หน้าแรก ตรวจหวย เว็บบอร์ด ควิซ Pic Post แชร์ลิ้ง หาเพื่อน Chat หาเพื่อน Line หาเพื่อน Skype Page อัลบั้ม แต่งรูป คำคม Glitter สเปซ ไดอารี่ เกมถอดรหัสภาพ เกม วิดีโอ คำนวณ การเงิน
ติดต่อเว็บไซต์ลงโฆษณาลงข่าวประชาสัมพันธ์แจ้งเนื้อหาไม่เหมาะสมเงื่อนไขการให้บริการ
เว็บบอร์ด บอร์ดต่างๆค้นหาตั้งกระทู้

สวาทรักนักศึกษา

สวาทรักนักศึกษา

 

ตอนที่ 1

จุดเริ่มต้นของทุกอย่าง

                ณ มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ใต้ต้นไม้ภายในมหาวิทยาลัย ผมกำลังนั่งทำรายงานผ่านโน๊ตบุ๊คตัวเก่งของผมอยู่ แต่ระหว่างที่ผมกำลังทำรายงานอยู่นั้น สายลมที่พัดผ่านตัวผม ทำให้รู้สึกเย็นสบายไปด้วย แต่ยังมีชายคนหนึ่งที่กำลังนั่งฟังเพลงอย่างเงียบสงบพร้อมกับอ่านหนังสือไปด้วยอยู่ข้างหน้าผม เหมือนกับว่า ผมกับเขาต่างอยู่คนละโลก

                ถ้าถามว่า ผมรู้จักเขามั้ย รู้จักสิ เพราะอะไรนะเหรอ เพราะว่าเราเป็นเพื่อนกัน และผมยังคิดมากกว่าเพื่อน…

                ผมกับเขาเป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย ตอนนั้นผมเป็นเพียงเด็กใหม่ที่เข้ามาเรียนที่แห่งใหม่ ยังไม่รู้จักใครๆ แต่ก็มีเขาที่นั่งอยู่นั่งข้างๆผมทุกครั้งที่ไปเรียน ผมไม่เข้าใจอะไร เขาสามารถอธิบายให้ผมเข้าใจได้ทุกครั้ง

                เวลาผ่านไป 2 สัปดาห์ เวลาพักเบรคกลางวัน ผมนั่งกินข้าวอยู่คนเดียวมาตลอด แต่จู่ๆวันนี้เขาเป็นฝ่ายเดินมาหาผมพร้อมกับถือถาดอาหารมาหาผม

                “นาย...”

                “วะ...ว่ายังไงเหรอครับ!”

                “เราเห็นนายนั่งกินข้าวคนเดียวมานานละ ขอนั่งกินข้าวด้วยคนนะ”

                “อะ...อืม”

                นี่เป็นครั้งแรกเลย ที่เขาเป็นฝ่ายชวนคุย ผมอนุญาตให้เขานั่งกินข้าวอยู่โต๊ะเดียวกันกับผม แต่ไม่ใช่แค่นั่งกินข้าวอย่างเดียว เขาถามผมบางอย่างก่อนที่ผมจะตักข้าวเข้าปาก

                “พีท ถามอะไรหน่อยสิ”

                “หือ? อะไรเหรอครับ”

                “ตั้งแต่เข้ามาเรียนที่นี่ นายมีเพื่อนนอกจากเรามั้ย?”

