1. กลิ่นตัวแรง
อันนี้รวมทุกอย่างไม่ว่าจะตัวเหม็น เท้าเหม็น และกลิ่นปากเหม็น ร้านเกมส์ส่วนมากมักเป็นห้องแอร์ครับ และเมื่อมีใครที่กลิ่นตัวเหม็นเข้ามาเนี่ย มันก็จะได้กลิ่นกันเกือบทั้งร้าน เท้าเหม็นก็เหมือนกัน ส่วนปากเหม็นนี่สร้างความทรมาณให้กับลูกค้าที่นั่งใกล้ๆเท่านั้น แต่ไม่ว่าจะอะไรเหม็น ก็ไม่เป็นที่ชื่นชอบของคนอื่นหรอกครับ ซึ่งคนได้กลิ่นเนี่ย เจ้าของร้านเขาไม่ได้กลิ่นหรอก เพราะอาจอยู่ไกลๆ แต่ลูกค้าคนอื่นๆที่นั่งใกล้ๆจะเหม็นแทนครับ และเมื่อลูกค้าคนอื่นๆทนเหม็นไม่ไหว เขาก็จะพากันหนีออกจากร้านไปหมด ทำให้เจ้าของร้านขาดรายได้ไป ก็แนะนำว่าควรจะไปอาบน้ำก่อนมาเล่นเกมส์ที่ร้านจะดีกว่า สำหรับใครที่กลับมาจากทำงานหรือกลับจากเรียน แล้วพากันเข้าร้านเกมส์เลย เพราะเราคงไม่รู้ตัวหรอกว่ามีกลิ่นตัวแรง
น้อยคนนักที่จะมาบอกกับคุณตรงๆว่า "แกตัวเหม็น" 2. ร้านเกมส์ไม่ใช่สถานรับเลี้ยงเด็ก
ถ้าจะถามว่าเจ้าของร้านเกมส์ ชอบรับลูกค้าเด็ก หรือลูกค้าผู้ใหญ่มากกว่ากัน ผมมั่นใจว่าเกือบร้อยเปอเซนต์ต้องตอบว่า ชอบลูกค้าผู้ใหญ่ หรือเด็กที่โตแล้วมากกว่าครับ เพราะมีระเบียบวินัยมากกว่าเด็กตัวเล็กๆ ถึงแม้เด็กโตอาจจะเสียงดังไปบ้าง แต่โดยรวมก็ไม่ได้ทำให้ลูกค้าคนอื่นๆเดือดร้อน ไม่เหมือนเด็กตัวเล็กๆ ที่ชอบวิ่งไปวิ่งมา ทำเหมือนร้านเป็นสนามเด็กเล่น บางครั้งก็ไปปีนป่ายเก้าอี้ ทำเม้าส์และคีย์บอร์ดหล่น สร้างความรำคาญให้ลูกค้าคนอื่นๆ แถมข้าวของเสียหาย ที่แสบๆก็คือจะมีพวกพ่อแม่ ที่มาเล่นเกมส์ในร้าน พาลูกเล็กๆมาด้วย และก็ไม่ดูแลลูกให้ดี บางทีเอาลูกมาปล่อยไว้แล้วไปไหนก็ไม่รู้ เหนื่อยเจ้าของร้านอีก
เด็กๆไม่ควรไปยุ่งกับลูกค้าท่านอื่นๆนะ 3. พวกไม่รักษาของ
การที่คุณจ่ายเงินเช่าชั่วโมงเล่นเกมส์ในร้าน มันไม่ได้หมายความว่าเครื่อง PC และอุปกรณ์ทั้งหมดเป็นของคุณหรอกนะ ทุกอย่างยังคงเป็นของทางร้านอยู่ บรรดาเจ้าของร้านจึงไม่ชอบพวกที่ใช้ของอย่างรุนแรงไม่รักษา อย่างพวกทุบคีย์บอร์ดดังๆ (โดยเฉพาะพวกเล่น Audition) พวกกดเม้าส์แรงๆ (เล่นเกมส์ยิง) และก็พวกชอบสลับสับเปลี่ยนอุปกรณ์ในร้านเอาเองมั่วซั่ว ดังนั้นลูกค้าจึงควรเล่นอย่างให้ความเคารพอุปกรณ์ต่างๆด้วย เพราะต้องใช้ร่วมกับลูกค้าคนอื่นๆอีก และอีกพวกก็คือพวกไม่รักษาความสะอาด ทิ้งขยะไว้เต็มโต๊ะ ลำบากเจ้าของและลูกค้าคนต่อไปต้องมาคอยเก็บกวาดแทน
