คิดมากเรื่องแฟนที่ย้ายบ้านครับ...กลัวแฟนแอบมีคนอื่นเพราะเขายังเด็กอยู่
กลัวมากว่าเค้าจะมีคนอื่นแต่ก่อนเราอยู่หอเดียวกันแต่คนละห้อง....ก็ไม่เคยมีปํญหาเรื่องมือที่สามอะไรแต่ด้วยนิสัยของผมที่คิดมากจึงอยากขอวิธีให้ไม่คิดมากสักทีครับแล้วก่อจากที่มีเวลาให้กันทุกวันแต่จากนี้ไปจะไม่ค่อยมีเวลาให้กันแล้วผมเสียใจมากๆตอนที่รู้เรื่องว่าเค้าจะย้ายบ้านผมเสียใจจนร้องไห้...ร้องไห้หนักมากตาบวม ปวดหัวไปหมดเลยรักเค้ามากๆแต่ปากดันพูดไปได้ว่า"เราเลิกกันเถอะ" วันนั้นแฟนผมแทบจะร้องเหมือนกันผมดูจากน้ำที่คลอในดวงตาเค้า(ผมเปนเกย์นะครับ)เขาพูดว่าไม่อยากเลิกแต่ถ้าไม่เลิกเขากลัวผมจะทรมารเพราะไม่มีเขาอยู่ใกล้ๆ...เขาถึงขนาดว่าจะหาคนอื่นให้ผมเลยแต่ผมบอกไม่เอา ผมรักเขามาก ผมบอกเขาว่าต่อให้หล่อปานเทวดาบนฟ้าขนาดไหนถ้าไม่ใช่เขาผมก็ไม่เอา..ตอนนี้แฟนผมกับผมก็ยังรักกันเหมือนเดิมแต่ผมยังทำใจยังไม่ได้ที่เขาจะย้ายบ้านสาเหตุที่เขาย้ายบ้านก็คือต้องย้ายตามพ่อแม่ระยะทางก็พอที่จะปั่นจักรยานไปหาได้อยู่...แต่ว่าด้วยความที่ญาติฝ่ายแฟนผมอยู่ใกล้ๆแถวนั้น..แฟนผมกลัวว่าญาติๆจะฟ้องพ่อกะแม่เขาเพราะพ่อแม่เราทั้งสองฝ่ายยังไม่รู้ว่าเราเป็นแฟนกันเพราะเราสองคนกลัวพวกเขาไม่ยอมรับ...ผมควรทำยังงัยดีคับผมร้องไห้บ่อยมากๆเวลาคุยกะเขาต่างคนต่างร้องผมไม่อยากทรมารอยู่อย่างนี้ผมขอวิธีหน่อยได้มั้ยครับ...ขอร้องผู้ที่มีวิธีแก้ไขให้ผมหน่อยนะครับ
โพสท์โดย: โอ