โทมิเอะ (จุนจิ อิโต้)

อยากให้ได้อรรถรสในการอ่านกระทู้นี้

กรุณาปิดเสียงเพลงใดๆที่เปิดอยู่ก่อน

 

โทมิเอะ

- ผลงานเรื่อง "โทมิเอะ" (เรื่องราวของหญิงสาวพราวเสน่ห์ ที่แบ่งตัวได้หากถูกฆ่า) ได้เคยถูกนำไปสร้างเป็นภาพยนตร์ในชื่อ Tomie (1999), Tomie Replay (2000) และ Tomie : Re-birth (2001) ซึ่งใช้ชื่อไทยว่า "ผีหัวหลุด" ทั้งสามภาค  ส่วนผลงานเรื่อง "ก้นหอยมรณะ" (เรื่องราวของเมืองที่ตกอยู่ภายใต้คำสาปก้นหอย) ก็ได้ถูกนำไปสร้างเป็นภาพยนตร์เรื่อง Uzumaki (2000) เช่นกัน ปัจจุบันสามารถหาดูได้ตามร้านเช่าวีซีดีทั่วไป

 

 

 

 

 

โทมิเอะสามารถแตกตัวได้จากบาดแผลทุกๆ ที่ในร่างกายของเธอ เธอเป็นเด็กสาวที่มีความงามแบบประหลาด 

ที่มักเย้ายวนใจให้หนุ่มๆ หลงไหลและตามด้วยความรู้สึกอยากกำจัดเธอเสีย เมื่อกำจัดเธอแล้ว 

เธอก็จะแตกตัวออกมาเป็นโทมิเอะอีก และร่างแยกของเธอก็จะชิงดีชิงเด่นกันและกัน

 

 

เมล็ดแห่งความชั่วร้าย โทมิเอะ ถูกเพาะขึ้นในน้ำ 

และพวกเธอต่างก็เจริญเติบโตได้ดีด้วยเนื้อมนุษย์ทีถูกล่อลวงให้ไปฆ่าตัวตายเพื่อกินซากศพ

ชายชราที่อดใจฆ่าโทมิเอะไม่ได้

ถูกฆ่าตัดหัว แต่ก็จะมีหัวใหม่งอกออกมาจากที่เดิมได้ อาาาพลังชีวิตที่แกร่งกล้าของโทมิเอะ

"โทมิเอะ" เป็นการ์ตูนที่เขียนโดยอ.อิโต้ จุนจิผลงานดังๆของอาจารยในไทย

ก็มีเรื่องก้นหอยมรณะและปลามรณะนั้นแหละ

งานอาจารย์จะออกแนวหลอนเกินจินตนาการทั้งที่พื้นฐานของเรื่องก็มาจากชีวิตประจำวันนี่แหละ

 

"โทมิเอะ"เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับสาวสวยผู้มีนิสัยร้ายกาจผู้ชายคนไหนเห็นเธอเป็นต้องตกหลุมรักเธอ

อย่างบ้าคลั่งยอมทำทุกอย่างเพื่อเธอจนท้ายที่สุดด้วยความอยากครอบครอง

ทำให้เหล่าชายหนุ่มต้องลงมือฆ่าเธอและหั่นศพเป็นชิ้นๆทุกทีไป

 

เรื่องคงจบไปแค่นี้ถ้าโทมิเอะยอมตายไปดีๆ 

แต่ปัญหาคือทุกครั้งที่โทมิเอะถูกฆ่าหั่นศพเป็นชิ้นๆ ชิ้นส่วนเหล่านั้นจะฟื้นขึ้นมาเป็นโทมิเอะคนใหม่

หั่นเป็น 10 ชิ้นก็กลายเป็นโทมิเอะ 10 คน สร้างความปั่นป่วนกับโลกต่อไป....

 และหากคุณไปตกปลาแล้วเกิดตกได้โทมิเอะขึ้นมา....

 หรือดำน้ำแล้วเจอโทมิเอะนับ 10 กำลังรุมกินศพอยู่....

 

กอดฉันสิจ๊ะรูปหล่อ..!!”

         โทมิเอะมักจะพูดเช่นนี้กับผู้ชายหล่อๆที่เธอพบเจอ

        โทมิเอะคือเด็กสาวผมยาว ผิวขาวน่ารัก ใต้ดวงตามีไฝเม็ดเล็กประดับอยู่ สิ่งนั้นคือเสน่ห์ที่ร้ายกาจของเธอในความคิดของเรา

        โทมิเอะนั้นเต็มไปด้วยปริศนาที่น่าหวาดกลัว ผู้ชายทุกคนที่ได้พบเธอเป็นต้องอยากฆ่าเธอขึ้นมาซะทุกคน ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม แม้แต่เด็กเล็กๆหรือคนแก่ใกล้ตายก็ยังอยากที่จะฆ่าเธอทั้งสิ้น ฉากหนึ่งที่เราเห็นแล้วถึงกับอึ้งคือโทมิเอะถูกผู้ชายกว่าครึ่งร้อยกรูเข้ามาฆ่าเธอ ผู้หญิงคนเดียวถูกผู้ชายมากมายกดทับ พลางกระหน่ำแทงมีดลงไปบนจุดที่คิดว่าเป็นร่างของโทมิเอะ

