หัวล้านไทย

ตามตำราว่าด้วยเรื่องลักษณะของหัวล้านในไทย แบ่งประเภทของหัวล้านออกเป็น ๗ แบบ ซึ่งบางตำราก็ว่า ๙ ดังนี้

     ๑. ทุ่งหมาหลง - ล้านมากหากเปรียบเป็นทุ่งแล้วนำตัวอะไรไปปล่อยก็คงหลงจนหาทิศทางไม่ถูก

๒. ดงช้างข้าม - ล้านกลางจากหน้าผากไปจนท้ายทอย เปรียบเป็นทางเดินที่ช้างเดิน กว้างมากกว้างน้อยก็ตามแต่ แต่จะไม่ล้านตกขอบข้าง

๓. ง่ามเทโพ - ล้านเถิกเข้าไปที่สองข้างกระหม่อม ยังมีผมอยู่ตรงกลางไปจนด้านหลัง

๔. ชะโดตีแปลง - ล้านวงกลมกลางกระบาล โดยมีผมปกคลุมอยู่โดยรอบทั้งซ้ายขวาหน้าหลัง ลักษณะเหมือนปลาชะโดตีแปลงจนน้ำกระเซ็น

๕. แร้งกระพือปีก - ล้านเถิงเข้าไปทั้งสองข้างขมับโอบกระหม่อมไปจรดกันที่ด้านหลัง เหลือกระจุกผมที่ด้านหน้าลักษณะเหมือนโดนปีกมากระพือรวมกันไว้

๖. ฉีกหางฟาด (ฉีกขวานฟาด) - ล้านแบบไม่เลื่อม คือยังมีผมบางๆประปรายอยู่ ลักษณะเหมือนดัง เอาหางวัวมาฉีกฟาดลงไป แลเห็นเป็นเส้นๆอยู่

๗. ราชคลึงเคลา - ล้านในแบบใดก็ตาม หากมีเคลาดก หนวดดก ก็จัดอยู่ในลักษณะนี้

๘. ครึ่งซีกพระจันทร์ - ล้านด้านหน้า จากหน้าผากเว้าเข้าไปเป็นครึ่งวงกลลมแค่ครึ่งกระบาล ลักษณะเป็นจันทร์ครึ่งซีก (หาภาพไม่ได้)

๙. สุริยันหมดเมฆ - ล้านกลี้ยงทั้งหัว (หาภาพไม่ได้)

                                            ความเชื่อเรื่องลักษณะหัวล้าน

 ล้านเฉลิมรอยควาย   ..  ล้านเว้าหน้า เชื่อว่าเป้นพวกใจนักเลง ใจกว้าง

 ล้านกำแหง (ล้านชะโดตีแปลง)  ..  พวกล้านกลางหัว เชื่อว่า เป็นพวกคนดุ คนนักเลง

 ล้านเศรษฐี             ..  ล้านเลี่ยนเตียนโล่ง หรือเหลีอผมติดข้างใบหุข้างละนิด เชื่อว่า เป็นคนมีวาสนา เป็นพวกร่ำรวย

 ล้านจัญไร              ..  ล้านเป็นหย่อมๆ ไม่สม่ำเสมอ เชื่อว่า เป็นพวกทำสิ่งใดก็ไม่เจริญ ล่มจม เสียหาย