นิยาย เซโฮเกะ ฮานามิ โซนป่า ทางเชื่อมสู่โลกวิญญาณ

โซนป่า ทางเชื่อมสู่โลกวิญญาณ

มีผู้คนในอดีตเล่าถึงโซนป่าแห่งหนึ่งที่ตัวป่านั้นมีความสามารถในการเชื่อมต่อกับโลกหลังความตายได้ ซึ่งก็เพราะแบบนั้นจึงมีการก่อตั้งลัทธิแห่งหนึ่งขึ้นในป่าแห่งนี้โดยอาศัยความเชื่อและความโหยหาของผู้คนในการคงอยู่ของลัทธิ การมีอยู่ของลัทธินั้นมีเพื่อช่วยให้ผู้คนสามารถติดต่อกับคนที่จากไปแล้วได้ โดยการนำสิ่งของมาแล้วเปลี่ยนและมูลค่าของสิ่งของนั้นไม่มีผลใดๆขอแค่เป็นสิ่งของที่มีมูลค่าก็สามารถที่จะติดต่อกับวิญญาณที่คนนั้นต้องการที่จะพบเจอแล้ว 

แต่นั้นก็เป็นแค่เรื่องเล่าของชายแก่

คนหนึ่งที่ได้เล่าให้เหล่านักเดินทางฟังเพราะชายแก่คนนั้นเป็นเพียงคนเดียวที่รอดจากเหตุการณ์"ค่ำคืนแห่งความโหยหวน" ซึ่งตามตำนานที่ผู้คนที่อาศัยอยู่ในโซนป่ารอบๆได้รับรู้กันมันมาจากการที่กลางดึกคืนหนึ่งได้เกิดเสียงร้องของผู้คนนับร้อยร้องออกมาด้วยความโหยหวนเหมือนกับผมเจออะไรสักอย่างที่น่าดลัวเป็นอย่างมากจนเสียงร้องนั้นดังไปทั่วทั้งป่าทางเชื่อมสู่โลกวิญญาณทำให้ผู้คนในป่าระแวกข้างๆได้ยินกันเกือบทั้งหมด จากคำบอกเล่าของชายแก่ที่รอดชีวิตมาได้ชายแก่คนนั้นได้บอกว่ามันเกิดมาจากวิญญาณจำนวนมากที่เมื่อถูกอันเชิญมาสู่โลกมนุษย์เพื่อพบพานกับผู้ที่นำสิ่งของมาแลกเปลี่ยนแล้วเกิดเหตุการณ์ที่วิญญาณไม่สามารถกลับสู่มิติที่ถูกอันเชิญมาได้ทำให้ต้องสร้างศาลขนาดใหญ่เพื่อเป็นที่สิ่งสถิตของวิญญาณพวกนั้นและเมื่อมันเยอะเข้าทำให้ผู้ทำพิธีไม่สามารถนำอาหารมาบูชาได้บวกกับตอนนั้นเกิดเหตุการณ์ที่"ทำให้ทรัพยากรหรือระบบนิเวศในป่าแห่งหนึ่งต้องพังทลายลง(มีในนิยายตอนที่2) "ส่งผลให้ไม่มีอาหารมาบูชาเลยเกิดเหตุการณ์นั้นขึ้นมา

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นผลมาจากการที่วิญญาณไม่สามารถกลับสู่มิติที่จากมาได้เลยเกิดการสะสมของวิญญาณที่มากขึ้นและเมื่อวิญญาณมาอยู่ในโลกมนุษย์นานขึ้นก็ยิ่งเกิดจิตใจในด้านลบที่มากขึ้นเนื่องจากวิญญาณพวกนี้ไม่สามารถกลับไปสู่การลงทัณฑ์ได้(ลงไปรับผลบาปในนรก) จึงเกิดเป็นความเคียดแค้นและได้ออกมาจากศาลขนาดใหญ่ที่ชาวลัทธิได้สร้างให้เพื่อมาไล่กัดกินชาวลัทธิทั้งหมดจนสิ้น แต่มีแค่ชายคนหนึ่งที่รอดมาได้เพราะชายคนนั้นมี วัตถุหายากระดับ4 ดาว มันมีชื่อว่า" ตุ๊กตา4ชีวิต" ความสามารถของมันก็คือการคืนชีพผู้ที่ถือครองโดยการแลกกับอวัยวะ 1ใน 4อย่าง คือ แขน2ข้าง ขา2 ข้าง เมื่อกล่าวคำว่า"ข้าขอแลกชีวิต" ตุ๊กตาจะสุ่มกิน แขน หรือ ขา 1ข้างเพื่อเป็นการคืนชีพและเมื่อผู้ใช้ตายก็จะคืนชีพขึ้นมาอีกครั้งแต่แลกกับแขนหรือขาที่โนกินไป เนื่องด้วยเหตุนั้นทำให้ชายแก่ที่เคยอยู่ในเหตุการณ์นั้นรอดมาได้และนำเรื่องราวมาถ่ายทอดสู่คนรุ่นหลังฟัง แต่คุณอาจจะแปลกใจว่าทำไมเค้าถึงอยู่มาถึงตอนนี้ได้ทั้งๆที่เหตุการณ์มันน่าจะผ่านมาเป็น100ปีได้แล้วและชายแก่ในตอนนั้นก็น่าจะอายุราวๆ25-30แล้วไม่ใช่หรอ? สงสัยผมจะลืมอธิบายอีกอย่างให้ฟัง "ตุ๊กตา4ชีวิต" ความสามารถในการคืนชีพของมันที่ต้องแลกด้วยอวัยวะ1ใน4 อย่าง คือ แขน2ข้าง ขา2ข้าง นั้นไม่ใช่การคืนชีพให้อยู่ในร่างเดิมหรอกนะ แต่มันคือการคืนชีพให้กลับไปเป็นเด็กทารกเลยยังไงละ และเพราะเหตุนั้นทำให้ชายแก่ไม่โดนพวกวิญญาณกินอีกรอบเพราะเป็นเพียงแค่เด็กทารกและชายแก่ในตอนนั้นที่เป็นทารกก็ได้นักเดินทางมืออาชีพในยุคนั้นมาพบเจอในเช้าวันถัดมาเพราะเสียงโหนหวนนั้นดังจนส่งไปถึงเหล่านักเดินทางที่พักอยู่โซนป่ารอบๆนักเดินทางที่มาพบเจอชายแก่ในร่างเด็กทารกก็ได้รับเค้าไปเลี้ยงจนเมื่อชายแก่เติบโตขึ้นก็ได้กลายมาเป็นนักธุรกิจชื่อดังที่มีส่วนในการสร้าง ศูนย์ฝึกสอนนักเดินทาง และเมื่อถึงช่วงบั้นปลายในวัยชราของชายแก่เค้าก็ได้จัดรายการหนึ่งขึ้นในโลกของอินเตอร์เน็ตนั้นก็คือ "เรื่องเล่าของนักเดินทาง"ที่จะมีการบอกเล่าเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นหรือที่เหล่านักเดินทางพบเจอมาในการเข้าไปท้าทาย ป่าต้องสาป แห่งนี้นั้นเอง