รักเขา ข้างเดียว ข้าวเหนียวนึง T T

~~ รัก ♥ เขาข้างเดียว...ข้าวเหนียวนึ่ง ~~

อันว่ารักเขาข้างเดียว...ข้าวเหนียวนึ่ง
น้ำท่วมไม่ถึง ออกแนวข้าวเหนียวที่นึ่งไม่สุก 
เพราะหากจะให้ข้าวเหนียวสุกทั่วอร่อยนุ่มนั้น
ต้องอาศัยน้ำที่พอเหมาะพอควร

ใครที่เคยแอบรัก แอบชื่นชมยินดี หลงใหลได้ปลื้มใครสักคน
แอบรอคอยใครคนหนึ่งให้เหลียวมองมา
แม้แค่ชายตาชำเลืองมองก็ปลื้มเกินบรรยาย

ความรู้สึกแบบนี้เหมือนการรอคอยน้ำทิพย์ก็ไม่ปาน
เป็นการรอคอยที่บางครั้งก็เหมือนเรากำลังล่องลอยอยู่ในความฝัน
เหมือนรอคอยลมฟ้าเมฆฝนให้ตกลงมายังพื้นดิน
ไม่สามารถคาดเดา กำหนดอะไรให้เป็นได้ดั่งใจเราหวัง

แต่หลายๆ คนก็ยินดีที่จะรอคอยด้วยใจที่เป็นสุข 
ระคนปนทุกข์ไปด้วยอย่างไม่รู้ตัว
ไม่ต่างอะไรกับการปล่อยจิต ปล่อยใจให้ความหลงครอบครองจิตใจ
โดยเราเองที่เป็นผู้เติมเชื้อของความหลง ให้เราทุกข์ทนทีละเล็กทีละน้อย
ยิ่งเราคาดหวังให้ใครคนนั้นหันมาสนอกสนใจเรามากเท่าไหร่
เรายิ่งจมลงสู่วังวนของความทุกข์ใจได้มากขึ้นเท่านั้น
ความคาดหวังที่แอบแฝงความอยากในใจของเรานั้น
ล้วนไม่มีอะไรที่แน่นอน แต่เราก็ยังรอคอยต่อไป

เรามักเชื่อว่าความรัก คือการได้รักใครสักคน
รักแบบ ขอให้ได้รัก แอบมองเค้าก็เป็นสุขใจ
แต่ลึกๆ ลงไปในขณะที่เรารู้สึกถึงการรอคอยใครสักคนนั้น
เรากลับไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่า เรากำลังหลงเข้าไปอยู่ในโลกของความคิด
ความหลงใหล เป็นอารมณ์ที่เราคุ้นเคย และยอมให้มีผลกับใจเรา
บางคราวแค่รู้สึกถึงใครสักคน เราก็ทุกข์มาก แม้ยังไม่รู้ผลของการรอคอย
แค่ไปรู้สึกว่าคิดถึงใครคนนั้น มันก็ทุกข์เสียแล้ว

หากลองสังเกตใจในขณะที่กำลังหลงไปคิดถึงใครคนนั้น
เราจะพบว่าความหลงใหลใฝ่ฝันในความรักนั้น
เป็นเพียงสภาวะอารมณ์บางอย่างที่ไม่แตกต่างกับอารมณ์อื่นๆ
เหมือนเช่นความโกรธ หรือ ความโลภอยากได้อยากมี

เพียงแต่จะมีความต่างกันตรงที่ อารมณ์หลงไหลในรัก
เรามักไม่อยากให้มันจางหายไปจากใจเรารวดเร็ว
เราชอบที่จะให้ความรู้สึกแบบนี้คงอยู่ในใจเรานานๆ
ถ้าเป็นอารมณ์โกรธเราก็อยากผลักไสให้มันพ้นๆ ไปจากใจเราเร็วๆ
หรือไม่ก็หลีกหนีไม่กระทบอารมณ์ความโกรธนั้น

ความหลงใหลในอารมณ์รักจึงดูเหมือนไม่ค่อยทำร้ายจิตใจเราเท่าไหร่
แต่หารู้ไม่ว่า....มันกลับสร้างความทุกข์ในใจเราได้นานกว่า 
ด้วยไม่รู้ว่าการรอคอยนั้นยาวนานเพียงใด
อย่างความโกรธเรายังสามารถตามรู้ ตามดูสภาวะในใจเราได้
แม้มีความอยากผลักไสความโกรธให้ไกลห่าง
แต่อารมณ์หลงใหลในความรักนั้น....กลับตรงกันข้ามกัน
เรากลับอยากครอบครอง เราอยากได้ความรู้สึกในรัก
เรารอคอยให้รักนั้นสัมฤทธิ์ผล เราทุกข์ได้มากกว่า
เพียงเพราะ ต้องการตอบสนองกิเลสในใจเราเอง

ใครหลายๆ คน เป็นทุกข์มากมายเพียงแค่รอคอย
ไม่มีอะไรที่ได้มาแล้วคงอยู่กับเราอย่างแท้จริง
อย่าปล่อยเวลาให้ล่วงเลยผ่านไปวันๆ
ในขณะที่เห็นอาการหลงเข้าไปนึกถึงใครสักคน
ขอเพียงรู้ว่ากำลังหลงไปคิด ไม่ต้องรู้ว่ากำลังคิดถึงใคร

รู้สึกเพียงว่า กำลังหลงไปคิด
ความทุกข์ในใจที่ว่านั้นจะสั้นลงอย่างไม่น่าเชื่อ !

การหลงรักเขาข้างเดียว...มันคงไม่ทุกข์ใจมากมายไปกว่านี้
ถ้าเพียงเราจะรู้ว่ากำลังหลงไปคิด หลงไปนึก
ไม่ต้องคาดหวัง หรือดิ้นรนอยากได้รับรักตอบกลับมาหรือเปล่า ?
แค่คิดถึงเฉยๆ ไม่เข้าไปจัดการ หรือต้องการได้เค้าคนนั้นเป็นของๆ เรา

ถ้าจะได้รับรักตอบ หรือไม่ได้รับรักตอบก็ช่าง
รักเขาข้างเดียวนี่….เป็นเรื่องที่เกินวิสัยจริงๆ
เพราะงั้นอย่าให้ความรู้สึกคิดถึงใครสักคนที่เรารัก
ต้องทำให้เราเป็นทุกข์ใจอะไรมากไปกว่านี้เลย
เดิมทีแค่ไปรู้สึกหลงคิดถึงใคร….ก็แย่พอแล้ว !

แต่ก็นั่นแหล่ะนะ ! ของแบบนี้ใครไม่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็พูดง่าย
เอาเป็นว่า...ถ้าข้าวเหนียวมันไม่อร่อยเท่าที่ใจเราอยากให้เป็น
ก็หาอะไรรับประทานไปก่อน ก๋วยเตี๋ยว ขนมจีนก็มีให้เลือกมากมาย
ก็มันไม่ได้มีแต่ข้าวเหนียวนึ่งนี่นา....จริงไหม ?