แชร์ประสบการณ์หลอนบ้านเช่า เกาะสมุย

ขอแตกยอดมาจากกระทู้ https://board.postjung.com/843029.html ของคุณ  I sea u  นะครับ

      เรื่องนี้ เป็นประสบการณ์จริงของผมเองนะครับ ก่อนอื่น ต้องออกตัวก่อนว่า ผมไม่ค่อยเชื่อถือเรื่องผีสางเท่าไหร่นัก แต่เหตุการณ์ครั้งนี้ เป็น 1 ใน 2 เรื่องที่ผมยังหาคำนิยามให้กับมันไม่ได้จนถึงทุกวันนี้

    เริ่มเรื่องเมื่อปลายปี 2553 ผมได้มีโอกาสไปทำงานที่เกาะสมุย เป็นงาน Setup ระบบ Server ระบบใหญ่ ซึ่งตามแผนงาน ผมต้องอยู่ทำงานที่เกาะประมาณ 1 - 2 เดือน ผมเดินทางไปกับน้องชายที่ทำงานด้วยกันอีก 1 คน และมีเจ้าของ บ. เดินทางไปส่ง พร้อมไปดูหน้างานกับผมด้วยอีก 3 - 4 คนโดย ทาง บ.คู่ค้า ได้เช่าบ้านพักไว้ให้ และ ได้เก็บของที่ใช้ในงานไว้ด้วยส่วนหนึ่ง

    เมื่อเดินทางไปถึง ประมาณช่วงเย็นมากแล้ว ตัวบ้าน เป็นเหมือนบ้านแถว ชั้นครึ่ง หลังเล็กๆ มีห้องติดๆกันน่าจะประมาณ  5 - 6 ห้อง เรียงๆกัน ตัวบ้านค่อนข้างครึ้ม ทั้งๆที่แดดแรงมาก เมื่อมาถึง พี่ที่เป็นหัวหน้างาน ได้มาเปิดบ้านให้ พอเข้ามาในบ้าน มันรู้สึกอับๆ แปลกๆ เข้าไปแล้วรู้สึกแปลกๆ และ อึดอัดนิดหน่อย จากนั้นจัดแจง ช่วยกันเปิดประตูหลัง เปิดหน้าต่าง เพื่อระบายความอับชื้น

     นั่งพัก นั่งคุยกัน พอหายเหนื่อย ผมก็เริ่มเดินสำรวจตัวบ้าน... 

     เริ่มจากประตูหน้า พอเดินเข้ามา จะมองเห็นชั้น 2 ของบ้าน มีหน้าต่างเป็นบานเลื่อน สามารถเปิด และมองลงมาที่โถงชั้น 1 ได้ (บ้านหลังเล็กนะครับ โถงกว้างไม่น่าจะเกิน 4 เมตร) ระหว่างชั้น 2 กับ ชั้น 1 มีหิ้งพระเก่าๆ หันหน้าออกมาทางประตู มีพวกมาลัยสภาพไม่แห้งมาก น่าจะมีคนมาไหว้ก่อนหน้านี้ได้ไม่นาน 

     เดินผ่านโถงไป จะเจอครัวเล็กๆ และประตู พอออกไปหลังบ้าน มีรั้วรอบขอบชิด มีห้องเก็บของเล็กๆ เหมือนห้องใต้บันไดอยู่ข้างนอกบ้าน ประตูไม่ได้ล๊อค ผมได้ลองเปิดดู เจอกองหมอน กองผ้าห่ม หนังสือเก่าๆ เปียกๆ แฉะๆ ชื้นๆ และที่สำคัญ เหม็นอับมาก (คงเป็นกลิ่นของพวกนี้เน่าน้ำ) เลยปิดมันไว้อย่างเดิม...

