สาวเกาหลีหลุดทริปจากลาวข้ามมาไทย นั่งรถ 10 ชั่วโมง โดนยุ่งกัด-ได้นอนข้างหนุ่มแปลกหน้า แต่จบด้วย “ก๋วยเตี๋ยว 2 ชามที่เชียงราย” โคตรฟิน

สวัสดีครับ วันนี้ผมมีคลิปมาเล่าให้เพื่อน ๆ ฟัง
เป็นเรื่องของสาวเกาหลีคนหนึ่งชื่อ “จูย่า” ที่ทำคอนเทนต์เดินทางแบ็คแพ็คจากลาวข้ามชายแดนเข้ามาเที่ยวไทย
แต่บอกเลยครับว่า ทริปนี้ของเธอไม่ได้มาเล่น ๆ
เพราะตั้งแต่ก้าวออกจากที่พักที่ลาว จนถึงมื้อก๋วยเตี๋ยวที่เชียงราย เธอเจอทุกอารมณ์ในชีวิต
ทั้งตลก เครียด เหนื่อย มึน ซึ้ง และหิว!

เริ่มทริปที่ลาว: ขึ้นสองแถว-นั่งรอรถกลางยุ่ง-หัวเราะคนเดียวในสถานี

จูย่าเริ่มต้นวันเดินทางจากที่พักในเมืองหนึ่งของลาว โดยตั้งใจจะไป “ห้วยสาย” เพื่อข้ามแดนมาฝั่งไทย
เธอจองรถล่วงหน้าเรียบร้อย ระยะทางแค่ 35 กม. ฟังดูง่ายใช่ไหมครับ?

แต่พอถึงสถานีเปลี่ยนรถ…ทุกอย่างก็เปลี่ยน
ที่นั่งไม่มี คนเยอะ ร้านกาแฟไม่มี Wi-Fi เงียบสนิท
จูย่านั่งหัวเราะคนเดียวเพราะเปิดดูคลิปตลกใน YouTube
ท่ามกลางความเงียบของสถานีในหมู่บ้านชนบทลาว
คือภาพมันได้ฟีลหนังอินดี้มาก ๆ

“ถูกยุ่งกัด-ได้นอนข้างชายแปลกหน้า” ตั๋วรถที่จองไว้กับความจริงที่เจอ

พอฟ้ามืด ยุงก็มา ยุงลาวนี่ไม่ธรรมดา จูย่าบ่นเลยว่า “ฉันจะโดนยุงกินตายก่อนรถมามั้ย?”
สุดท้ายรถบัสมาถึง เธอได้ที่นั่ง...แบบชิดติดกับหนุ่มแปลกหน้า!

ไม่พอ รถแน่นจนต้องอัดคนขึ้นมาเต็มคัน
ชาวบ้านบางคนต้องนั่งกับพื้นรถ 10 ชั่วโมงเต็ม
ส่วนเธอเองก็ต้องนอนหลับข้างชายแปลกหน้าแบบจำยอม

เธอเล่าว่า “นี่คือหนึ่งในประสบการณ์บนรถบัสที่โหดสุดในอาเซียนเลย”
แต่ก็ยังยิ้มได้ เพราะ “ฉันหลับง่าย เลยรอด!” 

ข้ามแดนแบบง่าย ๆ เข้าไทยสำเร็จ! สู่การเดินทางสุดน่ารักในเชียงราย

จูย่าผ่านด่านตรวจคนเข้าเมืองไทยแบบสบาย ๆ ไม่ต้องกรอกเอกสารเยอะ
แค่ตอบคำถามว่าจะอยู่กี่วัน เธอบอก “3 อาทิตย์” ก็ผ่านฉลุยเลยครับ

จากนั้นก็ขึ้นรถต่อในราคาเบา ๆ 60 บาท และเลือกไม่ไปเชียงของ แต่ไป “เชียงราย”
รถพาเธอมาส่งกลางทาง แล้วต้องเปลี่ยนขึ้นรถอีกคัน
รวมราคาทั้งหมดประมาณ 90 บาท ซึ่งเธอบอกว่า “คุ้มมาก!”

