เกรดนิยม 2จุดยุ๋มยิ๋ม
เป็นเรื่องประสบการณ์ และวิถีชีวิต ของชาวเกรดนิยม 2 จุดยุ๋มยิ๋ม
ว่าสนุกอย่างไร ยากแค่ไหน เผื่อเป็นแนวทางให้หลานๆๆ รุ่นหลัง จะได้ตัดสินใจว่าจะโดดเรียนดี หรือจะนั่งเรียนให้จบคาบดี.....555
ย้อนกลับไป...อืมหลายสิบปีอยู่นะ ก็เป็นคนเรียนดีมาตลอด แต่ไม่ค่อยชอบอ่างหนังสือ อาศัยว่าเวลาครูสอนในคาบ ก็ตั้งใจฟังเอา เวลาว่าง จะได้ไปเล่นบาส วอลเล่ย์ ทำกิจกรรม คุยกะเพื่อน
จนกระทั่งเข้ามหาวิทยาลัย....โอ้...อิสรภาพเหนือสิ่งอื่นใด...เวลาเป็นของเรา เข้าก็ได้ ไม่เข้าก็ได้
ไม่มีครูมาคอยดุ คอยตาม รับผิดชอบชีวิต หน้าที่ตัวเอง สนุกละสิ....ทีนี้ก็จัดเลย...
กิจกรรมเป็นหลัก เรียนเป็นรอง พี่ชวนทำกิจกรรมอะไรทำหมด ให้ไปวาดรูป ทำบอร์ด ออกค่าย ขอให้บอก....จัดให้
แน่นอนเป็นไปตามคาด เกรดออกมา....1.75
ติดโปร...งงไปเลย จากเคยเรียนดีมาตลอด ไม่ต่ำ 3 ตอนนี้ดำดิ่ง ไปแตะ 1
ตกใจแต่ไม่ได้ตื่นตูม แถวบ้านตะเรียกว่าไม่สลด จะเหมาะกว่า ด็ยังมุ่งหน้าทำสิ่งที่อยากทำ จนละเลยเรื่องเรียน จนกระทั่งวันหนึ่งเพื่อนคนหนึ่ง เค้าพูดประโยคหนึ่งให้ฟัง "นายนี่เก่งนะ ไม่ใช่คนธรรมดา เป็นยอดมนุษย์ เมื่อไหร่จะได้กลับมาเป็นคนธรรมดาแบบพวกเรา"
พูดอะไร....งง งง งง
ลืมบอกไปเพื่อนเราคนนี้เรียนเก่ง เกรด 3 ขึ้น ตลอดๆๆๆๆ
มาเฉยตอนเทอม3 ก่อนจะไทน์ มันบอกว่า ก็ยอดมนุษย์ต้องสู้หนักกว่าคนอื่น ไม่งั้นก็ตาย
ใช่เลย ตอนนั้นคิดได้ว่าถ้าไทน์ ต้องแย่แน่ คงต้องหยุดความสนุกแค่นี้ หันกลับไปอ่านหนังสือ ลง summer เก็บหน่วยกิต...อ้อ....นี่สินะที่เพื่อนตั้งใจจะบอก
ในที่จุด ก็จบได้พร้อมเพื่อนๆๆ แบบเส้นยาแดงผ่าแปด ด้วยเกรด 2.14 (เห็นไหมล่ะ...2 จุดย๋มยิ๋ม จริงๆๆ ด้วย)
พอเข้าสู่ตลาดแรงงาน จึงเริ่มเข้าใจ ว่าทำไม๊ ทำไม
ก็ตรงที่ส่งใบสมัคาไป้ป็นร้อยที่ ไม่มีใครเรียกสัมภาษณ์สักบริษัท
ในใบสมัครให้กรอกประสบการณ์ กรอกได้ยาวเป็นหางว่าว
แต่มันดันอยู่หลังคำว่า ระบุเกรดเมื่อจบการศึกษา นี่นะซิ
เค้าเลยไม่ทันอ่าน
ทำงัยนะเหรอ ก็เขาไม่รียก ก็ไปยื่นใบสมัคร และขอเขาเลยว่าขอสัมภาษณ์เลย เดี๋ยวพี่ไม่เรียก
ด้วยวิธีนี้ เราก็ได้งาน อัตราจ้างไม่ต่องพูดถึง ก็ดูเกรด แต่เราบอกเค้าว่า ขอให้เราได้พิสูจน์
จากวันนั้นถึงวันนี้ เราเติบโตในสายงานได้เป็นอย่างดี เรื่องการติดต่อประสานงานไม่ใช่ปัญหา
แต่เราใช้เวลา และความพยายามมากพอดู กว่าจะเลื่อนขั้นและได้รับการยอมรับ
นี่แหละน้าาาาา....ชีวิตเด็กเกรดนิยม 2จุดยุ๋มยิ๋ม
ฝากเป็นข้อมูลในการตัดสินใจ ว่าจะนั่งเรียน หรือโดดเรียน....นะ