     ต่อมา ผมเดินเข้ามาในบ้านและเดินขึ้นบันไดไปชั้นสอง เป็นห้องเล็กๆ และเหลือบไปเห็น พวกมาลัย แขวนไว้ที่ใต้หน้าต่างที่ฝาห้องด้านนึง สภาพพอๆกับที่หิ้งพระ ตอนนั้นผมก็ไม่ได้คิดอะไรมาก แล้วก็เดินไปเปิดประตู หน้าต่าง เพื่อช่วยระบายกลิ่นอับๆ ชื้นๆ อีกแรงนึง และปัดกวาดอีกนิดหน่อย

     ตกเย็น พลพรรคก็ได้ออกเดินทางไปทานอาหารเย็นแถวที่พัก และ ตระเตรียมเสบียงยามดึก หลายดีกรี หลายระดับ พร้อมกับแกล้มเสร็จสรรพ...

     คืนที่ 1... เนื่องจากเหนื่อยจากการเดินทางไกล และ เหนื่อยจากสารพัดเสบียง และจัดการเสบียงกันจนดึกดื่น จึงทำให้ทั้งทีมหลับไปอย่างง่ายดาย...

     วันรุ่งขึ้น ตื่นแต่เช้า  หลังจากเจ้าของ บริษัทได้ตรวจงาน ดูงาน และ สั่งงานเป็นที่เรียบร้อย ช่วงบ่าย ก็ได้ขอตัวเดินทางกลับ โดยเหลือไว้เพียง ผม และ น้องชายอีกคน...

     คืนที่ 2... เนื่องจากคืนแรก นอนดึก ตื่นแต่เช้ามาก ผมเลยรู้สึกเพลียๆ เลยขอตัวน้องชายขึ้นไปนอนก่อน พอหัวถึงหมอน ก็หลับสนิทยันเช้า ซึ่งผมเองก็แปลกใจ เพราะธรรมดาผมเป็นคนนอนดึกมาก และยังหลับยากมาก และชอบตื่นตอนดึกๆอีกด้วย ส่วนน้องชายนอนตอนไหน ไม่ได้คุยกัน  ...

     คืนที่ 3... หลังจากเลิกงาน ก่อนกลับมาที่พัก เจ้าน้องชาย มันซื้อเบียร์มาเสียหลายขวด ค่ำๆน้องมันก็ชวนผมดื่ม แต่ผมไม่ได้ดื่ม เพราะผมคุยโทรศัพท์กับแฟนผมนาน พอหันกลับมาดู เห็นน้องมันซัดเบียร์หมดเกลี้ยง แล้วรีบขึ้นไปนอนเลย ผมยังทักเลยว่า รีบกิน รีบนอน สงสัยมีธุระ

     ประมาณ ตี 2 ... ผมยังไม่นอน และ นั่งอ่านหนังสืออยู่บนชั้นสอง ที่นอนของเราเป็นที่นอนปิ๊คนิคบางๆ ปูคนละมุมห้อง มีพัดลม ไม่มีมุ้ง และด้วยอากาศร้อน ผมเลยเปิดประตูและหน้าต่างไว้ แปลกที่ ชั้น 1 ยุงเยอะ แต่ชั้น 2 กลับไม่มียุง? 

     ไอ้เจ้าน้องชายที่นอนอยู่ดีๆ อยู่ๆก็สะดุ้งลุกขึ้นมานั่ง จากนั้นหันมามองผม ผมก็ได้ถามไปว่า "มีอะไร" มันไม่ตอบ แล้วมันก็ลุกเดินไปเปิดประตู "เอ็งจะไปไหน" ผมทัก มันตอบกลับมาว่า "ไปห้องน้ำพี่" แล้วก็เดินออกประตูไป

     หายเงียบไปสักพัก เสียงน้ำไม่มี ผมก็เลยชะโงกหน้าไปมองโถง จากหน้าต่าง(ข้างในบ้าน) เห็นน้องมันนั่งอยู่กลางโถง ผมก็เลยเรียกมันอยู่ 2 - 3 ครั้ง มันไม่ตอบ เรียกอีก 2 - 3 ครั้ง น้องมันก็หันมามองหน้า แล้วก็ลุกกลับขึ้นมาบนห้อง ไม่พูดไม่จา แล้วก็นอนต่อ ผมก็ได้แต่คิดว่าน้องมันคง "ละเมอ?!!"

    เช้า.. ผมแซวไปว่า "ละเมอเรื่องอะไร ถึงได้ไปนั่งตากยุงอยู่นาน สองนาน" น้องมันมองหน้า แล้วตอบมาว่า "ผมจำไม่ได้พี่"

   คืนที่ 3... 

