ในสมัยบรรพกาล ดินแดนแห่งลุ่มน้ำฮวงโห ปกครองโดยพระเจ้าเหยา พระองค์ทรงเป็นธรรมราชา มีพระสติปัญญาและพระเมตตาเลิศล้ำ ประชาชนทั่วแผ่นดินล้วนมีแต่ความสงบสุข ฝนฟ้าก็ตกต้องตามฤดูกาล พืชพันธุ์ธัญญาหารก็อุดมสมบูรณ์

ในยุคนั้น มีพระอาทิตย์สิบดวงเป็นพี่น้องกัน ทุกวันพระอาทิตย์ทั้งสิบจะรับพระบัญชา จักรพรรดิสวรรค์ผลัดกันมาส่องแสงให้แก่โลกมนุษย์ ทว่าวันหนึ่งพระอาทิตย์ทั้งสิบเกิดความคึกคะนอง แผดแสงตะวันแดง ฉาน จึงนัดแนะกันมาส่องแสงยังโลกมนุษย์พร้อมกันทั้งสิบดวง

เมื่อมีพระอาทิตย์ถึงสิบดวงแผดแสงตะวันแดง เดือด โลกก็ร้อนระอุ แม่น้ำและสายธารใหญ่น้อยถูกแดดแผดเผาจนเหือดแห้ง ทุ่งหญ้าและป่าไหม้ลุกเป็นไฟ ธัญญาหารต่างๆ มอดไหม้ ทำให้ผู้คนและเหล่าสัตว์อดอยากล้มตายเป็นจำนวนมาก แต่พระอาทิตย์ทั้งสิบก็หาได้สำนึกไม่ ยังคงกระทำการคึกคะนองอันธพาลเพิ่มความร้อนแผดเผาโลกให้หนักมือยิ่งขึ้นไปอีก จนมีผู้คนล้มตายเพิ่มเป็นเท่าทวี

พระเจ้าเหยาทรงทำพิธีไหว้วอนต่อสวรรค์ให้ช่วยหยุดภัยพิบัติครั้งนี้ จักรพรรดิสวรรค์จึงให้ขุนนางของพระองค์ไปเตือนพระอาทิตย์ทั้งสิบให้ยุติพฤติกรรมโหดร้าย ทว่าพระอาทิตย์ทั้งสิบหาได้ใส่ใจไม่ องค์จักรพรรดิจึงทรงมีพระบัญชาให้โฮว่อี้ แม่ทัพสวรรค์ผู้มีความสามารถในเชิงธนูสูงยิ่งกว่าเทพและมนุษย์ทั้งปวงถือพระราชบัญชาไปสั่งให้พระอาทิตย์ทั้งสิบหยุดการเผาโลก หากไม่ฟังก็ให้โฮ่วอี้ยิงธนูข่มขู่เหล่าพระอาทิตย์ให้เกรงกลัว

เมื่อโฮ่วอี้ไปถึง ก็ได้แสดงสาส์นของจักรพรรดิสวรรค์ให้พระอาทิตย์ทั้งสิบเห็น ทว่าพวกนั้นกลับไปยอมเชื่อฟัง ทั้งยังกล่าววาจาท้าทายโฮ่วอี้ ทำให้แม่ทัพหนุ่มบังเกิดโทสะ จึงใช้ธนูยิงเข้าใส่พระอาทิตย์ทีละดวง ทำให้พระอาทิตย์ถูกสังหารไปถึงเก้าดวง เหลือเพียงดวงสุดท้ายที่กลัวตายและร้องขอชีวิต โฮ่วอี้จึงละเว้นไว้ ด้วยเหตุนี้โลกจึงเหลือพระอาทิตย์เพียงดวงเดียวนับแต่นั้นมา

จักรพรรดิสวรรค์ทรงพิโรธที่โฮ่วอี้ทำเกินรับสั่ง บังอาจสังหารพระอาทิตย์ถึงเก้าดวง จึงทรงมีพระบรมราชโองการเนรเทศโฮ่วอี้ลงจากสวรรค์มาอยู่บนโลกมนุษย์ และหมดสิ้นความเป็นเทพ โดยฉางเอ๋อ ภรรยาของโฮว่อี้ได้ติดตามสามีลงมาใช้ชีวิตในโลกมนุษย์ด้วย

