สุดหลอนผีเตียงไม้โบราณ

สุดหลอนผีเตียงไม้โบราณ

ในเมืองเล็กๆ ที่ตั้งอยู่ริมแม่น้ำ มีบ้านหลังหนึ่งที่เก่าแก่และทรุดโทรม เป็นบ้านไม้สองชั้นที่ถูกทิ้งร้างมาหลายปี ไม่มีใครกล้าก้าวเข้าไปในบ้านหลังนั้น แม้แต่ชาวบ้านที่อยู่ใกล้เคียงก็ยังหลีกเลี่ยง และต่างพูดถึงบ้านหลังนั้นในเสียงกระซิบว่าเป็นที่สิงสู่ของ "ผีเตียงไม้โบราณ"

ตำนานเล่าว่าเมื่อหลายสิบปีที่แล้ว บ้านหลังนี้เคยเป็นที่อยู่อาศัยของครอบครัวหนึ่ง พ่อแม่ลูกสามคน ซึ่งในคืนหนึ่งพวกเขาหายไปอย่างลึกลับ ไม่มีร่องรอย ไม่มีการต่อสู้หรือการทำลายใดๆ ทุกคนในหมู่บ้านพยายามหาคำตอบ แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นจนกระทั่งวันหนึ่งมีผู้พบเตียงไม้โบราณที่ถูกทิ้งไว้ในห้องนอนของบ้านหลังนั้น

เตียงไม้โบราณนั้นมีลักษณะเด่นที่ไม่เหมือนเตียงทั่วไป ขาเตียงถูกแกะสลักอย่างประณีตในลวดลายของดอกไม้และรูปทรงต่างๆ แต่สิ่งที่น่าขนลุกคือ ทุกครั้งที่มีคนเข้าไปใกล้เตียงนั้น จะได้ยินเสียงกระซิบเบาๆ เหมือนเสียงผู้หญิงร้องขอความช่วยเหลือ เสียงนั้นดังแว่วมาจากใต้เตียงหรือในเงามืดรอบๆ ตัว

เรื่องราวนี้ถูกเล่าขานกันมาในหมู่บ้านจนกระทั่งถึงหูของ "มะลิ" สาวนักเรียนที่เพิ่งย้ายเข้ามาเรียนในเมืองนี้ เธอได้ยินเรื่องผีเตียงไม้โบราณจากเพื่อนๆ ในโรงเรียนและรู้สึกท้าทายอยากจะพิสูจน์ความจริง ด้วยความอยากรู้อยากเห็น มะลิจึงตัดสินใจที่จะไปเยี่ยมชมบ้านหลังนั้นในคืนเดือนดับ

คืนนั้น มะลิเดินไปถึงบ้านหลังเก่าๆ เมื่อมาถึงเธอรู้สึกได้ถึงอากาศเย็นยะเยือกและความเงียบสงัดของสถานที่ที่ดูเหมือนจะถูกทิ้งร้างมานาน แม้จะเป็นกลางคืน แต่ในใจของมะลิกลับรู้สึกกระวนกระวายราวกับมีบางสิ่งคอยเฝ้ามองอยู่ตลอดเวลา

มะลิเดินเข้าไปในบ้านผ่านประตูไม้ที่เกือบจะพังทลาย เสียงไม้กระดานขยับตัวตามแรงก้าวของเธอทำให้บรรยากาศยิ่งน่ากลัวขึ้น เมื่อเธอเข้าไปในห้องนอนเก่าที่ถูกทิ้งร้าง เตียงไม้โบราณก็ปรากฏอยู่ในกลางห้อง

เตียงนั้นดูเหมือนยังคงถูกเก็บรักษาไว้อย่างดี แม้ว่าจะถูกทิ้งร้างมาเนิ่นนาน แต่ไม้อย่างแข็งแรงและลวดลายที่แกะสลักไว้ยังคงคมชัด ในขณะที่มะลิยืนมองเตียงนั้น เสียงกระซิบเบาๆ ก็ดังขึ้นจากใต้เตียง ราวกับมีใครบางคนพูดขึ้นมาในความมืด

“ช่วย... ช่วยข้า...”

มะลิสะดุ้งเฮือกและรีบหันไปมอง แต่ห้องนั้นกลับว่างเปล่า ทุกสิ่งดูเหมือนจะปกติ แต่แล้วเธอก็เห็นแสงสลัวๆ จากห้องมุมหนึ่งของบ้าน เป็นภาพของหญิงสาวในชุดขาวยืนอยู่ตรงนั้น เธอผมยาวสยายยืนนิ่งไม่มีการเคลื่อนไหว ราวกับเป็นภาพหลอนที่เกิดขึ้นจากความทรงจำ

มะลิไม่สามารถขยับตัวได้ เธอรู้สึกถึงอาการหายใจไม่ออก ร่างกายของเธอเหมือนถูกอะไรบางอย่างดึงดูดไปยังเตียงไม้โบราณอย่างไม่อาจต่อต้านได้

ในทันใดนั้น เสียงกระซิบก็ดังขึ้นอีกครั้ง “ข้า... ต้องการความช่วยเหลือ…”

มะลิยืนมองด้วยความตกใจและความหวาดกลัว ผ้าห่มเก่าๆ ที่อยู่บนเตียงเริ่มกระตุกเหมือนมีอะไรบางอย่างเคลื่อนไหวอยู่ข้างใน ภาพของหญิงสาวในชุดขาวค่อยๆ หายไปพร้อมกับเสียงกระซิบที่แผ่วเบาลง จนในที่สุดห้องนั้นก็ดับสนิทเงียบ

มะลิรีบวิ่งออกจากบ้านทันที ราวกับว่าร่างกายของเธอไม่สามารถทนต่อการอยู่ในสถานที่นั้นได้อีกต่อไป เมื่อเธอออกมาได้ไกลจากบ้าน เธอก็หันกลับไปมอง ที่บ้านนั้นกลับเงียบสงัดและมืดมิดเหมือนเดิม

หลังจากคืนนั้น มะลิไม่เคยกลับไปที่บ้านหลังนั้นอีก เธอไม่เคยเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟัง แต่ลึกๆ ในใจเธอรู้ดีว่า “ผีเตียงไม้โบราณ” ไม่ได้เป็นแค่ตำนานหรือเรื่องเล่าของชาวบ้าน แต่เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจริง และยังคงอยู่ในบ้านนั้น ตลอดไป...

หลายปีต่อมา บ้านหลังนั้นถูกทิ้งร้างจนผุพังจนไม่เหลือเค้าโครงเดิม แต่ในบางคืนที่มืดมิด เสียงกระซิบจากเตียงไม้โบราณยังคงดังมาในอากาศ ราวกับการร้องขอความช่วยเหลือที่ยังไม่เคยได้รับการแก้ไข...