ขอเล่าประสบการณ์เพื่อนเกย์มาชอบเราค่ะ แนะนำให้อ่านคะ

สวัสดีจ๊ะทุกคน กระทู้นี้เป็นกระทู้ที่ตั้งใจเขียนขึ้นมามากเลย เพราะเป็นประสบการณ์ที่เราคิดว่า มันเป็นเรื่องที่แปลกมาก แต่ทำให้เราแอปปี้กับสิ่งที่เกิดขึ้นมากเลย ถึงแม้ว่าแรกๆ อาจจะทำให้เราเครียดมากก็ตาม

ขอถามผู้หญิงนะ "คุณเคยมีเกย์เข้ามาจีบคุณไหม"  และอีกคำถาม "คุณเคยมีแฟนเป็นเกย์ไหม"

คำถามนี้มันอาจจะดูแปลกๆสำหรับผู้หญิง  เพราะโดนทั่วไป ส่วนใหญ่เกย์จะมีแฟนเป็นผู้ชาย (แต่ในความคิดเรา เราไม่เคยคิดว่าเกย์ไม่ดีเลยนะ แต่เราคิดว่า ส่วนใหญ๋คนเหล่านี้เป็นคนที่จริงใจมากเลยต่างหาก) 

เราจะขอเล่าประสบการณ์ของเราให้เพื่อนๆ ฟังนะค่ะ  (อย่างน้อย  อาจจะเป็นประโยชน์ในแง่ของความดีๆ ต่อคนกลุ่มหนึ่ง)

คือ เรามีเพื่อนผู้ชายคนหนึ่ง สมมุติว่าชื่อ "ต้น" นะ เรากะต้นรู้จักกันมากตั้งแต่เด็ก ตอนเด็กต้นจะเป็นคนขี้โรค ติ๋มๆ ขี้อาย พูดน้อย และค่อนข้างวางตัวเหมือนผู้หญิง คบแต่เพื่อนที่เป็นผู้หญิง แต่ต้นไม่ถึงขั้นเป็นกระเทยนะ แต่สมัยนั้น ยังไม่มีใครเรียกคนเหล่านี้ว่า เกย์  ต้นเลยโดนคนอื่นล้อว่าเป็นกระเทย  พอโตขึ้นมาอยู่ซะประมาณมัธยมต้น คำว่าเกย์ก็เริ่มปรากฎขึ้นมาในสังคมไทยมากยิ่งขึ้น และต้นก็เริ่มมีพฤติกรรมที่เข้าค่ายการเป็นเกย์ และต้นก็เคยมีผู้ชายด้วยกันเข้ามาจีบ

ถึงแม้ต้นจะชอบผู้ชาย แต่ต้นก็ไม่เคยตกลงคบกับใคร และทางบ้านของต้นเองก็รู้ว่าต้นเป็นอะไร และยอมรับได้ที่ต้นเป็นแบบนี้ บางครั้งต้นก็เคยบอกเรานะว่าชอบผู้ชายคนนี้ ชอบผู้หญิงคนนั้น หรือแม้แต่ปัญหาต่างๆที่ต้นได้รับจากสังคม  เราก็จะรับฟังและค่อยให้กำลังใจอยู่ข้างๆ ต้นเหมือนเพื่อนทั่วๆ ไป

จนปัจจุบันต้นกำลังเรียนหมอและเราก็เรียนบริหรธุรกิจอยู่ในกรุงเทพเหมือนต้น (ลืมเล่าว่า เราเป็นเด็กต่างจังหวัด ส่วนต้นย้ายมาอยู่กรุงเทพตั้งแต่เด็ก แต่เราสองคนก็ติดต่อกันตลอด และครอบครัวของต้นก็มาเยี่ยมตากะยายที่ต่างจังหวัดบ่อยๆ)

