"ประกาศิต Drakon King" ตอนที่2

"ตระกูลเกิ่งเป็นแบบนั้นจริง ๆ หรือ" คิ้วของเฉินผิงขมวดเข้าหากันแน่น เขาไม่อยากจะเชื่อว่าเกิ่งซานซานจะเป็นคนแบบนั้น

ตอนที่เขาถูกจับกุม เกิ่งซานซานร้องห่มร้องไห้บอกว่าจะรอจนกว่าเขาจะออกมาจากคุก แล้วจะแต่งงานกัน แล้วเหตุใดในเวลานี้ถึงได้เป็นแบบนี้ไปได้ เมื่อคิดดังนั้น เฉินผิงจึงตัดสินใจจะไปหาเกิ่งซานซานเพื่อถามให้รู้เรื่อง

แต่ในขณะนั้นเอง ประตูบ้านก็ถูกกระแทกอย่างแรง แรงมากจนประตูแทบจะพังลงมา

สีหน้าของถังหงอิงซีดขาวทันทีเมื่อได้ยินเสียงกระแทกประตู เห็นได้ชัดว่าเธอหวาดกลัวมากแค่ไหน!!

"แม่ ใครน่ะ" เมื่อเห็นท่าทางหวาดกลัวของมารดา คิ้วของเฉินผิงขมวดขึ้นด้วยความสงสัย

"ลูกไม่ต้องสนใจหรอก รีบเข้าไปในห้องเถอะ และอย่าออกมาจากห้องเด็ดขาด"

เมื่อพูดจบ ถังหงอิงก็ดันเฉินผิงให้เข้าไปในห้องและรีบปิดประตู จากนั้นก็ไปเปิดประตูด้วยความตื่นตระหนกและหวาดกลัว!!!

ทันทีที่ประตูเปิดออก ชายหัวล้านคนหนึ่งเดินนำหน้าชาย 4-5 คนที่มีใบหน้าดุร้ายและมีรอยสักเต็มตัว เข้ามาในบ้าน

"เตรียมเงินเรียบร้อยหรือยัง"

ชายหัวล้านเหลือบมองถังหงอิงด้วยสายตาเหยียดหยามและถามขึ้น 

"เตรียมไว้เรียบร้อยแล้วจ้ะพี่โล้น เตรียมให้แล้ว...."

ถังหงอิงพยักหน้าหงึก ๆ พลางเอื้อมมือคลำหาถุงผ้าที่อยู่มุมห้อง

ในขณะเดียวกัน ที่หน้าบ้าน มีเพื่อนบ้านได้ออกมามุงดูเหตุการณ์ดังกล่าว เมื่อเห็นกลุ่มชายหัวล้านในบ้าน พวกเขาต่างก็ยืนหลบอยู่ในที่ไกล ๆ ไม่กล้าเข้าไปยุ่งวุ่นวายหรือช่วยเหลืออะไร

"คนเหล่านี้มาเอาเงินทุกเดือนเลย จะบีบกันให้ตายเลยหรือไง!!"

"จริงด้วย ไม่เกรงกลัวกฎหมายกันบ้างเลย"

"ชู่ว!! เบา ๆ หน่อยสิ คนพวกนี้เป็นคนที่ตระกูลเซียวส่งมา เพื่อเก็บเงินอยู๋เป็นประจำนะ"

เพื่อนบ้านหลายคนที่กำลังดูเหตุการณ์ตรงหน้าอยู่ในที่ใกล ๆ ต่างก็วิพากษ์วิจารณ์กันอย่างออกรสออกชาด แต่กลับไม่มีใครกล้าเข้าไปช่วยเหลือสักคน!!!

ในบ้าน ชายหัวล้านคว้าพุงผ้าจากมือของถังหงอิงออกมาเปิดดู

"นี่มันอะไรกัน" ชายหัวล้านขมวดคิ้วพลาง เทถุงผ้าลงไปที่พื้น ธนบัตรเก่า ๆ จำนวนหนึ่ง ตกลงมา มีทั้งแบ้งค์ร้อย แบ้งค์หาสิบ รวมถึงแบงค์หนึ่งหรือสองหยวน มีแม้กระทั่งเศษเหรียญสตางค์อีกจำนวนมาก

"เศษขยะพวกนี้จะมีถึงหนึ่งหมื่นได้ยังไง"

ชายหัวล้านถามถังหิงอิงเสียงดัง

"มีหนึ่งหมื่นพอดีนะพี่โล้น พวกเรานับกันแล้ว ถ้าไม่เชื่อคุณลองนับดูใหม่อีกรอบก็ได้นะ"

