การรอคอยนี่้มันช่างทรมานจริง ๆ นะ

ความรู้สึกของพ่อแม่ที่รอคอยที่จะพบร่างน้องมาวินทุกวินาที

ในที่สุดก็ได้เจอกันแล้ว แต่น่าเสียดายที่การเจอครั้งนี้

จะต้องเป็นการพบเจอครั้งสุดท้ายที่จากไปตลอดกาล

จากกรณี น้องมาวินหนุ่มน้อยอายุ 18 ปี พลัดตกจากหลังเจ็ตสกีของเพื่อนรุ่นพี่

ขณะที่กำลังขับออกไปเที่ยวเล่นในเขือนศรีนครรินทร์

การค้นหาตลอด 15 วัน ยังไม่เจอน้องมาวิน จนต้องยุติการค้นหาชั่วคราว

ล่าสุด ทีมงานค้นหายังไม่ถอดใจ รวมถึงผู้เป็นแม่ของน้องมาวิน

มีความหวังจะพบร่างลูกชาย จึงตัดสินใจจะค้นหาอีกครั้งในวันที่ 18 พ.ย.

ตั้งเป้าหมายจะใช้เวลาค้นหา 2 วัน จากความร่วมมือของเจ้าหน้าที่กู้ภัย

ในหลายพื้นที่กว่า 200 ชีวิต ซึ่งร่วมวางแผนเตรียมอุปกรณ์ในการค้นหาร่างน้องมาวิน

และนำมาเป็นประสบการณ์ในการค้นหาเคสต่อๆ ไป

เนื่องจากร่างน้องมาวินถือเป็นร่างที่ 9 จมหายไปในเขื่อนศรีนครินทร์

แผนการค้นหาแบ่งการทำงานอย่างชัดเจน โดยทีมโซนาร์ สแกนหาวัตถุใต้น้ำ,

ทีมโดรนอากาศ ค้นหาทางอากาศ, ทีมโดรนใต้น้ำ ค้นหาในน้ำ

ระดับความลึก 35-150 เมตร, ทีม scuba กู้ภัย ค้นหาใต้น้ำระดับความลึก 30 เมตร,

ทีมเรือค้นหาตามผิวน้ำตามเกาะต่างๆ และหากพบร่าง

ทางทีมนักดำน้ำเทคไดร์จะลงไปกู้ร่างทันที

แม้จะยากลำบากเพียงใด ในที่สุดเมือช่วงบ่ายวันที 19 พ.ย. 2565

มีการยืนยันว่าพบร่างน้องมาวินแล้วในระดับน้ำความลึก 70 เมตร

ในสภาพนอนหงาย ร่างไม่เน่าเปื่อย สร้างความดีใจให้กับผู้เป็นแม่

ซึ่งเดินทางไป จ.กาญจนบุรี ตั้งแต่วันที่ 18 พ.ย. หวังว่าจะเจอร่างลูกชาย

และได้เจอจริงๆ หลังทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้เจอร่างลูกชาย

กรณีจมน้ำเสียชีวิต หากร่างจมอยู่ใต้ท้องน้ำ หรือโดนกดทับจนจมอยู่ใด้น้ำ

โดยมากมักจะเน่าช้ากว่าร่างที่ลอยขึ้นมาเหนือผิวน้ำ เนื่องจากร่างอยู่ใต้ท้องน้ำ

จะสัมผัสกับออกซิเจน ในระดับต่ำกว่าในระดับผิวน้ำ ซึ่ง ในเรื่องนี้

พญ.คุณหญิงพรทิพย์ โรจนสุนันท์ ในฐานะผู้เชี่ยวชาญด้านนิติวิทยาศาสตร์

ได้คลายข้อสงสัยของหลายคนอาจมองว่าการที่ร่างของน้องมาวินไม่เน่าเปื่อย

เกี่ยวข้องกับสิ่งเหนือธรรมชาติ แต่แท้ที่จริงแล้วเป็นเรื่องปกติในทางวิทยาศาสตร์

พญ.คุณหญิงพรทิพย์ อธิบายว่า ภายหลังการเสียชีวิตมี 2 ลักษณะคือ

มีออกซิเจน กับไม่มีออกชิเจน หากศพทั่วไปสัมผัสออกชิเจน ก็จะเน่าเร็ว

แต่ถ้าร่างอยู่ในน้ำ ก็เท่ากับว่ามีออกซิเจนน้อยกว่า 2-4 เท่า ทำให้ร่างเน่าช้า

ไม่เน่าเปื่อยเหมือนกรณีน้องมาวิน หรือร่างถูกฝังในดิน ยิ่งเน่าช้ามากกว่า

ซึ่งไม่ใช่เรื่องผิดปกติเหนือธรรมชาติ

ร่างของน้องมาวินอยู่ใต้น้ำลึก มีออกซิเจนน้อย ยิ่งน้ำมีอุณหภูมิที่เย็น

ยิ่งชะลอการเน่าเปื่อยไปใหญ่ หรืออธิบายง่ายๆ ให้เข้าใจถ้ามีออกซิเจนมาก ร่างจะเน่าเร็ว

และถ้ามีออกชิเจนน้อย ร่างจะเน่าช้า เป็นแบคทีเรีย

แอนแอโรบิคที่ไม่ใช้ออกชิเจน คนละประเภทกับแบคทีเรียแอโรบิคที่ต้องการออกซิเจน

สำหรับขั้นตอนต่อไปเมื่อมีการกู้ร่างน้องมาวินขึ้นมาจากใต้น้ำ

จะต้องชันสูตร แต่ยากจะบอกเวลาเสียชีวิตได้ เพราะจากสภาพแวดล้อมและธรรมชาติ

ทำให้ร่างเกิดการเปลี่ยนแปลง ซึ่งจะต้องใช้ข้อมูลจาก

ประจักษ์พยานบุคคลที่เห็นเหตุการณ์นำมาสรุปเวลาการเสียชีวิต