นิยายเรื่อง ให้รักหวนคืน EP.3
ให้รักหวนคืน
“ตุ๊กตาผ้าสีชมพู” ดวงตากลมโตไหวระริก มองตุ๊กตาผ้าสีชมพูชิ้นนั้น ซึ่งเป็นตุ๊กตาตัวแรกที่เธอมอบให้เตวิชเป็นของขวัญ ไม่คิดว่าเขายังเก็บของพวกนี้ไว้อย่างดี ขวัญจิรารีบค้นดูในกล่องนั้นอีก พบว่ามีของอีกสองสามอย่างรวมถึงภาพวาดของเธอ ที่เคยวาดให้เขาในยามเด็กอีกด้วย
ก่อนเสียงประตูห้องน้ำจะเปิดออกมา เตวิชชะงักเล็กน้อย ที่เห็นในมือของขวัญจิราถือตุ๊กตาตัวโปรดของเขาอยู่
“พี่เตยังเก็บไว้อยู่อีกเหรอคะ” คำถามของหญิงสาวทำให้ชายหนุ่มอ้ำอึ้งก่อนจะพยักหน้ายอมรับความจริง
“ก็..ขวัญให้พี่ไม่ใช่เหรอ พี่ก็เก็บไว้น่ะสิ แปลกเหรอ” คำถามของชายหนุ่ม ทำให้หญิงสาววิ่งเข้ามาสวมกอดเขาด้วยความซาบซึ้งใจในความรักมั่นคงที่เขามีให้เธอมาตลอด
“พี่เต..เก็บของที่ขวัญให้ไว้ทุกอย่างเลยเหรอคะ”
------------------------------------------------------------------------------
แจ้งรายละเอียด
- นิยายเรื่องนี้ได้จัดทำเป็น E- book วางขายใน MEB
- ซึ่งใน Posjungไรท์ลงให้ฟรีถึงตอนที่ 24 เท่านั้นจ้า
______________________________________________________________
EP.3
“ปล่อยให้พนักงานและคนอื่น ๆ เขาสังสรรค์กันไปดีกว่านะ หนูขวัญพาฉันขึ้นไปด้านบนดีกว่า”
“ได้ค่ะ” ว่าแล้วขวัญจิราก็พยุงร่างของชายชราขึ้นห้องไป ก่อนที่ไกรวิชญ์จะยืนจัดการดูแลทุกอย่างอยู่ด้านล่างตามหน้าที่ เขาทอดสายตามองผู้คนที่กำลังสนุกสนานก่อนจะเห็นแม่บ้านเดินผ่านมา
“แหวว ๆ ช่วยขนกระเป๋าเดินทางของหนูขวัญขึ้นไปเก็บบนห้องด้วย”
“ค่ะคุณไกรวิชญ์” หลังจากแม่บ้านก้มรับคำสั่ง ชายกลางคนจึงหันตัวออกไปดูแลงานเลี้ยงด้านนอก ปล่อยให้แม่บ้านลากกระเป๋าขึ้นไปจัดด้านบน
“วันนี้เป็นวันเกิดของคุณเกริกวิทย์ ไม่ทราบว่าคุณโรสิตากับคุณเตวิชจะประกาศคบกันอย่างเป็นทางการได้หรือยังคะ” ไมค์จ่อมาที่ปากของดาราสาวอย่างโรสิตาที่ยืนคู่อยู่กับเตวิช ชายหนุ่มหน้าตาดีโพรไฟล์เลิศ
“เรื่องนี้ต้องถามพี่เตแล้วล่ะค่ะ เพราะในชีวิตของโรส คนที่โรสสนิทด้วยก็มีเพียงแค่พี่เตเท่านั้น” ประกายในแววตาของโรสิตาฉายแววออกมาอย่างมีความหมาย
“พูดแบบนี้แสดงว่า ประกาศอย่างเป็นทางการได้แล้วใช่ไหมคะ ว่าดาราแถวหน้าอย่างคุณโรสิตา กำลังคบหาดูใจกับคุณเตวิชอยู่” คำชี้นำของนักข่าวทำให้เตวิช ลังเลที่จะอยู่เฉย