“ก็มีบ้าง แต่ผมไม่ค่อยกล้าเข้าไปทักพูดคุยนะ”

“ถึงว่า...ทำไมไม่เห็นนายนั่งกินข้าวกับเพื่อนๆบ้างเลย วันหลังเรียกเรามานั่งกินข้าวด้วยนะ” เมื่อเขาพูดแบบนั้นออกมาจากปากของเขา กลับทำให้หัวใจของผม เต้นแปลกไปจากทุกครั้ง ผมรู้สึกได้ถึงหน้าของผมที่กำลังร้อนฉ่าขึ้นมาอย่างกะทันหัน

เขาคงเห็นสีหน้าของผมเป็นอย่างแน่นอน เขามองมาที่หน้าของผมพร้อมกับความสงสัย จึงยื่นมือมาใกล้ๆผม

“พีท นายไม่สบายรึเปล่า ทำไมแก้มของนาย...แดงอย่างนั้นละ?” เมื่อเขายื่นมือมาใกล้ที่จะสัมผัสโดนหน้าผากของผม ผมจึงค่อยๆถอยหน้าออกมาเล็กน้อย

“เอิ่ม..มะ...ไม่เป็นอะไรหรอก น่าจะอากาศร้อนนะ”

“แน่ใจนะ ว่าไม่ได้รู้สึกไม่สบาย” เขาถามประโยคย้ำอีกครั้ง ผมไม่รู้ว่า จะบอกเขาว่ายังไงดี ผมจึงก้มหน้าตักข้าวเข้าปากของตัวเองต่อไป

“รีบกินข้าวเถอะ เดี๋ยวมีเรียนวิชาต่อไปอีกนะ”

“อืม นั้นสิ”

                หลังจากนั้นพวกเราทั้ง 2 คน จึงต่างนั่งกินข้าวกัน จนเวลาผ่านไปครึ่งชั่วโมง พวกเราก็นั่งกินข้าวกลางวันกันเสร็จเรียบร้อย จึงลุกขึ้นเดินไปเก็บจานด้วยกัน แต่ระหว่างที่เดินไปด้วยกันอยู่นั้น ผมกลับลื่นอะไรบางอย่างที่อยู่ที่พื้น ผมไม่สามารถควบคุมตัวเองให้ยืนได้ ผมจึงหลับตาระหว่างที่ก้นของผมนั้นจะกระแทกกับพื้น

                แต่ผมรู้สึกบางอย่าง เหมือนกับว่า มีมือใหญ่หนามาคว้าจับเอวของผมเอาไว้ จึงค่อยๆลืมตาขึ้นมา ปรากฏว่า เป็นเขานั้นเองที่ช่วยผมเอาไว้ แต่ท่าช่วยผมนี่สิ กลับทำให้สาวๆที่อยู่ในโรงอาหารกรี๊ดขึ้นมาอย่างเสียงดัง หัวใจของผมตอนนี้เต้นรุนแรงกว่าเมื่อกี้ จึงรีบหันหน้าไปทางอื่นทันที

                “ปะ...ปล่อย”

                “อะไรนะ”

“ผมบอกให้ปล่อยได้แล้วนะครับ”

“ก็ได้ แต่...ไม่คิดจะขอบคุณกันหน่อยเหรอ”

“ขะ..ขอบคุณครับ” หลังจากที่ผมพูดขอบคุณ เขาจึงค่อยๆดึงร่างกายของผมให้ผมกลับมายืนอีกครั้ง แต่ทว่าผมรู้สึกเขินมาก จึงรีบเดินออกจากจุดๆนั้นทันที เพราะยังมีสาวๆที่อยู่ในโรงอาหารบางส่วน ยกกล้องโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายกันอย่างต่อเนื่อง

แต่ผมกลับรู้สึกดีต่อเขา ที่เขาช่วยผมแทบทุกอย่าง พอถึงเวลากลางวัน ผมไม่ต้องเอ่ยปากชวนเขา เขาก็เดินมาหาผม เวลาใกล้วันสอบ เขาก็เดินมาพร้อมกับถือชีทสรุปมาให้ผมอ่าน

จนเวลาผ่านไป พวกเราทั้งคู่ก็เริ่มสนิทกันมากขึ้น ผมไม่รู้สึกเขินอายเหมือนแตก่อนแล้ว เพราะตอนนี้ผมมีเพื่อนๆมากขึ้นเรื่อยๆ

พอถึงช่วงเวลาที่ต้องเลือกเข้ามหาวิทยาลัย ผมยังไม่รู้ว่า จะเข้าที่ไหนดี ผมยังคงนั่งคิดถึงเรื่องมหาวิทยาลัยอย่างเหม่อลอยอยู่ในห้องสมุดพร้อมกับทำท่าเหมือนกำลังอ่านหนังสืออยู่ แต่ทันใดนั้น เขาก็เดินมานั่งอ่านหนังสืออยู่ข้างหน้าผม พร้อมกับหนังสือชีวะวิทยา

“ยังอ่านอยู่มั้ยพีท?”

