การประหารที่สัตหีบโดยทหารเรือ

หลังจากเสร็จพิธีทางศาสนา เจ้าหน้าที่ตำรวจจำนวน 3 นาย ได้เข้ามาคุมตัวนายสมศักดิ์ออกจากกระโจมที่ใช้ทำพิธี พาเดินไปสู่หลักประหารซึ่งอยู่บริเวณเชิงเขาตะแบก ท่านกลางสายตาประชาชนที่แห่กันมาดูจำนวนมากนับหมื่นคน นายสมศักดิ์ได้ร้องขอบุหรี่สายฝนจากตำรวจมาสูบเป็นมวนสุดท้าย พร้อมกับกล่าวกับตำรวจในลักษณะว่าไม่กลัวที่จะถูกยิงเป้า “แค่นี้เอง ผมไม่รู้สึกอะไรหรอกครับ” ขณะโดนคุมตัวเดินผ่านฝูงชนที่มามุงดู นายสมศักดิ์ได้ยกมือโบกเหมือนประกาศอำลาทุกคนด้วยสีหน้าเรียบเฉยไม่หวาดหวั่น มีเพียงแววตาเท่านั้นที่ดูออกว่ากำลังเศร้า

เมื่อมาถึงหลักประหาร เจ้าหน้าที่ได้นำตัวนายสมศักดิ์ไปมัดกับหลักไม้กางเขน โดยหันหน้าเข้าหาหลักมีภูเขากั้นอยู่ข้างหน้า ส่วนด้านหลังมีผ้าขาวกั้นเป็นกล่อง มีรูเจาะไว้ตรงกลางผ้าขาวเป็นวงกลม พล.ต.ต.จำรูญ ดิสมาน กรรมการ เป็นผู้เข้าไปอ่านคำสั่งคณะปฏิวัติให้นายสมศักดิ์ทราบ

สารวัตรทหารเรือผู้ทำหน้าที่เพชฌฆาตจำนวน 5 นาย ได้มายืนเรียงแถวหน้ากระดานหันหน้าเข้าหาหลักประหาร ห่างประมาณ 10 เมตร สารวัตรทหารทั้งหมดยกปืนขึ้นลำลูกเลื่อนส่งกระสุนเข้ารังเพลิง แล้วเล็งไปที่รูวงกลมกลางกล่องผ้าขาวข้างหน้าพวกเขา ซึ่งปืนทุกกระบอกได้บรรจุกระสุนไว้กระบอกละ 6 ลูกพล.ร.ต.สมทร สหนาวิน ประธานคณะกรรมการประหารเป็นผู้ออกคำสั่ง ท่านกลางความเงียบสนิทของฝูงชนที่คอยจับตาดูการยิงเป้าอย่างระทึก “ยิง”

สิ้นเสียงสั่งยิงดังขึ้นพร้อมกับเสียงปืนที่ดังรัวขึ้นพร้อมกันทั้ง 5 กระบอก กระสุนปืนทั้ง 30 นัดวิ่งตรงเข้าสู่เป้าหมายภายในกล่องผ้าขาวอย่างรวดเร็วจนหมด ทำการประหารเมื่อเวลา 14.18 น. หลังจากเสียงปืนสงบแล้ว เจ้าหน้าที่ได้เข้าไปตรวจดูร่างของนายสมศักดิ์ พบว่าได้สิ้นใจตายไปแล้ว ที่ร่างโดนกระสุนปืนทั้งสิ้น 25 นัด มีพลาดเป้าเพียง 5 นัดเท่านั้น จึงนำร่างไร้วิญญาณลงจากหลักประหารวางไว้ที่หน้าหลักนั้นเอง