(รูป อิสราเอลจุดเล็กๆสีแดงและประเทศอิสลามที่ประกาศตัวเป็นศัตรู)

  อิสราเอล... เป็นประเทศที่มีศัตรูอยู่ล้อมรอบ

พวกอิสลามที่คลุ้มคลั่งพยายามแทรกซึมเข้ามา

บ่อนทำลายทั้งทางตรงและทางอ้อม

พวกอิสลามสามารถระเบิดตัวเองเป็นเศษเนื้อได้

เพียงแค่จะสังหารคนยิวคนเดียวโดยไม่สนว่า

เป้าหมายสังหารนั้นจะเป็นคนแก่

หรือเด็กที่กำลังข้ามถนนไปโรงเรียน...

การมีกองทัพที่แข็งแกร่งไม่เพียงพอที่จะรับประกันความอยู่รอดของอิสราเอล....

 

(รูป พวก PLO สรรญเสริญพระอัลเลาะห์ก่อนระเบิดพลีชีพ สังหารคนยิวบนรถประจำทาง ปี 2002)

  อิสราเอล ..ต้องการหลักประกันความปลอดภัย!!

และอย่างที่พวกเราทุกคนรู้ว่าอิสราเอลมี MOSSAD

องค์กรที่มีบุคคลระดับสุดยอดของสุดยอด..

พวกเรารู้จัก MOSSAD แต่สถานะของ MOSSAD ก็เหมือนวิญญาณ

... คือมีอยู่จริง...แต่ไม่มีใครเห็นหรือสัมผัสมันได้!!.....   

MOSSAD ไม่อยู่ในสถานะองค์กรที่ถูกจัดตั้งขึ้นอย่างเป็นทางการ....

.. MOSSAD เป็นความลับขั้นสุดยอด!!... ... 

เมื่อคุณถูกเรียกเข้าไปใน MOSSAD ทุกอย่างที่คุณถูกสั่งให้ทำ

คุณจะไม่มีข้อสงสัย..ราวกับว่ามันเป็นประกาศิตจากพระเจ้า!!.... .... 

 

(รูป ยุวชนอิสราเอล)

    การเติบโตในอิสราเอล พวกเราทุกคนถูกปลูกฝังในระเบียบวินัยที่เคร่งครัดจนกลายเป็นนิสัยที่ฝังแน่น เมื่ออายุของผม 14 ปี ผมต้องเข้าฝึกยุวชนทหาร ระหว่างนี้จะมีการฝึกยิงปืนยาวติดลำกล้องซุ่มยิง ผมได้คะแนน 192 จาก 200 คะแนน ซึ่งผมเป็นรองแค่คนที่เป็นแชมป์ระดับประเทศในปีนั้นแค่ 4 คะแนน

  ช่วงเวลาที่ผมเป็นทหารถึงจะเป็นแค่เวลาสั้นๆ... แต่ผมก็คิดว่าผมรู้ตัวว่า...”ชีวิตผมกำลังจะดำเนินไปทางไหน..” คนอิสราเอลไม่ใช่พวกที่ใช้ชีวิตแบบไร้จุดหมายไปวันๆ... มีคนมากมายที่ต้องการจะเข้า MOSSAD!! หลายครั้งที่การเข้าทำงานในองค์กรใดๆ คุณอาจต้องทำแบบทดสอบทางจิตวิทยา..โดยพื้นฐานที่สุดคนที่ MOSSAD ต้องการคือ... ทำตามคำสั่ง โดยปราศจากข้อสงสัย!!....โดยจะรู้ได้จากแบบทดสอบจิตวิทยาที่คุณทำ... การที่คุณเริ่มตะขิดตะขวางใจระหว่างปฏิบัติการ.. นั้นหมายถึง ภารกิจนั้นต้องพินาศ!!!

 

(รูป ทหารอิสราเอลซึ่งเหนื่อยล้าจากสงคราม...)

   ผมเคยเป็นสมาชิก พรรคแรงงานที่ Herzlia แต่ความคิดของผมมันโน้มเอียงไปทาง เสรีนิยม... บางทีผมก็ยัดแย้งในจิตใจระหว่าง สิ่งที่ผมเชื่อ กับ สิ่งที่เป็นความภักดี??...  กระบวนการคัดเลือก MOSSAD มันเริ่มตั้งแต่คุณเข้ามาอยู่ในระบบของอิสราเอล!! เมื่อทุกคนเข้าสู่ระบบการศึกษา ระบบโฆษณาชวนเชื่อ ที่จะล้างสมอง  หลอมทุกคนให้เป็นแบบเดียวกัน.. MOSSAD จะเลือกคนที่ดีที่สุดระบบนี้ !!!

   __________________________________________________________________________

 

  6 สัปดาห์แรกหลังผมถูกเรียกตัวมา..ผมได้ทำงานจิปาถะในสำนักงาน เหตุการณ์ดำเนินไปอย่างไม่มีอะไรตื่นเต้น (เพื่อติดตามพฤติกรรมอย่างใกล้ชิดในระยะแรก..)จนกระทั่งวันนึงที่หนาวเย็นของ เดือน กุมภา 1984 ผมและคนอื่นอีก 14 คนซึ่งไม่เคยรู้จักกันมาก่อนได้ขึ้นรถบัสคันเล็กๆ รถคันนั้นขึ้นผ่านเนินสูงซึ่งผมไม่เคยไปมาก่อน ผ่านประตูตรวจการณ์ก่อนจะจอดหน้าตึกกว้างซึ่งสูงประมาณ 20 ฟุต..