การมาเรียนที่กรุงเทพ ทำให้เรากะต้นมีโอกาสอยู่ด้วยกันมากยิ่งขึ้น นัดเจอกันบ่อยขึ้น ไปเที่ยวด้วยกันมากยิ่งขึ้น เคยไหมถ้าใครมีเพื่อนเป็นเกย์จะเล่นกันแบบถึงเนื้อถึงตัวแบบไม่คิดอะไร เช่น เดินกอดกัน กะโดดกัดคอเล่นหัวกันได้ และจะมีคำศัพท์เสมอเรียกกันในหมู่เพื่อน คือต้นจะเรียกเราว่า "สามี" เราก็จะเรียกต้นว่า "เมีย" โดยที่ต่างคนต่างไม่คิดอะไรนะ ถ้าเดินด้วยกันใครๆ ก็ดูรู้ว่าเราเดินมากับเพื่อนที่เป็นเกย์ 

แต่มีอยู่วันหนึ่งที่เรารู้ความจริงจากพี่ชายของต้นที่บอกว่า ต้นแอบชอบเรา เราตกใจมากและตัดสินใจถามความจริงโดยที่เราคิดว่า (มันเป็นไปไม่ได้แน่) แต่ต้นกลับยอมรับว่า ชอบเราจริงๆ และมันก็บอกว่าเคยแอบหอมแก้มเราตอนเราหลับด้วย เราเครียดมากเพราะเราไม่ได้คิดอะไรกะต้นเลย และที่สำคัญต้นเป็นเกย์มันจะเป็นไปได้ไง ตั้งแต่วันที่ต้นบอกว่าชอบเรา ต้นก็จีบเราแบบจริงจังมาก จนเรารู้สึกอึดอัดมาก เคยไหมแบบเป็นเพื่อนกันมาตั้งนาน มันเป็นเกย์ด้วย เรารู้สึกอึดอัดมากมายจริงๆ จนเราทนไม่ไหวต้องพูดกับต้นตรงๆว่า "แน่ใจแล้วเหรอที่ทำอยู่ตอนนี้ ชอบกูจริงๆ เหรอ"

ทุกคำถามยิงถามไป โดยที่ต้นตอบยืนยันออกมาอย่างมั่นใจว่า ชอบเราจริงๆ ชอบมานานแล้ว และคิดมากนานแล้วว่าจะบอกเรา พอเราถามขึ้นมา เลยกล้าบอกตรงๆเลยว่าชอบเรา....  

เราอึ้งมากจึงถามกลับไปอีกว่า "ถ้าเกิดคบกันจริงๆ -จะเลิกชอบผู้ชายไหม" ต้นอึ้งไปนิดนึง แล้วตอบว่า "ตอนนี้ยังทำไม่ได้ แต่ถ้ากูเลือกจะเป็นแฟนกะใครแล้ว กูว่ากูก็จะรักแค่แฟนกูคนเดียวนะ"  

เราเครียดหนักกว่าเดิม แล้วตัดสินใจเตือนต้นไปตรงๆว่า ต้นเป็นเกย์นะ แต่ผลที่ตามมา คือ เราทำต้นร้องไห้ ต้นพูดพร้อมน้ำตาว่า "นึกแล้วว่าต้องเป็นแบบนี้ กูเป็นเกย์ กูเป็นแบบนี้ -รังเกียจกูเหรอ"

เราเสียใจมากที่ทำให้เพื่อนเสียใจ เรากลัวเสียเพื่อนมาก ไม่รู้จะทำไงดี เครียดมากจริงๆ ร้องไห้ทุกคืนเลย ตั้งแต่ที่คุยกันคราวนั้น ต้นก็หนีหน้าเราไปเลย โทรไปก็ไม่รับ (เราเคยไปอยู่บ้านต้น เพราะเหตุจำเป็นบางอย่าง แต่ตอนนี้ย้ายมาอยู่กะญาติที่เป็นผู้หญิงแล้ว)

