บทเรียนของความผิดพลาดและการถูกหัวเราะเยาะ (เรื่องเล่า เด็กชายเป็ด)
"หัวเราะเยาะ"
วันนี้ครู...เอาลูกบอลขึ้นมาโยน-รับ
...ลูกที่ 1 ครูรับได้
...โยน 2 ลูกพร้อมกัน ครูรับได้บ้าง-ไม่ได้บ้าง เป็ดและเพื่อนๆเริ่มขำและตลกกับสิ่งที่ครูทำ
...เมื่อโยนพร้อมกัน 3 ลูก ครูรับไม่ได้เลยสักลูก
พวกเราหัวเราะครูเป็นที่สนุกสนาน
ครูทำแบบนี้อยู่หลายวัน แม้จะถูกหัวเราะเยาะ
ครูก็ไม่หยุด มีเวลาว่าง ครูก็ฝึกไปเรื่อยๆ
เราชินตาและขำน้อยลง
จนในวันสุดท้ายของภาคเรียน
ครูถามเสียงหวานๆว่า
"เด็กๆคะได้อะไรจากการหัวเราะครูบ้างเอ่ย"
นักเรียนทุกคนนิ่งเงียบ...บางคนบอกว่าสนุก
บางคนบอก ไม่ได้อะไรเลย
"ชีวิตของคนเรา บางครั้งต้องเริ่ทจากลองถูก-ลองผิดในการเริ่มต้น
เราอาจจะดูเป็นตัวตลก ที่ทำอะไร
เชื่องช้า งุ่มง่าม และผิดพลาด
จึงเป็นเรื่องปกติที่จะถูกหัวเราะเยาะ
แต่ถ้าเราไม่หยุดฝึกฝน
ในที่สุดเสียงหัวเราะเยาะเหล่านั้น
จะกลายมาเป็นพลังของเรา...
อ่อ ส่วนคนที่หัวเราะเยาะคนอื่น
ก็เหมือนที่พวกเราตอบ
พวกเค้าอาจจะสนุกในเวลานั้น
แต่ท้ายที่สุดพวกเค้าไม่ได้อะไรเลย"
และผมก็ได้การบ้านให้หัดทำในสิ่งที่ไม่เคยทำ
และแน่นอน เพื่อนๆและครูก็จะมาหัวเราะผม
แต่ผมไม่กลัวหรอก ครูเองก็โดนหัวเราะมาเยอะเหมือนกันนี่น่า"
ไปหัดปั่นจักรยานดีกว่า...
เพื่อนๆล่ะครับจะเริ่มทำอะไรบ้างเอ่ย...
เด็กชายเป็ด
วันนี้ถ้ามีคนหัวเราะเยาะคุณ
พยายามต่อไป อย่าท้อและหมดหวัง
จากเสียงของคนอื่นนะครับ...
Cr : ภาพจาก cartoon m.thai
โพสท์โดย: I sea u