 

  พวกเราทั้ง 15 คน เข้าไปในตึก ซึ่งในจุดแรกจะเป็นห้องโถงขนาดใหญ่ มีโต๊ะปิงปองอยู่ตรงกลาง ภาพติดผนังห้องโถงนี้เป็นรูปทิวทัศน์ของเมืองเทลอาวีฟ.. มีห้องโถงใหญ่อยู่ติดกับห้องนี้อีก 2 ห้อง..มีบันไดคอนกรีตเป็นตัวเชื่อมระหว่างชั้น.. ภายนอกตึกเป็นอิฐสีขาว ส่วนข้างในเป็นหินอ่อนผสมอิฐ.. ทันใดนั้นผมรู้ตัวเลยว่าผมเคยมาที่นี่มาก่อน!! ตอนที่ผมถูกครอบหัวแล้วลากมาผมมองลอดผ่านผ้า.. ผมจำบันไดกับสีของผนังได้!!........ เราขึ้นมาชั้น 2 มีชายหน้าดำคร่ำเครียด ผมสีเทา พาเราต่อไปยังห้องเรียน ซึ่งมองๆไปในชั้นนี้จะมีห้องหลายห้องมาก ในห้องเรียน เราพวกเรานั่งติดกันบนโต๊ะสัมมนารูปตัว “T” มีกระดานดำหน้าห้องคู่กับเครื่องฉายสไลด์.. มีกระจกขนาบทั้ง 2 ด้าน.... อีกสักพักผู้อำนวยการสถาบันฝึก จะมากล่าวอะไรสั้นๆ....... สำหรับคอร์สนี้มีชื่อว่า “Cadet 16” ซึ่งแบ่งเป็นคอร์สย่อยๆ 16 คอร์ส สำหรับนักเรียนของMOSSAD.....

   สักพักนึงก็มีชาย 3 คนเดินเข้ามา.. หนึ่งในคนที่ผมจำได้เขามีหน้าเหลี่ยม ใส่แว่นตาขอบทอง ผมบรอนด์ ท่าทางกร้านโลก ใส่เสื้อเชิ้ตข้างในเอาเสื้อกันหนาวทับไว้ข้างนอก ขณะที่อีก 2 คนนั่งลงในแถวหลังห้อง.. เขายืนตรงหน้าห้อง..แล้วกล่าว

“ผมชื่อ Aharon Sherf เป็นผู้อำนวยการสถาบันฝึก ยินดีต้อนรับสู่ MOSSAD!!”

 

 เขาอธิบายต่อว่า..MOSSAD มีชื่อเต็มว่า Ha Mossad, le Modiyn ye le Talkidim Mayuhadim  เป็นภาษาฮิบรูแปลว่า สถาบันข่าวกรองและปฏิบัติการพิเศษ สโลแกนของ MOSSAD คือ... “พวกเราทำสงครามด้วยวิถีทางแห่งเลห์เพบุบาย”( By way of deception, thou shalt do war.)..

  แม่ง... เว๊ยยย!!.... ผมรู้สึกหัวใจแทบหยุดเต้น...พวกเราก็คิดกันมาตลอดว่า ไอ้ที่เราทำๆอยู่นี้คือการทดสอบเพื่อให้ได้ผ่านเข้า MOSSAD รึเปล่า? แต่ไม่คิดไม่ฝันเลยว่า วันนี้ที่มาถึงมันจะเป็นจริง!!! โอ๊ววว..พระเจ้า...ผมแทบจะขาดใจ....

 

  “พวกคุณเป็นทีม..พวกคุณถูกคัดเลือกจากคนนับพัน.. ซึ่งพวกคนนับพันที่ว่านี้เราก็คัดเลือกอย่างละเอียดจากคนไม่รู้เท่าไร.. พวกคุณมีศักยภาพที่พวกเราต้องการ..พวกคุณมีโอกาสที่จะได้รับใช้ประเทศในแบบที่น้อยคนจะได้ทำ!!”

  “พวกคุณต้องตระหนักว่า..ไอ้สิ่งที่เรียกว่า เด็กเส้น เด็กฝาก ไม่มีในองค์กรของเรา.... ที่ว่างของเราไม่เปิดให้คุณมาอยู่ถ้าคุณไม่มีความสามารถพอ!!.. ผมจะยินดีเป็นอย่างมากถ้าพวกคุณทั้งหมดจบคอร์สนี้ได้แล้วมาเติมเต็มตำแหน่งที่เราต้องการ...พวกเราจะไม่ปล่อยให้คุณผ่าน ถ้าคุณไม่มีคุณสมบัติ 100% เต็มตามที่เราต้องการ... ถึงจะไม่มีใครผ่าน..... พวกเราก็ไม่ว่าอะไรและสิ่งนี้เคยเกิดขึ้นแล้วในอดีต!!! ”

  “สถาบันแห่งนี้มีที่เดียวในโลก..คุณจะเข้าสู่กระบวนการการเรียนการสอน และ ปรับเปลี่ยนตัวเอง... จากคนที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยเกี่ยวกับงานเรื่องความมั่นคงมาเป็น เจ้าหน้าที่หน่วยข่าวกรองที่เก่งที่สุดในโลก!!!”

  “ในเวลานี้พวกเราไม่มีอาจารย์ ในบรรดาคนที่มาสอนคุณเป็นเจ้าหน้าที่ภาคสนามที่ยังทำงานอยู่ พวกเขามาสอนคุณในลักษณะของรุ่นพี่สอนรุ่นน้องซึ่งจะมาเป็นเพื่อนร่วมงานในอนาคต ไม่ใช่นักเรียน!!”

  ”ทุกอย่างที่จะเอามาสอนไม่ใช่ทฤษฎีที่เลื่อนลอย... ทุกอย่างใช้งานได้จริง!! การประยุกต์ของแต่ละคนก็ต่างกันไป ขึ้นกับประสบการณ์ ซึ่งสิ่งที่เราต้องการให้คุณได้รับคือ เรียนรู้จากประสบการณ์ที่แตกต่างกันของเจ้าหน้าที่เหล่านี้ซึ่งผ่านงานอย่างโชกโชนและลองผิดลองถูกมามาก...”

  “เกมที่คุณจะเข้ามาเล่นมันอันตราย..คุณมีสิ่งต้องเรียนรู้อีกมาก มันไม่ง่าย...ชีวิตของพวกคุณจะเหมือนแขวนบนเส้นด้ายตลอดเวลา... ในเกมส์นี้คุณไม่ได้เล่นคนเดียว..คุณต้องพึ่งเพื่อนร่วมทีมคุณและคนอื่นๆซึ่งเกี่ยวข้องกับเพื่อนร่วมทีมคุณอีก..”

  “ผมเป็นผู้อำนวยการสถาบันฝึกแห่งนี้ มีอะไรมาหาผมได้ตลอดเวลา.. ผมอยู่ที่นี่ประตูของผมพร้อมเปิดสำหรับพวกคุณ.. ขอให้พวกคุณโชคดี ... ต่อไปผมจะปล่อยพวกคุณไว้กับผู้ฝึกสอน...” เสร็จแล้ว Aharon Sherf ก็จากไป.. หลังจากนั้นไม่นานผมก็เจอป้ายเหล็กแขวนอยู่หน้าห้องเขาว่า “อย่าทำเป็นมือถือสากปากถือศีล..” ผมรู้สึกว่าคำพูดนี้ช่างขัดแย้งกับสิ่งที่ผมได้เรียนรู้จากที่นี่เหลือเกิน.....

    เสร็จแล้ว.. ผู้ชายรูปร่างอ้วนใหญ่ พูดสำเนียงแอฟริกาเหนือ ได้ลุกมาหน้าห้องแล้วแนะนำตัวต่อ....

  “ผมชื่อ Eiten ...ผมทำงานเกี่ยวกับความมั่นคงภายใน.... ผมมีเวลาไม่มาก.. ผมมีเรื่องจะบอกพวกคุณไม่กี่เรื่อง ถ้าพวกคุณสงสัย..อย่าลังเลที่จะขัดจังหวะผมแล้วถามได้ทันที..”  สักพักผมก็ได้เรียนรู้ว่า ทุกๆคนที่เข้ามาสอนพวกเราต่างก็เริ่มต้นชั่วโมงด้วยการพูดแบบนี้ทั้งนั้น...

  “สิ่งที่ผมจะบอกคุณคือ ..หน้าต่างมีหูประตูมีช่อง...เทคโนโลยีมันก้าวไปเร็วทุกวัน..ซึ่งอีกหน่อยคุณจะได้เรียนรู้เกี่ยวกับมัน..ยังมีอีกหลายอย่างที่แม้แต่พวกเราก็ยังไม่รู้... พวกคุณต้องระวัง!!...ผมรู้ว่าพวกคุณต่างมีประวัติอยู่ในราชการทหาร.. แต่ความลับซึ่งพวกคุณจะได้ล่วงรู้ต่อไปนั้นเป็นเรื่องสำคัญ!!  คุณต้องระลึกไว้ลอดเวลา... ”

  “ส่วนคำว่า MOSSAD ก็ลืมมันซะ!! ผมไม่ต้องการได้ยินมันอีก.. ต่อไปให้เรียก MOSSAD ว่า..สำนักงาน..ก็พอ ทุกๆคำสนทนาให้มัน..คือ สำนักงาน... อย่าให้ผมได้ยินคำว่า MOSSAD อีก !!”

  “ถ้าเพื่อนถามคุณว่าทำงานที่ไหน ให้บอกไปว่าทำงานกับ..กองทัพอิสราเอล.. อย่าคิดจะมีเพื่อนใหม่..ถ้าพวกเขาไม่ผ่านการเห็นชอบจากพวกผม.. เข้าใจไหม!!”

  “ห้ามพูดเกี่ยวกับงานที่นี่ทางโทรศัพท์เด็ดขาด...ถ้าจับได้ว่าคุณหลุดปากเกี่ยวกับ..สำนักงาน..จากที่บ้าน.....ผมจะลงโทษคุณอย่างรุนแรง!!..อย่าถามว่าแล้วผมไปรู้ได้ยังไง... เพราะผมเป็นหัวหน้าฝ่ายความมั่นคงภายในผมรู้ทุกอย่าง!!”

 

(รูป ข้างหลังตำรวจในเครื่องแบบคือ Shaback ตำรวจลับอิสราเอล)

   “เพื่อให้ได้ทุกอย่างที่ผมต้องการ..ผมจะใช้ทุกอย่างโดยไม่สนวิธีการ... แต่ผมอยากให้พวกคุณรู้ ไอ้เรื่องข่าวลือของหน่วยShabackของผม..(ตำรวจลับ ของอิสราเอลสังกัดแผนกความมั่นคงภายใน)ที่ว่าไปดึงอัณฑะผู้ต้องหาอันนั้นไม่เป็นความจริง!!  ”

   “ทุกๆ 3 เดือนพวกคุณต้องเข้าตรวจกับเครื่องจับเท็จ ในกรณีที่คุณไปทำภารกิจเมืองนอกกลับมา คุณต้องเข้ารับการตรวจทันที!! คุณมีสิทธิ์ที่จะปฏิเสธการเข้าตรวจ.. ซึ่งถ้าทำแบบนั้นคุณก็จะเท่ากับว่าคุณให้สิทธิกับผมในการยิงคุณทิ้งได้!!”

    “ผมจะได้พบกับคุณอีกหลายครั้งในอนาคต.. ตอนนี้ขอให้คุณนำทุกๆสิ่งที่คุณติดมาจากเมืองนอกมาให้ผม ไม่ว่าจะเป็นพาสปอร์ต กระเป๋าเงิน หรือ ลูกๆของคุณ... ผมจะดูแลมันให้จนกว่าคุณจะมีโอกาสได้ไปเมืองนอกอีกครั้ง  ...2 วันถัดไป คุณจะได้แผ่นป้ายชื่อ แล้วจะมีช่างภาพมาถ่ายประวัติคุณ..”

   สักพัก Eiten ก็ผงกหัวแล้วเดินออกจากห้องไป.. พวกเราทั้งหมดอึ้ง.. ท่าทางของ Eiten นั้นเป็นคนหยาบกระด้าง.. คำพูดคำจาเหมือนนักเลง ดูแล้วไม่รู้สึกถึงความเป็นมิตร........... .. จริงๆแล้วหลังจากนั้นอีก 2 เดือน Eiten ก็ลาออก แล้วก็ไม่มีใครเห็นเขาอีกเลย......

   ถึงคราว..คนใหม่เดินเข้ามาพูด ..ผู้ชายสีหน้าคร่ำเครียดที่เราเจอตอนแรกที่เดินเข้ามาในตึก MOSSAD เขาแนะนำตัวว่าชื่อ Oren Riff เป็นประธานอบรมคอร์สนี้..เขากล่าว.. “พวกคุณเป็นเด็กของผม ..ผมจะทำทุกอย่างให้คุณอยู่นี่อย่างมีความสุข..” ว่าแล้วเขาก็แนะนำ แรน(Ran S.จากตอนที่ 2 Operation Sphinx) และ Shai Kauly ทั้งคู่เป็นผู้ช่วยอบรม..

 

(รูป พวกกบฏแยกดินแดนชาวเคิร์ด ตอนเหนือของอิรัก)

 

  Oren Riff พูดเกี่ยวกับพื้นเพของเขาคร่าวๆว่า เขาทำงานให้ MOSSAD มาหลายปี ในภารกิจแรกๆของเขาคือ ติดอาวุธให้พวกเคิร์ดแบ่งแยกดินแดนในอิรัก... แล้วก็เป็นผู้ติดต่อประสานงานให้ โกลด้า แมร์(Golda MeirKatsa ที่ปารีส Oren Riff ตะลุยมาแล้วเกือบทั่วโลก แต่ตอนนี้เขาอยู่ตรงนี้ด้วยเหตุผลว่า แทบไม่มีที่ไหนในโลกปลอดภัยแล้วสำหรับเขา... อดีต ปธน.อิสราเอล) ขณะที่ทำงานเป็น

  สำหรับ คอร์ส 16 cadet นี้จะแบ่งเป็นส่วนหลักๆ 2 ส่วนที่จะเรียนใน 3 เดือนนี้คือ

1 การเขียนแบบฟอร์มรายงาน ซึ่งเราเรียกมันว่า NAKA

2 เรื่องระบบความปลอดภัยซึ่ง Shaback จะส่งคนมาสอน

 เริ่มต้นเรียนกันวันนี้คือ NAKA ซึ่งรายละเอียดหลักค่อนข้างน่าเบื่อๆ แบบฟอร์มมันคือกระดาษสีขาวรูปสี่เหลี่ยม ซึ่งมีจั่วหัวเป็น ช่องว่างซึ่งขีดเส้นใต้ไว้.. เราต้องระบุลงไปว่า “ลับ ,ลับสุดยอด หรือ ไม่ลับ” มีช่องว่างให้กรอกรายละเอียกผู้รับซึ่งมักต้องระบุเป็นสถานที่ สถาบัน มากกว่าตัวบุคคล หากผู้รับมีหลายคนต้องเขียนลงไปด้วย ว่าใครเป็นคนรับบ้าง.. นอกจากนี้ยังมีเรื่องหยุมหยิมอีกมาก เช่น เวลาเขียนอะไรที่เป็นจำนวนต้อง เขียนในฟอร์ม __ x __ ตัวอย่างเช่น ผมต้องการกระดาษทิชชู่ 30x30 ม้วน... เหตุผลที่ให้เขียนแบบนี้เพราะ ระบบคอมพิวเตอร์ตรวจจับจะมีความสับสนหากได้ข้อมูลประมาณนี้... ทุกครั้งที่ส่งข้อมูลคุณต้องลงชื่อตัวเองโดยใช้ชื่อรหัส..

 

(รูป ขอ้มูลที่อ้างว่ามาจาก MOSSAD ในinternet เป็นของปลอม เพราะเทียบแล้วไม่ใช่รูปแบบการเขียนรายงานของ MOSSAD )

 

  พวกเราใช้เวลากับการฝึกเขียน NAKA เยอะมาก.. เนื่องจากจุดมุ่งหมายองค์กรของเราคือ การหาข้อมูล...กับส่งข้อมูล....พวกเราเอาหนังสือพิมพิ์มาอ่านแล้วฝึกเขียนมันในรูปแบบของ NAKA ทุกๆครั้งที่เขียนรายงานเสร็จต้องลงท้ายว่า “ขณะนี้ยัง ไม่มีข้อมูลมากกว่านี้”.. การจะระบุหัวข้อให้ระบุหลังจากที่เขียนทุกอย่างเสร็จ.... พวกเราฝึกเรื่องนี้กันตลอดทุกวันใน 1 สัปดาห์แรก..

  ในวันสุดท้ายของอาทิตย์แรก.. Oren Riff  ได้บอกว่าวันนี้พวกเราจะเริ่มเรียนเกี่ยวกับ.. เรื่องระบบความปลอดภัย.. เมื่อ Oren Riff เริ่มการสอนได้เพียงเล็กน้อย... อยู่ๆก็มีเสียงถีบประตูดังลั่น!!! ................ผู้ชาย 2 คน ..คนแรกถือปืนพกเป็น desert eagle อีกคนถือปืนกล ไม่ทันหายใจหายคอ... ทั้ง 2 กระหน่ำยิงแบบไม่สนหน้าอินทร์หน้าพรหม!! พวกนักเรียนทั้งหมดรีบหมอบลงกับพื้นอย่างรวดเร็ว.... ส่วน Oren Riff  กับ แรน ..ติดอยู่ข้างผนังแล้วจมกองเลือด.... หลังยิงจนหมดแม็ก... ชายลึกลับทั้ง 2 คนก็วิ่งออกไปข้างนอก กระโดดขึ้นรถหายไป.......ทิ้งพวกเราให้ช็อก!!

  แต่ไม่ทันไร.. Oren Riff  ก็ลุกขึ้นแล้วชี้ไปที่ Jerry S. นักเรียนในชั้นคนนึงแล้วบอกว่า “ผมโดนฆ่าซะแล้ว.. ผมต้องการให้คุณ เขียนรายงานว่าใครเป็นคนร้าย พวกมันยิงทั้งหมดกี่นัด.. และเขียนข้อมูลให้มากที่สุด เพื่อเป็นเบาะแสให้พวกเราสามารถตามตัวคนร้ายได้!!” ระหว่างที่ Jerry S.กำลังเขียนรายงาน พวกเราทั้งหมดร่วมอภิปรายกันเกี่ยวกับข้อมูลทั้งหมดที่พวกเราเก็บกันได้...

 

  Oren Riff  เดินไปเชิญ ชายลึกลับ 2 คนตะกี้ให้เข้ามาในห้องเรียน... ชายลึกลับ 2คนนี้ชื่อ Dov L.และ Mousa (เขาเป็นคนมีอารมณ์ขัน แม้ว่าจะเปิดตัวให้พวกเราอึ้งก็เถอะ)....Mousa ลักษณะของเขาเหมือน Telly Savalas(นักร้องอเมริกันชื่อดังรุ่นเก๋า) แต่ดันไม่มีใครบรรยายลักษณะของเขาได้ถูก...Mousa ทำงานเป็นหัวหน้าหน่วยระบบรักษาความปลอดภัย (หรือ APAM:Avtahat Paylut Modienit ภาษาฮิบรู...ถ้าแปลตรงๆตัวคือแผนกต่อต้านการจารกรรม)  Mousa เริ่มพูด.. “เราจะสอนคุณเกี่ยวกับการแกะรอยข้อมูล.. งานของพวกเราส่วนใหญ่ต้องออกต่างประเทศ.. ที่นั้นสิ่งที่แวดล้อมเรามีแต่ เป้าหมาย และ ศัตรู.. ผมแค่จะบอกคุณว่า ไม่มีอะไรที่ไว้ใจได้..” 

 “แต่คุณไม่ต้องถึงขั้นต้องหวาดระแวงว่า จะมีใครตามคุณ หรือ คุณอยู่ในอันตรายตลอดเวลา หากคุณคิดแบบนั้น...คุณไม่สามารถทำภารกิจให้ลุล่วงไปได้....APAM จะทำให้คุณเหมือนกับอยู่ในเกาะสวรรค์ที่แสนปลอดภัย ..มันจะทำให้คุณทำงานต่อไปได้อย่างเหมาะสม ไม่ต้องห่วงหน้าพะวงหลัง.. ไม่มีที่ว่างสำหรับความผิดพลาดใน APAM พระเจ้าอาจให้โอกาสคุณรอบ 2 ได้ แต่ความผิดพลาดเพียงครั้งแรกครั้งเดียวก็มักถึงชีวิต...”

   “เราจะสอนคุณว่าด้วยการรักษาความปลอดภัยระหว่างปฏิบัติการ.. เราไม่สนว่า คุณจะเจ๋งมาจากไหน ฉลาดขนาดไหน หรือรู้อะไรรอบด้านแค่ไหน.. ถ้าคุณไม่มีปัญญาผ่าน APAM ได้ในระดับที่ผมพอใจล่ะก็... คุณก็เชิญไสหัวออกไป!! เรื่องนี้มันไม่ได้ใช้ความสามารถอะไรเลย.. เพียงแต่คุณต้องเรียนรู้เท่านั้นเอง....... คือ คุณต้องรู้จักความกลัว และวิธีที่จะรับมือกับมัน....และที่สำคัญ คุณต้องคำนึงถึงภารกิจตลอดเวลา!! ”

   “สิ่งที่ผมจะสอนพวกคุณ.. รับรองมันจะยังใช้ต่อไปได้อย่างน้อย 3 ปี มันถูกพิสูจน์แล้วว่าสมบูรณ์แบบ และมันก็ยังคงจะเป็นแบบนั้นต่อไป ต่อให้ศัตรูของคุณรู้เรื่องของสิ่งนี้.. พวกมันก็ยังยากที่จะจับได้ไล่ทันพวกคุณ...” 

  Mousa แนะนำ วิทยากรคนต่อไปคือ Dov L. ชายลึกลับคนที่ 2…. Dov L. เอาตารางเรียนของพวกเราขึ้นมาซึ่งเป็นเวลาเรียนทั้งวัน เขาชี้ไปที่ช่องว่างระหว่างวัน แล้วกล่าวว่า “เห็นช่องว่างนี้ใช่ไหม? นั้นแหละจะเป็นเวลาที่พวกคุณจะได้เรียนรู้จากผม.. สิ้นสัปดาห์นี้พวกคุณก็สนุกกับวันหยุดให้เต็มที่เหมือนคนตาบอดเถอะ... อาทิตย์หน้าผมจะเริ่มให้แสงสว่างกับพวกคุณเอง....”

  ปกติเวลาเรียนจะแบ่งเป็น 5 คาบใน 1 วันแต่ละคาบจะมีช่วงพัก 20 นาที ในกลางวันจะมีการพักรอบใหญ่ช่วง 13.00-14.00 พวกเรามักเดินลงเนินออกมา แถวๆนั้นจะมีแผงหนังสือพิมพิ์เล็กๆ พวกเรามักซื้อบุหรี่ และของกินเล่นอื่นๆซึ่งที่นี่ขายในราคาถูกกว่าปกติ ผมก็เลยซัดบุหรี่ไป 3 ซองต่อวัน... ซึ่งพวกเราทั้งหมดก็ทำแบบเดียวกัน....... ในการเรียนพวกเราเรียนเกี่ยวกับ การเขียนรายงาน(NAKA), ระบบรักษาความปลอดภัย (APAM),วิธีการปกปิด,ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับกองทัพ

   เกี่ยวกับ ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับกองทัพ..... พวกเราเรียนเรื่อง.. รถถัง เครื่องบินรบ กองทัพเรือ ของประเทศต่างๆที่เป็นศัตรูอิสราเอล.. โครงสร้างฐานทัพ.. นโยบายการเมือง.. สภาพสังคม ศาสนา.. มีการเล็คเชอร์ที่เข้มข้นในช่วงท้ายของหลักสูตรโดย ศาตราจารย์จากมหาวิทยาลัย.....