ทะเลเลือดที่เกิดขึ้นจากการแทงผิดคนกระเด็นไปทั่ว คิดดูละกันว่ามันบ้าขนาดไหน

         แต่สิ่งที่เป็นข้อกังขามากที่สุดของโทมิเอะก็คือ ร่างกายของเธอ

หากแยกส่วนเธอออกเป็นชิ้นๆ ชิ้นส่วนนั้นก็จะงอกออกกลายเป็นโทมิเอะตามจำนวนชิ้น

หากสับเธอเป็นเนื้อบด กองเนื้อนั้นจะมากขึ้น และลองเอาไปเคี่ยวเป็นเหล้าสิ

รสชาติและกลิ่นของมันสุดยอดถึงขนาดทำให้คุณเห็นภาพหลอนเลยทีเดียว

หากตัดหัวของเธอทิ้ง ร่างของเธอก็ยังสามารถเดินไปไหนต่อไหนได้แม้จะไม่มีหัว

ส่วนหัวที่ถูกตัดทิ้งก็จะงอกออกมาเป็นตัวเธออีก(แถมระหว่างนั้นเธอจะปากร้ายกับคุณไม่หยุดด้วย)

และร่างที่ถูกตัดหัวทิ้งไปแล้ว เนื้อตรงส่วนคอก็จะค่อยๆงอกหัวออกมาใหม่

ถ้าฉีดเลือดของเธอใส่ในร่างทารก ตั้งแต่วินาทีนั้นทารกจะเติบโตขึ้นมาเป็นโทมิเอะทั้งรูปร่าง หน้าตา และนิสัยใจคอ

นำผมของโทมิเอะไปปลูกบนหัว ผมเก่าของคุณจะหลุดร่วงและผมยาวสวยของโทมิเอะจะงอกขึ้นมาแทนที่ เพียงแต่หลังจากนั้นคุณจะได้เห็นภาพหลอนของโทมิเอะ เพราะเส้นผมชอนไชเข้าไปในสมองคุณ และสุดท้ายมันก็จะแทงทะลุออกมาด้านนอก ปกคลุมร่างกายคุณจนทั่วในที่สุด

       โทมิเอะนั้นใช่คนจริงๆหรือ หรือว่าเธอเป็นแม่มดผู้มีร่างเป็นอมตะก็ไม่มีใครทราบแน่ชัด

แม้แต่ตัวเธอเองก็ยังไม่รู้ แต่โทมิเอะก็มิได้ทุกข์ร้อนแต่ใดๆ เธอยังคงดำเนินชีวิตของเธอต่อไปด้วยการใช้ผู้ชายเป็นทาส ถึงแม้ว่าซักวันพวกเขาจะอยากฆ่าเธอก็ตาม โทมิเอะบงการชีวิตของชายทุกคนที่เข้าใกล้ให้เป็นไปตามที่เธอต้องการ ให้เขาคนนั้นคอยเทคแคร์ เลี้ยงอาหาร ทำงาน ซื้อข้าวของเครื่องใช้ให้ หรือแม้แต่ไปฆ่าคนทีเธอเกลียด

 

เพราะโทมิเอะสามารถแบ่งร่างได้ จึงมีอยู่หลายครั้งที่โทมิเอะแต่ละตัวไม่พอใจที่มีตัวเธอมากกว่าหนึ่ง โทมิเอะยอมไม่ได้ที่จะให้มีคนที่สวยกว่าเธอ ถึงแม้ว่าคนๆนั้นจะเป็นเธอเองก็ตาม ด้วยเหตุนี้โทมิเอะแต่ละตัวจึงมักจะฆ่ากันเองเสมอ

เพื่อให้เหลือตัวเองเพียงคนเดียวเท่านั้น(ฟังแล้วงงพิลึก โทมิเอะ)ฆ่าโทมิเอะ)

 

 นิสัยของโทมิเอะนั้นราวกับถอดแบบนางร้ายในละครมาเลยทีเดียว ทั้งความหยิ่งจองหอง ปากร้าย ถือดี เอาแต่ใจ ชอบดูถูก เจ้าคิดเจ้าแค้น ห่วงแต่ตัวเอง เธอชอบคนที่หน้าตาหล่อเหลา และชอบที่จะใช้ชีวิตอย่างหรูหราและฟุ่มเฟือย ถึงแม้ว่าโทมิเอะจะเหลือเพียงส่วนหัว แต่เธอก็ยังเรียกร้องที่จะเอาเสื้อผ้าเครื่องประดับและกินอาหารหรูๆอีกอยู่ดี
                                               
