ภาพสลัมทั่วโลกเหล่านี้…จะทำให้คุณคิดได้ว่า ‘ชีวิตเราโคตรโชคดีแค่ไหน’!!

โชคชะตาของแต่ละคนล้วนไม่เหมือนกัน บางคนเกิดมาบนกองเงินกองทอง บางคนเกิดมาในชนชั้นกลาง

แต่บางคนกลับถูกชะตากรรมพัดให้ตกไปอยู่ในชนชั้นล่างที่แม้แต่ที่ซุกหัวนอนก็ยังจะไม่มีให้หลบ

ฉะนั้นคนเหล่านี้จึงต้องไปรวมตัวกันอยู่ในจุดที่เรียกว่า ‘สลัม’ และหมีขาวขอบอกว่าหากใครได้เห็นภาพจากสลัมทั่วโลกเซ็ตนี้ก็อาจจะสะเทือนใจไปตามกัน เพราะสภาพของชีวิตของมนุษย์ตาดำๆเหล่านี้ช่างเลวร้ายเหลือเกิน จะเป็นอย่างไร ตามมาดูกัน

ญี่ปุ่น
ที่นี่คือสลัมกะมะงะซากิ (Kamagasaki) ในโอซาก้า ซึ่งในอดีตตอนยุค 1970 เศรษฐกิจญี่ปุ่นฟูแบบ รุ่งเรือง และนั่นทำให้คนจำนวนมากย้ายเข้ามาทำงานจนย่านนี้่ถูกเรียกว่า ‘Labor Towns’ (เมืองแรงงาน) แต่แล้วฟองสบู่ประเทศก็แตกเผละ แล้วทุกอย่างก็สลายเป็นชิ้นๆ ผู้คนพากันตกงานไร้บ้าน และแดนที่เคยรุ่งเรืองแห่งนี้ก็ถูกเปลี่ยนกลายเป็นดินแดนร้างไร้ค่าที่ไม่มีใครเหลียวแล และคิดจะเข้ามาย่างเยือน

ฮ่องกง
สลัมในห้องกงส่วนใหญ่มีหน้าตาแบบนี้ คือมีขนาดไม่ใหญ่ไปกว่าห้องน้ำสักห้อง แถมภายในนั้นก็จะยัด ทุกสิ่งเอาไว้ตั้งแต่ที่นอน ที่เก้บของ ห้องครัว ซึ่งเป็นสภาพชีวิตที่แออัดมาก

สลัมเหนือหลุมศพ (วิมานสุดสลดแห่ง ฟิลิปปินส์)
ชีวิตคนไม่มีทางเลือก มักไม่มีที่อยู่ให้เลือกเช่นกัน และนั่นทำให้คนไร้บ้านจำนวนมากย้ายกันไปตั้งรกรากอยู่เหนือหลุมศพ จนเกิดเป็นชุมชนสลัมขึ้นมา และถูกเรียกขานกันว่าวิมานสุดสลดแห่งฟิลิปปินส์

สลัมที่สูงที่สุดในโลก (เวเนซูเอลา)
ปกติสลัมมักอยู่บนพื้นดินและแออัด แต่ Tower of David คือสิ่งที่ต่างออกไป เพราะมันคืออาคารสูง 45 ชั้น และครั้งหนึ่งเคยผงาดในฐานะตึกธุรกิจแห่งกรุงการารัส ทว่าสุดท้ายมันก็ล่มสลายและถูกทิ้งร้าง ซึ่งนั่นทำให้คนจรย้ายเข้ามาอยู่กันเต็มตึก จนถูกเรียกขานว่าสลัมที่สูงที่สุดในโลก

ดูภาพเซ็ตนี้จบ ก็รู้สึกเลยว่าชีวิตของเราช่างโชคดีเหลือเกิน เพราะหากเลือกเกิดได้คงไม่มีใคร

อยากจะต้องมาเผชิญชะตากรรมแห่งสลัมแบบนี้แน่ บางสิ่งบางอย่างคนเหล่านี้ไม่มีโอกาศได้กระทำ หรือใช้ชีวิตแบบพวกเรา

อย่างน้อยเพื่อนๆชาวโพสท์จังก็ยังมีสังคมตรงนี้ มีโลกโซเชียลให้สัมผัส มีอินเตอร์เน็ต ให้เล่นพูดคุยกันมีสาระไร้สาระบ้าง

โลกยังสวยงามกว่าคนอีกหลายๆคนตั้งเยอะ รักกันๆสามัคคีกันเข้าไว้นะคะ หากท้อหรือผิดหวังอะไรก็สู้ๆค่ะ เป็นกำลังใจให้เพื่อนๆทุกคนนะคะ

ปล.ซ้ำหรือผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะคะ