อย่าฝากคุณค่าชีวิตไว้ที่ปลายลิ้นใคร
※ อย่าฝากคุณค่าชีวิตไว้ที่ปลายลิ้นใคร ※
เวลาที่มีคนสรรเสริญเธอ ใจเธอลิงโลด!
เวลาที่มีคนดูแคลนเธอ ใจเธอหดหู่!
เธอเอ๋ย! สรรเสริญก็ดี ชื่นชมก็ดี ดูแคลนก็ดี นินทาก็ดี
สิ่งเหล่านี้ทำให้คุณค่าของชีวิตเธอ สูงขึ้น อย่างนั้นหรือ
เธอมีดี เขาดูแคลน ความดีที่เธอมีด่างพร้อยลงฉะนั้นหรือ
เธอเลวทราม เขาสรรเสริญเธอ ความเลวที่เธอมีเจือจางลงฉะนั้นหรือ
อย่าให้ราคากับสิ่งเหล่านี้ให้มาก ตัวเธอเองต่างหากที่รู้ดี ว่าเธอมีดีแค่ไหน
เพราะบางครั้ง เนื่องจากเขาอารมณ์ดี เขาจึงสรรเสริญเธอ
เพราะบางครั้ง เนื่องจากเขาอารมณ์เสีย เขาจึงดูแคลนเธอ
วันนี้เธออวยเขา เขาจึงชื่นชอบ เอ็นดู!
พรุ่งนี้เธอไม่ได้อวยเขาเหมือนเดิม เขาจึงไม่พอใจ พาลโกรธ!
สิ่งที่เขาเป็น เป็นไปตามอารมณ์ของเขา
รักเกลียดตามอารมณ์ของเขา ไม่ได้เกิดจากความจริงที่เป็นอยู่
เขาสรรเสริญ แต่เธอไม่ได้ดีเด่นอย่างที่เขาสรรเสริญ
เธอกลับดีอกดีใจกับน้ำคำเขา เธอปลอม!
เขาดูแคลน แต่เธอไม่ได้เป็นอย่างที่เขากล่าวอ้าง
เธอไม่ใส่ใจให้ราคาคำเขาเหล่านั้น เธอจริง!
อย่าใส่ใจกับคำสรรเสริญเยินยอหรือคำติฉินดูแคลนให้มากนัก
เพราะมันเปลี่ยนไปตามอารมณ์ของคนพูด
จำไว้นะ! อย่าฝากคุณค่าชีวิตไว้กับปลายลิ้นของใครๆ