ธงชาติของมหาอำนาจโลกตะวันตก

ธงชาติของมหาอำนาจโลกตะวันตก ที่มีอายุใกล้เคียงกับกรุงรัตนโกสินทร์ของไทยเรา และมีที่ตั้งสถานทูตที่ถนนวิทยุนี่เอง ประเทศที่ใครๆหลายคนใฝ่ฝันจะเดินทางไปเที่ยว ไปทำงานดูซักครั้งกับสหรัฐอเมริกานั่นเอง วันนี้จะเสนอเรื่องราวของธงชาติสหรัฐฯ นะครับ

ธงชาติสหรัฐอเมริกา (Flag of America)

ชื่อเรียก : The American flag, The Stars and Stripes; Red, White and Blue, Old Glory, The Star-Spangled Banner
การใช้งาน : ธงประจำชาติ และธงกองทัพ
สัดส่วนธง (กว้าง x ยาว) : 10:19
วันประกาศใช้อย่างเป็นทางการ : 14 กรกฎาคม ค.ศ.1777 (ธงแรกของสหรัฐอเมริกา รุ่นมี 13 ดาว) 4 กรกฎาคม ค.ศ.1960 (ธงปัจจุบันรุ่นดาวมี 50 ดวง)

ประวัติ

การออกแบบธงชาติสหรัฐฯ เคยมีการเปลี่ยนแปลงถึง 26 ครั้งอย่างเป็นทางการตั้งแต่ปี ค.ศ.1777 โดยธงชาติสหรัฐฯแบบที่ดาว 49 ดวงนั้นประกาศใช้ตั้งแต่วันที่ 4 กรกฎาคม ค.ศ.1959 จนกระทั่งมีคำสั่งจากประธานาธิบดีดไวต์ เดวิด ไอก์ ไอเซนฮาวร์ให้ดาวในธงเพิ่มมาเป็น 50 ดวง ในวันที่ 21 สิงหาคม ค.ศ.1959 และประกาศใช้อย่างเป็นทางการวันที่ 21 สิงหาคม ค.ศ. 1960 ซึ่งธงผืนปัจจุบันของสหรัฐฯ ถือว่าเป็นธงที่มีการใช้ยาวนานที่สุด โดยใช้มาแล้วมามากกว่า 54 ปี โดยอันดับสองเป็นแบบ 48 ดาวที่ใช้งานถึง 47 ปี

เมื่อมีการลงนามในคำประกาศเอกราชของสหรัฐอเมริกาในวันที่ 4 กรกฎาคม ค.ศ. 1776 ประเทศสหรัฐอเมริกายังไม่มีธงชาติอย่างเป็นทางการของตนเองใช้ ในประวัติศาสตร์นั้นมักจะอ้างถึงธงที่มีชื่อว่า "แกรนด์ยูเนียนแฟลก" ว่าเป็น "ธงชาติธงแรก" ของสหรัฐอเมริกา แม้ในความจริงแล้วธงนี้จะไม่เคยมีสถานะเป็นธงชาติอย่างเป็นทางการเลย ธงแกรนด์ยูเนียนแฟลกนั้นเป็นธงที่มีการใช้เป็นสัญลักษณ์ในช่วงสงครามการปฏิวัติอเมริกา[9] โดยนายพลจอร์จ วอชิงตัน และลักษณะของธงดังกล่าวนั้นได้กลายเป็นต้นแบบของธงชาติสหรัฐอเมริกาอย่างเป็นทางการในช่วงต่อมา ที่มาของแบบธงนั้นไม่สามารถสืบได้แน่ชัด แต่ลักษณะของธงนี้คล้ายคลึงกับธงของบริษัทอินเดียตะวันออกของอังกฤษในยุคเดียวกันมาก เซอร์ ชาร์ลส ฟอว์เซตต์ ได้แสดงทัศนะไว้ในไป ค.ศ. 1937 ว่า ธงแกรนด์ยูเนียนแฟลกได้รับแรงบันดาลใจมาจากแบบธงบริษัทอินเดียตะวันออกอย่างแน่นอน อย่างไรก็ตาม ธงของบริษัทดังกล่าวอาจมีแถบริ้วธงได้ตั้งแต่ 9 - 13 ริ้ว และธงนี้ห้ามใช้ในพื้นที่นอกมหาสมุทรอินเดีย การทำธงทั้งสองผืนนั้นสามารถทำได้โดยง่ายโดยการเพิ่มแถบริ้วสีขาวลงบนธงเรดเอนไซน์ (Red Ensign) ซึ่งเป็นธงของสหราชอาณาจักรที่ปรากฏอยู่ทั่วไปในอาณานิคมต่างๆ