   น้องมันก็จัดเบียร์เหมือนเดิม รีบกิน รีบนอน อีกแล้ว...

   คืนนั้น เป็นคืนที่ค่อนข้างอบอ้าว ลมแรง แต่ในห้องร้อน เหมือนฝนจะตก แต่ไม่ตก ตีอะไรจำไม่ได้ จำได้แค่ผมนั่งๆ นอนๆ เล่นเกม อ่านการ์ตูนตามประสาคนนอนไม่หลับ...

      "....... ........ ....... " เสียงเหมือนคนเปิดทีวี หรือคุยกันหลายๆคน เสียงเบาๆ  อยู่ที่ชั้น 1 แต่บ้านที่ผมอยู่ไม่มีทีวี แรกๆ ก็ไม่ได้สนใจ คิดว่าข้างๆบ้านคงเปิดทีวีเสียงดัง

      "....... ...... ......." เวลาไม่ตั้งใจฟัง เหมือนเสียงมันจะดังขึ้น ดังขึ้น แต่พอตั้งใจ มันจะเบาลงไปจนแทบไม่ได้ยิน เป็นอยู่อย่างนั้นหลายครั้งจนความสงสัยมันมากขึ้น จึงเดินออกไปที่ระเบียง เพื่อตั้งใจฟังเสียงว่ามาจากทางไหน ปรากฏว่าเงียบ ได้ยินแต่เสียงลม เสียงใบไม้ไหว ผมได้ชะโงกไปมองบ้านติดๆกัน ก็มืด ไม่มีแสง หรือ อะไรที่บ่งบอกว่าเค้าดูทีวี ในใจตอนนั้น คิดว่าคงเป็นเสียงวิทยุลอยมาจากที่ไกลๆมั้ง

     "....... ...... ......." "....... ...... ......." "....... ...... ......." คราวนี้ชัดๆเลย เสียงมาจากโถง และที่สำคัญ มันไม่ใช่ภาษาไทย แต่ผมก็บอกไม่ได้ว่าเป็นภาษาอะไร ผมก็เลยชะโงกไปมองที่โถง ตั้งใจฟัง ผลเหมือนเดิมครับ คือ "เงียบ" ตอนนี้ ผมเริ่มหวั่นๆนิดๆแล้ว หันไปมองน้อง เห็นมันหลับสบายใจจนน่าหมั่นไส้... แต่เอาวะ ไอ้เราก็พูดมาตลอดว่า "ไม่กลัวผี" จะมาป๊อดแหก ก็กลัวจะเสียฟอร์ม เลยทำใจกล้า(แต่ขาสั่นนิดๆ) เดินลงไปชั้นล่าง และไล่เปิดไฟทุกจุดที่เดินผ่าน...

   ...เงียบ... ไร้เสียงอะไรที่เคยได้ยินจากข้างบน ใจยังคิดว่า "ไม่มีอะไร แค่เสียงทีวี เสียงวิทยุ จากข้างบ้าน" ผมเลยเดินไปเปิดประตูหน้า และเดินไปมองข้างบ้าน แต่ข้างบ้านไม่มีใครอยู่ บ้านล๊อคกุญแจจากข้างนอก หลังถัดไปก็เหมือนกัน... ตอนนี้ เริ่มใจสั่นมากขึ้น 

     ผมนั่งอยู่ตรงประตูหน้าบ้านอยู่พักใหญ่ๆ เพื่อตั้งใจฟัง "เสียง" ที่ได้ยินตอนอยู่ชั้นสอง แต่ก็ยัง ....เงียบ... เหมือนเดิม จนเริ่มง่วง เลยปิดประตูบ้าน และ เดินขึ้นไปนอน โดยเปิดไฟไว้รอบบ้าน...

