การแหกคุกครั้งประวัติศาสตร์ครั้งหนึ่งซึ่งเป็นเรื่องจริง จนนำมา

สร้างเป็นเรื่องราวจากภาพยนต์ที่ชื่อว่า "The Rock" เรื่องนี้ได้

เกิดขึ้นที่เกาะแห่งหนึ่งซึ่งอยู่ห่างจาก "ซานฟรานซิสโก" ประมาณ

2 กิโลเมตรเท่านั้น เกาะนี้มีชื่อว่า "อัลคาทราช (Alcatraz)" ซึ่ง

ในอดีตเคยเป็นที่คุมขังนักโทษเด็ดขาด...

เมื่อปี ค.ศ. 1962 นักโทษเด็ดขาดจำนวน 3 คนได้วางแผนแหกคุก ซึ่งมีมาตรการรักษาความปลอดภัยสูงสุดแห่งนี้ และที่ผ่านมาไม่เคยมีนักโทษรายใดสามารถแหกคุกได้สำเร็จเลยแม้แต่ครั้งเดียว แต่ครั้งนี้นักโทษ 3 คนทำได้สำเร็จอย่างน่าอัศจรรย์

เริ่มจากพวกเขามองเห็นว่า ฝาครอบช่องระบายอากาศบนหลังคาคุกมีจุดอ่อน คือไม่ได้โบกคอนกรีตยึดไว้อย่างแข็งแรงมากนัก ดังนั้นถ้าหาวิธีออกจากห้องขังได้ แล้วปีนขึ้นไปตามช่องระบายอากาศก็จะสามารถกะเทาะฝาครอบออกและหลบหนีทางหลังคาคุกได้ 

นั่นคือจะต้องหาวิธีขุดผนังคุก เพื่อคลานออกไปและปีนขึ้นไปตามท่อระบายอากาศ แต่ปัญหาก็คือ จะทำได้อย่างไร ในเมื่อผู้คุมออกเดินตรวจห้องขังตลอดเวลา นอกจากนั้นในห้องขังก็ไม่มีอุปกรณ์ใดๆ ที่จะใช้ในการขุดได้เลย

นักโทษทั้งสามเริ่มสะสมอุปกรณ์เท่าที่พอจะหาได้ เช่นเมื่อได้รับคำสั่งให้ไปทำงานที่ห้องเครื่องก็แอบนำช้อนโลหะจากโรงอาหารไปกลึงให้แหลมคม จากนั้นทุกคืนก็แอบขุดฝาผนังด้านในห้องขังด้วยช้อนและเหรียญ รวมทั้งอุปกรณ์โลหะขนาดเล็กอื่นๆ เท่าที่พอจะหาได้

ขุดอย่างไรจึงจะรอดพ้นจากสายตาของผู้คุม จะเก็บเสียงขุดอย่างไรไม่ให้ผู้คุมได้ยิน และจะต้องใช้เวลากี่เดือนจึงจะได้ช่องที่มีขนาดกว้างพอที่จะลอดออกไปได้ ฯลฯ นี่คือความท้าทายอย่างยิ่ง แต่นักโทษทั้ง 3 คนก็มุ่งมั่นที่จะทำให้สำเร็จ

ด้วยแผนการอันแยบยลพวกเขาสร้างฉากกั้นฝาผนัง ด้านในของห้องขังเพื่อหลอกผู้คุมให้เห็นเสมือนเป็นฝาผนังจริงแล้วก็แอบขุดอยู่ด้านหลังฝาลวงตานั้น โดยขุดในเวลาใกล้ค่ำระหว่างชั่วโมงที่นักโทษได้รับอนุญาตให้เล่นดนตรีในห้องขัง เพื่อให้เสียงดนตรีกลบเสียงขุดฝาผนัง และขุดไปจนถึงสามทุ่มซึ่งเป็นเวลาดับไฟเข้านอน

เรื่องเหลือเชื่อต่อมาก็คือ พวกเขาได้ลักลอบนำสบู่และกระดาษชำระมาปั้นเป็นศีรษะและใบหน้าของตนเอง ขนาดเท่าจริงพร้อมทั้งทาสีเสมือนจริง และแอบเก็บเศษผมจากร้านตัดผมนักโทษ มาติดบนศีรษะหุ่นปั้น ให้เห็นทรงผมคล้ายจริงเพื่อใช้ในยามค่ำคืน ด้วยการนำผ้าห่มมาห่มจากส่วนคอลงไป หลอกตาผู้คุม ที่ออกตรวจภายใต้แสงสลัวว่านักโทษกำลังนอนหลับอยู่บนเตียง

ในที่สุด 8 เดือนผ่านไป นักโทษทั้ง 3 คนก็ขุดได้สำเร็จ คืนวันที่ 11 มิถุนายน 1962 พวกเขาได้นำศีรษะปลอมวางไว้บนเตียงนอนห่มผ้าหลอกไว้ จากนั้นนักโทษทั้ง 3 คน ก็ก้าวออกไปยืนบนหลังคาคุกได้สมประสงค์

พวกเขาหลบหนีออกจากเกาะเพื่อข้ามไป ซานฟรานซิสโก ด้วยการเตรียมเสื้อกันฝนกว่า 50 ตัว ที่ขอมาจากเพื่อนนักโทษ และนำมาต่อเป็นแพโดยใช้วิธีเป่าลมด้วยหีบเพลงอันเล็กๆ ที่ดึงปุ่มเสียงทิ้งไป แล้วก็หลบหนีทางทะเลเพื่อไปสู่อิสรภาพเบื้องหน้า ซึ่งอยู่ห่างไปเพียง 2 กิโลเมตร เท่านั้น...

ใครที่ผ่านไปทาง ซาน ฟรานซิสโก ควรหาเวลา ข้ามไปดู 

เพราะวันนี้ ไม่มีนักโทษแล้ว และเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่น่าสนใจมาก