5 อาวุธสุดอันตรายของกองทัพเรือรัสเซีย ตามความคิดของสื่ออเมริกัน

แปลจากบทความของ sputniknews.com

หลังจากที่นิตยสารรายสองเดือนของสหรัฐที่ชื่อ The National Interest ได้วิเคราะห์ไว้ว่าทำไมสหรัฐจึงควรต้องเกรงกลัวต่อรถถัง อามาตะ T-14 ที่ใหม่ล่าสุดของรัสเซีย นิตยสารฉบับเดียวกันนี้ ก็ได้จัดทำรายการขึ้นใหม่อีกหนึ่งเรื่อง ชื่อว่า “5 อาวุธสงครามสุดอันตรายของกองทัพเรือรัสเซีย” และต่อไปนี้คือสิ่งที่ข้อเขียนนั้นได้อ้างว่า สหรัฐควรต้องวิตกกังวล ในบรรดาอาวุธต่างๆนั้น ที่น่าหวาดกลัวที่สุด ได้แก่

1. เรือดำน้ำรุ่นปรับปรุง ชั้น วาร์เชฟยังกา (โครงการ 636.3 หรือที่นาโต้เรียกว่า ชั้นกิโลที่ได้รับการปรับปรุง) ซึ่งเป็นเรือดำน้ำแบบอเนกประสงค์ เสียงไม่ดัง และปราดเปรียวคล่องแคล่วเป็นอย่างมาก
   อาวุธประจำเรือประกอบด้วย ตอร์ปิโด 18 ลูก และจรวด คลับ จากพื้นสู่อากาศ 8 ลูก โครงการ 636.3 มีวัตถุประสงค์เพื่อภารกิจหลักในการต่อต้านเรือผิวน้ำและเรือดำน้ำ ในบริเวณน่านน้ำที่ค่อนข้างตื้น ระยะทำการได้ถูกยืดออก และสามารถโจมตีเป้าหมาย ทั้งบนผิวน้ำ ใต้น้ำ และบนบก
   เรือนี้มีเสียงเบา จึงเหมาะกับการการยุทธในย่านชายฝั่ง ที่เสียงจากก้นทะเลจะช่วยกำบังไม่ให้ถูกตรวจจับได้
   เรือในชั้นนี้ 4 ลำที่ได้ประจำการแล้ว ได้แก่ โนโวรอสซิส รอสทอฟ-ออน-ดอน สตารี่ออสคอล และคราสโนดาร์
   อีกสองลำสุดท้าย คือ เวลีคี่ นอฟโกรอด และ โคลพิโน จะเข้าประจำการในปี 2016 ซึ่งเรือเหล่านี้ถูกสร้างขึ้นสำหรับประจำการในกองเรือทะเลดำ เพื่อปกป้องผลประโยชน์ของประเทศในย่านเมดิเตอเรเนียน
2. อีกหนึ่งในรายการได้แก่เรือชั้น ลาด้า แบบ 677 หรือในชื่อที่รู้จักกันในอีกชื่อหนึ่งว่าชั้น เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก
   เรือในชั้นนี้เป็นรุ่นที่จะรับช่วงต่อจากเรือชั้น กิโล แต่ระวางขับน้ำกลับน้อยกว่ากันเกือบครึ่ง อย่างไรก็ดี ระบบอาวุธที่ติดตั้งไว้กลับมีจำนวนและรูปแบบมากกว่าปกติ ซึ่งนอกเหนือจากตอร์ปิโดและทุ่นระเบิดแล้ว (ท่อตอร์ปิโดขนาด 533 ม.ม. จำนวน 6 ท่อ พร้อมตอร์ปิโด/ทุ่นระเบิด 18 ลูก) โครงการ 677 ยังเป็นเรือดำน้ำที่ไม่ใช้พลังงานนิวเคลียร์แบบแรกของโลกที่ติดตั้งท่ออาวุธปล่อยนำวิถีแนวดิ่ง (จำนวน 10 ท่อยิง ในส่วนกลางลำเรือ) อาวุธปล่อยนำวิถีนี้สามารถใช้ได้ทั้งในเชิงยุทธวิธี และเป็นอาวุธระยะไกลสำหรับทำลายเป้าหมายที่อยู่ลึกเข้าไปในเขตแดนของศัตรู
