ประกาศิต Drakon King ตอนที่ 17

"เคลียร์พื้นที่!"

หลินเทียนหู่หาได้แยแสต่อเซียวเหยียนไม่ สิ้นคำสั่งเคลียร์พื้นที่ ผู้ใต้บังคับบัญชาหลายร้อยนายต่างกรูกันเข้ามา!

บรรดาแขกเหรื่อในงานต่างตกใจกลัววิ่งหนีกันออกไปข้างนอก ทางด้านฟู่เหว่ยและเจี่ยงเหวินจิ้งที่ต้องการดูเรื่องน่าอับอายของเฉินผิงเวลานี้นอกจากจะอดดูแล้ว ยังถูกไล่ออกไปอีกด้วย!

ยามนี้ สีหน้าของเซียวเหยียนจะอัปลักษณ์ขนาดไหนคงไม่ต้องเอ่ยถึง ยังมีเซียวเหล่ยที่เบิกตาโพลงมองเฉินผิงด้วยสายตาจะกินเลือดกินเนื้อ วันนี้ตระกูลเซียวเสียหน้าขนาดนี้ อนาคตจะมีหน้าไปเจอผู้คนได้อย่างไร!

"เฉินผิง ไอ้หมาวัด ถึงวันนี้งานแต่งของซานซานจะล้มเลิก แต่แกอย่าได้หวังเลยนะ สันดานอย่างแกชาตินี้ก็คงหาเมียไม่ได้หรอก"

จย่าเหม่ยลี่โกรธจนเสียจริตแล้ว เธอด่าทอเฉินผิงอย่างหยาบคาย!

ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่ครอบครัวของเธอจะสามารถไต่ขึ้นมาเกี่ยวดองกับร่มไม้ใหญ่อย่างเช่นตระกูลเซียวได้ จย่าเหม่ยลี่โกรธจนแทบบ้าแล้ว

"เฉินผิง นายคิดว่าทำแบบนี้แล้วจะหยุดฉันไม่ให้แต่งงานกับเซียวเหล่ยได้หรือ นายอย่าฝันไปหน่อยเลย เราสองคนไม่มีความเกี่ยวข้องกันแล้ว เลิกตามตื๊อฉันสักที"

เกิ่งซานซานจ้องเฉินผิงไม่วางตา ไม่มีความรู้สึกอื่นใดนอกไปจากความเกลียดชังที่ปรากฎอยู่ในแววตา

"ฉันตามตื็อเธอหรอื" เฉินผิงหัวเราะ "ฉันคุ้น ๆ ว่าเป็นพวกเธอเอง ไม่ใช่หรือที่อยากจะให้ฉันมาร่วมงานแต่งนี้ ตอนนั้นฉันก็บอกแล้วไงว่า ถ้าฉันมาร่วมงาน งานแต่งงานของพวกเธอจะจบไม่สวยแน่นอน"

"นาย..."

เกิ่งซานซานกัดฟันด้วยความเคียดแค้นและจ้องเขม็งไปที่เฉินผิง

"ซานซาน อย่าไปสนใจมัน ไอ้หมาวัดตัวนี้ตั้งใจจะยั่วโมโหลูก มันจงใจต่อปากต่อคำกับลูก ดูท่าท่างประจบสอพลอของมันสิ ก็แค่ไอ้ขี้คุกคนหนึ่ง อยู่ตัวคนเดียวไปเหอะ!"

จย่าเหม่ยลี่ดึงเกิ่งซานซานพลางสาปแช่งเฉินผิงด้วยถ้อยคำหยาบคาย!

