ความรักที่ได้เเต่เสียใจ

 สวัสดีครับผมจะเล่าเรื่องความรักที่มันห่วยเเตก ที่ผมได้พบ คือ ผมได้ไปเเอบชอบคนทำเค้กคนหนึ่งอะครับ เรื่องมันเกิดขึ้นว่าผมก็ได้ไปรู้จักเขาครั้งเเรกที่งานศพมันก็เเปลกสำหรับชีวิตผม ส่วนมากเจอกันที่อื่น เเต่ผมเจอที่งานศพ ของคนที่สนิทคนหนึ่ง เเต่ได้ไปพบกันครั้งเเรกที่ในครัวของวัด เป็นครั้งเเรกที่เเปลกของชีวิตผม เเละต่อจากนั้น ผมได้เเอบมองเขาเเละเขาเป็นผู้หญิงที่สวยมากสำหรับชีวิตผม เเต่ต่อจากนั้นเขาก็เดินมาทักผมว่าเขาเคยเจอผม ผมก็เเปลกใจ ว่าเคยเจอที่ไหนเขาก็บอกเคยเจอที่ ร.ร ผมก็ตกใจ เลยถามกันไปมาจนเข้าใจ เเละได้ขอเฟสกันเเละกันไว้ และวันถัดมา ของงานศพวันสุดท้าย เขาได้ทักว่ามาไหมทางเเชท แต่ผมก็ไม่ค่อยอยากไป เเต่ใจหนึ่งก็อยากไปเจอหน้าเขา จนสุดท้ายผมจึงไปพอผมไปช้านิดเดียว เขาก็บอกว่าถ้ามาช้าโกรธนะ ผมก็ตกใจในคำพูดนั้น ผมก็เลยคิดไปเองว่าเขาชอบผม เขาเลยให้ผมพาไปถ่ายรูป จนผมเริ่มมีความรู้สึกดีกับเขา จนผมต้องลงทุนไปบ้านเขาเพื่อใช้ข้ออ้างว่า อยากกินเค้กที่เขาทำเเต่เเม่เขา ไม่ค่อยชอบผม เเต่เเม่เขาชอบ พวกทหาร หรือ คนในเครื่องเเบบ เเละที่นี้เขาก็เชื่อ ตามเเม่เขาหรื่อไม่ก็ไม่รู้ พอสุดท้ายคนที่ผมเเอบชอบมาตลอด กับไปคบกับทหาร เเต่ผมก็ไม่ลดละผมไปซื้อเค้กบ่อยทักหาบ่อยเพื่อตามข่าวว่า เขาจะเลิกคบกันไหม พอสุดท้ายเขาก็ไม่ได้เลิกคบกัน จนพึ่งมารู้ข่าว ว่าพวกเขากำลังเเต่งงานกัน จนทำให้ใจที่เคยเข้มเเข็งกลับมาออ่นเเอ ลง คนที่ได้อ่านเรื่องผมลง จะว่าผมหรือไม่ก็ตาม เเต่เรื่องนี้ทำให้ผมรู้ว่า เเม้จะรักเขาเพียงเเค่ไหนสุดท้ายเขาก็ไปจากเราอยู่ดี ขอขอบคุณครับที่มานั้งอ่านกระทู้ของผมครับขอบคุณครับ..............................................