ในวันที่ 14 มิถุนายน ค.ศ. 1777 คณะกรรมาธิการทหารเรือแห่งสภาคองเกรสภาคพื้นทวีปครั้งที่ 2 (Marine Committee of the Second Continental Congress) ได้ผ่านมติเรื่องธง (Flag Resolution of 1777) ซึ่งระบุว่า "อนุมัติให้ธงแห่งสหรัฐอเมริกามีริ้ว 13 ริ้วสีแดงสลับขาว และที่มุมธงบนด้านคันธง (ในประกาศนี้ภาษาอังกฤษใช้คำว่า "union") ใช้รูปดาวสีขาวบนพื้นน้ำเงิน เป็นเครื่องหมายแห่งการรวมกลุ่ม (ก่อตั้งประเทศ) ขึ้นใหม่ ("Resolved, That the flag of the United States be thirteen stripes, alternate red and white; that the union be thirteen stars, white in a blue field, representing a new Constellation.") สหรัฐอเมริกาจึงได้ถือเอาวันที่ 14 มิถุนายนของทุกปีเป็นวันธงชาตินับแต่นั้นมา

ในปี ค.ศ. 1795 จำนวนดาวและริ้วธงเพิ่มขึ้นจาก 13 ดวง/ริ้ว เพิ่มขึ้นเป็น 15 ดวง/ริ้ว เนื่องจากมีการรับเอารัฐเวอร์มอนต์และรัฐเคนทักกีเข้าเป็นรัฐสมาชิกของสหรัฐอเมริกา ทำให้ธงชาติสหรัฐอเมริกาไม่มีการเปลี่ยนแปลงลักษณะอยู่ชุ่วระยะหนึ่งเมื่อมีการรับเอารัฐอื่นๆ เข้าเป็นรัฐสมาชิกในสหภาพ ซึ่งเป็นไปได้ว่าการเพิ่มริ้วและดาวในธงตามลักษณะดังกล่าวอาจทำให้ลักษณะของธงดูสับสนไม่งดงามนัก ธง 15 ดาว 15 ริ้ว แบบนี้เอง ที่ได้กลายเป็นแรงบันดาลใจให้ฟรานซิส สก็อตต์ คีย์ แต่งบทกวีชื่อ "เดอะสตาร์สแปงเกิลด์แบนเนอร์" ("The Star-Spangled Banner") ขึ้น และบทกวีนี้ก็คือบทร้องของเพลงชาติสหรัฐอเมริกาในปัจจุบัน