"คุณเฉินคะ ถ้าคุณไม่รังเกียจ ฉันขอเป็นแฟนคุณได้ไหมคะ"

ในขณะที่จย่าเหม่ยลี่กำลังด่าทอเฉินผิงว่าต้องอยู่เป็นโสดไปทั้งชาติ และไม่มีทางหาศรีภรรยาได้ ซูอวี่ฉีกลับจงใจเดินมาและพูดกับเฉินผิงอย่างจริงจัง

เวลานี้เฉินผิงก็มึนงง เขาไม่คิดว่าซูอวี่ฉีจะพูดกับเขาแบบนี้ต่อหน้าผู้คนมากมาย เธอเป็นถึงคุณหนูใหญ่แห่งตระกูลซู และจะเป็นหัวเรือใหญ่ขอตระกูลซูในอนาคตอีกด้วย

เกิ่งซานซานและจย่าเหม่ยลี่ถึกับหน้าชาเมื่อได้ยินซูอวี่ฉีพูดเช่นนั้น นี่ถือเป็นการตบหน้าพวกเขาชัด ๆ โดยเฉพาะจย่าเหม่ยลี่ ที่เพิ่งจะด่าว่าเฉินผิงเป็นหมาวัดและชาตินี้ทั้งชาติจะไม่สามารถหาแฟนได้ แต่แล้วทันใดนั้นเอง คุณหนูใหญ่ตระกูลซูกลับเดินเข้ามาสารภาพรักเสียนี่!

เกิ่งซานซานกำหมัดแน่น ใบหน้าร้อนผ่าว!

เมื่อครู่นี้ เธอเพิ่งจะสั่งห้ามเฉินผิงตามตื๊อเธอ แต่แค่พริบตาเดียว เฉินผิงก็ถูกคุณหนูใหญ่ตระกูลซูสารภาพความในใจเสียแล้ว!

เมื่อเทียบกับคุณหนูใหญ่ตระกูลซูแล้ว เกิ่งซานซานเป็นตัวอะไรที่ไหนกัน!

"คุณหนูซูครับ ขอเวลาให้ผมคิดสักสองวันนะ ผมไม่ได้เตรียมใจมาก่อน!"

เฉินผิงยิ้มให้ซูอวี่ฉีด้วยความซาบซึ้ง!

เขารู้ดีว่าที่ซูอวี่ฉีพูดเช่นนี้ก็เพื่อช่วยคลี่คลายสถานการณ์ให้เขาและพ่วงตบหน้าเกิ่งซานซานสองแม่ลูกนั้นด้วย!

ทว่า หญิงสาวคนหนึ่ง เพื่อช่วยเหลือเขาแล้ว ไม่สนใจกระทั่งชื่อเสียงของตน เฉินผิงรู้สึกซาบซึ้งใจอย่างยิ่ง!

"คุณเฉิน ฉันจะพยายามค่ะ จนกว่าคุณจะยอมรับฉัน!"

ซูอวี่ฉีส่งยิ้มให้

ทั้งตระกูลเซียวและครอบครัวของเกิ่งซานซานต่างก็ทยอยกลับไปหมดแล้ว แต่ในขณะที่กำลังจะจากไปนั้น สายตาของเซียวเหยียนที่มองเฉินผิงราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ ดูท่าทางแล้ว เขายังไม่ยอมเลิกราง่าย ๆ แน่นอน

ซูเหวินจงและซูอวี่ฉีก็ถูกคนของหลินเทียนหู่เชิญให้ออกจากห้องจัดเลี้ยงด้วยเช่นกัน เวลานี้ ห้องจัดเลี้ยงขนาดใหญ่เหลือเพียงเฉินผิง และคนของสำนักจวี้อี้เท่านั้น

"จะเอายังไงก็รีบว่ามา"

เฉินผิงรู้ดีว่าที่หลินเทียนหู่ช่วยจัดการให้คนอื่นออกไปหมด จะต้องมีเรื่องอะไรอีกแน่!

แต่สิ่งที่เฉินผิงคาดไม่ถึงก็คือ ทันทีที่เขาพูดจบ หลินเทียนหู่คุกเข่าลงเสียงดังที่ตรงหน้าเขา ตามติดด้วยคนของสำนักจวี้อี้อีกนับร้อยชีวิต ต่างก็คุกเข่าลงด้วยเช่นกัน

่คราวนี้ กลับกลายเป็นเฉินผิงที่ตกตะลึง ไม่รู้ว่าหลินเทียนหู่กินยาผิดมาหรือเปล่า