สวัสดีค่ะ ชื่อ ปราง ค่ะ

มาพลีชีพเรื่องการลดน้ำหนักค่ะ

แต่เรื่องของเรื่อง ปรางเคยผอมมาก่อน

ไปดูภาพกันจ้าาา

กำลังน่ารักเลย ตอนนั้นหนักแค่ 47-48 กิโลเท่านั้นเอง

น่ารักใช่ม๊าาาาา

แต่พอเริ่มอยู่ปีสอง ปรางก็ป่วยเป็นโรคอารมณ์สองขั้ว หรือง่ายๆก็มีสองบุคคลิก

ต้องกินยาตามจิตแพทย์สั่ง (อย่ากลัวเค้าน๊าาาา)

จากนั้นก็เริ่มอ้วนขึ้นเรื่อยๆเพราะยา (จำชื่อยาไม่ได้แล้วเพราะตอนนี้หยุดกินตัวนั้นไปหลายปีแล้วค่ะ)

เริ่มมีพุง พุงล้ำนมไปแล้ว T^T

จนเมื่อปี 55 อ้วนหนักมาก

ช่วงรับปริญญา เป็นอะไรที่อืดมากๆ จำได้ว่าหนัก 84 กิโลนะตอนนั้น

น่าเกลียดมากเลยใช่ม๊าาาาา

พอดูรูปตัวเองแล้วชอบไปดูรูปเก่าๆ สมัยมหาลัย นี้เราอ้วนขนาดนี้เลยเหรอเนี้ย

ตามใจปากมานาน พึ่งมาคิดได้

ก็เลยเริ่มออกกำลังกาย

ไปลงคอสโยคะโลตัสแถวบ้าน

ก็เรียนๆไป รู้สึกตัวอ่อนขึ้น

ร่างกายเริ่มเฟริม

แต่ก็ยังอ้วนอยู่ เลยลองคุมอาหาร

เช้ากินปกติ กลางวันกินมันฝรั่งต้มโรยเกลือ เย็นสุกี้

วันไหนเบื่อ ก็ไข่ต้มจิ้มน้ำปลา

แล้วอีกอย่างไม่รู้เกี่ยวหรือเปล่า

ปรางเป็นนิ่่วในถุงน้ำดีด้วย

รู้สึกกินได้น้อยลง แต่กินบ่อย

ท้องเสียเรื้อรัง

น้ำหนักลงไปเรื่อยๆ

จนเริ่มผอม

เริ่มลดตั้งแต่ปี 55

จนตอนนี้

 

และปัจจุบัน

จากที่เคยหนัก 84-85 กิโล

ตอนนี้  57 กิโลค่ะ

ไม่ได้กินยาอะไร เคยกินนะ ลดจริง แต่เวียนหัว หน้ามืดบ่อย อ้วกเป็นน้ำ

เลยหยุดกินแล้วมันก็เด้งไป 80 กว่าโลเลย

ตอนนี้ไม่ได้เล่นโยคะแล้ว หมดคอร์สก็เลยหันมาเหวี่ยงฮุล่าฮูบกับยกเวทเอา วันล่ะชั่วโมง

ที่น่าเจ็บใจตอนอ้วนนั้นก็คือ

ใส่ชุดคอสเพลไม่ได้

T^T

ต้องสั่งตัดพิเศษตลอด

ไอ้เราก็แก่แล้ว 28 แล้ว(แม่ยังบ่นอยู่ทุกวันว่าแก่แล้วยังไปแต่งอีก)

ตอนนี้รอบอก 35 เอว 33 ยังอ้วนอยู่ก็จะพยายามลดต่อไปค่ะ

ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน

มีอะไรสงสัย ถามได้ค่ะ ถ้าปรางรู้นะ ^_^