  ยิ่งเราเรียนรู้มากขึ้นเท่าไร.. ความมั่นใจของเรายิ่งมากขึ้นตามเท่านั้น พวกเราเริ่มกล้าคุยเรื่องตลกในห้องเรียน ทุกๆคนที่นี่มีจิตใจที่เด็ดเดี่ยว เวลาผ่านไป 3 สัปดาห์มี นีกเรียนใหม่มาเพิ่ม 1 คน คือ Yosy C.อายุ 24 ปี เป็นเพื่อนกับ Heim M. อายุ 35 ซึ่งเป็นนักเรียนในชั้น ทั้งคู่รู้จักกันเพราะร่วมรบหน่วยเดียวกัน ตอน วิกฤติการเลบานอน ปี1981

(รูป พวกยิวออร์โธด็อก )

  เหตุผลที่ Yosy C. มาร่วมช้า เพราะเขาเข้าเรียนภาษาอาราบิกเป็นเวลา 6 เดือน เขามีความสามารถพิเศษพูดได้หลายภาษา Yosy C. เป็นยิวออร์โธด็อก เขาใส่หมวกกะลาครอบหัวตลอดเวลา... Yosy C.  แต่งงานแล้ว ตอนนี้เมียกำลังตั้งท้อง..ความสามารถพิเศษของเขาอีกอย่างคือ.. เขาเป็นคนมีเสน่ห์กับเพศตรงข้ามเหลือล้น...ผู้หญิงคนไหนแค่ได้คุยกับเขา ก็ดูท่าจะเสร็จเขาหมด... สิ่งนี้ทำให้เขาได้เปรียบ...

  หลังเลิกเรียนแต่ละวันผมชอบไปนั่งจิบกาแฟแถว Kapulsky อยู่แถวๆทางจะกลับบ้านผม ย่าน Ramat Hasaron  ซึ่งคนที่ชอบมานั่งด้วยกันกับผมจนสนิทกัน คือ  Yosy C. , Heim M. , Michel M.อดีต ยิวฝรั่งเศสซึ่ง ซึ่งเคยร่วมปฏิบัติการกับ MOSSAD หลายครั้งที่ ฝรั่งเศส ดังนั้นเขาจึงได้สิทธิในการเข้ามาฝึกครั้งนี้ในฐานะ “ผู้ชำนาญการพิเศษ”

  ในขณะที่อยู่ที่ร้านกาแฟ Yosy C. มักจะสั่ง กาแฟ กับ เค้ก ทิ้งไว้ประมาณ 30 นาทีก่อนจะวิ่งไปหลีสาว... และทุกๆครั้งเขาไม่เคยผิดหวัง.. เขาได้ข้อมูลทุกอย่างเกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้นๆ เขาชอบบอกเคล็ดลับว่า “ผมมีบางส่วนทำให้สาวๆชอบ.. ผมยังหนุ่มแน่น..และพระเจ้าก็อยู่ข้างผมเสมอ...”  ซึ่งพวกเราก็มักหัวเราะและแซวๆว่า “แม่ง...ทำเป็นงานหารายได้เสริมได้เลยนะ......”

  เรื่อง “วิธีการปกปิด” คนที่มาสอนเราคือ แรน และ Kauly “เมื่อเราทำงาน รวบรวมข้อมูล คุณต้องทิ้งตัวตนที่แท้จริงของคุณให้หมด.. คุณไม่ใช่ Yosy C. , Heim M. , Michel M. คุณคือ katsa งานของคุณจะสำเร็จต้องทำภายใต้การปกปิด ไม่ใช่ว่าคุณเจอเป้าหมายแล้วจะเดินไปบอกว่า เฮ้!! ฉันมาจาก MOSSAD หน่วยข่าวกรองอิสราเอล เอาข้อมูลของคุณมา..แล้วผมจะให้เงินคุณ ”

  “คุณทำงานภายใต้การปกปิด หมายความว่าคุณแสดงเป็นอะไรก็ได้ที่ไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริงของคุณ.. katsa ต้องไร้รูปแบบ วันนึงคุณวิ่งไปงานเลี้ยง 3 งาน วันนั้นคุณอาจต้องแสดงเป็นคนอื่นมากถึง 3 คน..”

 “การปกปิดที่ดีเป็นอย่างไร เรื่องที่จะอุปโลกน์ควรต้องยืดหยุ่นสูง.. หากเราบอกคนอื่นไปว่า เป็นหมอฟัน นั้นก็ดีอย่างเพราะใครๆก็รู้จักหมอฟัน แต่ถ้าเขาอ้าปากแล้วขอความช่วยเหลือคุณเมื่อนั้นแหละ คุณจะซวย!!”

  พวกเราใช้เวลามากในการฝึกการปกปิด.. พวกเราศึกษารายละเอียดของเมืองแต่ละเมืองจากแฟ้มในห้องสมุด  เพื่อจะพูดคุยเกี่ยวกับเมืองนั้นให้เหมือนกับว่า พวกเราเติบโตและใช้ชีวิตอยู่ในเมืองนั้นๆ... ฝึกสร้าง บุคลิกตัวปลอม ศึกษาอาชีพต่างๆใน 1 วัน..   katsa ผู้มีประสบการณ์ จะทดสอบตัวปลอมที่เราสร้างขึ้น ผ่านการพูดคุยพื้นๆ ซึ่งจะทำในห้องซึ่งมีกล้องวีดีโอถ่ายให้ นักเรียนคนอื่นๆได้ศึกษาไปพร้อมๆกัน....

  สิ่งที่เรารู้คือ.. อย่าพยายามพูดเรื่องของตัวเองให้มากเกินไปในทีเดียว มันดูไม่เป็นธรรมชาติ... Tsvi G. อายุ 42 ปี เป็น นักจิตวิทยา เขาถูกทดสอบเป็นคนแรก เมื่อ Tsvi G. เข้าไปเจอ katsa เขาพูดโพล่งทั้งหมดเกี่ยวกับตัวเขาต่อเนื่องกันเป็นเวลา 20 นาที.. katsa ถึงกับอึ้งแล้วเชิญเขาออกไป... เมื่อ Tsvi G. กลับมาห้องเรียน เขายิ้มอย่างภาคภูมิใจว่า “ทำสำเร็จแล้ว” หารู้ไม่พวกเราขำกลิ้ง...

  เนื่องจากพวกเราส่วนใหญ่เคยทำงานในกองทัพ ความซื่อสัตย์กับเพื่อนจึงมีสูง... เมื่อ แรน ถามคิดยังไงกับตัวอย่างของ Tsvi G. พวกเราต่างบอก.... .. เขาก็เสนอข้อมูลได้ดี ทุกอย่างเข้าใจง่าย... แรนลุกพรวดขึ้นแล้วแล้วกล่าว “เดี๋ยวนะ... พวกคุณกำลังจะบอกว่าเห็นด้วย โชว์ขยะที่เพิ่งผ่านไปตะกี้เหรอ? พวกคุณไม่เห็นจุดผิดพลาดตะกี้เหรอ!! นี้คือสุดยอดตัวอย่างของคอร์สนี้เหรอ!!! ผมต้องการฟังความคิดของคุณ....สิ่งที่คุณคิดจริงๆ!! เริ่มที่ Tsvi G.”