พอเราย้ายออกมาจากบ้านต้น เราก็ไม่เคยเจอหน้าต้นไปอีกหลายวัน เราร้อนใจมากเลยเอาเรื่องนี้ไปปรึกษาเพื่อนของเราที่เป็นเกย์อีกคน สมมุติว่าชื่อ เอ ละกัน เอให้คำปรึกษาเราว่า "เธอชอบต้นหรือเปล่า ถ้าเธอไม่ชอบต้น เธอก็ต้องรับได้ที่ต้นหายไปแบบนี้ เธออย่าเอาแต่ใจสนใจแต่ความรู้สึกของเธอ ที่ต้นหายไป ต้นอาจจะหายไปทำใจก็ได้เพราะถ้าเธอยังเอาแต่ใจอยากจะให้ต้นเป็นเพื่อนเธอเหมือนเดิม แล้วต้นจะเลิกชอบเธอได้เหรอ เธอลองถามตัวเองดูว่า ที่เธอร้อนรนจะติดต่อกะต้นให้ได้ เพราะเธออยากให้ต้นเป็นเพื่อนกะเธอเหมือนเดิมจริงๆ หรือเธอรู้สึกว่าขาดต้นไม่ได้ ถ้าเธอรู้ว่า เธอขาดต้นไม่ได้ งั้น..เธอก็คงไม่ได้รู้สึกกะต้นแค่เพื่อนจริงๆ แล้วล่ะ"

เอให้คำปรึกษาเรามาประมาณนี้ ทุกคำที่เอบอกเหมือนมันดึงสติเรา ทำให้เราย้อนกลับมาคิดอีกทีว่า เราคิดยังไงกะต้นกันแน่ เราจึงไปหาต้นที่คณะแพทย์  พอต้นเห็นเรา มันก็ดูตกใจแต่มันก็เข้ามาพูดกะเรา ว่ามาทำไม เราก็ถามว่า หลบหน้าเราทำไม มันก็ตอบว่า ก็น่าจะรู้อยู่แก่ใจ บลาๆ เราทะเลาะเถียงกันอยู่ซะพัก แล้วเราก็พูดตรงๆว่า "เพิ่งคิดได้ ว่ากูก็ไม่รู้ว่ารู้สึกกะ-ยังไงกันแน่ แต่กูรู้สึกว่า ไม่มี-ไม่ได้จริงๆ" แล้วต้นก็บอกว่า "งั้น ลองคบกันไหม"

เราอึ้งมาก สมองได้แต่สั่งการว่า หูฝาดป่ะว่ะ แล้วมันก็พูดซ้ำ "ลองเป็นแฟนกันดู -จะได้รู้ไงว่า -รู้สึกยังไง แต่ถ้า-รู้ตัวว่าไม่ชอบกูจริง กูสัญญาว่าจะกลับมาเป็นเพื่อน-เหมือนเดิมให้ได้" เราเลยไปปรึกษาเพื่อนที่ชื่อเอ อีก มันก็บอกว่า "ต้นก็ให้ทางออกที่ดีนะ เพราะ-มันไม่รู้อะไรไง ถ้า-รู้ใจตัวเองมันคงง่ายกว่านี้ -จะได้รู้ด้วยว่าชอบต้นด้วยหรือเปล่าหรือคิดกะต้นแค่เพื่อนจริงๆ" และเอก็ยิงคำถามจนทำให้เรานอนไม่หลับไปทั้งคืนว่า "

ถ้าจะทำตามที่ต้นบอก ต้องคิดให้ดีก่อนนะว่า ทนรับปัญหานี้ได้เปล่า
1. -มีแฟนเป็นเกย์ -อายไหม ทนกะคำถามและสายตาของสังคมที่มองมาทาง-ได้ไหม
2. -จะเชื่อใจต้นที่เป็นเกย์ได้ไหม
3. -จะยอมรับที่เขาเป็นเกย์ได้ไหม เพราะเกย์ไม่ใช่โรคร้าย มันหายไม่ขาดหรอกนะ
4. อะไรก็ไม่แน่นอน ถ้าวันนึงต้นมีผู้ชายอื่นพร้อมกะคบ-อยู่ -จะทำใจได้ไหม
5. คำถามทั้ง 4 ข้อจะไม่มีผลอะไรเลย แค่-คิดแค่ว่า อยู่กะต้นแล้วสบายใจ มีความสุข เพราะถ้า-รักต้น -ก็ไม่ต้องสนใจแล้ว ว่าต้นจะเป็นอะไร ใครคิดยังไง หรืออนาคตจะเป็นยังไง