วันที่ 4 เมษายน ค.ศ. 1818 สภาคองเกรสได้อนุมัติแบบแผนของธงชาติตามคำแนะนำของนาวาเอก แซมมวล ซี เรด (Samuel C. Reid) แห่งกองทัพเรือสหรัฐอเมริกาในการเพิ่มจำนวนดาวในธงชาติตามจำนวนรัฐสมาชิกที่เพิ่มขึ้น (ในเวลานั้นสหรัฐอเมริกามีรัฐสมาชิกเพิ่มขึ้นจาก 15 รัฐ เป็น 20 รัฐ) แต่จำนวนริ้วธงนั้นให้ลดลงมาเหลือเพียง 13 ริ้ว เพื่อเป็นเกียรติแก่อาณานิคมทั้ง 13 แห่ง ซึ่งร่วมกันก่อตั้งประเทศ ทั้งนี้ ในรัฐบัญญติดังกล่าวยังระบุด้วยว่า แบบธงชาติที่คิดขึ้นใหม่นั้นจะเริ่มใช้อย่างเป็นทางการในวันชาติ (วันที่ 4 กรกฎาคม) ซึ่งเป็นวันชาติวันแรกหลังการรับรองรัฐสมาชิกใหม่ที่เข้าร่วมกับประเทศสหรัฐอเมริกา ข้อความดังกล่าวถือเป็นข้อปฏิบัติสำคัญในการแก้ไขเปลี่ยนแปลงแบบธงชาติสหรัฐอเมริกาทุกครั้งจนถึงธงแบบที่ใช้ในปัจจุบันซึ่งมีดาวในธงทั้งหมด 50 ดวง โดยธงนี้เริ่มใช้เมื่อ ค.ศ. 1960 หลังมีการรับรัฐฮาวายเข้าเป็นรัฐสมาชิกลำดับที่ 50 ในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1959 และนับตั้งแต่วันที่ 4 กรกฎาคม ค.ศ. 2007 เป็นต้นมา ธงนี้ก็ได้กลายเป็นธงชาติสหรัฐอเมริกาที่มีอายุการใช้งานยาวนานที่สุด

ลักษณะของธง

มีลักษณะเป็นธงสี่เหลี่ยมผืนผ้า กว้าง 10 ส่วน ยาว 19 ส่วน ภายในเป็นแถบสีแดงสลับขาวรวมกัน 13 ริ้ว เป็นริ้วสีแดง 7 ริ้ว สีขาว 6 ริ้ว ที่มุมบนด้านคันธงเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าพื้นสีน้ำเงิน ภายในมีรูปดาวห้าแฉกสีขาวจำนวน 50 ดวง เรียงกันตามแนวตั้งเป็นแถวดาว 6 ดวงสลับกับแถวดาว 5 ดวง รวมจำนวนทั้งหมด 9 แถว

ความหมาย

จำนวนของดาว 50 ดวงในพื้นสีน้ำเงิน หมายถึงรัฐต่างๆ ของสหรัฐอเมริกาทั้ง 50 รัฐ โดยจำนวนดาวจะเปลี่ยนแปลงทุกครั้งเมื่อมีการเพิ่มจำนวนรัฐในความปกครอง

ริ้วสีแดงสลับขาวทั้ง 13 ริ้ว หมายถึงอาณานิคม 13 แห่งของสหราชอาณาจักรในอเมริกา ซึ่งได้ร่วมกันประกาศเอกราชจากสหราชอาณาจักร และสถาปนาประเทศสหรัฐอเมริกาขึ้น เมื่อ ค.ศ. 1776

จากการให้นิยามในธงชาติไว้ข้างต้น ส่วนที่เป็นพื้นสีน้ำเงินมีรูปดาวจึงมีชื่อเรียกเฉพาะว่า "ยูเนี่ยน" (union) อันอาจหมายถึง ความเป็นเอกภาพของรัฐต่างๆ ในสหรัฐอเมริกา ส่วนดังกล่าวนี้ได้มีการใช้เป็นธงฉานของกองทัพเรือสหรัฐอเมริกา โดยใช้ชื่อว่า "ธงยูเนี่ยนแจ็ค" (อย่างไรก็ตาม ธงนี้ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกับธงยูเนี่ยนแจ็คของสหราชอาณาจักรแต่อย่างใด) โดยใช้ในเรือรบของกองทัพเรือสหรัฐอเมริการะหว่าง ค.ศ. 1777 - ค.ศ. 2002 ปัจจุบันธงดังกล่าวไม่ได้ใช้ในเรือรบของกองทัพเรือสหรัฐฯ แล้ว แต่ยังคงใช้อยู่ในเรือของรัฐบาลสหรัฐฯ สังกัดหน่วยป้องกันชายฝั่ง (United States Coast Guard) กองบัญชาการการลำเลียงทางทหารของกองทัพเรือสหรัฐ (Military Sealift Command) และสำนักงานบริหารสมุทรศาสตร์และบรรยากาศแห่งชาติ (National Oceanic and Atmospheric Administration)

Credit: wikipedia และ ธงชาติสหรัฐฯ