  Tsvi G.  ยอมรับว่าเขารู้สึกกังวล จึงแสดงท่าทีลุกลี้ลุกลนเกินไป...เมื่อ  Tsvi G. พูดเริ่มแบบนี้ พวกเราที่เหลือก็ทยอยออกความเห็น...แรน บอกว่าคราวหลัง ขอให้พูดทุกๆอย่างที่เราคิดในที่นี้ เดี๋ยวนี้ ... สิ่งไหนผิดจะได้รีบแก้ไข.. วันนึงถ้าพวกเราออกไป เผชิญหน้ากับสถานการณ์จริง...มันอาจช่วยชีวิตพวกเราได้....... กลายเป็นว่า Tsvi G.  ถูกรุมสับซะเละ หน้าเขาหดเหลือ 3 นิ้ว...ท้ายสุดพวกเราขอก็อบปี้ วีดีโอนั้น เพื่อไปศึกษาความผิดพลาดนั้น....

  จากเหตุการณ์นี้ตระตุ้นให้ พวกเราแข่งขันกันเรียนรู้อย่างรุนแรง.. มีการทดสอบการปลอมตัว 3 ครั้งต่อสัปดาห์ หลายคนถูกวิจารณ์ดูถูก ทับถม และแทงใจดำ บางคนถูกถล่มไม่เหลือซากคาห้องเรียน ยิ่งแข่งกันรุนแรง มนุษย์ยิ่งแสดงความถ่อยออกมากขึ้นเท่านั้น.. บางครั้งเมื่อทุกอย่างเริ่มเพลาๆลง.. แรน ก็จุดไฟใส่พวกเราอีก...   ถึงจะเป็นชั้นเรียนที่โหดร้าย แต่ก็ทำให้เราเรียนรู้ได้เป็นอย่างดี.. (เมื่อคนเราอยู่ในภาวะเครียดจะกระตุ้นให้ระดับสมาธิสูงขึ้น...)

เว็บวาไรตี้ บันเทิง เกมส์สมัครบัตรเครดิต

  ตอนนี้พวกเราทั้งหมดเรียนมา 11 สัปดาห์แล้ว แม้กระทั่งเรื่อง ไวน์ ก็เป็นหนึ่งในหัวข้อที่ เราเรียน.. เช่น ไวน์ดีๆดูยังไง ดูว่ามันผลิตปีไหน มาจากที่ไหน... เราเรียนกระทั่ง การสั่งอาหารบนภัตราคารหรูระดับผู้นำประเทศ โดยมีเมนูจริงจากทั่วทุกมุมโลก.. และมารยาทบนโต๊ะอาหารของแต่ละชนชาติ....(บางคนอาจจะงง ชื่อพวก อาหารอิตาเลียนประหลาดๆ หรือการทำมารยาทผู้ดี.. ของไทยก็มีสอนที่ ม.เกษตร ชื่อวิชา art of living )

  ในห้องโถงตีปิงปองจะมีการเปิด โทรทัศน์ไว้ 24 ชม โดยเอาเกมส์โชว์ชื่อดังของอเมริกา แคนาดา อังกฤษ แม้แต่ละครน้ำเน่ายอดนิยม... มาเปิดเล่นตลอดเวลา ในหัวข้อที่จะคุยกันกับคนไม่รู้จักแรกๆมักจะเป็นเรื่องที่สนใจร่วมกัน ดังนั้นเราต้องเราความรู้เรื่องทั่วไปพวกนี้ให้เยอะ.. วัฒนธรรมบางอย่างเราก็ได้จากทีวีพวกนี้ด้วย เช่น 1 เหรียญของแคนาดาจะเรียกว่า ลูนี่(loonies) เรื่องพื้นๆพวกนี้ถ้าคุณไม่รู้เวลา เวลาคนอื่นเขาพูดกัน ความลับที่คุณปลอมเป็นคนแคนาดาก็แตกทันที!!. ( 1 เหรียญถ้าเป็นอเมริกาจะเรียกว่า “บัค” )

  เรื่องระบบรักษาความปลอดภัย (APAM) พวกเราต้องเรียนเกี่ยวกับ วิธีสะกดรอยเป้าหมาย การหาตำแหน่งที่ได้เปรียบ การติดตามใน “ที่เร็ว” เช่นสถานีรถไฟที่คนหนาแน่น คุณต้องตามอย่างประชั้นชิด หรือ “ที่ช้า”เช่นสวนสาธารณะ คุณสามารถลอบสังเกตไกลๆได้ และเทคนิคการคิดเรื่อง “เวลา และสถานที่” เช่น คุณตามคนๆไปจนพ้นมุมตึก แล้วเขาหายไปในเวลาสั้นๆ คุณสามารถคำนวณได้ว่า เวลาสั้นๆนั้นเขาหายไปไหน? ...หลบเข้าบ้าน,ซ่อนในมุม?     

  แน่นอนเมื่อเรียนเรื่องการสะกดรอยคนอื่นแล้ว ก็ต้องเรียนเรื่องการสังเกตการณ์เมื่อถูกสะกดรอย พวกเราถูกย้ายไปที่เรียนในตึกใหม่ที่โอ่โถ่ง พวกเราได้นั่งบนเบาะหรูเหมือนอยู่ในเครื่องบิน มีถาดเขี่ยบุหรี่ และที่วางแขน โต๊ะเล็คเชอร์แบบพับเก็บได้ หน้าห้องมีกระดานโพลีเมอร์ฉายภาพขนาดใหญ่ มันเป็นรูปแผนที่ของ เทลอาวีฟ ซึ่งวันนี้เราจะได้เรียนในเรื่อง “เส้นทางและกิจวัตรประจำวัน..” ซึ่งพวกเราต้องอธิบายเส้นทางของเราบนแผนที่.. การใช้แผนที่เป็นพื้นฐานของทุกๆปฏิบัติการ!!