“อะ..อ่านอยู่”

“อ่านอะไรละ เห็นอ่านหนังสือกลับหัวอยู่” เมื่อเขาพูดแบบนั้นออกมา ผมรีบก้มหน้ามองที่หนังสือทันที เหมือนว่า ผมคงจะคิดหนักเรื่องมหาวิทยาลัยแล้วสิ ถึงได้เปิดหนังสือผิดๆแบบนี้

“คิดอะไรอยู่ละ”

“นั้นสิ คิดอะไรอยู่นะ”

“เราถามนายอยู่นะ”

“โทษๆ กำลังนึกอยู่ว่า จะเข้ามหาลัยที่ไหนดี”

“อย่างนั้นเหรอ”

“อืม”

“ถ้าอย่างนั้นจะทำงานอะไรละ พอเรียนจบมหาลัยแล้ว”

“อยากทำงานวิศวะไฟฟ้านะ”

“อย่างนั้นเหรอ”

“อืม” ผมว่า ผมชอบเรียนฟิสิก ผมน่าจะไปทางด้านไฟฟ้าได้อยู่บ้างละนะ

“วิชาฟิสิก นายก็ได้เยอะอยู่ก็จริง แล้วเขียนโค้ดนี่สิ คะแนนนายไม่ค่อยดีด้วย”

“เอิ่ม...นั้นสิ จะทำยังไงดีละ” ผมเริ่มคิดหนักแล้วสิ ว่าจะต้องทำยังไงดี ทั้งเรื่องคณะกับเรื่องเรียน ถ้าผมทำคะแนนออกมาไม่ดี ผมอาจจะติด F ก็เป็นได้

“เอาแบบนี้มั้ยละ เดี๋ยวเราสอนนายเขียนโค้ดให้ ถ้านายจะเอาด้านนี้จริงๆ”

“จะสอนให้จริงเหรอ แต่นายยังต้องอ่านหนังสือ เตรียมสอบคณะแพทย์ด้วยนะ”

“เราไม่เป็นไรหรอก แต่เราห่วงนายจะเข้ามหาลัยไม่ได้มากกว่า”

“เอิ่ม...ผมรู้สึกเกรงใจจัง”

“ไม่ต้องมาเกรงใจเลย ปกติเราก็สอนนายอยู่ประจำ”

“ขอบใจนะ”

“อืม” ถามว่า ทำไมเขาถึงสอนผมได้ทุกเรื่องที่ผมไม่เข้าใจ เพราะเขาเก่งเรื่องความจำมากยังไงละ ใครๆก็ชอบเขาที่มีความสามารถด้านความจำแบบนี้ และทางบ้านของเขาทั้งพ่อและพี่ชายของเขาเป็นหมอเชี่ยวชาญด้านทรวงอกอีกด้วย เขาจึงอยากจะเรียนด้านการแพทย์เหมือนกับพ่อของเขา

จนกระทั่งวันเวลาผ่านมาอย่างรวดเร็ว ถึงวันเรียนจบมัธยมศึกษาตอนปลาย คะแนนของผมก็ดีขึ้นกว่าทุกเทอม ทุกปีที่ผ่านมา ผมต้องขอบคุณเขาที่ค่อยสอนผมอยู่ทุกครั้ง ถึงแม้ว่าผมอาจจะเรียนยากอยู่บ้างเป็นบางครั้ง ผมตัดสินใจว่าจะย้ายไปเรียนที่เดียวกับเขา แต่ต้องเรียนอยู่คนละคณะก็ตาม