ถังหงอิงฉีกยิ้ม เธอพยักหน้าให้กับเขาและโค้งตัวเพื่อเตรียมถอยให้ชายหัวโล้นนับเงิน

"เพ้อเจ้อ" ชายหัวโล้นถีบเข้าที่ท้องของถังหงอิง จนล้มลงไปที่พื้น

"ให้นับเหรอ ข้าไม่มีเวลาหรอก รีบไปเปลี่ยนเป็นแบงค์ร้อยมาให้หมดเดี๋ยวนี้"

"แม่" เฉินผิงวิ่งออกมาจากห้องทันที และรีบเข้าไปประคองแม่ให้ลุกขึ้น

เขากวาดตามองคนเหล่านั้น ด้วยดวงตาเย็นชา สายตาฉายแววอาฆาตออกมา

กลุ่มชายหัวโล้นตะลึงและร่างกายสั่นเทาไปครู่หนึ่ง เมื่อได้เห็นสายตาที่อาฆาตของเฉินผิง

"เฉินผิง ใครให้ลูกออกมา รีบกลับเข้าไปในห้อง เจ้าไม่ต้องมายุ่ง"

ถังหงอิงพยายามผลักให้เฉินผิงเข้าไปในห้อง

"แม่ ในเมื่อผมออกมาแล้ว เรื่องนี้ปล่อยให้ผมจัดการเถอะครับ แม่นั่งลงก่อน!"

เฉินผิงประคองถังหงอินนั่งลงที่เก้าอี้ แล้วรีบหันมามองชายหัวล้านด้วยสายตาเย็นเฉียบ

ชายหัวล้านเหลือบมองมาที่เฉินผิง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้มเย้ยหยัน 

"นี่มันไอหนุ่มที่เอาก้อนอิฐฟาดคุณชายเซียว แล้วก็ติดคุก 3 ปีใช่ไหมนั่น ไม่นึกเลยว่าจะออกมาแล้ว"

"ออกมาได้เหมาะเจาะจริง ๆ วันนี้เป็นวันมงคลสมรสของแฟนแกกับคุณชายเซียวเลยนะ แฟนเก่าอย่างแก ไม่คิดจะไปร่วมงานหรอกหรือ"

"ไอโง่ โดนสวมเขา"

"ฮ่า ๆๆๆ ...."

ชายหัวโล้นหันไปหัวเราะกับพรรคพวกของตน แล้วที่เหลือก็หัวเราะลั่นพร้อมกับเขา

"แกพูดว่าอะไรนะ"

เฉินผิงขมวดคิ้วแน่น เขาไม่อยากจะเชื่อ

"ฉันบอกว่า ผู้หญิงที่แกยอมติดคุกเพื่อหล่อนถึง 3 ปีน่ะ วันนี้กำลังจะแต่งงานกับคุณชายเซียวแล้ว งานแต่งจัดขึ้นที่โรงแรมฟู่เหา มันช่างหรูหราน่าดู แกไม่อยากไปดูสักหน่อยหรือ"

พูดจบชายหัวโล้นมองเฉินผิงด้วยใบหน้าที่เย้ยหยัน

คิ้วของเฉินผิงยิ่งขมวดเข้าหากันมากยิ่งขึ้น มือทั้งสองกำหนัดแน่น

ถังหงอินที่อยู่ด้านหลังถึงกับหน้าเปลี่ยนสีเช่นกัน เธอเองก็โกรธจนตัวสั่นกับสิ่งที่ได้ยิน

จะว่าไปแล้ว ลูกชายของเธอต้องมาถูกจองจำก็เพราะเกิ่งซานซาน คิดไม่ถึงเลยว่า ผู้หญิงคนนี้จะหันไปแต่งงานกับศัตรู

"พวกแกคุกเข่าขอโทษแม่ของฉันเดี๋ยวนี้ และฉันจะไว้ชีวิตพวกแก" เฉินผิงพูดขึ้นด้วยเสียงที่เยือกเย็น 

ความเย็นชาที่ดูหนาวเหน็บปรากฎขึ้นในดวงตาของเฉินผิง และรังสีอำมหิตในร่างกายของเขาก็พวยพุ่งออกมาจนทำให้อุณหภูมิในห้องลดลงอย่างฉับพลัน และเสียงหัวเราะของกลุ่มลูกน้องของชายหัวโล้นก็หยุดลงทันที

