เหตุใดจึงตั้งครรภ์ เรื่องราวที่เปิดเผยก่อนวิทยาศาสตร์นับพันปี

ข้อความต่อไปนี้ จะแสดงเห็นถึง ความเป็นองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่รู้แจ้งแทงตลอด เป็นครูของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย

ภิกษุทั้งหลาย เมื่อปัจจัย ๓ ประการประชุมกันเข้า การตั้งครรภ์ก็มีขึ้น คือ หากมารดาบิดาอยู่ร่วมกัน แต่มารดายังไม่มีระดู และสัตว์ที่จะมาเกิดยังไม่ปรากฏ การตั้งครรภ์ก็ไม่เกิดขึ้น  หากมารดาบิดาอยู่ร่วมกัน มารดามีระดู แต่สัตว์ที่จะมาเกิดยังไม่ปรากฏ การตั้งครรภ์ก็ไม่เกิดขึ้น  ภิกษุทั้งหลาย   แต่ว่า เมื่อใดก็ตามที่มารดาบิดาอยู่ร่วมกัน ๑ มารดามีระดู ๑ สัตว์ที่จะมาเกิดก็ปรากฏ ๑ เพราะความประชุมพร้อมแห่งปัจจัย ๓ ประการอย่างนี้ การตั้งครรภ์จึงเกิดขึ้น ภิกษุทั้งหลาย มารดาย่อมประคับประคองครรภ์นั้นด้วยท้อง เป็นเวลาเก้าเดือนบ้าง สิบเดือนบ้าง เมื่อล่วงไปเก้าเดือน หรือสิบเดือน  มารดาก็คลอดทารกผู้เป็นภาระหนักนั้น

  สมัยหนึ่ง   พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่บนภูเขาอินทกูฏซึ่งอินทกยักษ์ครอบครองในเขตกรุงราชคฤห์ ครั้งนั้นแล  อินทกยักษ์ได้เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้าแล้วกราบทูลด้วยคาถาว่า 

                                                           ผู้รู้ทั้งหลายไม่กล่าวรูปว่าเป็นชีพ       

                                                           สัตว์นี้จะประสบร่างกายนี้ได้อย่างไรหนอ     

                                                           กระดูกและก้อนเนื้อจะมาแต่ไหน    

                                                           สัตว์นี้จะติดอยู่ในครรภ์ได้อย่างไร

        พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า  

                                                           รูปนี้เป็นกลละก่อน

                                                           จากกลละเป็นอัพพุทะ 

                                                           จากอัพพุทะเกิดเป็นเปสิ 

                                                           จากเปสิเกิดเป็นฆนะ   

                                                           จากฆนะเกิดเป็นปัญจสาขา

                                                           ต่อจากนั้นก็มีผมขนและเล็บเกิดขึ้น   

                                                           มารดาของสัตว์ในครรภ์บริโภคข้าวน้ำโภชนาหารใด

                                                                สัตว์ผู้อยู่ในครรภ์มารดานั้นก็ยังอัตภาพให้เป็นไปด้วยอาหารนั้น

***จะเห็นได้ว่าในครั้ง พุทธกาล หรือประมาณ 2500 กว่าปีล่วงมาแล้ว ไม่มีเครื่องมือทางวิทยาศาสตร์ แต่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า สามารถรู้ได้ในแง่ทางชีววิทยาของการเกิดเป็นบุคคล ไม่ใช่เพียงแค่องค์ประกอบทางกายภาพเท่านั้น แต่พระองค์ทรงมองเห็นไปได้ไกลกว่านั้น องค์ประกอบที่สำคัญ คือ วิญญาณ   ดั้งนั้น ต่อให้เราพยายามสร้างบุคคลขึ้นมาโดยวิธีการทางวิทยาสาสตร์ แต่ถ้าขาดองค์ประกอบสุดท้าย  ผลลัพธ์ที่ได้ก็เงียบเป็นเป่าสากอยู่ดี และอีกหลายเรื่องราว ที่วิทยาศาสตร์ยังต้องทึ่ง อีกหลายเรื่องราวที่วิทยาศาสตร์พิสูจท์ไม่ได้ เพราะบางอย่างไม่อาจใช้เครื่องมือทางรูปธรรมในการค้นคว้า ทดลอง เพราะ พระพุทธศาสนาลงไปได้ลึกกว่านั้น

ม. ม. ๑๒/๔๕๒