   เรือชั้น ลาด้า ถูกออกแบบมาเพื่อภารกิจ ปกป้องแนวชายฝั่งจากเรือผิวน้ำและเรือดำน้ำ สืบหาข่าวกรองและลาดตระเวณ และเป็นฐานสำหรับหน่วยรบพิเศษ
   ลักษณะที่โดดเด่นที่สุดของเรือในชั้นนี้ ได้แก่ระบบขับเคลื่อนที่ไม่ใช้อากาศรุ่นใหม่ ที่จะช่วยให้เรือสามารถดำน้ำได้ถึง 25 วัน ซึ่งนานกว่าเรือของโครงการ 636.3 เกือบ 10 เท่าตัว และยังมีเสียงที่เงียบกว่า
   เรือลำแรกของชั้นนี้ ที่ได้แก่ B-585 เซนท์ ปีเตอร์สเบิร์ก นั้น กำลังอยู่ในระหว่างการทดสอบการปฏิบัติการ แต่เรือในลำดับถัดมาจะถูกปรับปรุงเปลี่ยนแปลงไปอีกอย่างมาก เรือ B-586 ครอนแสตดท์ มีกำหนดเข้าประจำการในปี 2017 และเรือ B-587 เวลสิคีย์ ลูคิ จะประจำการในปี 2018
3. เรือดำน้ำติดขีปนาวุธทางยุทธศาสตร์ ชั้น บอไร (แบบ 955)
   เรือชั้นบอไร ได้ถูกกำหนดให้เข้าทดแทนเรือในชั้น เดลต้า 3 เดลต้า 4 และชั้นไต้ฝุ่น ที่กำลังเก่าขึ้นเรื่อยๆ และจะเป็นแกนหลักของกองทัพรัสเซียในภารกิจหยุดยั้งการโจมตีทางทะเล
   เรือชั้นนี้บรรทุกขีปนาวุธปล่อยจากเรือดำน้ำ บูลาวา จำนวน 16 ลูก (เป็นรุ่นใช้งานทางทะเลของ โทโปล-เอ็ม (หรือที่นาโต้เรียกว่า SS-N-30) แต่ละลูกบรรทุกหัวรบเทอร์โมนิวเคลียร์จำนวน 6-10 หัวรบ หรือเท่ากับ 96-196 หัวรบต่อเรือหนึ่งลำ
   ขีปนาวุธนี้มีระยะยิง 8,000 ก.ม. และนิตยสาร The National Interest ได้แสดงความวิตกกังวลว่า สิ่งนี้แสดงให้เห็นว่าเรือดำน้ำในทะเลแบเร้นท์และในทะเลออกฮอทค์ –ที่เป็นบริเวณที่กองเรือของรัสเซียใช้หลบซ่อนเรือดำน้ำติดขีปนาวุธ- จะสามารถยิงได้ถึงทุกจุดบนทวีปอเมริกา
   เรือ 3 ลำของชั้นนี้ คือ ยูรี โดโกรูกี้ (K-535) อเล็กซานเดอร์ เนฟสกี้ (K-550) และ วลาดิเมียร์ โมโนแมก ได้เข้าประจำการเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
   กองทัพเรือรัสเซียมีแผนที่จะนำเอาเรือดำน้ำติดขีปนาวุธชั้นบอไร เข้าประจำการทั้งหมดจำนวน 8 ลำ ให้ได้ภายในปี 2020
   คาดว่าเรือเหล่านี้จะประจำการอยู่กับ กองเรือแอตแลนติคเหนือ และกองเรือแปซิฟิค
4. เรือยกพลขึ้นบกชั้น อิวาน เกรน (โครงการ 11711)
