ซุึนดา แผ่นดินโบราณแห่งอุษาคเนย์ที่ยิ่งใหญ่
แผ่นดินโบราณแห่งอุษาคเนย์
อุษาคเนย์แผ่นดืนเดียวกัน เมื่อล้านๆปีมาแล้ว มี “แผ่นดินซุนดา” (พื้นที่สกรีนดำ) เชื่อมโยงถึงกันทั้งแผ่นดินใหญ่และหมู่เกาะปัจจุบัน ตั้งแต่ตอนเหนือ (คือทางใต้ของจีนปัจจุบัน) ลงไปหมู่เกาะทั้งของฟิลิปปินส์, บรูไน, จนถึงตอนใต้สุดของอินโดนีเซีย เช่น สุมาตรา, ชวา ฯลฯ
เหตุเพราะเมื่อล้านๆปีที่แล้วระดับน้ำทะเลต่ำมากกว่าปัจจุบัน ทำให้พื้นท้องทะเลในมหาสมุทรทุกวันนี้เป็นผืนดินยืดยาวแผ่นเดียวกัน เรียกแผ่นดินซุนดา (Sunda Land) นักธรณีวิทยาเรียกว่ายุคน้ำแข็ง หรือไพลสโตซีน มีธารน้ำแข็งปกคลุมพื้นที่หลายบริเวณของโลก ทำให้แหล่งน้ำทั้งหลายเหือดแห้งลงจนเกิดสะพานแผ่นดินเชื่อมติดกัน
ในยุคน้ำแข็งครั้งที่ผ่านมาระดับน้ำทะเลต่ำสุด....อยู่ต่ำกว่าระดับปัจจุบันประมาณ 120-130 เมตร....นั่นคือเมื่อประมาณเกือบสองหมื่นปีมาแล้ว....ในช่วงนั้นแผ่นดินของทวีปเอเชียส่วนที่เป็นอุษาคเนย์ยังเป็นผืนดินเดียวกันอยู่....ผืนดินนี้ได้ยื่นยาวลงไปจนจรดทวีปออสเตรเลียโดยพาดผ่านประเทศไทยในปัจจุบันลงไปมาเลเซียและไปสิ้นสุดแถวๆเกาะบาหลีของอินโดนีเซีย......แนวชายฝั่งของทั้งสองทวีปห่างกันไม่เกินหนึ่งพันกิโลเมตร......เราเรียกผืนดินส่วนนี้กันว่า แผ่นดินแห่งซุนด้า
แผ่นดินแห่งซุนด้านี้เข้าใจว่ามีภูมิประเทศแบบที่ราบลูกฟูกเป็นส่วนใหญ่.....และในอดีตก็เข้าใจกันว่าแม่น้ำโขงนั้นไหลผ่านภาคกลางของไทยลงไปยังตอนกลางของแผ่นดินแห่งซุนด้า......และเชื่อว่าเคยเป็นแม่น้ำสายหลักของแผ่นดินนี้ด้วย......เป็นไปได้ที่ว่าเป็นแผ่นดินที่อุดมสมบูรณ์มากแห่งหนึ่งของโลกในยุคน้ำแข็ง.......ปัจจุบันพื้นทะเลที่เคยเป็นแผ่นดินนี้ส่วนใหญ่มีความลึกไม่เกิน 60 เมตร....โดยเอียงลาดจากอ่าวไทยลึกลงไปเรื่อยๆทางทะเลจีนใต้
หลังจากจุดสูงสุดของยุคน้ำแข็งแล้วระดับน้ำทะเลได้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว (เวลาทางธรณีวิทยา).......ระดับน้ำทะเลเพิ่มจาก 120 เมตรต่ำกว่าระดับปัจจุบันเมื่อประมาณหมื่นสี่พันปีที่แล้ว......ขึ้นมาจนถึงระดับ 20 เมตรต่ำกว่าระดับปัจจุบันเมื่อประมาณแปดถึงเก้าพันปีที่แล้ว......ซึ่งถือเป็นช่วงสิ้นสุดของยุคน้ำแข็งเข้าสู่ยุคอันอบอุ่น......ช่วงนั้นแผ่นดินแห่งซุนด้าก็ยังเชื่อมต่อกันได้บางส่วน......ระดับน้ำทะเลเพิ่มสูงสุดเมื่อหกพันกว่าปีที่แล้วแบ่งแยกแผ่นดินนี้ออกเป็นส่วนๆ.....ระดับน้ำทะเลได้เพิ่มขึ้นจนถึงนครสวรรค์เลยทีเดียว..... ในตอนนั้นกรุงเทพฯยังเป็นเมืองของปลา
ถ้าหากเราไม่ยึดติดกับทฤษฎีที่ว่าอารยธรรมของมนุษย์ต้องเดินเป็นเส้นตรงเท่านั้น......ดังมีหลักฐานหลายอย่างของสิ่งปลูกสร้างโบราณที่สร้างด้วยความรู้ขั้นสูงและเชื่อกันว่ามีอายุถอยหลังกลับไปเป็นหมื่นปี......เช่น วิหารแห่งเกอเบกลี เทเป ในตุรกีที่เชื่อว่ามีอายุถึงหนึ่งหมื่นสองพันปี.....และเป็นต้นธารของศาสนายิว คริสต์ ต่อลงมาจนถึงอิสลาม.....นั่นอาจหมายถึงว่าในช่วงยุคน้ำแข็งตอนปลายมนุษย์บนโลกได้เข้าถึงอารยธรรมขั้นสูงแล้ว
ดังนั้นเราจะแปลความได้ไหมว่าดินแดนแถบนี้ที่เรียกกันว่า แผ่นดินแห่งซุนด้า น่าจะมีมนุษย์ที่มีอารยธรรมอาศัยอยู่มานานแล้วเช่นกัน......แต่ได้แตกกระจายตัวหนีน้ำขึ้นไปอยู่ในที่สูงขึ้นเรื่อยๆ.......เมื่อน้ำแข็งละลายและระดับน้ำทะเลเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องเป็นเวลาถึงหกพันปีในช่วงปลายของยุคน้ำแข็ง.....หรือเฉลี่ยแล้วเพิ่มขึ้นปีละ 1.66 เซนติเมตร.....นักโบราณคดีน่าจะค้นหาเมืองโบราณในบริเวณอ่าวไทยไปจนถึงทะเลชวาเผื่อจะเจอแอตแลนตีสแห่งซุนด้าก็ได้
เรื่องโดย สุพัฒน์ เจริญสรรพพืช
ที่มา: http://www.gotoknow.org/posts/407555