"น้ำมันพราย..น้ำมันผี"

คุณรู้จักน้ำมันพรายใช่ไหม เคยสงสัยไหมว่าของเหล่านี้มันมีจริงหรือเปล่า เราน่ะอยู่สายใต้หรือปักต์ใต้ ตาเราน่ะเป็นหมอผีประจำหมู่บ้าน ใครเจ็บไข้ได้ป่วย ผีเข้าองค์ลงก็มาหาตา เรามีบันทึกประจำตระกูลอยู่เกี่ยวกับการทำน้ำมันพราย บันทึกต่อกันมารุ่นสู่รุ่นตั้งแต่สมัยร 5 ร 6 รุ่น ใครสนใจในศาสตร์และศีลในวิชานี้ เราจะมาเผยแพร่เป็นวิทยาทาน

เราน่ะเป็นทายาทคนสุดท้ายของคุณตา ที่สืบต่อวิชาเหล่านี้ ลองเอาไปใช้ดู

อันนี้เป็นวิธีทำอย่างละเอียด

วิธีทำน้ำมันพราย - วิธีป้ายคนที่เราแอบชอบ
ช่วงนี้ลองสำรวจดูวัด หรือโรงพยาบาลใกล้ๆบ้าน ว่ามีผีตายท้องกลมบ้างหรือเปล่า
ท้องแฟบๆ อย่าไปสนใจ เมื่อได้เป้าหมายที่ต้องการแล้ว เตรียมอุปกรณ์

เทียนไข 1 เล่ม ถ้าโลภมากก็อนุญาตเพิ่มเป็น 2 เล่ม
ไฟแช็ค 1 อัน ไม่ควรใช้ไม้ขีดไฟ เพราะเวลาผีมา ลมมักจะแรง
แล้วมือเราก็อาจจะสั่นด้วย
ถ้วยสำหรับใส่น้ำมัน กี่ใบแล้วแต่จำนวนเทียน
ชวน เพื่อนไปด้วย 1 คน เผื่อผีไม่ยอมจะได้ช่วยกันขู่ เพื่อนสายตาสั้นไม่ต้องชวนไป เดี๋ยวมาลนผิดที่ มาลนไฟที่คางเรา จะหมางใจกันเปล่าๆ เพื่อนที่วิ่งช้าๆ เป็นคนที่เราควรจะชวนไปด้วยเป็นอย่างยิ่ง

อย่าลืมแขวนพระ ไม้กางเขน กระเทียม กระบี่ และอื่นๆ ที่ผีไทย และผีนานาชาติกลัวไปด้วย เนื่องจากเราไม่รู้ว่าผีนับถือศาสนาใด
ก่อน ลงมือ ดูฤกษ์ดูยามให้ดี ผีจะได้ไม่หลอก เช็คดูกับกรมอุตุฯด้วยว่าต้องไม่มีฝน ถ้ามีฝนโดยเฉพาะฝนตกหนัก ควรไปยืนตากฝนร้องเพลงเศร้าๆหน้าบ้านคนที่เรารักมากกว่า อาจจะได้คะแนนเห็นใจ

เมื่อได้ฤกษ์งามยามดีแล้ว อย่าลืมตรวจสอบว่า มีการสวดศพกี่วัน ไม่ใช่พระกำลังกุสลาธรรมาอยู่ แล้วเราไปงัดโลงเหยงๆ เราอาจจะเป็นศพไปด้วย

ก่อนจะออกจากบ้าน ทดสอบลมหายใจก่อน โดยวิธีอุดจมูก แล้วหายใจทีละข้าง ข้างไหนหายใจสะดวก ให้ก้าวท้าวข้างนั้นก่อน ถ้าสะดวกทั้งสองข้าง ก็ก้าวเท้าทั้งสองข้างพร้อมกัน แต่ถ้าไม่สะดวกทั้งสองข้าง ควรไปหาหมอได้แล้ว

ระหว่างที่ก้าวเท้า ถ้ามีเสียงจิ้งจกทัก ให้หยุดทันที... มองหาจิ้งจก ทักทายตอบตามมารยาท แล้วค่อยก้าวต่อไป

พอ มาถึงวัด ตรงไปที่ป่าช้าทันที ไม่ควรแวะหาเจ้าอาวาส หรือหลวงพี่องค์ใด เพราะงานนี้ไม่จำเป็นต้องครบพระรัตนตรัย มีเพียงพระพุทธที่คล้องคออยู่ ก็พอแล้ว ถึงบริเวณป่าช้า หาเป้าหมายที่ต้องการ โดยตรวจชื่อดูตามโกดังเก็บศพ ถ้าเป้าหมายชื่อ “นาค” ควรกลับไปตั้งหลักที่บ้าน แล้วหาเป้าหมายใหม่ดีกว่า ไม่น่าเสี่ยง แม้จะไม่ได้อยู่พระโขนงก็ตาม

เมื่อเจอเป้าหมายที่ต้องการแล้ว เอาโลงออกจากช่องเก็บศพ เอาศพออกจากโลง ตามแต่วิธีของแต่ละคน อันนี้แล้วแต่ความกล้า ว่าจะอยู่ในระดับใด ถึงตอนนี้ หมาจะเริ่มหอน ลมจะพัดแรง มือซ้ายถือเทียนไขที่เตรียมมา มือขวาจับเพื่อนไว้แน่นๆ กันเพื่อนหนี
(ถ้าถนัดซ้าย ก็ใช้มือขวาถือเทียนไข มือซ้ายจับเพื่อน จะมั่นคงกว่า)

