยยยยยย !!

#เหม็นนนนนนนนนนนนน

เหม็นแบบ !! #เหม็นขี้อะ !!

ผมก็ดึง Retractor จนสุดฝีมือ
ใจก็คิดไปด้วยว่า ช่องท้องของคนจริงๆ มันเหม็นหยั่งขี้งี้เลยหลอวะ
(ปกติผมเคยผ่าแต่อาจารย์ใหญ่ที่ดองไว้อะเนาะ ผ่ากันตอนอยู่ปี 2 ปี 3 อะคับ)

พี่ๆ ก็จัดการเช็คกระเพาะ ... ก่อนจะพูดว่า

#เชี่ย #กระเพาะปกติว่ะ

อ่าว...
แล้ว...
ทั้งประวัติ ทั้งอาการ ทั้ง X-ray มันชัดขนาดนั้น ... จะเป็นจากอะไรอะ ถ้ากระเพาะไม่ทะลุ

พี่: กูว่ากูรู้ละว่าเพราะอะไร ... เหม็นขี้ขนาดนี้
(วอร์ดศัลย์เราไม่พูดเพราะกันนะฮะ 5555)

พี่ก็เปิดช่องท้องด้านล่างต่อ เพื่อหาสาเหตุตรงจุดอื่นคับ
พอเปิดช่องท้อง เห็นไส้ครบเท่านั้นแหล่ะ

นี่ขนาดพอจะเดาสาเหตุล่วงหน้าได้แล้ว ยังร้อง ... #เชี่ยยยยยยยยยยยย

รู้เลย...

#เศษขี้เต็มท้องเลยจ่าาาาาาาาาา

#ลำไส้ใหญ่ทะลุ !!!

จัดการจุดที่ทะลุเสร็จ
ก็ล้างท้องคับ
หมอ 4 คน ช่วยกันเอา Forcep (แหนบ) คีบเศษอะไรไม่รู้แปลกๆ ออกมาจากท้อง

พอเอามาดูใกล้ๆ
เหิว... #เศษเปลือกมะขาม

อีคุณลุงนี่แดกเปลือกมะขามทำไม !!
นี่มันอะไรรรร !!
คนเชียงใหม่ทำอะไรกันนนน !! 55555

ล้างท้องไปสิคับ
ล้างให้เกลี้ยงสิ

โอ้ย ... เหม็นชิบหาย

สุดๆ ไปเลย กับเคสช่วยผ่าตัดเคสแรกในชีวิต
รักวิชาชีพนี้เลยฮะ 55555

กลับไปถึงห้อง เหม็นแบบ เหม็นขี้ติดหัว แบบ ...
#เหมือนไปแดกหมูกระทะมาอะ

... สระผม 3 รอบคับ 55555

ตอนปี 5 พวกผมต้องวนไปวอร์ดสูติ นรีเวช 1 เดือน
ครึ่งนึง อยู่ในวอร์ด
ครึ่งนึง อยู่ในห้องคลอดคับ

เราเรียกห้องคลอดว่า ... บ้าน AF
กินนอนกันอยู่ในนั้น 2 สัปดาห์คับ

ชีวิตในบ้าน AF นั้น ไม่มีอะไรมาก ก็เหมือนวอร์ดอื่นๆ
ราวน์เคสคลอด เช้า เย็น
เลกเชอร์ ตามตาราง
ทำรายงานส่ง (จำนวนมาก)
และเก็บหัตถการพื้นฐานให้ครบ

หัตถการพื้นฐานอันนึงคือ ฝึกทำคลอด แบบมีพี่คุมคับ

เคสแรกในชีวิตผม เป็นเคสคลอดปกติ ที่ไม่ปกติ
คุณแม่ท่านนี้ของผม ถูกรีเฟอร์มาจาก รพ. แห่งหนึ่ง
พอดีคุณแม่นั่งนับลูกดิ้นอยู่
แล้วพบว่า ลูกดิ้นน้อยลง
เลยไปตรวจที่ รพ. ... ก็พบว่า น้องในท้อง หัวใจไม่เต้นซะแล้ว

ก็เลยส่งมาที่ รพ. ศูนย์ ให้ช่วยหาสาเหตุคับ

ส่วนตัวน้องที่เสียชีวิตแล้ว ก็ต้องเอาออก เพราะปล่อยค้างไว้ก็กลายเป็นแหล่งเพาะเชื้ออยู่ดี
น้องตัวใหญ่มากแล้ว
แปลว่า ต้องทำแท้ง ด้วยวิธีการคลอดปกติคับ

