ปางวันพุธ(กลางคืน)

23 พฤศจิกายน 2558 (10:53) โพสท์โดย Marcus

วันพุธ (กลางคืน)
ปางป่าเลไลย์ (พระราหูเสวยอายุ)

ลักษณะพระพุทธรูป
        พระพุทธรูปปางนี้ อยู่ในพระอิริยาบถประทับนั่งบนก้อนศิลา ห้อยพระบาททั้งสองข้าง
ลงทอดพระบาทเล็กน้อย พระหัตถ์ซ้ายคว่ำวางบนพระชานุซ้าย พระหัตถ์ขวาหงายวางบน
พระชานุขวาเป็นกิริยาทรงรับ มีช้างหมอบถือน้ำยื่นถวาย และมีลิงหมอบถือรวงผึ้งถวาย
อยู่ข้างหน้า

ประวัติและความสำคัญ
        ณ เมืองโกสัมพีมีพระภิกษุ ๒ ฝ่ายอยู่ในวิหารเดียวกันคือฝ่ายพระวินัยธร ที่ถือเคร่งครัด
ทางพระวินัย และฝ่ายพระธรรมธร ที่ถือการแสดงธรรมเป็นใหญ่ แต่ละฝ่ายก็มีลูกศิษย์เป็น
บริวารมากมาย
        วันหนึ่งพระธรรมธรได้เข้าไปในห้องน้ำ ใช้น้ำแล้วเหลือไว้นิดหนึ่ง เมื่อพระวินัยธรเข้า
ไปเจอน้ำเหลือไว้ จึงได้ตำหนิพระธรรมธร    ตัวพระธรรมเองก็ได้ยอมรับผิดต่อพฤติกรรมนั้น
แต่พระวินัยกลับนำเรื่องเพียงเล็กน้อยนี้เป็นพูดกับอันเตวาสิกของตนว่าพระธรรมธรขนาดทำผิด
แล้วยังไม่รู้สึกตัวอีก
        ต่อมาอันเดวาสิกของพระธรรมธรก็ได้พูดถากถางทำนองเดียวกันกับอันเดวาสิกของพระ
ธรรมธรว่าอาจารย์ของพวกท่านทำผิดแล้วยังไม่รู้อีก น่าละอายนัก ฝ่ายลูกศิษย์ก็นำเรื่องนี้ไป
ปรึกษากับพระธรรมธร
        พระธรรมธรได้ฟังดังนั้น จึงพูดว่าทำไมพระวินัยธรจึงพูดอย่างนี้ เราทำผิดกฎก็ยอมรับผิด
และแสดงอาบัติไปแล้วไฉนจึงพูดกลับกลอกเช่นนี้เล่าจึงพูดกับอันเตวาสิกว่า พระวินัยธรพูดเท็จ
และทั้งสองฝ่ายก็ได้เกิดการทะเลาะวิวาทกันเพราะเหตุเพียงเล็กน้อยเอง
        เมื่อไม่สามารถจะระงับกันได้ พระพุทธเจ้าได้แสดงเหตุของการแตกแยก และคุณของ
ความสามัคคี แต่ก็หาเชื่อต่อพระพุทธเจ้าไม่    ซ้ำยังแสดงคำพูดที่ไม่เหมาะสมว่า ขอให้
พระพุทธเจ้าอยู่เฉยอย่ามายุ่ง พระพุทธองค์เห็นว่าไม่สามารถจะระงับได้ จึงส่งพระโมคคัลลานะ
ไปช่วยระงับ แต่ทั้งสองฝ่ายก็ไม่ยอมเชื่อฟัง ทำให้พระพุทธองค์เกิดความเบื่อหน่าย ระอาใจ
ต่อเหตุการณ์นี้เป็นอย่างยิ่ง
        แม้ชาวบ้านเองก็แตกเป็น ๒ ฝ่ายตามพระที่ตนเองนับถือ ส่วนพุทธศาสนิกชนที่มีศีลก็
ระอา พากันคว่ำบาตรไม่ให้การบำรุงพระสงฆ์เหล่านั้น เป็นประวัติศาสตร์ที่น่าสะเทือนใจเป็น
อย่างยิ่ง
         ฝ่ายพระพุทธเจ้าเมื่อเสด็จไปอยู่ ณ ป่า ได้มีช้างปาริไลยกะ และลิงคอยทำการอุปัฏฐาก
มีความพระเกษมสำราญในการอยู่คนเดียว
         จากเหตุการณ์นี้ ถือว่าเป็นเหตุการณ์อันน่าสลดใจเป็นอย่างยิ่งถึงพฤติกรรมของพระ ๒
ฝ่ายในขณะนั้น ไม่เชื่อฟังแม้กระทั้งพระพุทธเจ้า พุทธศาสนิกชนจึงได้สร้างพระปางนี้ขึ้น
เพื่อเป็นอนุสรณ์เตือนใจถึงการแตกสามัคคี การทะเลาะวิวาทกัน

คาถาสวดบูชา
        สัพพาสีวะชาตีนัง ทิพพะมันตาทะคัง วิยะ ยันนาเสติ วิสังโฆรัง เสสัญจาปิ ปะริสสะยัง
อาณักเขตตัมหิ สัพพัตถะ สัพพะทา สัพพะปาณิณัง สัพพะโสปิ นิวาเรติ
ปะริตตันตัมภะณามะเส ฯ