        โทมิเอะนั้นไม่ชอบถ่ายรูป รูปถ่ายของเธอทุกรูปจะมีร่างๆนึงซ้อนทับอยู่ ใบหน้าที่ซ้อนทับอยู่นั้นเหมือนเธอทุกกระเบียดนิ้ว แต่ใบหน้านั้นดูคล้ายกับภูตผีปีศาจเสียมากกว่า ฉะนั้นคุณไม่ควรที่จะถ่ายรูปเธอ ไม่งั้นเธออาจหัวเสียมากก็ได้ และถ้าคุณคิดจะวาดรูปเธอละก็คุณคงต้องมีความสามารถอย่างมาก จึงจะสามารถวาดความงามอันล้นเหลือของโทมิเอะลงบนผืนผ้าใบหมด(เธอว่าหยั่งงั้น)

         โทมิเอะคือผู้หญิงที่เต็มไปด้วยปริศนา ความแปลกประหลาดและเหนือธรรมชาติของเธอ โทมิเอะสามารถฟื้นคืนชีพได้ทุกเมื่อและทุกที่ เธอเกิดใหม่ได้ทั้งใต้ผืนดิน ในถ้ำ ใต้น้ำตก กลางหิมะ หรือแม้แต่ในพรมก็ตาม คุณสมบัติของร่างกายที่ผิดมนุษย์ เสน่ห์ที่ดึงดูดให้ผู้ชายเข้ามาใกล้และกระตุ้นให้ฆ่าเธอ ทุกอย่างที่เกี่ยวกับตัวเธอล้วนเป็นเรื่องพิศวงเราไม่สามารถเข้าใจ ทุกคนที่ได้พบเจอโทมิเอะ(แล้วยังมีชีวิตรอดอยู่)ต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า...

“โทมิเอะ...เธอเป็นตัวอะไรกันแน่??”

                อีกเรื่องที่น่าพูดถึงก็คือ ขอบเขตของการสร้างเรื่องราวของ อ. แกค่อนข้างจะชอบวางโครงเรื่องเอาไว้ในแนวใหญ่ การดำเนินเรื่องมักจะเริ่มจากเหตุการณ์ประหลาดที่เกิดขึ้นมาในสเกลใหญ่ อย่างที่เห็นได้ชัดก็เรื่องปลามรณะ ที่อยู่ดีๆ ปลาในทะเลก็มีขาแปลกประหลาดวิ่งขึ้นมาไล่งับคนบนบก, ปรากฏการณ์อาถรรพ์ก้นหอยที่เปลี่ยนมนุษย์ให้กลายเป็นหอยทากไปทั้งเมือง, ปรากฏการณ์ประหลาดที่อยู่ดีๆ ก็มีลูกโป่งหัวมนุษย์มาไล่ล่าแขวนคอคนทั่วประเทศ หรือดาวนรกที่กลืนกินดาวดวงอื่นๆในจักรวาล ฯลฯ  จะเห็นได้ว่าแต่ละเรื่องราวของ อ. นั้นมักจะชอบสร้างเรื่องราวที่เกิดขึ้นในวงกว้างเสมอๆ ซึ่งแน่นอนว่าหากคนวาด "มือไม่ถึง" ที่จะเล่นเรื่องที่มีเสกลใหญ่แบบนี้ ย่อมไม่เป็นผลดีต่อตัวงานแน่นอน (ยังไม่นับรวมถึงการสร้างความสยอง ซึ่งยากกว่าเป็นสองเท่า) แต่ อ. จุนจิ แกก็สามารถสร้างมันขึ้นมาได้ เป็น Junji Ito's World อย่างงดงาม

 

                สำหรับตัวผมแล้วโลกของจุนจิ อิโตะ ช่างเป็นอะไรที่สร้างความเพลินเพลินแบบน่าสะพรึงได้อย่างไม่น่าเชื่อ ด้วยความหลากหลายทางความคิดสร้างสรรค์ที่มีรสชาติผิดแปลก แต่ก็สดใหม่ต่างกับการ์ตูนหรือหนังสยองขวัญในปัจจุบันที่มีลักษณะเหมือนๆกันจนเรียกได้ว่าซ้ำซาก (Stereotype) ซึ่งผลงานของ อ.จุนจิ อิโตะ เองก็ได้แสดงให้เห็นถึงมิติอีกด้านหนึ่งของความสยองขวัญได้เป็นอย่างดี และเป็นผลงานที่น่าสนใจจนน่าหยิบเอามาทำเป็นภาพยนตร์

 

ข้อมูลเสริม

- แม้ว่างานบางเรื่องนั้นถึงภาพจะชวนอ้วก แต่ก็อดฮาไปกับความคิดหลุดโลกของ อ. แกไม่ได้ 

ทำให้บางเรื่องไม่น่าสยองเท่าไหร่ ออกแนวตลกร้ายมากกว่า

- ตัวละครส่วนใหญ่ในโลกของจุนจิ อิโตะ มักจะเป็นตัวละครที่ "จิตแข็ง" สามารถเผชิญหน้าความแปลกประหลาดได้อย่างไม่ค่อยสะทกสะท้าน (ซึ่งถ้าเป็นเราไปอยู่ในสถานการณ์นั้นคงกัดลิ้นตายไปนานแล้ว)

 

 

 

 

 

และทุกคนที่โพสรูปให้ผมดูดมาจากสองกระทู้นี้ครับ