ดูละครไทยครั้งแรก..ของตะลุงเนลสัน

10 เมษายน 2558 (14:12)โพสท์โดย ลูกสาวอบต

First Time with Thai Soap Opera ดูละครไทยครั้งแรก

เบ๊น: เมื่อคืนโทร.หาทำไมไม่รับสาย?

เนลสัน: อ้อ โทษที กำลังติดละครอยู่

เบ๊น: ฮะ? ดูละครไทยด้วยเหรอ

เนลสัน: ดูสิวะ สินค้าโอท็อปประจำประเทศคุณเชียวนะ

เบ๊น: ทำไมลุงถึงชอบละครไทยล่ะ

เนลสัน: ชีวิตการเป็นศาสตราจารย์สอนปรัชญาของผมนั้นสุดแสนจะเครียด พอถึงเวลาพัก ผมก็อยากเสพอะไรที่ผ่อนคลาย ซึ่งละครไทยตอบโจทย์มาก สนุกและไม่ต้องคิดอะไรดี บทละครมีความเป็นมินิมอลสูง เนื้อเรื่องวนไปมา เสพง่าย ย่อยง่ายสุดๆ

เบ๊น: ลุงไม่รู้สึกว่ามันง่ายไปเหรอครับ เรื่องราววนเวียนอยู่กับผัวๆ เมียๆ ในขณะที่ซีรีส์ของบ้านลุงดูจะหลากหลายกว่า

เนลสัน: คุณช่างไม่รู้อะไรเลย มีของดีแล้วไม่เห็นคุณค่า แต่ก่อนผมก็ดูพวก Fawlty Towers, Friends, Lost, Breaking Bad, Grey’s Anatomy หรือ Game of Thrones เหมือนกัน แต่ก็เลิกดูไปแล้ว

ผมว่ามันซับซ้อนเกินไป การเล่าเรื่องใช้ชั้นเชิงเยอะเกินจำเป็น บทก็ยากเกินจะเข้าใจได้โดยง่าย แถมหลายครั้งก็ชอบยั่วให้เราเสพติด ยิ่งตอนห้านาทีสุดท้ายของทุกเอพพิโสดนี่อันตรายมาก เพราะมันจะมีอะไรมาทิ้งท้ายให้เราอยากดูตอนต่อไปเสมอ

แต่ของไทยไม่เป็นอย่างงั้นเลย เนื้อเรื่องถูกเหลามาให้เรียบง่าย ตัวละครนี่ดูปุ๊บรู้ปั๊บเลยว่ามันเป็นคนยังไง

เบ๊น: ช่วยอธิบายเรื่องตัวละครหน่อยครับ

เนลสัน: ตัวละครไทยดูออกง่ายมากว่าใครดี ใครเลว ไม่จำเป็นต้องใช้ทฤษฎีด้าน Character Development แบบของบ้านผมเลย ตัวละครจะมีความลึกของจิตใจไปทำไม เพ้อเจ้อ แบบที่เป็นอยู่นี่แหละ ดีแล้ว

ชาวบ้านชาวช่องเขาทำงานมาเหนื่อยๆ ตกดึกก็อยากจะผ่อนคลายกันถูกมั้ย ถ้าคนเขียนบทมาใส่ประเด็น Political Correctness เข้าไป คนดูก็ยิ่งเหนื่อยสมอง ต้องมานั่งย่อยอะไรกันอีก เพราะงั้นตัวละครไทยถึงต้องเป็นแบบนี้

พระเอกแต่งตัวเรียบร้อย ทำงานที่ต้องเซ็นเอกสารตลอดเวลา แล้วก็ไม่รู้เป็นอะไร ต้องโง่ ต้องเข้าใจผิดเสมอ นางร้ายก็น่าสนใจ ผมงงมากว่าพวกเธอประกอบอาชีพอะไร วันๆ เห็นทำอยู่สองอย่างคือ ส่งเสียงกรี๊ดกับแต่งหน้าจัด แล้วที่สำคัญคือชอบพูดคนเดียว จะคิดเลวคิดร้ายยังไงต้องบอกคนดู ซึ่งมันลึกซึ้งมากนะครับ ทางทฤษฎีภาพยนตร์เรียกว่า Breaking the Fourth Wall หรือการมีปฏิสัมพันธ์กับคนดูผ่านหน้าจอ ส่วนนางเอกต้องเป็นคนดี ดียิ่งกว่า NGO ในโมซัมบิก แถมยังเป็นคนที่เนี้ยบตลอดเวลา ไม่ว่าจะเจ็บป่วย วิ่งหนีโจร หรือฟื้นจากไอซียู เสื้อผ้าหน้าผมของเธอจะเป๊ะเสมอ โอ้โห เท่มากๆ เรียกว่า นางเอกละครไทยนี่ Recover ตัวเองได้อย่างกับวูล์ฟเวอร์รีน

นอกจากนี้ ยังชอบใช้ตัวประกอบวนเวียนอยู่ไม่กี่คน ผมชอบมาก เวลาดูละครแล้วเห็นพวกเอ็กซ์ตร้าหน้าเดิมๆ มาเข้าฉาก คนที่ได้รับบทข่มขืนในเรื่องนี้ ก็จะได้รับบทข่มขืนในเรื่องถัดไป คนเป็นโจรก็โจรก็ต้องเป็นโจรตลอดกาล เวลาบางคนโผล่หน้ามา ผมถึงรู้ได้เลยว่าคนนี้เข้าฉากมาเพื่อเป็นคนเลวและให้พระเอกต่อย

เบ๊น: ผมถามหน่อยว่า ตัวละครพวกนี้มันไม่ดูซ้ำไปซ้ำมาเหรอครับ

เนลสัน: นี่คือการรีไซเคิลต่างหาก ถือเป็นการอนุรักษ์โลกที่ทรงประสิทธิภาพที่สุดในตอนนี้แล้ว

ละครไทยทุกวันนี้เรียกได้ว่ารีไซเคิลกันจนควรจะได้รางวัลโนเบลสาขาสิ่งแวดล้อมได้แล้ว อัลกอร์ควรจะมาดูงานวงการละครไทย จะได้นำแนวคิดรีไซเคิลไปช่วยลดโลกร้อน คือนอกจากตัวนักแสดงจะซ้ำแล้ว ตัวเรื่องก็ซ้ำด้วย ไหนจะทัดดาวบุษยา ทองเนื้อเก้า แรงเงา คู่กรรม บ้านทรายทอง สามีตีตรา นางทาสไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน ละครไทยมินิมอลเหล่านี้มักจะถูกนำกลับมารีไซเคิลกันอยู่เรื่อยๆ เพื่อรักษาระดับสติปัญญาของประชากรให้เสมอต้นเสมอปลาย

เบ๊น: โอเค น่าจะเพียงพอแล้ว ยังไงวันนี้ขอขอบคุณลุงเนลสันมากนะครับ

เนลสัน: อ้าวจะจบแล้วเหรอ ทำไมมาสัมภาษณ์เรื่องละครไทย ไม่ตัดจบแบบละครไทย

เบ๊น: ยังไงเหรอครับ

เนลสัน: เอาพระมาเทศน์สรุป

ที่มา: http://minimore.com/b/talk-with-nelson/6

Tags ขำๆ

⚠ แจ้งเนื้อหาไม่เหมาะสม