ผ่านไป 3 เดือนกว่า ทางมหาวิทยาลัยก็เปิดเทอม แต่ผมยังไม่มีหอที่จะนอนพัก ถ้านอนหอใน กฏของทางหอพักก็เยอะอีก แต่ระหว่างนั้นเขาก็ทักข้อความมาหาผม

“เฮ้! พีท นายมีหอนอนยัง?” เมื่อเขาทักมาแบบนั้น ผมจึงรีบตอบข้อความส่งไปทันที

“ยัง ทำไมเหรอ”

“ยังเหรอ สนใจมานอนห้องร่วมกับเรามั้ย เรานอนอยู่คนเดียว”

“ค่าห้องเท่าไร”

“ค่าห้อง 6,000บาท”

“ทำไมถูกจังละ”

“หอนอกอยู่ปากซอยก็ต้องถูกสิ ไม่มีส่วนกลางด้วย”

“อย่างนั้นเหรอ”

เนื้อหาโดย: vivianwang
⚠ แจ้งเนื้อหาไม่เหมาะสม 
vivianwang's profile


โพสท์โดย: vivianwang
เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้โดยการ VOTE และ SHARE
10 VOTES (5/5 จาก 2 คน)
VOTED: zerotype, อ้ายเติ่ง
Hot Topic ที่น่าสนใจอื่นๆ
ราศีที่มีเกณฑ์ที่จะถูกหวย 1 เมษายน 2567ครูหนุ่มชาวจีนโพสต์รูปตัวเอง เปรียบเทียบสมัยก่อนเเละหลังทำงานได้ 6 ปี เปลี่ยนไปจริง ๆ 😌สารก่อมะเร็ง 4 อย่าง ที่ลูกคุณอาจจะได้รับทุกวันเปิดบ้านซุปตาร์ "ลิซ่า BLACKPINK" ที่เกาหลีใต้ มูลค่ากว่า 200 ล้าน..ฉลองวันเกิดครบ 27 ปีบ้าไปแล้ว! โพสต์ขายดินสอ 5 ล้าน..อึ้งกว่าคือ มีคนแย่งซื้อถึง 4 คนรวบแล้ว 1 มือวางเพลิงป่วนใต้CIB ร่วม อย. ทลายแก๊ง ขายอาหารเสริม อาหารหลอกรักษาโรคร้าย มูลค่ากว่า 10 ล้านบาท
Hot Topic ที่มีผู้ตอบล่าสุด
"ซีอิ๊วแบบเม็ด" ฉีกทุกกฎของซอส..นวัตกรรมใหม่จาก "เด็กสมบูรณ์""บิ๊กเต่า" รับหลักฐาน "ทนายตั้ม" ลั่น ใหญ่แค่ไหนก็จับ ไม่มีใครใหญ่กว่าประตูห้องขัง9 โรงเรียนหญิงล้วนที่น่าสนใจในประเทศไทยหลวงพี่เขมรแนะชาวเขมร ว่า..“ไทยเอาคำว่า‘สงกรานต์‘ไปแล้ว งั้นเขมรเราใช้คำว่า ’มหาอังกอร์สงกรานต์‘ ดีไหม? เพราะคำนี้มันใหญ่กว่าสงกรานต์ธรรมดา”
กระทู้อื่นๆในบอร์ด นิยาย เรื่องเล่า
"ซีอิ๊วแบบเม็ด" ฉีกทุกกฎของซอส..นวัตกรรมใหม่จาก "เด็กสมบูรณ์"บ้าไปแล้ว! โพสต์ขายดินสอ 5 ล้าน..อึ้งกว่าคือ มีคนแย่งซื้อถึง 4 คนทาสแมวใจสลาย..รับไม่ได้ เอาแมวมาขอทานรีวิว นิยายอิงประวัติศาสตร์ 'ศรีศิขเรศ ภูวาลัย'
ตั้งกระทู้ใหม่