ถ้าคอมพิวเตอร์ในร้าน อยู่ในสภาพนี้ได้ตลอดก็จะดี 4. พวกทำตัวเป็นเจ้าที่ ลูกค้า VIP คิดจะทำอะไรก็ทำ
อย่างที่เกริ่นไปตอนแรกครับว่า พวกเล่นเกมส์ออนไลน์สมัยนี้(หรืออาจจะตั้งแต่ก่อนแล้ว) มันใช้ชีวิตอยู่ในร้านเกมส์ เสมือนเป็นบ้านหลังที่สองของพวกมันแล้ว และมักจะคิดเองเออเองว่า การที่มันจ่ายค่าเช่าเป็นแบบเหมาๆ เป็นเวลานานเนี่ย ทำให้มีสิทธิพิเศษมากกว่าคนอื่นๆ สามารถนอนค้างคืนที่ร้านได้ เอาของกินมากินหน้าคอมฯ ทำขยะและเศษอาหารตกใส่คอมพิวเตอร์คีย์บอร์ด บางรายยิ่งหนักสูบบุหรี่กันในร้านเลยก็มี ซึ่งตรงนี้ก็เป็นกฎของแต่ละร้านครับว่า ยอมให้พวกเนี้ยมันทำรึเปล่า ซึ่งส่วนใหญ่แล้วเจ้าของร้านก็ไม่ชอบหรอกครับ แต่ก็ต้องจำยอม บางทีให้คนอื่นเฝ้าแทนก็อาจจะมีฝ่าฝืนกัน ตรงนี้หากลูกค้าฝ่าฝืนกฎของทางร้านจริงๆ ทางร้านมีสิทธิเชิญลูกค้าคนนั้นออกจากร้านได้ทันทีครับ ไม่ต้องไปกลัว
ถ้าไม่ไหวจริงๆ ก็กลับไปนอนบ้านเถอะ 5. พวกเห็นแก่ตัว ไร้มารยาท
ตามร้านเกมส์ที่กิจการดีๆ ลูกค้าก็จะเต็มร้านอยู่เสมอ ทำให้มักเจอลูกค้าประเภทใจร้อน เห็นแก่ตัวและไม่มีมารยาทหลายแบบ ทางร้านเองก็ไม่มีพนักงานเฝ้าร้านมากมาย ส่วนใหญ่ที่เห็นก็มักมีคนเดียว หรือสองคนอย่างมากคอยดูแลร้าน ดังนั้นลูกค้าจึงควรอดทนรอให้คนดูแลร้านบริการลูกค้าอีกคนให้เสร็จเสียก่อน ไม่ควรลัดคิวลูกค้าคนอื่นๆ ส่วนปัญหาเรื่องไร้มารยาทนี่เว็บเมืองนอกเขาเจอกัน แต่ในไทยผมไม่ค่อยเจอเท่าไหร่นะ แม้เด็กไทยจะเกรียนไปบ้าง แต่เวลาพูดกับเจ้าของร้านก็พูดจาดีซะส่วนใหญ่
รอคิวกันดีๆ อย่าทำให้คนอื่นๆเดือดร้อน ปิดท้าย : ลูกค้าคือคนสำคัญ แต่ไม่ใช่คนที่ถูกทุกอย่าง
ถ้าเป็นหลักการค้าทั่วไป มักจะสอนไว้ว่าลูกค้าคือพระเจ้า แต่มันไม่เหมาะนำมาใช้กับกิจการร้านเกมส์ครับ ดังนั้นเจ้าของร้านควรตั้งกฎ ข้อบังคับ ที่ลูกค้าควรเชื่อฟังในร้านด้วย ไม่งั้นเครื่องคอมฯและอุปกรณ์ของคุณอาจพังได้ง่ายๆ แถมลูกค้าคนอื่นก็จะพากันหนีไปหมด เพราะลูกค้าแย่ๆเพียงคนเดียว ส่วนคุณลูกค้าทั้งหลายก็พึงคิดไว้เสมอว่า ร้านเกมส์เป็นสถานที่สาธารณะ ควรเคารพลูกค้าท่านอื่นๆและเจ้าของร้านด้วย
ไม่ใช่ว่าแค่จ่ายเงินแล้ว จะทำอะไรถูกทุกอย่างนะ 
