ลักษณะแห่งศรัทธาของผู้มีศรัทธาต่อพระพุทธเจ้า

หาก อายุ สุข ทุกข์ วรรณะ สวรรค์

จักสำเร็จได้เพราะเหตุแห่งความอ้อนวอน

หรือ!!

เพราะเหตุแห่งความปราถนา

ในโลกนี้ ใครเล่าจะพึงเสื่อมจากอะไร

บุคคลผู้ประกอบพร้อมแล้วด้วย ความเสื่อม

อันหยั่งลงมั่นไม่หวั่นไหว

มนุษย์ทั้งหลายเป็นอันมากถูกความกลัวเข้าคุกคามแล้ว

ย่อมยึดถือภูเขาบ้าง ป่าไม่ที่ศักดิ์สิทธิ์บ้าง

สวนกดิ์สิทธิ์บ้าง รุกขเจดีย์บ้าง

ว่าเป็นที่พึ่งๆของตน

นั่นไม่ใช่ที่พึ่งอันทำความเกษมให้ได้เลย

นั่นไม่ใช่ที่พึ่งอันสูงสุด

ผู้ใดถือเอาสิ่งนั้นๆเป็นที่พึ่งแล้ว

ย่อมไม่หบุดพ้นไปจากทุกข์ทั้งปวงได้

ส่วนผู้ใดที่ถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นที่พึ่ง

แล้วเห็นอริยสัจทั้งสี่ด้วยปัญญาอันถูกต้อง

คือ เห็นทุกข์ เป็นเหตุเป็นเครื่องให้เกิดขึ้นของทุกข์

เห็นความก้าวล่วงเสียได้ซึ่งทุกข์

นั่นแหละที่พึ่งอันเกษม นั่นคือที่พึ่งอันสูงสุด

ผู้ใดถือที่พึ่งนั้นแล้ว ย่อมหลุดพ้นไป จากทุกข์ทั้งปวงได้แท้

-บาลี ธ. ขุ. ๒๕/๔๐/๒๔.

บุคคลผู้ประกอบพร้อมด้วย "ความเลื่อมใส" อันหยั่งลงมั่นไม่หวั่นไหว ย่อมบอกลาเดรัจฉานวิชา และ วัตตโกตูหลมงคล

จำเอาไว้ กรรมไม่ได้เกิดจากใครบันดาล  เดรัจฉานวิชาเป็นเครื่องกั้นโสดาบันและมรรคผลนิพพาน