เรานอนคิดอยู่ทั้งคืน จนเราให้คำตอบต้นไปว่า ลองคบกันดูก็ได้ จนวันแรกที่เราเป็นแฟนกัน เป็นการนัดไปเที่ยวห้าง ไปกินชาบูธรรมดา แต่มันไม่ธรรมดาที่เราต้องลุกขึ้นมาแต่งตัวสวยๆ วันนั้นใส่กระโปรงด้วย ทั้งๆ ที่ไม่ชอบใส่เท่าไร แต่งหน้าอีกต่างหาก จนเราคิดว่า เฮ้ย เหมือนเป็นการไปเดทกะแฟนจริงๆ เลย พอไปเจอกันที่ห้าง ต้นก็แต่งตัวหล่อมาก จำได้ว่า ผู้หญิงหลายคนที่เห็นต้นยังมองตามจนคอแทบเข็ด เราไม่กล้าเดินเข้าไปหาต้นเลย จนต้นต้องเดินมาหาเราเอง เรามองกันก็แอบเขิน เพราะต่างคนต่างรู้ว่านี้ไม่ใช่แค่เที่ยวกันธรรมดาเหมือนที่ผ่านมา แต่นี้มันเป็นเดทแรก

ตอนต้นเดินมาหานะ โห่ ใจเต้นแรงมาก แล้วต้นก็พูดยิ้มๆว่า "วันนี้แต่งตัวสวยนะ" ตอนนั้นรู้ตัวเลยว่า หน้า หู ทั้งตัวเขินจนแดงไปหมด ตอนเดินไปด้วยกัน เราก็เดินทิ้งห่างกันนิดหน่อย เพราะเราทำตัวไม่ถูกจริงๆ แล้วต้นก็พูดทำลายความเงียบว่า สมมุติว่าเราชื่อ มายด์ ล่ะกัน "เอ่อ มายด์ จะไปกินชาบูก่อนหรือไปดูหนังก่อนดี แต่ต้นว่าไปดูหนังก่อนดีไหม" เราก็รู้สึกแปลกมากเลย เพราะครั้งนี้ใช้สรรพนามเป็นชื่อตัวเอง แทนที่จะใช้ --กู เหมือนแต่ก่อน

เราก็ไปดูหนังกันก่อน พอออกมาจากโรงหนัง อยู่ดีๆ ต้นก็เดินมาจับมือเราเฉยเลย เราตกใจเลยสะบัดมือออก ต้นก็หน้าเสีย แล้วถามว่า "รังเกียจเหรอ" เราก็บอกว่า "เฮ้ย ไม่ใช่ มันไม่ชินไง ทำตัวไม่ถูก" เราเห็นต้นยังหน้าเสียอยู่เลยเป็นฝ่ายไปจับมือของต้นเอง แล้วไปกินชาบูกัน

ตอนกินชาบู ต้นก็เอาอัมบั้มรูปมาให้เราดู เป็นอัมบั้มที่เป็นรูปของเรา แล้วต้นก็พูดไขข้อข้องใจของเราทุกอย่างว่า "ที่ต้นชอบมายด์อ่ะ ไม่ใช่เพราะฮอร์โมนในร่างกายเปลี่ยนแปลงอะไรหรอก แต่ชอบจริงๆ ชอบมานานแล้ว ทีแรกก็แค่คิดว่า มายด์เป็นเพื่อนที่ดีมาก แต่นานๆ เข้าก็รู้สึกว่ามันไม่ใช่ จนวันนึงเราลองเปรียบเทียบมายด์กะผู้ชายอีกคนที่เราชอบเขามานานให้ใครซะคนตายไป เราก็รู้แล้วว่า ถ้าไม่มีผู้ชายคนนั้นเราก็อยู่ได้ แต่ถ้าเราไม่มีมายด์ เรากลับไม่รู้ว่าจะทำยังไง" ได้ฟังแบบซึ้งมาก