ไม่นานนัก ชายหัวล้านจึงได้สติกลับมา เขาตะเบ็งเสียงออกมาด้วยความโมโห

"แกพูดว่าอะไรนะ!!! จะให้ฉันก้มหัวขอโทษแม่แกน่ะหรอ!!!" ขณะที่เขาพูดประโยคนี้ เขาก็ได้ยกกำปั้นขึ้นและพุ่งเข้าหาเฉินผิง

ด้วยรูปร่างที่ผอมบางของเฉินผิง หมัดนี้สามารถทำให้เฉินผิงล้มคว่ำจนไม่สามารถลุกขึ้นได้

ตึง......

แต่ใครจะคาดคิดว่า เมื่อชายหัวโล้นที่เพิ่งจะพุ่งตัวเข้าไปโจมตีเฉินผิง กลับถูกเขาเตะจนกระเด็นกลับมาที่กลุ่มลูกน้องที่ยืนอยู่ด้านหลัง

ทันใดนั้น ชายหัวโล้นก็กุมที่เป้าของตนเอง และล้มลงกับพื้น เขาเจ็บจนเหงื่อไหล่ท่วม และร้องครวญครางออกมาไม่หยุด

"เฉินผิง ลูกจะมีเรื่องชกต่อยอีกไม่ได้นะ!!"

เมื่อได้ยินเสียงครวญครางของชายหัวโล้น ถังหิงอิงจึงรีบร้องห้ามเฉินผิง

เฉินผิงต้องติดคุกก็เพราะข้อหาทำร้ายร่างกาย และนี่เพิ่งจะออกมาในวันนี้ หากถูกส่งกลับเข้าไปด้วยเรื่องทำร้ายร่างกายอีก ไม่คงไม่ดีแน่...

"จัดการมัน เอามันให้ตาย...."

ชายหัวล้านคำราม และจ้องเฉินผิงด้วยสายตาดุร้าย

บรรดาลูกน้องของเขาเมื่อได้ยินคำสั่ง จึงกรูกันเข้าไปหาเฉินผิง

ดังนั้นเฉินผิงจึงเหลือบมองแม่ของตน ก่อนที่มือทั้งสองจะสะบัดลำแสงสีขาวหลายเส้น ที่มีแสงสว่างวาบขึ้นมาด้วยความรวดเร็ว คนเหล่านั้นเมื่อรู้สึกตัวอีกที ขาพวกเขาชา แล้วก็ล้มพับลงไปกับพื้นทั้งหมด

คราวนี้ ชายหัวโล้นตื่นตระหนกกับสิ่งที่เห็น เขามองไปที่เฉินผิงอย่างเหลือเชื่อ และความหวาดกลัวก็ปรากฎขึ้นมาจากก้นบึ้งของหัวใจเขา 

เพื่อนบ้านด้านนอกที่เห็นเหตุการณ์ตรงหน้าต่าง เบิกตาโพลงมองมาอย่างไม่เชื่อสายตา

"ขอโทษแม่ฉันเดี๋ยวนี้"

น้ำเสียงเย็นชาของเฉินผิงดังขึ้นอีกครั้ง!!

ชายหัวโล้นลังเลอยู่ครู่นึง แต่เมื่อเห็นสายตาเย็นชาของเขา จึงจำใจยอมคุกเข่าลง

"ขอโทษ..."

ชายหัวโล้นนำขบวนลูกน้องมาขอโทษถังหงอิง

"ไปให้พ้น" เฉินผิงเห็นแล้วจึงโบกมือไล่พวกนั้นไป เขาไม่อยากฆ่าคนต่อหน้าแม่ และเพื่อนบ้าน หากเขาคิดจะฆ่าพวกอัธพาลกระจอก ๆ อย่างพวกนี้แล้วล่ะก็ มันเป็นเรื่องที่ง่ายมากสำหรับเขา ดั่งเช่นการดีดนิ้วเพียงครั้งเดียว

ลูกจน้องช่วยกันประคองชายหนุ่มหัวโล้นให้ลุกขึ้น เขาเหลือมืองเฉินผิงด้วยสายตาโหดเ...้ยวก่อนจะเดินกะเผลกกลับออกไป ชัดเจนว่าในใจของเขายังไม่ยอมรับความพ่ายแพ้ในครั้งนี้ ทว่าเฉินผิงก็ไม่ได้กลัวการแก้แค้นของชายหัวโล้นแม้แต่น้อย...