“หัวผักกาดยักษ์”
“หัวผักกาดยักษ์”
“กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ยังมีคุณตาคนหนึ่งนำเมล็ดหัวผักกาดไปปลูกเอาไว้ คุณตาหมั่นรดน้ำพรวนดินทุก ๆ วัน “โตไว ๆ เนื้อแน่น ๆ รสหวาน ๆ นะ เจ้าหัวผักกาด” หัวผักกาดโตขึ้น ๆ เนื้อแน่น รสหวาน กลายเป็นหัวผักกาดยักษ์ คุณตาบอกกับตัวเองว่า “ได้เวลาถอนหัวผักกาดแล้ว” คุณตาออกแรงดึง “อึ๊บบบบ” ออกแรงดึงเท่าไหร่ หัวผักกาดก็ยังไม่หลุดออกมาซักที คุณตาจึงไปตามคุณยายมาช่วย คุณยายจับคุณตา คุณตาจับหัวผักกาด ทั้งสองช่วยกันออกแรงดึง “อึ้บบบบ” ออกแรงดึงเท่าไหร่หัวผักกาด ก็ยังไม่หลุดออกมาซักที คุณยายจึงไปตามหลานชายมาช่วย หลานชายจับคุณยาย คุณยายจับคุณตา คุณตาจับหัวผัดกาด ทั้งหมดช่วยกันออกแรงดึง “อึ๊บบบบ” ออกแรงดึงเท่าไหร่ หัวผักกาดก็ยังไม่หลุดออกมาซักที หลานชายจึงไปตามหมามาช่วย หมาจับหลานชาย หลานชายจับคุณยาย คุณยายจับคุณตา คุณตาจับหัวผักกาด ทั้งหมดช่วยกันออกแรงดึง “อึ๊บบบบ” ออกแรงดึงเท่าไหร่ หัวผักกาดก็ยังไม่หลุดออกมาซักที หมาจึงไปตามแมวมาช่วย แมวจับหางหมา หมาจับหลานชาย หลานชายจับคุณยาย คุณยายจับคุณตา คุณตาจับหัวผักกาด ทั้งหมดช่วยกันออกแรงดึง “อึ๊บบบบ” ออกแรงดึงเท่าไหร่ หัวผักกาดก็ยังไม่หลุดออกมาซักที แมวจึงไปตามหนูมาช่วย หนูจับหางแมว แมวจับหางหมา หมาจับหลานชาย หลานชายจับคุณยาย คุณยายจับคุณตา คุณตาจับหัวผักกาด ทั้งหมดช่วยกันออกแรงดึง “อึ๊บบบบ” แล้วหัวผักกาดก็หลุดออกมา คุณตาจึงนำหัวผักกาดไปต้ม และแบ่งเพื่อนบ้านกินกัน”