หัวใจบ่มรัก ตอนที่ 4 พนักงานใหม่กับตำแหน่งที่คาดไม่ถึง (4)

19 พฤศจิกายน 2565 (06:10)เนื้อหาโดย maikwan

ดาวโหลด Ebook คลิ๊กที่ภาพด้านล่างนี้ได้เลยนะคะ

+++++++++

ได้ยินอย่างนั้นวรรณวลีก็หมดคำพูด เพราะไม่ว่าพศวัตจะเอ่ยอะไรออกมาพ่อแม่ของเธอเป็นเห็นด้วยหมด คว้าน้ำในแก้วมาดื่มแล้วลุกขึ้นหยิบกระเป๋ามาสะพายเตรียมพร้อมกับการเดินทางไปทำงาน
“งั้นเปรี้ยวไปนะคะ”
ยกมือไหว้บุพการีทั้งสองแล้ว เจ้าของร่างบางจึงเดินกระฟัดกระเฟียดออกมา โดยมีร่างสูงของพศวัตที่บอกลาผู้สูงวัยทั้งสองแล้วรีบตามหญิงสาวมาติดๆ
“หวังว่าพรุ่งนี้เช้าฉันคงไม่เห็นคุณโผล่มาที่นี่อีกนะคะ” เอ่ยขึ้นโดยไม่คิดจะมองหน้าคู่สนทนา ที่ตอนนี้เดินเอามือไพล่หลังอย่างอารมณ์ดี
“คร๊าบบบ” น้ำเสียงตอบรับที่ฟังดูยียวนกวนประสาททำให้วรรณวลีหันมามองตาเขียว พศวัตเลิกคิ้วมองแล้วยักไหล่ ก่อนจะเดินนำไปเปิดประตูรถรอ
“ยืนทำอะไรอยู่ตรงนั้น เร็วๆ มาขึ้นรถ เดี๋ยวสาย”
วรรณวลีทำท่าฮึดฮัดก่อนจะเดินหน้าบึ้งไปขึ้นรถที่เปิดประตูอย่างไม่ค่อยจะเต็มใจนัก จากนั้นก็หันมามองค้อนปะหลับปะเหลือกพศวัตที่กำลังปิดประตู
“เอาแต่ใจจริงๆ เลย”
ชายหนุ่มพูดกับตัวเองพลางส่ายศีรษะ ก่อนจะเดินอ้อมไปขึ้นรถฝั่งคนขับ และเมื่อขึ้นไปนั่งประจำตำแหน่ง สารภีรูปหล่อก็ค่อยๆ เคลื่อนรถออกพาพนักงานสาวสวยคนใหม่ของบริษัทไปทำงานพร้อมกันได้สำเร็จ

“อรุณสวัสดิ์ค่ะท่านประธาน”
“อรุณสวัสดิ์ครับคุณนุช”
พศวัตทักทายกชนุชเลขาคนเก่งกลับด้วยสีหน้าและน้ำเสียงอารมณ์ดีเป็นพิเศษ
“รู้สึกวันนี้ท่านประธานจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษนะคะ” เอ่ยแซวพลางมองเลยไปยิ้มให้สาวสวยที่ยืนเคียงข้างร่างสูง ซึ่งเธอแน่ใจว่ายังไม่เห็นหน้าค่าตามาก่อน
วรรณวลียิ้มตอบกลับเล็กน้อยตามมารยาท ก่อนจะหันมาถลึงตาดุใส่พศวัตที่อมยิ้มหัวเราะเบาๆ อย่างชอบใจ
“ก็นิดหน่อย อ้อ…คุณนุชครับนี่เปรี้ยวลูกสาวของเพื่อนคุณพ่อ ที่ผมเคยบอกคุณนุชเอาไว้เมื่ออาทิตย์ที่แล้วว่าเธอจะมาเริ่มงานวันนี้…เปรี้ยวนี่คุณนุชเลขาคนเก่งของพี่”
“สวัสดีค่ะคุณนุช”
วรรณวลีทักทายพร้อมยกมือไหว้ด้วยรอยยิ้มสดใสอย่างไม่ถือตัว ทำให้กชนุชที่อายุมากกว่าหญิงสาวเยอะพอสมควรรับไหว้และยิ้มตอบรับหญิงสาวอย่างเอ็นดู
“สวัสดีค่ะคุณเปรี้ยว บริษัทของเรายินดีต้อนรับนะคะ”
“อุ๊ย! คุณนุชเรียกเปรี้ยวเฉยๆ ก็ได้ค่ะ เรียกคุณฟังแล้วรู้สึกจักจี้พิลึก” ว่าพลางหลับตาข้างเดียวพร้อมกับย่นคอประกอบคำพูด เห็นอย่างนั้นกชนุชจึงหัวเราะน้อยๆ
“งั้นเปรี้ยวก็เรียกพี่ว่าพี่นุชแล้วกันนะคะ”
“ค่ะพี่นุช” รับคำด้วยรอยยิ้มกว้างสดใส จนทำให้คนเหลือบตามองหญิงสาวอยู่เป็นระยะๆ อย่างพศวัตแอบอิจฉา เพราะตั้งแต่วรรณวลีกลับมาจากต่างประเทศความสัมพันธ์ระหว่างเขาและเธอไม่ค่อยจะลงรอยกันสักเท่าไหร่ อย่าว่าแต่ยิ้มให้เลยพูดกันดีๆ ยังไม่เคย แต่ไม่เป็นไรเขาจะใช้ความใกล้ชิดตลอดเวลาที่วรรณวลีทำงานกับเขา ทำให้ทุกอย่างดีขึ้นให้ได้