    หลังจากเอนหลังได้ไม่นาน "....... ........ ....... ........ ....... ........." คราวนี้ "ชัด" ว่ามาจากข้างล่าง "ชัวร์!!?" ถึงตอนนี้ กระเจิงแล้วครับ ไอ้ความคิดที่ว่าเราไม่กลัวผี ผมลืมมันไปหมด ตอนนั้นกลัวมาก แต่ก็ยังทำใจดีสู้เสือ ชะโงกลงไปมองอีกครั้ง "ก็ไม่มีอะไร" และ "เงียบ" ลงเหมือนเดิม พอเอนกลับมานั่งบนที่นอน ก็ได้ยินเสียงอีก  เท่านั้นแหละครับ คลุมโปง นอนทันที ไม่ถึงห้านาที ไฟก็ดันเจือกดับอีก เสียงก็ยังดังอยู่ สลับกับเสียงลม เสียงใบไม้ ตอนนั้นสวดอะไรได้ ผมสวด  คิดถึงแม่ที่เสียไป ขอให้แกช่วย วนไป วนมา อยู่อย่างนั้นจนฟ้าเริ่มสาง ทุกอย่างจึงเป็นปกติ  มองนาฬิกา ก็ราวตีห้านิดๆ ยอมรับเลย ว่าเสียฟอร์มคนที่ไม่กลัวผีมาก

   เช้ามา พี่หัวหน้างานมารับไปกินข้าว ผมก็ได้เปิดหัวข้อเรื่องนี้ เล่าให้แกฟังว่าผมเจออะไรมาบ้าง ไอ้เจ้าน้องชายมันก็บอกผมว่า มันเจอตั้งแต่คืนที่ 2 แล้ว มันบอกว่ามันนอนๆอยู่ ก็เห็นคนมานั่งทับตัว แล้วก็ขยับไม่ได้ น้องมันบอกว่าหันมาเรียกผม แต่ผม "ไม่ตื่น" คืนต่อๆมาเลยรีบเมาๆ จะได้หลับๆไป

     พี่หัวหน้างานก็มาสัมทับอีกว่า แกก็เคยไปนอนตอนกลางวัน แกบอกว่า เหมือนมีคนมาเดินรอบๆตัว แกเลยไปกล้านอน และ ยังมีคนงานของแกมานอน ก็เห็นเงาคนเดินไปมาบนชั้นสอง คนงานเลยเอาพวงมาลัยไปไหว้ และก็ย้ายไปนอนที่อื่น (พวงที่อยู่บนชั้นสอง และ หิ้งพระ ก็คือของคนงานคนนี้เอาไปไหว้) 

     พี่หัวหน้างานเลยถามพวกผมว่า ไหวไหม ถ้าไม่ไหว จะหาบ้านใหม่ให้ พวกผมตอบแบบไม่ต้องคิดเลยว่า "ไม่ไหวครับ" ตอนนั้นใครจะว่าผมปอดแหก ผมก็ยอม เย็นวันนั้น พวกผม 2 คนก็ได้ไปซื้อดอกไม้ ธูปเทียนมาไหว้ศาลพระภูมิ และก็นอนผ่านคืนนั้นไปได้โดยไม่มีเหตุการณ์อะไร วันต่อมาก็ได้ทำการย้ายไปนอนที่บ้านหลังใหม่ พร้อมพบกับสิ่งที่น่ากลัวกว่า พร้อมทั้งมาเยี่ยมพวกเราทุกๆวันให้เราเสียวสันหลังเล่น ซึ่งมันก็คือ ตุ๊กแกตัวเขื่อง สีสรรค์สดใส ผมเลยตั้งชื่อเล่นให้มันว่า "น้องสลิ่ม"

    สุดท้าย ผมก็ยืนยันนะ ว่าผมไม่เชื่อเรื่องผี แต่ผมหาคำตอบเหตุการณ์คืนนั้นไม่ได้จริงๆ

ปล. นี่เป็นเหตุการณ์แปลกจาก 1 ใน 2 เรื่อง ที่ผมหาคำตอบไม่ได้ว่า "ผี" หรือเปล่า (แต่ก็ป๊อดแหกไปเป็นที่เรียบร้อย)  ส่วนอีกเรื่องเป็นเรื่องแปลกมากๆ ตอนเป็๋นวัยรุ่น และได้ไปลองของกันที่ "บ้านมอญ" ครับ ไว้วันหลังจะมาเล่าให้อ่านใหม่นะครับ