   เป็นเรือที่มีวัตถุประสงค์เพื่อลำเลียงนาวิกโยธินเข้าสู่ชายฝั่งที่ไม่เป็นมิตร
   เรือแต่ละลำจะสามารถบรรทุกรถถังได้ 13 ลำ หรือยานลำเลียงพลหุ้มเกราะ 36 ลำ และกำลังพล 350 นาย และยังมีลานจอดเฮลิคอปเตอร์อีกด้วย
   เรือในชั้นนี้สองลำ จะสามาถส่งกองพันยานเกราะ หรือหน่วยรบที่ประกอบด้วย กองร้อยยานเกราะ พร้อมปืนใหญ่อัตราจร และกองร้อยยานเกราะ
   อาวุธของเรือชั้น เกรน ประกอบด้วย แท่นปล่อยจรวดหลายลำกล้อง WM-18 จำนวน 2 แท่น เพื่อกวาดล้างอุปสรรคตามแนวชายฝั่ง ปืนขนาด 76 ม.ม. หนึ่งกระบอก และระบบอาวุธระยะใกล้ AK-176M สองระบบ เพื่อป้องกันตัว
   เรือลำแรกของชั้นนี้มีชื่อว่า อิวาน เกรน ส่งมอบได้ในปี 2015 ซึ่งล่าช้ากว่ากำหนดการเดิม ส่วนลำที่สองที่ชื่อว่า ปีเตอร์ มอร์กูนอฟ ได้เริ่มการจัดสร้างในเดือนตุลาคม 2014
   มีแผนการสร้างเรือในชั้นนี้เป็นจำนวน 6 ลำ ซึ่งจะถูกนำเข้าประจำการในจำนวนเท่าๆกัน ทั้งในกองเรือภาคเหนือ/บอลติค ทะเลดำ และแปซิฟิค
   นิตยสารฉบับนี้ยังได้แสดงความกังวลว่า การยกเลิกการจัดซื้อเรือบรรทุกเฮลิคอปเตอร์มิสตรัลจากฝรั่งเศส จะเป็นการกระตุ้นให้รัสเซียสร้างเรือในชั้นนี้มากขึ้น เพราะไม่ถูกจำกัดจากการคว่ำบาตรของต่างประเทศ
5. และท้ายที่สุดได้แก่ เรือบรรทุกเครื่องบินลำใหม่ของรัสเซีย
   ยังไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับเรือบรรทุกเครื่องบินลำใหม่ที่กำลังอยู่ในระหว่างการพัฒนานี้มากนัก เรือนี้ถูกกำหนดให้มีระวางขับน้ำ 100,000 ตัน ซึ่งเทียบเท่ากับเรือบรรทุกเครื่องบินสมัยใหม่ของสหรัฐ และสามารถบรรทุกอากาศยานได้ 100 ลำ ศูนย์วิจัยไครลอฟของรัฐ ได้จัดทำแบบจำลองของเรือขึ้น ซึ่งประกอบด้วยลานบินแบบทำมุมกับลำตัวเรือ ลิฟท์ขนอากาศยาน 3 เครื่อง หอบังคับการ 2 หอ และ Ski jumpsเพื่อช่วยส่งเครื่องบินขึ้นสู่อากาศ
   อากาศยานที่จะประจำอยู่บนเรือบรรทุกเครื่องบินนี้ ประกอบด้วยเครื่องบินรบล่องหนรุ่นที่ 5 แบบ PAK-FA ที่ปีกพับได้ รุ่นใช้งานทางทะเล เครื่องบินรบหลายหน้าที่สำหรับกองทัพเรือ แบบมิก-35 เฮลิคอปเตอร์คาร์มอฟ และเครื่องบินเตือนภัยล่วงหน้าที่คล้ายกับเครื่อง E-2D ฮอค์อาย และจากความก้าวหน้าด้านอากาศยานแบบไร้คนขับ ก็อาจเป็นไปได้ว่าจะมี UAV เข้าประจำการเป็นส่วนหนึ่งของกองกำลังทางอากาศนาวีด้วย