เป็นคิวของผมอีกพอดี ที่ต้องทำคลอด
แถมเคสคลอดเคสแรกในชีวิตอีกเหมือนเคยคับ

เวลาเพื่อนๆ คนก่อนหน้าเข้าไปช่วยทำคลอด ผมก็เข้าไปช่วยดูช่วยลุ้น
ก็จะมีบรรยากาศแบบ...
#เบ่งงงงงงง !! #คุณแม่เบ่งงงงงง !!
คุณแม่ก็เบ่งไปร้องไป
จนในที่สุด น้องก็ออกมา

น้องเพิ่งคลอดใหม่ ตัวสีชมพูๆ ร้องอุแว๊ๆๆๆๆ
ทุกที่มีแต่รอยยิ้ม
ตัดสายสะดือน้อง
เอาน้องไปให้แม่กอด
#แม่ก็ยิ้มทั้งน้ำตาแห่งความปลื้มปิติ

นี่คือสิ่งที่เกิดเป็นปกติในห้องคลอดคับ

...มาดูห้องคลอดของผมวันนั้นมั่งดีกว่า...

ด้วยความที่เป็นการคลอดก่อนกำหนด เราก็มีการให้ยาเร่งคลอดไป
จนคุณแม่พร้อม ก็ขึ้นเตียง
ไอผมด้วยความที่เป็นครั้งแรก
ก็วุ่นวายกะอีการใส่ชุดไปด้วย ทวนขั้นตอนไปในใจด้วย

พี่: ไอกลางงง เสร็จยังงงง
ผม: แปปๆๆ ใส่ถุงมือละพี่
พี่: พี่เพนท์รอละนะเว่ย

พี่ก็เพ้นท์ยาฆ่าเชื้อรอไปคับ

#คอนนนนนนนนนน !!!!

ก็น้องนักศึกษาพยาบาลมายืนจ้องอะ
มันกดดันนนนนนนน

ตั้งสติ ใส่ถุงมือใหม่

พี่: ไอกลาง !! หัวออกมาแล่ว !!

ผมหันไปมอง
เอ่าชิบหาย...
เห็นพี่เอามือดันหัวน้องอยู่ โผล่ออกมาจะทั้งหัวละ

ใส่ถุงมือเสร็จพอดี !!

วิ่งเข้าไปประคองหัวน้องต่อจากพี่
แล้วทำขั้นตอนต่อๆ ไปตามที่ได้ร่ำเรียนมา

จนคลอดเสร็จคับ

เด็กที่ออกมา ตัวสีเขียวๆ อมเทา เนื่องจากเสียชีวิตมาพักใหญ่
ไม่มีเสียงน้องร้อง
ไม่มีร้อยยิ้ม
#ไม่มีเสียงปิติยินดี

ตัดสายสะดือ
เอาน้องวางลงในกระบะพลาสติก
เข็นไปให้คุณแม่ดูเงียบๆ

คุณแม่มองน้องแวบนึง
แล้วน้ำตาไหลก็ออกมาแบบควบคุมไม่ได้
ก่อนที่คุณแม่จะสลบไป

ต้องช่วยกันรักษาพยาบาลคุณแม่ต่อวุ่นวาย

#ไม่มีอะไรทรมานไปกว่าการสูญเสียลูก จริงๆ นะคับ

นี่คือเคสแรกที่ผมหัดทำคลอดว่ะ
ไม่ไหว
โทรไปเล่าให้แม่ฟัง น้ำตาคลอเลยคับ

สงสารน้อง
สงสารแม่

ครั้งแรกมันก็มีอะไรให้ตื่นเต้นทุกทีอะเนาะ
อาจจะดีบ้าง อาจจะร้ายบ้าง
เป็นประสบการณ์ชีวิตที่เราต้องเจอ

ครั้งแรกไม่เคยการีนตีว่า ครั้งต่อๆ ไปจะดีหรือไม่ดี
หน้าที่ของเราคือ #ทำตอนนี้ให้ดีที่สุด
และเตรียมพร้อมเสมอกับทุกความดีหรือไม่ดีในอนาคตนะคับ

แค่เตรียมพร้อม ... แต่อย่ากลัวอนาคตนะ

ปล. คำว่า #คอนนนน เป็นหนึ่งในคำที่หลอนที่สุดในชีวิต
ปปล. ว่าแต่... ครั้งแรกของคนอื่นเป็นไงกันมั่งอะคับ ^^