ชาวเขมรฮึกเหิม! ขออาสารบไทย แต่โดนเพื่อนลั่น "ฝึกก่อนเถอะมึง เดี๋ยวได้เป็นปุ๋ยฟรี!" #สนามรบไม่ใช่ติ๊กต๊อก

2 กรกฎาคม 2568 (09:26)โพสท์โดย coffeeman

สวัสดีครับ วันนี้ผมมีคลิปมาเล่าให้เพื่อน ๆ ฟังกันครับ
ต้องบอกเลยว่าเรื่องนี้มันทั้งขำ ทั้งเครียด ทั้งเพลียใจในเวลาเดียวกันเลยทีเดียวครับ! เพราะล่าสุดในโซเชียลของฝั่งกัมพูชากำลังมีประเด็นร้อนแรง ที่ทำเอาทั้งเพื่อนร่วมชาติ ทั้งชาวเน็ตต่างชาติต้องยกมือกุมขมับ

เมื่อมี “ชาวเขมรจำนวนหนึ่ง” โพสต์กันแบบฮึกเหิมว่า
“จะอาสาสู้รบกับไทย!”

คือแค่อ่านก็รู้แล้วว่า “อารมณ์มาเต็ม”
แต่ความจริงนี่ “ประสบการณ์ = ศูนย์”
บางคนยังเข็นผักอยู่ บางคนเป็นดาวติ๊กต็อกอยู่ดี ๆ ก็จะอาสารบซะแล้ว!?

จุดเริ่มต้นของความ “อินจัด”

ช่วงนี้ฝั่งกัมพูชาเกิดกระแสความไม่พอใจในโลกออนไลน์เรื่องความขัดแย้งชายแดนกับไทย
ก็เลยทำให้ชาวเน็ตเขมรหลายคนออกมาโพสต์กันแบบ “ใจพุ่ง”
ประมาณว่า “ชาติคือสิ่งสำคัญ จะตายก็ยอม ขอแค่ได้รบ!”

เช่น…

“ถ้าประเทศเรียก ฉันจะไปแนวหน้า!”
“ถึงจะไม่มีดาวบนบ่า แต่ฉันมีหัวใจเพื่อแผ่นดิน!”
“ฉันขอสละชีวิตเพื่อชาติ ถึงจะตุยก็ยอมตุยเพื่อกัมพูชา!”

โอ้โห อ่านแล้วคือสงสัยเลยว่า
จะไปแนวหน้าหรือไปประกวดสุนทรพจน์!

ดราม่าจุดใหญ่: มีใจอย่างเดียวไม่พอ!

แต่ใช่ว่าชาวเขมรทุกคนจะ “อินจัด” กันหมดนะครับ
เพราะมีคนอีกฝั่งที่ยัง “มีสติ” อยู่เต็มเปี่ยม
ถึงขั้นต้องออกมา “เบรกเพื่อนร่วมชาติ” ว่า...

“ฝึกเป็นทหารก่อนมั้ยพวก? จะได้ไม่ไปเป็นภาระหรือกลายเป็นปุ๋ยกลางสนามรบ!”

บอกเลยว่ามุมนี้แหละครับที่ชาวเน็ตกัมพูชาเองยังต้องถกกันในบ้าน
เพราะคนที่โพสต์ว่าพร้อมรบ บางคนยังไม่รู้วิธีถือปืนเลยด้วยซ้ำ!
บางคนเล่นติ๊กต็อกอยู่ดี ๆ วันหนึ่งบอกขออาสารบ!

คอมเมนต์ฝั่ง “มีสติ” พูดไว้ดีมาก

ขอหยิบตัวอย่างคำเตือนจากชาวเขมรที่ “คิดก่อนโพสต์” มาฝากครับ...

“สนามรบไม่ใช่ทำนา ถ้าคุณไม่เคยฝึก ถือปืนไม่เป็น อย่าออกไปรบเลยดีกว่า”
“จะยิงเมื่อไหร่ ยิงยังไง มันไม่ได้อยู่ที่คุณเห็นศัตรูนะ แต่มันอยู่ที่ ‘คำสั่ง’”
“ยังไม่รู้จักวิธีถอดเซฟปืนเลย จะสู้ยังไง?”
“ถ้าอยากช่วยชาติจริง ๆ หาเสบียง ส่งอาหารให้ทหารยังจะมีประโยชน์กว่า”

เป็นคำพูดที่เจ็บแต่จริงมาก ๆ เลยครับ!

ดราม่าพุ่งต่อเมื่อบางคนโพสต์เพ้อไปไกล!

มีบางคอมเมนต์ในฝั่งเขมรที่พูดแบบ “เข้าใจผิด” หรือ “อินเกินเหตุ” เช่น…

“สยามรุกรานสุวรรณภูมิของเรา!”
“เราคือเลือดเขมรแท้! ถึงตุยก็ยอมตุย!”
“ถึงไม่มีประสบการณ์ ฉันก็พร้อมไปแนวหน้า!”

คือพูดแบบนี้ในโซเชียลได้นะครับ แต่ในสนามรบนี่ไม่มีคำว่า “ลองดู”
มีแต่คำว่า “โดนยิงก่อน” ครับ!

บางคนถึงกับ “ไม่เชื่อข่าวของรัฐบาลตัวเอง”

ที่น่าสนใจคือ มีชาวเขมรบางคนที่เริ่มตาสว่าง ออกมาตั้งคำถามว่า...

“ทำไมทหารของเราต้องสร้างบังเกอร์ล้ำเขตแดนไทย?”
“รัฐบาลเราทำอะไรก่อน แล้วปิดข่าว?”
“ฝั่งไทยเขายังไม่อยากให้มีเรื่องเลย เราไปหาเรื่องก่อนเองเปล่า?”

ต้องยอมรับเลยครับว่า บางคนเริ่มคิดเองได้ ไม่เชื่อแบบหลับหูหลับตาแล้ว
ซึ่งนั่นคือสัญญาณที่ดีนะครับ เพราะสงครามไม่เคยให้คำตอบที่ดีใด ๆ แก่ประชาชนเลย

สรุปแบบไทยบ้าน ๆ

สนามรบไม่ใช่ติ๊กต็อก – จะอาสารบมันเท่ในคำพูดครับ แต่ของจริงมันโหด และไม่มีโอกาสแก้ตัว
อยากช่วยชาติ? ทำได้หลายทาง – ส่งเสบียง บริจาคโลหิต ช่วยงานสนับสนุนก็มีค่ายิ่งกว่าไปตายฟรี
ชาวเขมรบางคนเริ่มเห็นภาพ – ว่าปัญหาหลายอย่างไม่ได้เริ่มที่ไทย แต่เริ่มจาก “การตัดสินใจที่ผิดพลาดของผู้นำตัวเอง”
ใจมีได้ แต่อย่าหลอกตัวเองว่าเก่งโดยไม่ฝึก – เพราะสนามรบไม่รับ “ความกล้าแบบยังไม่ทันซ้อม”