“เอ่อ..ผมว่าอย่าพึ่งเร่งรัดอะไรไปมากกว่านี้เลยครับ เราสองคนยังอยู่ในสถานะพี่น้องกัน” คำตอบของชายหนุ่มทำให้โรสิตาหน้าชาไปครู่หนึ่ง ก่อนจะปั้นยิ้มแล้วรีบพูดแก้
“พอดีว่าพี่เตเขาไม่อยากให้โรสเสียหายน่ะค่ะ เอาจริง ๆ เราสองคนสนิทกันมาก อยู่ด้วยกันแทบจะตลอดเวลา พี่เตคือคนที่โรสสนิทที่สุดในตอนนี้” เสียงฮือฮาของนักข่าวดังขึ้น พร้อมกับภาพถ่ายการให้สัมภาษณ์ของเตวิชและโรสิตาถูกนักข่าวบันทึกภาพไว้จนหมด
“ผมขอตัวไปดูแลคุณปู่ก่อนนะครับ” เตวิชปล่อยมือโรสิตาแล้วเดินกลับเข้าบ้านหลังใหญ่ไป อย่างไม่พอใจนักที่เธอถือวิสาสะตอบนักข่าวไปด้วยความหมายคลุมเครือเช่นนั้น
“พี่เต ๆ เดี๋ยวก่อนสิคะ” โรสิตาวิ่งตามชายหนุ่มเข้ามา
“โรสให้สัมภาษณ์ไปแบบนั้นได้ยังไง ในเมื่อพี่บอกกับโรสเสมอ ว่าพี่รักโรสแบบน้องสาว ทำแบบนี้โรสเองนั่นแหละที่จะเสียกับเสีย โรสจะโกหกคนอื่นไปเพื่ออะไร”
“โรสโกหกตรงไหนคะ ก็พี่เตเป็นคนสำคัญสำหรับโรสจริง ๆ นี่คะ อีกอย่าง โรสก็ไปไหนมาไหนกับพี่เตเป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว ใครก็มองออกว่าเราสองคนเป็นมากกว่าพี่น้อง”
“ใครจะมองยังไงพี่ไม่สนใจ แต่โรสทำแบบนี้ จะทำให้ตัวเองเสียหายรู้ตัวหรือเปล่า โรสกลับไปพักเถอะ พี่อยากพักแล้วเหมือนกัน” เตวิชพยายามสงบอารมณ์ตัวเองแล้วเปลี่ยนเสียงอ่อนลง
“พี่เตไปส่งโรสกลับบ้านได้ไหมคะ โรสมาแท็กซี่” โรสิตาทำเสียงอ่อน ก่อนชายหนุ่มจะเลื่อนสายตามองเธอแล้วยอมใจอ่อน เขาพยักหน้าตัดสินใจพาโรสิตากลับบ้านในทันที
ภายในห้องนอนขนาดใหญ่มีพื้นที่กว้างขวาง ขวัญจิรานั่งเอาน้ำอุ่นล้างเท้าให้กับเกริกวิทย์ กิริยาอ่อนโยนเช่นนี้ไม่เคยทำให้ชายชราผิดหวังเลยสักครั้ง เขาเคยเมตตาเธออย่างไรก็ยังเมตตาอยู่เช่นนั้นไม่เปลี่ยนแปลง
“พอแล้วล่ะหนูขวัญ”
“ค่ะ” ขวัญจิรานำเท้าของชายชราออกจากน้ำแล้วหาผ้ามาซับจนแห้งดีแล้ว จึงจัดยาตามที่หมอสั่งให้ชายชรากินก่อนนอน
“กลับมาคราวนี้ฉันคงตายตาหลับแล้ว”
“คุณท่านยังต้องอยู่กับขวัญอีกนานแสนนานค่ะ ขวัญจะดูแลคุณท่านเอง คืนนี้เสียงพลุฉลองจะดังเสียหน่อย แต่คุณท่านไม่ต้องห่วงนะคะ ขวัญปิดกระจกทุกบานเรียบร้อยแล้ว”