เมื่อประชาชนทราบว่า โฮ่วอี้ ผู้สังหารพระอาทิตย์ ได้ถูกเนรเทศลงมาอยู่บนโลก ก็พากันไปต้อนรับและยกย่องด้วยสำนึกในบุญคุณที่โฮว่อี้ได้ปราบพระอาทิตย์ช่วยชีวิตมวลมนุษย์เอาไว้ จากนั้นพระเจ้าเหยาได้ตั้งให้โฮว่อี้เป็นเจ้าครองแคว้น

หลังจากมาอยู่บนโลกแล้ว โฮ่วอี้ยังคงใช้ความสามารถในวิชายิงธนูของตนเที่ยวปราบปรามเหล่าสัตว์ร้าย อสุรกายและปีศาจทั้งหลาย ทำให้ชื่อเสียงยิ่งเลื่องลือและได้รับการแซ่ซ้องสรรเสริญไปทั่วทุกสารทิศ ทำให้โฮ่วอี้รู้สึกลำพองใจในชื่อเสียงเกียรติยศที่ได้รับ จนถึงกับเอ่ยปากกับฉางเอ๋อ ผู้เป็นภรรยาว่า

“ข้ามิรู้มาก่อนเลยว่า การเป็นเจ้าแคว้นในโลกมนุษย์ จะดีกว่าการเป็นแม่ทัพบนสวรรค์เสียอีก”

ในขณะที่โฮ่วอี้ได้รับการยกย่องอย่างมากนั้นเอง ก็ได้มีนายทหารคนสนิทของเขาคนหนึ่งชื่อ เฝิงเมิ่ง เกิดความคิดริษยาและต้องการแย่งชิงอำนาจของโฮว่อี้ จึงวางแผนกำจัดผู้เป็นนายของตน

วันหนึ่ง โฮ่วอี้ได้รับของขวัญพระราชทานจากเจ้าแม่แห่งสวรรค์ เป็นน้ำทิพย์หนึ่งขวด โดยน้ำทิพย์ขวดนี้หากใครดื่มหมดทั้งขวดจะสามารถเหาะเหินเดินอากาศได้ แต่หากดื่มครึ่งขวดจะมีชีวิตยืนยาวเป็นอมตะ โฮ่วอี้ตั้งใจจะนำน้ำทิพย์นี้มาแบ่งกันดื่มกับภรรยาเพื่อที่ทั้งสองจะได้อยู่ด้วยกันตลอดไป ทว่าก่อนที่โฮว่อี้และฉางเอ๋อจะทำพิธีดื่มน้ำทิพย์นั้นเอง ก็เกิดเหตุร้ายขึ้น

เฝิงเมิ่งให้คนของตนก่อเหตุวุ่นวายเพื่อล่อให้โฮ่วอี้ออกจากวังไปปราบปรามและขณะที่เหตุการณ์ชุลมุนอยู่นั้นเอง เฝิงเมิ่งก็ลอบสังหารโฮ่วอี้ลงเสีย

เมื่อฉางเอ๋อรู้ข่าวว่า สามีสิ้นชีวิตลงแล้ว นางก็เศร้าโศกเป็นอันมาก ในเวลานั้นหลังจากสังหารโฮ่วอี้ลงแล้ว เฝิงเมิ่งก็นำคนบุกเข้ามาในวัง เพื่อมิให้ตนเองต้องตกเป็นเชลยของฆาตกรที่สังหารสามีของนาง ฉางเอ๋อจึงดื่มน้ำทิพย์จนหมดขวดและเหาะหนีขึ้นไปบนสวรรค์ทันที

ครั้นเมื่อจักรพรรดิสวรรค์ทรงทราบเรื่องที่เกิดกับฉางเอ๋อ ก็ทรงสงสารในชะตากรรมของนาง จึงได้ทรงแต่งตั้งให้นางเป็นเทพธิดาเช่นเดิมและให้ฉางเอ๋อไปอยู่บนดวงจันทร์ นับแต่นั้นเป็นต้นมา

The Archer and Ten Suns video จาก www.youtube.com