หัวใจบ่มรัก ตอนที่ 2 ฉันไม่ใช่เด็กกะโปโลแล้วนะ (2)

4 พฤศจิกายน 2565 (04:42)เนื้อหาโดย maikwan

ดาวโหลด Ebook คลิ๊กที่ภาพด้านล่างนี้ได้เลยนะคะ

+++++++++

นายอนิวัตติ์ถามพลางตบไหล่กว้างของลูกชายที่ยังไม่ละสายตาจากร่างบอบบางของวรรณวลีแรงๆ นั่นทำให้พศวัตถึงกับสะดุ้งหันมายิ้มแหยๆ ก่อนจะรีบหาคำพูดมากลบเกลื่อนอย่างกลัวโดนจับได้
    “ตัวโตแต่ก็ใช่ว่านิสัยจะโตด้วยนี่ครับ”
“ไอ้พต!”
นายอนิวัตติ์เรียกลูกชายเสียงดุ ผิดกับพ่อแม่ของหญิงสาวที่ต่างพากันอมยิ้มและหลุดหัวเราะออกมาเบาๆ อย่างไม่ถือสา แต่ถึงอย่างนั้นพศวัตก็รู้ตัวว่าตัวเองไม่ควรพูด
“เอ่อ…ผมขอโทษนะครับ ที่ผมเผลอปากไปหน่อย ผมแค่คิด แต่ไม่ได้ว่าเปรี้ยวจะเป็นอย่างที่ผมพูดนะครับ”
    ชายหนุ่มยกมือไหว้อย่างขอลุแก่โทษ แม้จะเห็นได้ว่าสีหน้าของผู้สูงวัยทั้งสองนั้นยังคงยิ้มแย้มสดใส ไม่ได้มีร่องรอยของความขัดข้องใจกับคำพูดของเขาก็ตามที
    “ไม่เป็นไรหรอกจ้ะ มันอาจจะเป็นอย่างที่พตว่ามาก็ได้ ยังไงเวลาทำงานด้วยกันถ้าน้องทำตัวงอแงเป็นเด็กไม่รู้จักโต พตก็ช่วยอบรมสั่งสอนน้องให้น้าด้วยแล้วกันนะจ๊ะ”
    ได้ทีนางอมลวรรณก็พูดฝากฝังลูกสาวเสียเลย ซึ่งก็ทำเอาคนมาทีหลังและยังไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลยอย่างพศวัตถึงทำหน้างงๆ มองคนนั้นทีคนนี้ทีก่อนจะมาจบลงที่คนเป็นพ่อ
    “มะ…หมายความว่าไงครับ”
    “ก็หมายความว่าพ่อจะให้หนูเปรี้ยวไปทำงานกับแกไงล่ะ”
    คนเป็นพ่อบอกยิ้มๆ ซึ่งก็แน่นอนว่าสีหน้าต่างจากคนฟังมากมาย
    “ห๊า! ทำงานกับผม”
    พศวัตอุทานเสียงหลง เบิกตากว้างมองผู้สูงวัยทั้งสามอย่างตกใจ และเมื่อตั้งสติได้ก็รีบหันไปยิ้มแห้งๆ ก้มศีรษะเป็นการขอโทษให้กับสองสามีภรรยาทันที อย่างรู้ว่าตัวเองเสียมารยาทอีกแล้ว ที่ไปทำท่าทีราวกับรังเกียจรังงอนที่ลูกสาวของพวกท่านจะไปทำงานกับเขา ทั้งที่ใจจริงแล้วไม่ได้รังเกียจอะไรเลย หากแต่มันกะทันหันจนเขาตั้งตัวไม่ติดต่างหาก
    “ติดปัญหาอะไรหรือเปล่าพต ถ้าไม่สะดวกน้าก็จะไม่รบกวนล่ะนะ เดี๋ยวจะไปฝากให้ยัยเปรี้ยวทำงานที่บริษัทของเพื่อนคนอื่นดูก็ได้ ไม่ว่ากันอยู่แล้ว”
    นายอายุธบอกด้วยรอยยิ้ม ทั้งน้ำเสียงและสีหน้าบ่งบอกได้ว่าไม่ได้มีความขัดข้องหมองใจหากอีกฝ่ายจะไม่รับบุตรสาวไปทำงานด้วย ทำให้พศวัตรีบแก้ไขความเข้าใจผิดเป็นพัลวัน
    “มะ…ไม่มีปัญหาครับ ผมแค่ตกใจนิดหน่อยเท่านั้นเองครับ…ผมกลัวแต่ว่าเปรี้ยวต่างหากที่จะไม่อยากทำงานกับผม”
    “เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงเพราะก่อนที่พตจะมาเปรี้ยวเขารับปากแล้ว และตอนนี้พตเองก็ไม่มีปัญหาเช่นกัน เอาเป็นว่าตกลงตามนี้แล้วกันนะ ยังไงลุงก็ขอฝากสอนงานยัยเปรี้ยวสักเดือนสองเดือนจะให้ทำตำแหน่งไหนอะไรยังไงน้าก็ไม่ขัดข้องแล้วแต่พตจะพิจารณาเห็นชอบ น้าให้สิทธิ์เต็มที่ไม่ต้องเกรงใจว่าคนกันเอง”
    “ได้ครับ”
    ชายหนุ่มรับคำเสียงหนักแน่น
    “น้าขอบใจนะ ถ้าได้คนเก่งๆ อย่างพตช่วยดูแลและสอนงาน น้าก็โล่งใจได้มากโขเลยล่ะ อย่างน้อยก็ไม่ใช่คนอื่นคนไกล”
“ผมจะพยายามสอนเต็มที่แล้วกันนะครับ”