เราก็บอกต้นไปตรงๆ ว่า "เราแอบชอบพี่ชายต้นนะ แต่ตอนนี้เราไม่มั่นใจแล้วว่าชอบใครกันแน่ เพราะเราอยู่กะต้นแล้วมีความสุข เพื่อนเราเคยบอกว่าถ้าเราอยู่กะใครแล้วมีความสุข เราก็จะรักเขา" แล้วต้นก็ถามว่า "แล้วอยู่กะต้นมีความสุขไหม" เราก็ต้องว่ามี "แล้วรักต้นหรือยัง" เราก็ตอบว่า "ยังไม่รู้ เกิดมาไม่เคยเจออะไรอย่างงี้" มันบอกว่า "รู้เมื่อไหร่ แล้วบอกนะ"  

วันนั้นเป็นการเดทเรามีความสุขมาก กลับมาก็คุยโทรศัพท์กันต่ออีกทั้งคืนได้โมเม้นที่เหมือนคุยกะแฟนที่เป็นผู้ชายเลย ที่น้ำเสียงหรือนิสัยขี้อ้อนนี้ก็เหมือนเกย์อย่างเดิม คุยจน....หลับคามือถือเลยทีเดียว วันไหนว่างก็นัดเจอกัน หรือถ้าไม่ได้เจอก็จะคุยโทรศัพท์กันนานมาก

แล้วมีครั้งหนึ่งที่ต้นไปหาเราที่มหาลัยเรา  แล้วมีคนถามถามว่า "แฟน-เหมือนเกย์เลย" เราก็ตอบไปตรงๆว่า "ก็มันเป็น" แล้วเขาก็หัวเราะ "มีแฟนเป็นเกย์เหรอ"  เราก็โกรธก็ตอบกลับไปว่า "เออ" แบบไม่พอใจ  เราก็ไปเล่าให้ต้นฟัง ต้นก็ซึมๆ พูดว่า "จะให้เราเปลี่ยนตัวเองให้ไหม" เราก็บอกไปว่า "ไม่ต้องหรอก ถ้าจะรักก็รักที่ต้นเป็นแบบต้นล่ะ" อยู่ต้นก็ยิ้ม บอกว่า "รักต้นแล้วเหรอ" เราก็งงว่าพูดไปได้ไงว่ะ เราก็พยักหน้า เพราะเขินจนพูดไม่ออก 

ทำให้เรามาคิดได้ว่า เราโชคดีมากที่เอาเรื่องไปปรึกษาเอ และโชคดีที่เอเป็นคนที่มีเหตุผลที่ให้คำปรึกษาที่ดีกะเรามาก

ทำให้เรารู้ว่า ความรักมันไม่แบ่ง เพศ ศาสนาหรืออะไรเลย สิ่งที่เรากลัวมันเป็นสิ่งที่เราคิดขึ้นเอง

เอาเข้าจริง พอเรารักใครซะคน เราก็ไม่สนใจอะไรแล้วว่าเขาจะเป็นอะไร หรือมีคนมาว่าอะไร เราจะสนใจแค่สิ่งที่เรารักเท่านั้น 

สุดท้ายแล้ว การที่เราเคยแอบพี่ชายของต้น มันก็กลายเป็นอดีต การที่ต้นเคยแอบชอบผู้ชายคนหนึ่งมาก มันก็กลายเป็นอดีต

เพราะปัจจุบัน เราเลือกที่จะรักคนที่เราอยู่ด้วยแล้วสบายใจ

หากเรามีความทุกข์เราก็มั่นใจว่าเขาจะอยู่ข้างๆเราได้ ทำให้เรามีความสุข  

ตอนนี้เราบอกได้เต็มปากเลย ว่าเรามีแฟนเป็นเกย์

แล้วเราก็ไม่อายด้วย เพราะการมอบความรักให้กัน มันไม่ใช่เรื่องน่าอาย 

ปล. _ภาพประกอบมิเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้นะครับ เพียงนำมาจากอินเตอร์เน๊ตเพื่อประกอบเรื่องเท่านั้น

_ ไม่สามารถตัดทอนย่นย่อเนื้อหาได้เลยครับ เพราะอรรถรสจะขาดหายไปทันที