ไฮไลต์คือรถคันใหม่ที่เธอบอกว่า

“เหมือนรถโรงเรียนเวทมนตร์จากหนังสือที่เคยอ่านเลย”
ดูเป็นรถบ้าน ๆ แต่น่ารัก มีเสน่ห์เฉพาะตัว

ถึงเชียงรายแล้ว! ลุยตลาด เสื้อผ้าลายดอก-ซ้อยข้อมือสุดคิวท์

ตอนเย็นเธอออกมาเดินตลาดนัดใกล้ที่พัก
เจอเสื้อลายดอกถูกใจ ต่อแม่ค้าจาก 220 เหลือ 200 บาท
เพื่อใส่ไปวัดร่องขุ่นในวันรุ่งขึ้น
แล้วยังได้ซ้อยข้อมืออีกเส้นในราคา 220 บาทจาก 300 ด้วยสกิลการต่อขั้นเทพ

เธอบอกว่า “เบื่อเสื้อผ้าเดิม ๆ แล้ว ขอเปลี่ยนลุคหน่อย”
เรียกว่าแต่งตัวจัดเต็ม เพื่อพรุ่งนี้ที่ตั้งใจไว้ว่าจะไปวัดดังของเชียงรายให้ได้

อาหารไทยคือที่สุด! ก๋วยเตี๋ยว 2 ชาม 100 บาทกินแล้วน้ำตาจะไหล

จูย่าชอบร้านอาหารเล็ก ๆ แถวโรงแรม
เมื่อวานสั่งก๋วยเตี๋ยวหมู 2 ชาม 100 บาท วันนี้ก็เลยขอจัดอีก
คราวนี้สั่ง “ข้าวหน้าบาร์บีคิว” กับ “บะหมี่ลูกชิ้นปลา” อย่างละ 50 บาท

เธอบรรยายว่า

“แตงกวาและต้นหอมที่เสิร์ฟมาด้วย ทำให้รู้สึกเหมือนกินจี่หัวชายเท้า” (อันนี้น่าจะเปรียบเทียบตามรสสัมผัสที่เธอรู้สึก)

ซุปกลมกล่อม ลูกชิ้นปลาเหนียวนุ่มเหมือนทำสด ๆ ไม่ใช่ของสำเร็จรูป
เธอบอกว่า

“ร้านนี้ไม่มีมิชลิน แต่ใจฉันให้ 5 ดาว!”

วัดร่องขุ่น สวยแบบสตั๊น! เดินผ่าน ‘นรก’ เพื่อเข้าสู่ ‘สวรรค์’

หลังจากอิ่มแล้ว เธอเดินทางไปวัดร่องขุ่นด้วยชุดลายดอกที่ซื้อไว้
ค่าเข้าชม 100 บาท
ที่นี่มีกฎว่าผู้หญิงห้ามใส่แขนกุด จูย่าจึงสวมเสื้อคลุมเรียบร้อย

เธอพูดด้วยน้ำเสียงทึ่งว่า

“มันสวยมาก...ขาว บริสุทธิ์ ดูเหมือนอยู่ในฝัน”
วัดนี้สร้างขึ้นในยุค 1990 โดยศิลปินชื่อดังของไทย
และยังมีแนวคิดว่า “การเดินผ่านนรกเพื่อไปสู่สวรรค์”

จูย่าเล่าว่า เธอรู้จักเชียงรายเพราะเคยเห็นภาพวัดร่องขุ่นในอินเทอร์เน็ต
และนี่คือเหตุผลหลักที่ทำให้เธอตัดสินใจมาเที่ยวเมืองนี้

สรุปทริปแบบบ้าน ๆ แต่โคตรประทับใจ

จากลาวผ่านยุ่ง ผ่านรถบัสสุดโหด
หลับข้างชายแปลกหน้า
มาถึงไทย เดินตลาด ต่อราคา
กินก๋วยเตี๋ยวอร่อย ๆ แล้วไปวัดร่องขุ่นสุดอลัง

ทุกอย่างดูธรรมดา
แต่เมื่ออยู่ในมุมมองของนักเดินทาง
มันกลายเป็น “ความทรงจำ” ที่น่ารักสุด ๆ

แล้วเพื่อน ๆ ล่ะ เคยมีประสบการณ์ทริปต่างแดนแบบนี้ไหม

ที่ต้องอดทนจนหัวเราะออกมาได้ในท้ายที่สุด หรือร้านข้างทางที่อร่อยกว่าร้านแพง ๆ จนอยากร้องไห้?

มาคุยกันครับ ใครมีเรื่องเล่าแนวนี้ มาแชร์เลย!
เพราะบางที...“ประสบการณ์แบบไม่ได้ตั้งใจ”
อาจเป็นสิ่งที่เราจำได้มากที่สุดในชีวิตเลยก็ได้นะครับ