ให้เพื่อนจุดไฟแช็ค พร้อมเอามือป้องลมกันไฟดับ
(สังเกตว่า มือเพื่อนจะไม่ว่างทั้งสองข้าง เผื่อกรณีฉุกเฉิน เราจะเผ่นได้โดยสะดวก)

พอ เทียนไขติดไฟดีแล้ว เอาไปลนที่ใต้คางของผี เสียงจะดังฉี่ๆ คล้ายทอดปลา ถ้ารู้สึกหิว ให้ออกไปซื้อของกินได้ที่ร้านเซเว่นฯ หน้าวัด แล้วค่อยกลับมาใหม่ ช่วงนี้ยังไม่ต้องทำอะไร รอจนศพลุกขึ้นนั่ง ให้เพื่อนหยิบภาชนะมารองที่ใต้คางของผี อย่าลืมย้ำให้เพื่อนถือภาชนะด้วยมือทั้งสองข้าง (มือขวาเรายังจับเพื่อนไว้แน่นเช่นเดิม) น้ำมันพรายจะหยดลงภาชนะ ผีจะเฮี้ยนหรือไม่เฮี้ยน ดูได้ตอนนี้

ถ้าผีส่งเสียง โอย..โอย เราควรจับเพื่อนให้แน่นยิ่งขึ้น

แต่ถ้าเพื่อนร้อง โอย..โอย แสดงว่าเราจับเพื่อนแน่นเกินไปแล้ว

ผีบางตนที่เฮี้ยนมากๆ อาจจะมีการหักคอให้หวาดเสียว พอผีเอื้อมมือมาปุ๊บ เราจะรู้ได้ทันทีว่าพระเราศักดิ์สิทธิ์หรือไม่ ถ้าพระดี ผีจะแหกปากร้องร้องลั่น ด้วยความกลัว ถ้าพระเก๊ เราก็จะแหกปากร้องด้วยความเจ็บแทน ตอนนี้เครื่องรางของขลังต่างๆ ที่เตรียมมา ให้ลืมไปก่อน แนะนำให้ใช้เท้าข้างใดข้างหนึ่ง ยันแรงๆ (หรือที่เรียกว่าถีบ)

ไปที่ยอดอกของผีหลายๆครั้ง จนกว่าผีจะปล่อยเรา

พอน้ำมันเต็มภาชนะ เอาเทียนออกจากคางผีช้าๆ อย่าเพิ่งดับไฟ เพราะช่วงนี้ผีอาจตุกติก มีลูกเล่น ให้เรากระดิกเท้าเบาๆเตือน ผีก็จะลงนอนแต่โดยดี เอาผีใส่โลง เอาโลงใส่ช่องเก็บศพ เก็บข้าวเก็บของกลับบ้าน เป็นอันเสร็จพิธี พอถึงตอนนี้ ลมจะสงบ ไก่จะเริ่มขันพอดีตามสูตร

ก่อนจะนำไปใช้งาน อย่าลืมสังเกตสีของน้ำมันก่อน ถ้าเป็นสีแดง ออกเทน 91 เหมาะสำหรับชายรุ่นใหม่ (New Generation) ผู้สดใส ร่าเริง มองโลกในแง่ดี ส่วนน้ำมันสีเหลืองอำพัน ออกเทน 95 เหมาะสำหรับผู้ชายรอบจัด เจ้าชู้ แต่ถ้าเป็นสีเหลืองคล้ำๆ ละก็ เหมาะสำหรับชายมาดแมน ผู้ใช้แรงงานเป็นอย่างมาก ใช้ไม่ตรงกับที่ระบุก็ได้ แต่คุณภาพอาจจะลดลง

วิธี ใช้ เมื่อเจอคนที่เราหมายปอง รีบเทน้ำมันพรายใส่นิ้วชี้ ไม่ควรใช้นิ้วกลาง เนื่องจากน่าเกลียดมาก เวลาเราชูนิ้วกลางโร่เข้าไปหาเหยื่อ ปริมาณน้ำมันพราย ก็แล้วแต่เราจะเอาขั้นไหน ถ้าหยดสองหยด ก็ “ลืมตัว มัวเมาเฝ้าพิศวาส” แต่ถ้าจะเอาถึงขั้น “หลงรูปจูบกระดาษที่วาดไว้” ละก็ ใช้วิธีสาดเอาเลยดีกว่า

น้ำมันพรายจะต้องป้ายให้โดนผิวหนังเหยื่อ ดังนั้น เราจะต้องเล็งให้แม่น ตรงข้อศอก ดีที่สุด เพราะตรงนั้นป้ายง่าย ไม่หวาดเสียว แต่ถ้าเหยื่อใส่เสื้อแขนยาว ก็เปลี่ยนมาเล็งที่หลังมือแทน ถ้าเหยื่อใส่ถุงมือ ก็เปลี่ยนมาที่แก้ม ถ้าเหยื่อยังใส่หน้ากากอีก ก็เลิกสนใจเถอะ หมอนั่นมัน บ้าแน่ๆ
ป้ายแล้ว อย่าลืมให้เบอร์โทร หรือ อีเมลแอดเดรส ด้วย เสร็จแล้วกลับมานอนยิ้มหวาน รอโทรศัพท์ที่บ้านได้ ไม่เกินสามวันเจ็ดวัน... เหงือกแห้ง