  เสร็จแล้วพวกเราถูกปล่อยตัวลงไปในแต่ละจุด เพื่อเคลื่อนไหวตามเส้นทาง พวกเราต้องสังเกตว่า มีคนสะกดรอยหรือไม่? ถ้าถูกสะกดรอย ถูกสะกดรอยเวลาไหน นานเท่าไร คนสะกดรอยมีกี่คน ลักษณะเป็นยังไง ทำไมถึงคิดว่าถูกสะกดรอย.. แล้วก็เขียนลงไปในแผนที่ว่า ถูกติดตามตอนอยู่ในช่วงละแวกไหน.....

  ในการทดสอบนี้จะมีการเฉลยในวันรุ่งขึ้น.. เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ซีเรียส.. การที่เราบอกว่า “ถูกสะกดรอย”ระหว่างปฏิบัติภารกิจนั้นหมายถึง ทั้งภารกิจต้องล้ม หรือหยุดชะงัก พร้อมด้วยคำถามว่า ใครที่มาสะกดรอย พวกนั้นมีวัตถุประสงค์อะไร?....

 ในการฝึกหัดนี้ บริเวณที่ถูกกำหนดให้ปลอดภัยคือ เซพเฮาส์ ซึ่งเอาเป็นบ้านของนักเรียน ตรงเซพเฮาส์นี้จะหมายถึงเป็นจุดที่แน่ใจว่า คุณจะออกมาและเข้าไปได้โดยไม่มีการถูกสะกดรอยแน่นอน... ส่วนปลายทางของเราคือ สถานที่เรียน...

 เมื่อผมออกจากบ้านไปสถานที่เรียน ผมก็เดินไปตามเส้นทางปกติ ทำตัวธรรมชาติ.. คุณต้องหาจุดเป็นมุมเปิดที่ได้เปรียบ คือ คุณเห็นเส้นทางที่คุณเดินมาทั้งหมด โดยยากที่คุณอื่นจะเห็นคุณ... แต่คุณต้องมีเหตุผลที่จะอยู่ในที่ๆคุณอยู่ด้วย... หากคุณต้องเดินซิกแซก.. จากทางปกติ  คุณก็พอจะสังเกตได้ว่าใคร.. ใครแอบมองคุณอยู่บนตึกชั้น 3

  หากถูกสะกดรอยโดยทีม.. ผมจะเดินหลบเข้ามุมตรงตึกของ โรงแรม แล้วเดินหักออมาอย่างรวดเร็ว ผมตะเดินต่อเนื่องเป็นเส้นตรงนาน 5 นาที เพื่อกระชากให้พวกเขาออกมาจากมุมที่ซ่อนอยู่ แล้วผมจะซิกแซกหายเข้าไปในตึก เพื่อสังเกตคนที่ติดตามผม ตรงตำแหน่งมุมเปิดที่ได้เปรียบที่ผมวางแผนไว้...

  สิ่งนึงที่คุณไม่อยากทำที่สุดเมื่อถูกสะกดรอยก็คือ .. พวกที่สะกดรอยคุณตามหาคุณไม่เจอ!! ทำไมล่ะ? ถ้าทำแบบนั้นคุณจะแน่ใจได้ไงว่าคุณถูกสะกดรอยจริงๆ ถ้าผมถูกสะกดรอยสิ่งที่ผมทำคือ หยุดกิจกรรมทั้งหมดแล้ว เดินเข้าไปดูหนัง....(ถ้ายังตามเข้าไปอีกก็ชัวร์..ว่าโดนสะกดรอยแน่)

  พวกเราทุกคนจะมีหมวกเก็บไว้ในกระเป๋า เมื่อไรก็ตามที่ถูกสะกดรอย พวกเราจะใส่หมวกและโทรศัพท์ บอกว่าเราเป็นใคร และรายงานอาจารย์ว่า ถูกติดตาม.. . หลายครั้งที่เราวางแผนและอภิปรายกันในบ้านของนักเรียนคนอื่นๆ ความผิดพลาดของผมมีเพียงครั้งเดียวคือ ตอนนั้นมีนักเรียนคนนึง ก็อบปี้เส้นทางของผมไป แล้วเดินตามผม.. ผมสักเกตเห็นทีมสะกดรอยตามเขาอยู่.. เป็นเวลา 5 นาที ผมคิดว่าเขาสะกดรอยตามผม... แต่ไม่ใช่!!.... ... แต่..นักเรียนคนที่ถูกสะกดรอยดันไม่รู้ตัวซะนี่....  

  ตอนนี้นักเรียนถูกแบ่งเป็นกลุ่มเล็กๆประมาณ 3-4 คน ผมก็อยู่ในกลุ่มนั้น...  การเรียนนี้ทำให้พวกเรามีอาการวิตกจริตอ่อนๆ รู้สึกว่าตัวเองถูกโจมตีทั้งในห้องเรียน และนอกห้องเรียน..... ในตอนนี้จะมีอาจารย์สอนเรื่องการ “หลอกใช้” ซึ่งพวกเราต้องใช้วิชาที่เรียนนี้ ในการหลอกใช้อาจารย์คนที่สอนเรานั้นแหละ!!

   ถึงจุดนี้ อาจารย์เริ่มอธิบายเชื่อมโยงทั้งหมดที่เราเรียนมา... “ตอนนี้พวกคุณเรียนรู้วิธีปกป้องตัว วิธีหลอกใช้ชาวบ้าน ตอนนี้พวกคุณอยู่ในจุดที่ได้รับการรับรองแล้ว... ประวัติพวกคุณขาวสะอาด..  พวกคุณสามารถปฏิบัติภารกิจได้แล้ว.. แล้วก็อย่าลืมทุกครั้งที่ปฏิบัติภารกิจต้องเขียน NAKA ส่งด้วย...คุณเรียนรู้วิธีใช้ข้อมูลรอบตัวที่กระหน่ำสู่คุณให้เป็นประโยชน์ได้แล้ว...”

  ผมจำคำพูดสุดท้ายของ Mousa ได้... “ถึงจุดนี้... สหาย!!... ตอนนี้เปลือกไข่ของพวกท่านเริ่มกระเทาะออกแล้ว!!!”